โจทย์ตะพาบงวดหน้า ยังไม่ออกครับ เขียนไม่ทัน เพิ่งถึงห้องเมื่อครู่
เลื่อนเป็นพรุ่งนี้เด้อ.
.
.
.
ทำลิ้งก์ให้คงไม่ครบ น่าตีจริง เป็ดน้อย
ในความอ่อนไหวญามี่toor36JewNidGreat_opal เริงฤดีนะ วนารักษ์mastanaปันฝัน กิ่งฟ้า
คุณ คนขับช้า (อันนี้หาบล็อกไม่เจอน่อ)
bee_บี.
.
.
.
“ถังแช่” ชายผู้นั่งอยู่ตรงข้ามกันกับชายที่เขาเอ่ยทัก
เอ่ยทักชายคนที่นั่งอยู่ตรงข้ามกับตัวเอง
“นมัสการครับ หลวงพี่น้ำหอมลูกน้าบุญยัง” ชายที่นั่งอยู่ตรงข้ามกับเขาทักทายกลับ
กางเกงเลกับเสื้อยืดตราห่านคู่ยักคิ้วให้กันนั้น บ่งบอกถึงฐานะอันกล่าวได้ว่า เป็นผู้มีอันจะกินของผู้สวมใส่
ได้เป็นอย่างดี
“โยมมาที่นี่ได้อย่างไร?” พระหนุ่มถามเสียงเรียบ แต่ก็เก็บอาการอยากรู้อยากเห็นไว้ไม่มิด
มันแลบออกมาทางหางตาข้างซ้ายอย่างชัดเจน
อาจจะเป็นเพราะเขายังบวชมาไม่นานพอ ถึงไม่อาจเก็บมันไว้อย่างมิดชิดได้
ใช่ เขาเองเพิ่งเข้ามาสู่โลกอีกโลกหนึ่ง ซึ่งสงบเงียบ และเนิบช้า
ตั้งแต่นั้นมา เขารู้สึกสงบเยือกเย็น จิตใจที่เคยว้าวุ่นดูจะเข้ารูปเข้ารอยมากขึ้น
จนกระทั่งวันนี้ที่พบกับถังแช่ ที่เขาเองชักไม่แน่ใจว่าเขาหลอกตัวเองไปเองรึเปล่า กับความรู้สึกสงบที่ว่านั่น
.
.
.
.
“จะมีซักกี่คนที่รู้ว่าหลวงพี่อยู่ที่นี่” สายตาเจ้าเล่ห์ฉายแวววับวับอยู่บนดวงตาคู่นั้น
ขนตาที่ยาวงอนได้รูปสวยราวกับใช้ลวดดัด บ่งบอกถึงฐานะอันเรียกได้ว่ามีอันจะกินของเจ้าของขนตา
ได้เป็นอย่างดี “สบู่หอมนกแก้วก็มาด้วย” เจ้าของขนตาว่า
ภิกษุน้ำหอมขนลุกเกรียว มีเพียงคนเดียวเท่านั้นที่เขาเคยบอกถึงสถานที่แห่งนี้
สตรีนางนั้น เป็นไปไม่ได้ เพราะนางได้ตายไปแล้ว
นางขาดใจตายในหว่างขาของเขาเอง ใช่ ในหว่างขาจริงๆ
.
.
.
.
ใต้ต้นพุทราต้นนั้น ในคืนเดือนหงายคืนหนึ่ง
สบู่หอมนกแก้ว คือนามของนางผู้เป็นที่รักของเขา
เขาคือชายหนุ่มผู้มีไฝอยู่ที่นิ้วโป้งซ้าย นางชอบไฝเม็ดนั้นทันทีเมื่อแรกเห็น
เขาและนางตกหลุมรักกันในที่สุด
ใต้พุทราต้นนี้ที่เขาและเธอมาพรอดรักกันตั้งแต่ตะวันตกดินจนสิ้นราตรี
เขามักจะเก็บพุทราที่ร่วงหล่นอยู่บนพื้นป้อนเธออยู่เสมอๆ
บางวันเธอก็ท้องเสีย แต่เธอก็มีได้ย่อท้อ มีขันติอันเข้มข้น
“เพื่อพิสูจน์รักแท้ “ เธอว่า
บางครั้งในคืนเดือนเพ็ญ เธอและเขาจะเล่นโยนพุทราให้อีกฝ่ายกระโดดงับ
เขาชอบเล่าเรื่องตลกโปกฮาให้เธอฟัง เธอหัวเราะร่วนอยู่เสมอกับทุกมุกตลกของเขา
.
.
.
.
จนกระทั่งคืนนั้น คืนที่เธอจากไป
เธอถามเหมือนเป็นลางว่า หากเธอตายจากไปเสียคืนนี้
เขาจะทำอย่างไร?
เขาเอ็ดสบู่หอมนกแก้วที่เธอถามเช่นนี้
แต่หากเป็นเช่นนั้นจริง “พี่จะบวชให้เจ้าไปจนสิ้นชีวิต
วัดข้างต้นพุทรานี่สงบมาก พี่จะพบวชที่นี่” เขาว่า
และเริ่มบีบสิวเสี้ยนที่จมูกให้เธอเป็นการปลอบใจ
ต่อด้วยเรื่องตลกประจำวัน
เธอหัวเราะร่วนเหมือนทุกคืน แต่คืนนี้พุทราสุกเต็มต้นกว่าทุกคืนหรือไรไม่มีใครรู้
พุทราลูกหนึ่งร่วงลงมา เข้าปากของนางพอดี
มันคิดคอของเธอ เธอสำลักหายใจไม่ออก สิ้นสติ
หมอบอกว่าเธอตายแล้ว
.
.
.
.
เขาถูกกีดกันจากญาติของเธอ ไม่ให้ไปร่วมในงานศพ
พวกเขาเกลียดที่เขาเป็นสาเหตุที่ทำให้ลูกสาวของพวกเขาต้องตาย
.
.
.
.
“คนนั้ไม่ใช่หมอหรอก ทั้งหมดเป็นแผนลวง ลวงหลวงพี่ให้เลิกยุ่งกับเธอ
พุทราลูกนั้นไม่ได้ร่วงลงมาโดยบังเอิญ แต่เราว่าจ้างเขาโดยตรงจาก
สมาคมผู้ปาพุทราเข้าปากมืออาชีพ จากไนจีเรียเลยทีเดียว
พุทรานั้นถูกปาเข้าไปในคอ ในตำแหน่งที่ไม่ทำให้ถึงตาย “ ถังแช่ ผู้เป็นพี่ชายแท้ๆของนาง
เล่าความจริงทุกอย่างให้ฟัง
พระหนุ่มแทบไม่เชื่อในสิ่งที่ตัวเองได้ยิน
ฟ้าสางแล้ว สตรีนางหนึ่งจูงเด็กน้อยคนหนึ่งขึ้นมาบนกุฏิ
สบู่หอมนกแก้วนั่นเอง
“อรุณสวัสดิ์หลวงพี่ อิฉันเอาดอกไมมาถวาย” เธอน้ำตาไหลอาบแก้ม
เธอถูขี้ไคลที่แก้มพอเป็นพิธี ไหนๆก็อาบทั้งที
“ดอกพุทรา” พระหนุ่มอุทาน จ้องไปยังแววตาของเด็กน้อย
ช่างเหมือนแววตาของเขายิ่งนัก
“เจ้าค่ะ นี่คือลูกพุทราในคืนนั้น” เธอว่า
“อิฉันไม่ได้อยากจะมาสึกพระ ดอกพุทรานั้นคือความในใจของอิฉัน
ตอนนี้พ่อแม่ท่ายอมแล้ว ก็แล้วแต่หลวงพี่เจ้าค่ะ”
ทั้งสี่นิ่งเงียบ
เงียบสงบ สมกับโลกบรรพชิตควรจะเป็น
แต่ใครจะรู้ถึงเสียงอันดังที่อยู่ในใจของคนทั้งสี่
.
.
.
.
จบบริบูรณ์ มั้ง?
เอิ้กๆ
.
.
.
.
นั่งปั่นจากเกาะล้านครับ
เน็ตไม่มี ไม่รู้จะอัพได้ไหมหนอ?
งวดนี้ ไม่ได้ทำลิ้งก์ให้นะครับ ขออภัยด้วย
ลงนาม
เป็ดสวรรค์
.
.
.
ขำจัง ไดอารี่จริง เขียนโดนใจ อย่าลืม
การแข่งขันทำให้เราพัฒนาครับ แต่อย่าจริงจังกับมันมาก
เอาหนุกๆก็พอ เนอะ
เสร็จร้อนๆ
ผู้ติดตามบล็อก : 86 คน [
เที่ยวให้สนุกนะโต้ง คลื่นลมเกาะล้านคงไม่แรงเท่าคลื่นลมที่ภูเก็ต ซึ่งในเวลานี้...ฝนกำลังกระหน่ำอย่างไม่ลืมหูลืมตาเลยเชียวล่ะ