เนินเนื้อขาวผ่องนั้น ขยับหยุ่นหยึก ตามจังหวะนิ้วสัมผัสนิ้วเรียวยาวปานลำเทียน ค่อยๆสอดเข้าไปในรูซึ่งชื้นแฉะไปด้วยน้ำเมือกจากธรรมชาติ รูแคบๆของเธอมีเส้นขนดกดำปกคลุมอยู่ประปรายโดยรอบ ยิ่งใช้นิ้วคว้าน เธอยิ่งรู้สึกเมามัน“ อืมม..ซี้ดดดดด... “ เธอส่งเสียงครางในลำคออย่างพอใจ“ ดาวครับ “ เสียงทุ้มนุ่มลึก กระซิบชื่อเธอเบาๆที่ข้างหู“ อืมมมมม...ซี้ดดด” เธอยังตกอยู่ในห้วงแห่งความหฤหรรษ์“ เลิกแคะขี้มูก แล้วครางเสียงดังซะที คนมองกันใหญ่แล้ว “ ชายหนุ่มเตือนให้เธอรู้ตัวหญิงสาวลืมตาขึ้นมา ตาปรือเชียว สายตาทุกคู่ในห้องเรียนวิชาปลูกกระเทียม มองเธอเป็นตาเดียวกันเธอเอามือเปื้อนอุนจิมูกนั้น ป้ายแหมะไปที่เสื้อของชายหนุ่มเขาไม่ได้มีท่าทางรังเกียจ แต่คนอื่น ต่างก็โก่งคอทำท่าจะอ้วก..เพรียง เป็นชายหนุ่มที่ธอสนิทด้วย หนึ่งในไม่กี่คนที่เธอคบหาเป็นเพื่อนดาว หรือ ดาวเคราะห์น้อย เป็นคุณหนูไฮโซโก้หรู ที่บ้านทำธุรกิจค้าขายมาม่าผัดจนร่ำรวยเธอเป็นสาวน้อย ที่รักอิสระ มีความมั่นใจในตัวเองสูง แถมยังชอบเล่นลูกข่างด้วยนะ...สามปีต่อมา หลังจากเหตุการณ์ในย่อหน้าแรกเช้าวันแดดจัดวันหนึ่ง“ หนูอยากเปิดร้านอาหารค่ะคุณแม่ “ เธอพูดเสียงขึ้นจมูกกับคุณหญิงแม่“ ก็ตามใจสิลูก เรียนจบมาหลายปี ทำมาหากินมั่งก็ดี“ นางเคี้ยวหมากแจ่บๆเพราะแก่แล้ว“ คุณแม่ใจดีที่สุดในซอยเลยค่ะ “ เธอพูดเสียงขึ้นหู และโผเข้ากอดแม่ตัวเองอย่างฉอเลาะ ยังไม่รู้ตัวว่าโดนแม่หลอกด่า“ ก็มัวแต่ไปเป็นไต้ก๋งเรืออยู่หลายปี ดูซิ เคราเฟิ้มไปหมดแล้วเนี่ย “ นางว่าพรางดึงเคราลูกสาวอย่างเอ็นดู“เดี๋ยวหนูคงจะโกนแล้วล่ะค่ะ ว่าแต่ หนูคงต้องรื้อฟื้นฝีมือทำอาหารใหม่หมดล่ะพอดค่ะ คุณแม่ขา ตอนนี้มือตกไปเยอะีหนูมีเพื่อนอยู่คนนึง คิดว่าน่าจะช่วยได้ งานนี้หนูขอให้เขาเป็นผู้ช่วยหนูนะคะ “ เธอทำหน้าสดใส ถึงแม้จะมีเคราเฟิ้มก็ตาม“ ก็ตามใจสิลูก” นางคายหมาก ปากแดงแจ๋ สาวน้อยรีบรับเอาไปทำเครื่องรางของขลังทันที“เพรียง ออกมาได้แล้ว “ ชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาหนวดเคราเกลี้ยงเกลา เห็บเหาไม่มี โผล่ออกมาจากแจกันริมเสาที่เข้าไปแอบอยู่นานสองนาน“นี่เพรียงค่ะแม่ เพื่อนสมัยเรียนของหนูดาวเอง “ ชายหนุ่มไหว้สวยงาม“ อ้าว เธอนี่เอง นึกว่าจิ้งจกวิ่งเข้าไปในแจกัน ฝากดูยัยดาวด้วยแล้วกันนะ มีอะไรก็เฆี่ยนตีได้ตามสะดวก” หญิงสาวเขินอาย แต่ใจเต้นตึ๊กตั๊ก “ อย่างโดนมัดแล้วเฆี่ยนจัง “ เธอคิดในใจ ยัยนี่ แอบชอบแบบซาดิสต์...“ อย่าใช้ปากกัดสิดาว เวลาจะฆ่าปลาน่ะ ต้องค่อยๆบีบคอมัน “ เขาปราม พลางบีบคอปลาอีกตัวเป็นตัวอย่าง ปลาดุกนะนั่น มันไม่ขวิดหรอ?“ ก็ชั้นลืมตัวนี่ “ ดาวค้อนขวับ เลือดปลาแดงเต็มปาก “ ใช่สิ ชั้นมันไม่ดีในสายตาเธอ “ หญิงสาวคิดในใจน้อยอกน้อยใจตามประสานางเอก หลังจากนายเพรียง ชอบดุเธออยู่เป็นประจำ เธอรู้สึกว่าตัวเองเป็นม้าพยศที่กำลังโดนพระเอกมาดแมนเข้าปราบ เหมือนในละครเดี๊ยะ “ วุ้ยๆๆ “ เธอเขิน หลังจากตะกี้ เพิ่งจะน้อยใจไปหมาดๆ“ เอ้า มัวแต่ยิ้ม ไข่จะฟักเป็นตัวอยู่แล้ว ตีไข่เร็วเข้า “ เขาสั่งเสียงเข้มหญิงสาวสะบัดสะบิ้งทำตามอย่างว่าง่าย ทั้งคู่กำลังทำเมนู ไข่เจียวปลาช่อน เป็นเมนูแนวทดลองหนึ่งในหลายเมนูที่เขาและเธอช่วยกันคิดขึ้นมาวันก่อน ลองเอาเมนู กะปอมอาร์ตแตก ไปให้เพื่อนบ้านชิม ได้รับคำชมมาหลายเปาะกุ้งบ้ากาม ก็เป็นที่นิยม ไหนจะเป็นเมนูของหวาน มะพร้าอ่อนปวกเปียกนั่นอีกล่ะคนก็ถามหากันให้เกรียวเชียวในที่สุด ร้านอาหาร “ วัฒนาอะไหล่ยนต์ “ ก็เปิดตัวขึ้นอย่างเป็นทางการท่ามกลางแขกที่เต็มร้านทุกวัน จนน่าชื่นใจถึงแม้บางคนตั้งใจจะแวะมาเพื่อเปลี่ยนน้ำมันเครื่องก็เถอะเธอก็กล่อมให้มากินข้าวจนพุงกางจนได้เยี่ยมจริงๆ...นานวันเข้าเจ้าประคุณเอ๋ยสายตาที่ดาวมองเพรียง ก็เปลี่ยนไปไม่เหมือนเก่าเธอต้องแอบมองเขาเวลาเขาเผลอ ไม่กล้าสบตาตรงๆ ไม่รู้ทำไมเพราะทุกครั้งเวลาที่เธอทำอย่างนั้น หน้าเธอจะร้อนผ่าว เลือดในกายสูบฉีดพุ่งพรวดๆหนักเข้า เธอถึงขนาดต้องเจาะรูตรงประตูห้องน้ำ เพื่อแอบดูเขาเวลาชายหนุ่มเข้าห้องน้ำนั่นประไร เธอเป็นตากุ้งยิงเข้าจนได้ มิวายชายหนุ่มต้องคอยดูแลเธอ เหมือนเธอเป็นลูกแมวตัวเล็กๆของเขาดาวพระเคราะห์รู้สึกอบอุ่นอย่างประหลาด เมื่อได้อยู่ใกล้ๆเพรียง“หรือว่าเราจะเป็นไข้?” หญิงสาวพูดกับตัวเองขณะเริ่มหัดกินหมากเหมือนแม่“ตายล่ะ..หรือว่า เราหลงรักอีตาเพรียงเข้าให้แล้ว “ เธออ้าปากค้างตะลึงฉึ่งโป๊ะ น้ำหมากไหลย้อยเป็นทาง แดงแปร๊ดเชียว...ฝ่ายตาเพรียงก็ใช่ย่อย ไม่ได้รู้สึกต่างกันเลยเขาชอบแอบมองเธอ เวลาเธอเคี้ยวหมาก“ ผู้หญิงอะไร เคี้ยวหมาก “ เขาอมยิ้มแก้มตุ่ยอยู่คนเดียวยิ่งเวลาเธอไล่จับกะปอมที่ยังตายไม่สนิท ยิ่งน่ารักครั้งหนึ่ง เธอโดนกะปอมกัดหู และด้วยความใจเด็ดของเธอเธอเอามีดตัดหูตัวเองทิ้งทันที ดีนะว่าหมอเย็บได้ เขาอมยิ้มแก้มตุ่ยกว่าเดิม น้ำลายเริ่มล้นออกมาทางมุมปากแล้ว อมเยอะไปหน่อย“ ตายล่ะ หรือว่าเราหลงรักเธอเข้าให้แล้ว “ ชายหนุ่มอ้าปากค้างตะลึงฉึ่งโป๊ะเหมือนนางเอกเลยดูสิ น้ำลายฟูมปากเชียว...เช้าวันหนึ่งขณะที่ดาวพระเคราะห์กำลังกัดคอปลาช่อน เพราะหาสากสำหรับทุบหัวปลาไม่เจออยู่นั้นชายหนุ่มนึกสนุก ขอช่วยกัดมั่งริมฝีปากของทั้งคู่ อยู่ห่างกันแค่หัวปลากั้นและก็อย่างที่ผู้ชมคงจะเดาออก ปลามันดิ้นในที่สุด มันก็ดิ้นหลุด ริมฝีปากของทั้งคู่ประกบกันอยู่อย่างนั้น เนิ่นนาน เหมือนจะถ่ายทอดความรู้สึกทั้งหมดทั้งมวลที่มีต่อกันแต่ไม่ใช่หรอกคือตอนกัดหัวปลา คงจะเกร็งไปหน่อย พอปลามันดิ้นหลุด ฟันหน้าก็ชนกันดัง กึกฟันหักไปคนละสองซี่สมน้ำหน้า...หลังจากเหตุการณ์นั้น ทั้งคู่ก็สานสัมพันกันมาเรื่อยสุดท้ายก็ได้กันครับ มีลูกตั้งห้าคนแน่ะร้านอาหาร วัฒนาอะไหล่ยนต์ ก็รุ่งเรืองจนไปเปิดสาขาถึงมืองนอกเมืองนาคนรักกัน ก็ดีอย่งนี้แหละ ทำอะไรก็เจริญ...จบบริบูรณ์ ครับเรื่องสั้นๆเรื่องนี้ สอนใหรู้ว่า“ อย่าฆ่าปลาโดยการใช้ปากกัด “ ครับ...คุยกันท้ายเรื่องซักนิดเรื่องสั้น ถ้าจะเขียนจริงๆบล็อกเดียวคงไม่พอเนอะมันจะยาวไป เลยไม่ได้วางพล็อตอะไรมากมายไม่ลุ้น ไม่บีบอารมณ์อย่างที่ควรจะเป็นแรกๆก็ลงรายละเอียดเยอะหน่อยแต่หลังๆ ชักเริ่มยาว เลยเล่าเป็นแบบพรรณนาแทนแต่มันก็เป็นสไตล์เป็ดล่ะเนอะพี่น้องเนอะ...โจทย์คราวนี้ของคุณพู่ (JewNid) ให้เขียนเกี่ยวกับอาหารจินตนาการบานตะไทเลยครับงานนี้ ฮ่าๆโจทย์คราวหน้าของพี่ก๋านะครับพี่น้อง ชื่อ :: วินาทีสุดท้ายแห่งการจากลา ::อัพวันที่ 26 เน้อกดเลยนะ เธอจ๋า...คราวนี้ตรงกับวันหยุดแต่มีใครเขียนบ้าง มาดูกันเธอจ๋าตะพาบ กลิ่นดอยเธอจ๋าตะพาบ อาคุงกล่องเธอจ๋าตะพาบ เริงฤดีนะเธอจ๋าตะพาบ mastanaเธอจ๋าตะพาบ พธูเธอจ๋าตะพาบ yjamเธอจ๋าตะพาบ peeampเธอจ๋าตะพาบ กะว่าก๋าเธอจ๋าตะพาบ ท่านหญิงน่าเกลียดเธอจ๋าตะพาบ nikandaเธอจ๋าตะพาบ JewNidเธอจ๋าตะพาบ SongPeeเธอจ๋าตะพาบ ซองขาวเบอร์ 9เธอจ๋าตะพาบ ไกลเกินใจสายเกินแก้อัพเดตกันตลอดวันนะจ๊ะสนใจร่วมโครงการ อ่านที่นี่จ๊ะ... บ ล็ อก ธ ร ร ม นู ญ แ ห่ ง ต ะพ า บ ....
ผู้ติดตามบล็อก : 86 คน [
มาลงชื่อขอส่งเรื่องเข้าร่วมโครงการ ในครั้งนี้ด้วยครับ
ถนนสายนี้ ... มีตะพาบ : วิธีการทำ ข้าวผัดทะเลใต้ อย่างละเอียด
ก๊าก ๆ ๆ ๆ
ส่วนเรื่อง มนต์รักปลาช่อน ขออ่านก่อนนะครับ เดี๋ยวมาเม้นท์ต่อ
อิอิ