► ►► ..ถ น น ส าย นี้ ..มี ต ะพ า บ 32. ....( บิ กิ นี่ เ จ้ า เ อ ย ) ◄ ◄◄






ท้องฟ้าเบื้องบนนั้นมืดทะมึน

เมฆฝนก้อนใหญ่กำลังก่อตัว เหมือนสัตว์ประหลาดตัวใหญ่ยักษ์

กำลังกลืนกินแสงสว่างจากท้องฟ้า

ท่าทางมันจะหิวโซซะด้วย เพราะเพียงครู่เดียว

ท้องฟ้าเกือบทั้งหมด ก็กลายเป็นสีเทาทึม ชวนหดหู่



ภายใต้ท้องฟ้าสีเทาเหมือนไข่เน่าผืนนั้น

มนุษย์คู่หนึ่ง กำลังมุ่งหน้าสู่เมืองชายฝั่งทะเลตะวันตก


จุดหมายปลายทางของเขาและเธอ คือ “หัวหิน”

เมืองชื่อประหลาด ชวนให้จินตนาการถึงที่มาของชื่อ

เป็นไปได้ว่า คงมีใครที่หัวแข็งปานโขดหินริมหาด

จนได้รับการยอมรับ และตั้งเป็นชื่อเมืองตากอากาศแห่งนี้ในที่สุด

.

.

.




ป้ายต้อนรับสีฟ้าทะเล ตัดกับฉากหลังสีทึบ

ทำให้ชายหนุ่มนึกถึงพรรคการเมืองพรรคหนึ่ง


ซึ่งกำลังหาเสียง ด้วยนโยบายเดินไปข้างหน้า

โดยไม่ได้สนใจใยดี กับจำนวนคนที่ตายไปในการสลายการชุมนุมครั้งที่ผ่านมา

ดูเหมือนว่าพรรคร่วมรัฐบาลของเขา ก็หาเสียงด้วยนโยบายคล้ายๆกัน



“ความตายของผู้ยากไร้ ช่างไร้ค่าเสียเหลือเกินในสายตาของผู้ปกครอง

หากแต่ล้ำค่ายิ่ง ในมวลหมู่ของผู้ทนทุกข์ “

ชายหนุ่มรำพึงออกมา เป็นภาษาอินโดยูโรเปี้ยน ที่แปลเป็นไทยเรียบร้อยแล้ว



การเดินหน้านั้นเป็นสิ่งที่ดี

แต่หากเบื้องหน้าคือหุบเหว และผู้นำทางของเรา บอดใบ้

เราควรจะเดินไปข้างหน้า หรือเหลียวมองย้อนกลับไปดูข้างหลัง

ว่าเราได้พลาดพลั้งอะไรไป หนทางสู่อนาคตของเรา

จึงตีบตันและน่าสะพรึงเช่นนี้?



เขาคิดอยู่คนเดียว

แววตาเศร้าหมองนั้นทอดไปสู่เบื้องหน้าอย่างเลื่อนลอย

พอๆกับอนาคตของประเทศที่เขาอาศัยอยู่

.

.

.

.

“เป็ดถ่ายๆๆ” เสียงเพื่อนร่วมทาง บอกให้เขาถ่ายป้ายดังกล่าว

เขาตื่นจากภวังค์การเมืองและยกกล้องขึ้นถ่ายป้ายบอกทาง

มันบอกเราว่า เราได้เข้าสู่เขตจังหวัดเพชรบุรีเรียบร้อยแล้ว



ซักพัก เราก็เจออีกป้าย

เส้นทางอันมืดมิดนั้น ทอดยาวสู่หัวหิน

เรามองหน้ากันและกัน

“ บางครั้งเส้นทางชีวิตก็ไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ” เพื่อนร่วมทางปรารภ

“ ใช่ บางครั้งกลีบกุหลาบ ก็ทำให้เราลื่นหัวแตกได้” เขาเสริม



ทั้งคู่ มุ่งหน้าไปสู่ความมืดมิดเบื้องหน้า

ทั้งคู่ร่าเริง ต่างก็ร้องเพลงชาติเป็นทำนองเสนาะ

ไม่ยีหระต่อความมืดมิดใดๆ




.

.

.

.

และแล้ว ฝนก็เริ่มลงเม็ด

เสียงฝนกระทบกระจกหน้ารถ เสียงดังปุๆ

ที่ปัดน้ำฝนเริ่มทำหน้าที่ของมัน




เราเริ่มเข้าสู่ตัวเมืองหัวหิน

ตามข้างทาง เริ่มมีป้ายบอกจุดหมายที่ทั้งคู่กำลังจะมุ่งไป

มันเป็นงานเทศกาลดนตรีฤดูร้อนที่จัดขึ้นปีละครั้ง






.

.

.

ฝนเริ่มตกหนักขึ้น จนแทบมองไม่เห็นทางข้างหน้า

“นี่ถ้ามิยาบิใส่บิกีนี่เดินมาแถวนี้ แล้วบังเอิญสายบิกีนี่ขาดผึง


คงน่าเสียดายน่าดู เพราะเราจะมองไม่เห็น” ชายหนุ่มคิดไปเรื่อยเปื่อย





.

.

.



สิบนาทีต่อมา ทั้งคู่ก็ออกมาจากค่ายทหาร แถวโรงพยาบาลสัตว์

ค่ายทหารคืนนี้ เปิดให้เข้าไปจอดรถได้ฟรี

มีทหารเป็นคนเฝ้า อุ่นใจได้



ทั้งสองนั่งรถสามล้อเครื่องที่รับส่งฟรีถึงงาน

แต่ต้องต่อวินมอเตอร์ไซค์เข้าไปอีกหน่อย

จากนั้น ก็เดินปะปนไปกับผู้คน มากหน้าหลายตา



ฝนหยุดตกแล้ว ดูเหมือนฟ้าจะเป็นใจอีกครั้ง

หกโมงเย็นนิดๆ อากาศกำลังชื้นได้ที่





.

.

.




น้ำท่วมผิวถนน ระดับพอกระย่อง

ทั้งคู่ได้พากันถ่ายภาพรองเท้าไว้เป็นหลักฐาน

เผื่อมันโดนน้ำพัดไป จะได้ยืนยันความเป็นเจ้าของ





.

.

.

.





คนเยอะกว่าที่คาด นี่ขนาดฝนตก


ผู้คนครึ่งหนึ่งอยู่บนบก ครึ่งหนึ่งอยู่ในน้ำ

จำนวนนับแสนคน



ต่างพากันเต้นไปตามจังหวะเสียงเพลง

นาทีนี้ ไม่มีใครสนใจจะนั่งทำวัตรเย็นกันเลยซักคนเดียว

คนจำนวนมาก นั่งดื่มเบียร์กัน


ขายดีเป็นเทน้ำเทท่า สำหรับเบียร์ตราอูฐ









.

.

.



หลังจากแยกกันเดินกับเพื่อนร่วมทางซักพัก

สายตาของชายหนุ่มก็ปะทะเข้ากับสิ่งหนึ่ง

รูปร่างคล้ายสัตว์น้ำ ลอบล่องอยู่ริมน้ำตรงนั้น


ความมืดของยามค่ำคืน ทำให้เขานึกไปว่ามันคือ ปลาตะเพียนทะเล

แต่พอเดินเข้าไปใกล้ๆ มันกับเป็น “บิกินี่ท่อนล่าง”

สีฟ้าสดใส ลายดอกเดซี่



เขาคว้ามันขึ้นมา หัวใจเต้นตูมตาม

เลือดฝาดสูบฉีด เขากำลังจะดมพิสูจน์กลิ่นว่าของใหม่หรือใส่แล้ว?


แต่ก็เปลี่ยนใจแบบหักศอก เพราะที่นี่คนเยอะเกินไป



ชายหนุ่มตัดสินใจมองหาเจ้าของบิกินี่แทน


แต่พลันเสียงหนึ่งก็กระซิบว่า

“เก็บไว้สิ หายากนะ ในเว็บขายตัวสามร้อยถ้าใส่แล้ว”

เสียงนั้นเล็กแหลม ฟังดูชั่วร้าย แต่ช่างยั่วยวนยิ่งนัก



“อย่าเลย หาเจ้าของเถอะ ป่านนี้เจ้าตัวคงแสบแย่แล้ว”

เสียงนุ่มทุ้มเย็นสบายกว่าแย้งขึ้น




ภาพสาวน้อยกำลังยืนแสบท้องน้อยปรากฎขึ้นในจินตนาการ

ของชายหนุ่ม


โอว ช่างเป็นที่น่าเวทนาเป็นกำลัง




เขาตัดสินใจทำตามความคิดข้อหลัง

เพราะสงสารท้องน้อย






.

.

.


.

เขาเดินสอดส่ายสายตามองผู้คนที่อยู่ในน้ำ

และดูเหมือนเจ้าของบิกินี่ตัวนี้ จะอยู่ไม่ไกลนัก


เธอยืนเก้ๆกังๆ ที่ระดับน้ำเกือบถึงซี่โครงซี่ที่สาม

พยายามพยักหน้าหงึกหงักเรียกชายหนุ่มไปหา




บิกินี่ท่อนบนของเธอ ลายเดียวกัน

ใช่แน่แล้ว ต้องเป็นคู่ของมันแน่นอน

ชายหนุ่มค่อยๆเดินเข้าไปใกล้ๆ หญิงสาวเอียงอาย



ความคิดชั่วร้ายปรากฎขึ้นเป็นระยะ

เป็นภาพสาหร่ายสไปรูไรน่าน้ำตื้นที่อยู่ห่างจากเขา

เพียงไม่กี่นิ้ว

เขาสลัดมันทิ้งไปจากหัว เสียงความคิดชั่วร้าย


ในน้ำกรีดร้องโหยหวน ก่อนที่จะหล่นจ๋อมลงไปในน้ำแถวนั้น

.

.

.

.

เขายืนบิกินี่ให้เธอ

เธอไม่กล้าสบตาเขา

“คลื่นมันแรงนะครับ” เขาแซว

ผลั่ก! เธอจับปลาสวายทะเลที่ว่ายมาแถวนั้นพอดีฟาดไปที่เขาเบาๆแก้เขิน

เขาหันหลังให้ ขณะเธอกำลังใส่บิกินี่ ตามประสาสุภาพบุรุษ

“ขอบคุณค่ะ” เธอพูดเสียงเบา

เขายิ้ม “ไม่เป็นไรครับ”




“เต้นด้วยกันนะครับ/คะ” ทั้งคู่พูดขึ้นพร้อมกัน

เธอเขิน คว้าปลาสวายตัวเดิมขึ้นมาแทะแก้เขิน

มันดิ้นเร่าๆด้วยความจั๊กกะจี้



“ดูสิครับพระจันทร์ขึ้นมานู่นแล้ว” เขาชี้ให้ดูพระจันทร์


“พระจันทร์ลายฮอนด้าซะด้วย” เขาเสริมมุก



เธอหัวเราะชอบใจ เขาก็ด้วย


แล้วทั้งคู่ ก็เริ่มแทะปลาสวายโชคร้ายตัวนั้นด้วยกัน





.


.

.

.

จบแล้วครับ ตะพาบ 32

ไว้พรุ่งนี้ จะมาทำลิ้งก์ให้เน้อ


ลงนาม

เป็ดสวรรค์

.

.

.


อัพเดตผู้ร่วมงานล่าสุด

ตอนหกโมงเย็นปลายๆนะครับ

1.คุณtoor36
2.คุณ JewNid
3.คุณ กะว่าก๋า
4.คุณ ปลายแป้นพิมพ์
5.คุณ ซองขาวเบอร์ 9


6.คุณ ปันฝัน
7.คุณ เริงฤดีนะ
8.คุณ tifun
9.คุณrommunee
10.คุณ โจนบ้ากับป้าแก่ๆ

11.คุณ พธู
12.คุณ เงามืดในประวัติศาสตร์
13.คุณ ชะเอมหวาน



อัพเดตเรื่อยๆครับ









Create Date : 17 พฤษภาคม 2554
Last Update : 17 พฤษภาคม 2554 23:18:30 น.
Counter : 2630 Pageviews.		  
27 comments
Share
Kundiman ng Langit by Augusto Espino ปรศุราม
(5 ก.ค. 2568 10:51:43 น.)		บทกลอนอ่อนหัด # 1 deepnight
(4 ก.ค. 2568 13:20:04 น.)
แจกภาพปฏิทินประจำวัน ครั้งที่ 6 (8-14 กรกฎาคม 2568) ทองกาญจนา
(7 ก.ค. 2568 10:55:35 น.)		บ้านเอกะนาค บ้านพักพันตำรวจเอกพระยาประสงค์สรรพการ นายแว่นขยันเที่ยว
(30 มิ.ย. 2568 00:56:09 น.)
  
เจิมๆๆ....เฮ้ยย...ทำไมภาพมันน้อยไปรึป่าว
เห็นถ่ายซะเยอะแยะทีเดียว
อย่าบอกนะจบทริป..
โดย: โจนบ้ากับป้าแก่ๆ วันที่: 17 พฤษภาคม 2554 เวลา:1:55:34 น.
  
สบายดีไหมอ่าคุณเป็ด ไม่ได้แวะมาหลายวันเลย นอนหลับฝันดีนะจ๊ะ
โดย: thainurse@norway วันที่: 17 พฤษภาคม 2554 เวลา:4:47:27 น.
  
มาส่งการบ้านค่ะ

แล้วค่อยมาอ่านนะคะ
โดย: ซองขาวเบอร์ 9 วันที่: 17 พฤษภาคม 2554 เวลา:5:08:43 น.
  
อรุณสวัสดิ์ครับพี่ท่าน




ผมยอมแก้ไขงานบางคำ
เพื่อให้มันเบาลงครับ หุหุหุ

ถ้าใช้ร่างแรกที่เขียนไว้
สงสัยจะโดนตั้งธงว่าเกลียด ปชป .









โดย: กะว่าก๋า วันที่: 17 พฤษภาคม 2554 เวลา:6:09:49 น.
  
สวัสดีค่ะ งงแต่สำเร็จก็โอเคค่ะ
ว่าแต่งงตรงไหนค่ะ สงสัยคนสอนมั่ว 555

มาอ่าน...และภาพสวยค่ะ
โดย: Gunpung วันที่: 17 พฤษภาคม 2554 เวลา:7:13:56 น.
  
คนแยะแฮะคุณเป็ด แหม่มเป็นโรคแพ้คนเยอะ ๆ อ่ะ คนเยอะทีไร อยากหนีกลับไปนอนเกาพุงอยู่บ้านทุกที

........

เป็นงานตะพาบที่ แนว..สมกับเป็นคุณเป็ดเลยนะเนี่ย 555
โดย: i'm not superman วันที่: 17 พฤษภาคม 2554 เวลา:9:45:16 น.
  
สีสันสดใสค่ะ
โดย: maistyle วันที่: 17 พฤษภาคม 2554 เวลา:9:46:09 น.
  
แวะมาพล้อตเรื่องส่งการบ้านค่ะพี่เป็ด
อ่านเรื่องพี่เป็ดแล้ว..
ตันเลย..อิอิ..(อ่ะล้อเล่งงง)
ตั้งใจไว้ว่าจะทำการบ้านโจทย์นี้ด้วยค่ะ
แต่ไม่รู้จะสำมะเร็จหรือป่าว...
แปะไว้ก่อนนะคะ..
ถ้าเขียนจะมาส่งการบ้านอีกทีค่ะ
โดย: ในความอ่อนไหว วันที่: 17 พฤษภาคม 2554 เวลา:10:12:28 น.
  
ไม่เคยไปดูคอนเสริตที่ชายหาดซะทีอะ อยากไปๆ
โดย: น้องผิง วันที่: 17 พฤษภาคม 2554 เวลา:10:13:39 น.
  
เต้ามาส่งงานจ้า แวะอ่านมิยาบิด้วย
เอ้ย บิกีนี่ โชคดีจังหาเจ้าของเจอ
โดย: ปันฝัน วันที่: 17 พฤษภาคม 2554 เวลา:10:52:58 น.
  
ไหนบอกมีตีกันด้วยอ่ะคุณเป็ด
ไม่ถ่ายภาพมาให้ดูม่างงงง อิอิ
(้เริ่มเสพติดฟามรุนแรง)

คนเยอะมากมายขนาดนี้ ฉัตรไม่ค่อยชอบเลยค่ะ
กัวไม่มีที่ให้เดิน กัวต้องไหลตามๆ กันไป มันคอนโทรลยากโน๊ะ
แหะๆ
โดย: ณ ปลายฉัตร วันที่: 17 พฤษภาคม 2554 เวลา:11:05:03 น.
  
โห ๆ หึหึ ...คนเยอะมาก ดูจาก ข่าว .. ฟ้าทะมึน น่ากลัว ..
มาส่งการบ้านก่อน เด๋วมาใหม่ อัฟ หมาด ๆ หลังกลับจากวัด อิอิ..
ปา จะเที่ยงแล้ว..
สุขสันต์วันทำบุญ จ้า..
โดย: tifun วันที่: 17 พฤษภาคม 2554 เวลา:11:31:28 น.
  
มาอ่านงานตะพาบครับ
โดย: ปลายแป้นพิมพ์ วันที่: 17 พฤษภาคม 2554 เวลา:11:35:08 น.
  


คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...

ได้ข่าวว่าไปเที่ยวสะเม็ด
มีเวลาเขียนตะพาบด้วยแฮะ
โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 17 พฤษภาคม 2554 เวลา:11:39:48 น.
  
พี่เป็ดลืมโรมุอีกแล้ว -_-'
โดย: rommunee IP: 183.89.226.74 วันที่: 17 พฤษภาคม 2554 เวลา:14:32:57 น.
  




ตะพาบ 32 "มารดำ VS มารขาว"
มาแล้วจ้า
โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 17 พฤษภาคม 2554 เวลา:14:34:01 น.
  
ที่เก็บเพราะคิดว่าเป็นของมิยาบิ ชิมิชิมิ
โดย: tuk-tuk@korat วันที่: 17 พฤษภาคม 2554 เวลา:15:13:01 น.
  
เย้ เย้ เย เที่ยวกับเป็ดจ๋าสนุกจังเลย
เมื่อก่อนแค่อ่านก็เพลินแล้ว
เดี๋ยวนี้มีรูปยิ่งเจ๋งจริงๆ
โดย: Sweety-around-the-world วันที่: 17 พฤษภาคม 2554 เวลา:15:43:07 น.
  


วิ่งๆๆๆๆๆ มาส่งงาน เดี๋ยวค่ำๆ มาอ่านคร๊าบบบบบ





โดย: พธู วันที่: 17 พฤษภาคม 2554 เวลา:17:07:15 น.
  
เราอยากไปญี่ปุ่นกับอเมริกาอะ ไปศึกษาเทคโนโลยีกราฟฟิค ือิอิ
โดย: ตะวันเจ้าเอย วันที่: 17 พฤษภาคม 2554 เวลา:17:10:07 น.
  
มาอ่านแล้วทึ่งค่ะ

โรแมนติกจัง คนอื่นเจอกระเป๋า เป็ดเราเจอบีกินี่ เอิ๊กกกก
โดย: ซองขาวเบอร์ 9 วันที่: 17 พฤษภาคม 2554 เวลา:17:42:04 น.
  
สวัสดีค่ะน้องเป็ด ขับรถตอนฝนตกนี่น่ากลัวนิดๆ
ไม่กลัวตัวเอง แต่กลัวคันอื่นจะลื่นมาหาเราน่ะค่ะ
ชายหาดคนเยอะมาก
แหมมม อุตสาห์รีบมาดูเผื่อเห็นน้องเป็ดใส่บิกินี่ 555+

โดย: diamondsky วันที่: 17 พฤษภาคม 2554 เวลา:19:12:19 น.
  
แรงครับในช่วงแรกๆ ดีที่วกกลับมาเน้นฮาได้เหมือนเดิมในช่วงกลาง จนจบ ไม่งั้นงานเขียนครั้งนี้จะกลายเป็นเปลี่ยนแนวไปเลย คุณเป็ดช่างคิดจริงๆ เก็บบิกินี่ได้

emoemoemo
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 17 พฤษภาคม 2554 เวลา:21:11:00 น.
  
ขอร่วมส่งงานคร้าบบบบ

***เดี๋ยวกลับมาอ่านของคุณเป็ดฯ อีกทีนะครับขอตัวไปกินข้าวก่อนครับ
โดย: เงามืดในประวัติศาสตร์ วันที่: 17 พฤษภาคม 2554 เวลา:22:37:38 น.
  
ส่งตะพาบก่อนอ่านนะพี่เป็ด
อ่านทันแค่พระจันทร์ลายฮอนด้า​ ฮ่าๆ
โดย: ชะเอมหวาน วันที่: 17 พฤษภาคม 2554 เวลา:22:40:58 น.
  
คนเยอะ คนแยะ ... เป็นตัวเองต้องบอกว่า
อาจจะไม่รอด เพราะว่าตัวเท่าลูกกรอก กลัวคนเหยียบ
เอาล่ะค่ะ .. แต่ว่าคิดถึงสภาพการไปเที่ยวแบบนี้
มันก็ได้รสชาติของชีวิตดีเหมือนกันนะค่ะ เพลินๆ ในวันที่
มีคนเยอะแยะรอบตัว
โดย: JewNid วันที่: 17 พฤษภาคม 2554 เวลา:23:04:23 น.
  
สวัสดีครับ

ตกลงแล้วปลาสวายโชคร้ายตัวนั้น ก็ตายด้วยพร้อมเสียงหัวเราะของมันเองใช่ไหมครับ (จั๊กจี้จนตาย...)

ชอบบทสนทนาของสองคนนี้จังครับ อ่านแล้วเห็นแววตากันเลยทีเดียว
โดย: เงามืดในประวัติศาสตร์ วันที่: 20 พฤษภาคม 2554 เวลา:18:55:49 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Crazylazykoodchi.BlogGang.com

เป็ดสวรรค์
Location :
สวรรค์ชั้นดาวโด่..สมาคมผู้เลี้ยงเป็ดไล่ทุ่งแห่งเอธิโอเปีย..  Ethiopia

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 85 คน [?]

บทความทั้งหมด