เพื่อนๆที่รักครับ ก่อนอื่นเราขอประชาสัมพันธ์เสียงตามสายไปถึงบรรดาตะพาบน้อยใหญ่ทุกท่านครับวันที่ 8 ซึ่งก็คือวันพรุ่งนี้ได้เวลาอัพบล็อก “ โครงการ ..ถนนสายนี้ มีตะพาบ” กันแล้วนะครับโจทย์คราวนี้ ไม่เหมาะสำหรับคนขวัญอ่อนปวกเปียกด้วยประการทั้งปวงเนื่องจากพี่ก๋า เจ้าของโจทย์คราวนี้ กำหนดให้เขียนเรื่องผีครับซึ่งโจทย์นั้นก็คืออัพกันวันพระใหญ่ซะด้วยใครยังสาวยังแส้อยู่เดียวเดี่ยวโดด จะได้นึกหาคนมาเป็นคู่ก็คราวนี้เพราะเรื่องผีแต่ละเรื่อง รับรองว่าชวนให้ชำเลืองมองรอบกายแน่นอนรู้สึกเหมือนไม่ได้อยู่คนเดียวในห้องใช่ไหมครับ?ถ้าใช่ ก็จงอย่าหลอกตัวเองอยู่เลยประนมมือขึ้น แล้วบอกเขา ให้อยู่ส่วนใครส่วนมันนะครับ..อูยยย...จะเขียนทำไมหว่าอยู่คนเดียวซะด้วยนะเนี่ย เขียนเองกลัวเอง บาปเอง...พูดเรื่องผีสางเทวดาตาเถรส่องบาตรนี่ มันก็ลึกลับนะเราก็เคยเจอมากับตัว หลายครั้งหลายคราครั้งหนึ่ง สมัยยังปฏิบัติหน้าที่เป็นเจ้าหน้าที่ทหารอยู่ชายแดนใต้นู่นเราเคยโดนผีจ่าอำเอา กลางวันแสกๆเชียวจะเล่าให้ฟัง เอ้านั่งล้อมวงเข้ามาช่วงนั้น ประมาณเดือนพฤศจิกายนความที่คืนก่อนหน้านั้น ลาดตระเวนดึกครับ ด้วยความง่วง ที่ต้องมาเข้าเวรตอนบ่ายต่อพอเที่ยงหน่อยๆ เราก็เลยมารอที่ต้นไทรหลังป้อมยามหิ้วกีต้าร์มาด้วย มาเล่นได้สองสามเพลง ก็ง่วงจัดเลยล้มตัวลงนอนตอนนั้น เราเลี้ยงหมาไว้เจ็ดตัวสมุนทั้งหลาย ก็มานอนเป็นเพื่อนลูกพี่มันครับล้อมหน้าล้อมหลังเชียวเราวางกีต้าร์ หันหลังโปร่งเข้าหาตัวหลังโปร่งของกีต้าร์ มันจะเงาๆครับ เห็นเงาสะท้อนตัวเองได้พอหลับตาได้พักนึง กำลังสะลึมสะลือก็รู้สึกว่า ขยับตัวไม่ได้ครับใช่แล้ว โดนผีอำนั่นเองเรานอนคว่ำหน้านะครับ ด้วยความที่กลัวโดนผีอำนี่แหละเลยติดนิสัยนอนคว่ำหน้ามาตลอดดูซิ ก็ยังโดนอำจนได้ลูกน้องที่นอนอยู่ข้างๆ ไม่มีตัวไหนทำหน้าที่หมาที่ดี เห่าหอนเลยซักตัวเราหันหน้าเข้าหาโปร่งกีต้าร์เห็นเงาสีดำ นอนทับอยู่บนตัวของตัวเอง อย่างชัดเจนเห็นกระทั่งใบหน้าของผีที่อำเป็นผีผู้ชาย อายุเกือบห้าสิบแล้วล่ะแกถามกับเราด้วยนะถามว่า “ไปอยู่กับจ่าไหม?”...จ่าแกโดนฆ่าตายที่ป้อม ต้อนโจรบุกเข้ามาก่อนหน้าที่เราจะเข้ามาอยู่เป็นทหารหน่วยเก่าโดนปาดคอ เกือบขาดตายแล้ว ก็เลยสิงอยู่ที่ต้นไทรหลังป้อมยามนั่นเองเวลาโดนผีอำที่ภาคใต้เราบอกเคล็ดลับไว้ก่อนนะครับคิดอะไรไม่ออก ให้นึกถึงหน้าหลวงพ่อทวดวัดช้างไห้เข้าไว้เรานึกออก ชัดเจนเชียว เพราะลาดตระเวนผ่านหน้าวัดหลวงพ่อ แทบทุกวันอันนี้ภาพสมุนของเราส่วนซ้ายมือ คือที่เกิดเหตุ...สมัยเป็ดเป็นทหารจอมโหดชอบฆ่าเห็บให้หมาครับเผื่อใครยังไม่เคยเห็นดั้งไม่มีจริงๆนะครับไม่เกี่ยวกับแสงและเงาเอิ้กๆๆ...ที่นอนของเรา สมัยอยู่ภาคใต้ก็เฮี้ยนเชียวนะใครไปนอน ไม่ได้ เรานอนได้อยู่คนเดียวคนอื่นไปนอน เป็นได้เจอผีมานั่งอยู่ปลายเท้า ไล่ตะเพิดไปหมดพื้นตรงนั้น มันมีรอยเลือดที่เช็ดไม่ออกจ่ากองร้อย เห็นว่าเราเป็นมหา เลยจัดให้นอนซะตรงนั้นไม่ได้ถามเราเล้ย ว่ากลัวผีรึเปล่า?...มีผลวิจัยออกมาว่าสมองที่ใช้ควบคุมอาการกลัวผีกับความต้องการทางเพศ เป็นสมองส่วนเดียวกันนะครับฉะนั้น ไม่แปลกเลย ที่คนทั่วโลก พากันกลัวผีกันทุกชนชาติเชียวฮิๆถ้าใครถามว่ากลัวผีไหม?อย่าตอบว่ากลัวมากนะครับ ตอบว่ากลัวแต่พองามก็พอเดี๋ยวจะดูเป็นคนหื่นกามไปเสีย...เพิ่งไปดูสิ่งเล็กๆ ที่เรียกว่ารักมาเห็นพูดกันปากต่อปาก ว่าดีนักพอไปดู ก็ดีจริงครับให้เก้า เต็มสิบหักความไม่สมจริงเรื่องหน้าตาของนางเอกและฉากสุดท้าย หักความไม่สมจริงของพิธีกรหญิงออกไปทั้งๆที่เป็นฉากไคลแม็กซ์ น่าจะเนียนกว่านั้นหน่อยแถมหน้ามาริโอ้ก็แต่งซะจืดเชียว รัศมีนางเอกกลบไปชัดเจนสปอยนิดหน่อย ลืมบอกฮ่ะ...ลงนามเป็ดสวรรค์ ชายผู้แอบกรี๊ดมาริโอ้อ้าว?
ผู้ติดตามบล็อก : 86 คน [
วิญญานก็ไม่รู้จัก..
ขอตัวไปส่องกระจกก่อน..แล้วเจอกัน..ดึก ๆ วันที่ 8
ตอนนี้เอาเรื่องแรงดลใจจากเขายายเที่ยง เขาสอยดาว ไปก่อน
ฝันดีครับ