► ►► ..ถนนสายนี้ ..มีตะพาบ 29 . . . ( เ ติ่ ง ถึ ก ถึ ย )◄ ◄◄



☀☀☀ เ ติ่ ง ถึ ก ถึ ย ☀☀☀







ว่ากันว่า ยายถึยป่วยเป็นโรคหูเบาข้างเดียวอีกแล้ว

โรคเดียวกับที่แกเป็น เมื่อปีก่อน

ยายถึยแก่แล้ว แกเป็นคนขี้โรค

ร่างกายผอมโซ นมเหี่ยว แก้มตอบ คิ้วร่วง

ตีนกาขึ้นทั่วตัว ผิวหยาบกร้าน ขาวไม่สม่ำเสมอ

ตาตุ่มข้างซ้ายโตกว่าข้างขวา



ปีที่แล้ว แกป่วยเป็นมะเร็งที่เล็บนิ้วก้อย

เกือบเอาชีวิตไม่รอด หมอบอกว่าเกิดจากแกเอาปากกาเมจิกมาเขียนเล็บ

แทนยาทาเล็บ เดาว่าแกคงเหงา เลยทาเล็บเล่น



ยายถึย อยู่กับลูกสาวคนเดียว ชื่อป้าถึก

แกเป็นสาวทึนทึก ไม่ยอมมีผัวมีสาง


มีผัวมีสาง มีที่ไหนกัน แต่ช่างเถอะ



อันที่จริง ผมว่า คงไม่มีใครเอาแกมากกว่า

ถึงฐานแกจะดี ใส่ทองหยองเต็มคอ

สั่งก๊วยเตี๋ยว ก็สั่งแบบพิเศษ 35 บาทตลอด



ที่ว่าไม่มีใครเอานี่ไม่ใช่พูดเล่นๆเรื่อยๆ

ที่ว่าอย่างนั้นก็เพราะว่า พวกผู้ชายย่านนี้

ชั่วเจ็ดคุ้งน้ำ ล้วนแต่กลัวแกทวงหนี้ ไม่กล้ามาพบหน้า

ไม่กล้ามาใกล้บ้านป้าถึกช่วงสามต้นมะพร้าวห่างเลยทั้งนั้น



ป้าถึกแกปล่อยเงินกู้ แกร่ำรวยกว่าใครเพื่อนในย่านนี้ก็ว่าได้

แกรวยถึงขนาดว่าสามารถเลี้ยงควายเผือกไว้ในกรงส่วนตัว

ถึงสองตัวเลยทีเดียว

.

.

.


แต่ป้าถึกเป็นคนขี้โกง

แกชอบใช้ปัญญาของแก หลอกชาวบ้านร้านตลาด

ชาวบ้านไม่ชอบแก รวมทั้งผมด้วย

พ่อกับแม่ของผม ก็เป็นลูกหนี้ป้าถึกด้วย

โดนแกหลอกว่าจะพาเลี้ยงวัวไร้เขาส่งออก

แต่กิจการก็ไปไม่รอด เพราะวัวที่ตกลูกออกมา

พอโตขึ้นก็มีเขากันทุกตัว แกว่า พ่อผมให้อาหารเสริมผิดสูตร

ต้องรับผิดชอบค่าเสียหาย



พ่อเจ็บใจ ที่เสียรู้เพราะความโลภ

พ่อกับแม่จึงสอนผมเสมอว่า อย่าเอาเยี่ยงอย่างป้าถึก

โตขึ้น ให้เป็นคนดี อย่าคดโกงใคร



ผมเชื่อฟังพ่อแม่เสมอ วันนี้ผมได้รับโล่ห์สดุดี

ในฐานะเยาวชนตัวอย่างระดับจังหวัด

จากการแข่งขันฮูลาฮู้ปประเภท 4x100 เมตรชาย

พ่อกับแม่ภูมิใจในตัวผมมาก



แม่ถึงกับเอ่ยปากชมเปาะว่า

โตขึ้น ผมต้องเอวคอดและสะดือได้สัดส่วนแน่ๆ






(ภาพถ่ายของเติ่ง)
.

.

.

.

จะว่าไป ป้าถึก เพิ่งจะย้ายมาอยู่ย่านนี้ไม่นานนัก

แม่ว่า แกเป็นคนถิ่นอื่น มาจากสมุทรสงคราม

เพิ่งย้ายมา ตอนผมได้สามขวบ

จึงไม่มีใครรู้ประวัติที่แน่ชัดของแกก่อนหน้านั้น



คาดคะเนจากรอยย่นที่ต้นคอของแก

อายุอานาม คงแก่กว่าแม่ผมนิดนึง

น่าจะราวๆ 40 กว่า

แต่ผิวพรรณแกดูดีมีราศีจับ ตามประสาคนอยู่ดีกินดี

ถ้าไม่นับแววตาเจ้าเล่ห์นั่นแล้ว ก็นับว่าแกอึ๋มมากทีเดียว




สิ่งที่ผมสัญญาไว้กับตัวเองถ้าขนผมขึ้นเต็มที่เมื่อไหร่

ซึ่ง พูดง่ายๆ คือตอนโตขึ้นนั่นแหละ

ผมจะเปิดโปงแววตาเจ้าเล่ห์เพทุบายหน้าไม่อาย

สาวได้สาวเอาได้คืบจะเอาศอกตัดบัวอย่าให้เหลือใยของป้าถึกให้ได้

.

.
.

เทียบกับสภาพยายถึน แม่ของเจ๊ป้าถึก

เรียกว่าคนละแนวกันเลย

ชาวบ้านพากันลือว่า เป็นเพราะบาปกรรม ที่ป้าถึก

แกชอบโกงชาวบ้าน เอาเปรียบคนอื่น

เวรกรรมเลยไปตกอยู่ที่แม่แกแทน

ซึ่งผมก้ไม่เข้าใจ ว่าเวรกรรมมันถ่ายทอดทางสายเลือกกันได้ด้วยรึ?



คิดถึงสภาพตอนแกเป็นโรคหมูทอดกระเทียมตอนนั้น

แล้วก็อดสงสารไม่ได้

แกต้องนั่งทอดหมูทอดกระเทียมทั้งวัน

หมอคนเดิมบอกว่า เกิดจากการที่แกกินหมู

ที่ใส่สารเร่งเนื้อแดง

.

.

.

.
.

ในมุมหนึ่ง ณ บ้านอันหรูมากของเจ๊ถึกและมารดา

“ปีนี้ให้ใครล่ะลูก” มารดาเอ่ยถาม

“ อะไรล่ะแม่ “ เจ๊ถึกเอ่ยพลางลูบหลังควายจากนอกกรง

“ก็เด็กดีประจำจังหวัดปีนี้ไง แกเป็นกรรมการด้วยไม่ใช่รึ?”

“ ก็ไอ้เติ่ง ลูกทิดคูณซอย 15 นั่นไง ตอบคำถามดี มีหลักการเกินเด็ก”

ผู้เป็นมารดายิ้ม “ คิดถึงแกสมัยเด็กๆเนอะ โตขึ้น

ไม่นึกว่าแกจะเป็นไปได้ขนาดนี้”




“แม่ยังไม่เลิกพูดถึงเรื่องเก่าๆนี่อีก คนเราพอโตขึ้น

ชีวิตจริงมันก็สอนให้เราทำชั่ว

หลงลืมหลักการเพื่อความอยู่รอดได้เองล่ะแม่”




“แม่รู้ๆ ก็แค่บ่นตามประสาคนแก่ใกล้ตาย

เยาวชนดีเด่นแห่งชาติ ด.ญ.ยอดถึก “ หญิงชรายิ้มอย่างปลงๆ

ตาฝ้าฟางของแก จ้องมองหูควายตัวหนึ่งที่กำลังกระดิกเป็นจังหวะสามช่า

ที่คอของมัน มีใบประกาศ อัดกรอบไว้อย่างดี

สดุดีชื่อด.ญ.ยอดถึก เยาวชนดีเด่นแห่งชาติ ปี 2504 1/2




“ แม่แค่ไม่อยากให้แกเป็นเหมือนแม่”

แกเหลือบมองไปยังรูปตัวเองตอนยังสาวตรงผนัง

ผิวพรรณแกผุดผ่อง ใส่ทองหยองเต็มคอ

ถ่ายตอนนั่งกินก๊วยเตี๋ยวชามละ 35 ที่แกสั่งประจำ



เหมือนเจ๊ะถึก ตอนนี้ไม่มีผิด!!




ใช่แล้ว การที่แกเป็นโรคประหลาด

ไม่ใช่เพราะเวรกรรมจากเจ๊ถึกหรอก



.


.

.


ลึกๆในใจของสองแม่ลูก ต่างก็หวังว่า

“ชีวิต คงไม่สอนสิ่งเลวร้ายเหล่านี้

ให้เด็กน้อยผู้ใสซื่อ อย่าง ด.ช.เติ่ง

เยาวชนดีเด่น ประจำจังหวัดปีนี้ “

.

.

.


.

จบ บริบูรณ์

.

.

.

.

คุยกันท้ายเอนทรี่


งานนี้ เขียนด้นเหมือนเดิมครับ ด้วยเวลาที่ดึก

พิมพ์ตก พิมพ์ผิด อ่านแล้วสำนวนตรงไหน

ไม่ลื่นไหล วานบอกด้วยนะครับ



เสร็จไปอีกงาน สำหรับตะพาบครั้งที่ 29

โจทย์คราวหน้า เป็นของพี่ก๋า

รอดูนะครับ



ลงนาม

เป็ดสวรรค์


เขียนหมวดขำๆจ๊ะ

.

.

.

งานนี้ มีใครเขียนมั่ง

ลองตามไปดูนะครับ

1.ตะพาบพี่ ปลายแป้นพิมพ์
2.ตะพาบพี่ toor36
3.ตะพาพี่ กะว่าก๋า
4.ตะพาบพี่ ไกลเกินใจสายเกินแก้
5.ตะพาบคุณแม่ซองขาวเบอร์ 9
6.ตะพาบพี่หนุ่ย โจนบ้ากับป้าแก่ๆ
7.ตะพาบแม่อาเดียว ปันฝัน
8.ตะพาบแพม mastana
9.ตะพาบ น้องพธู
10.ตะพาบคุณ เงามืดในประวัติศาสตร์


อัพเดตไปเรื่อยจ๊ะ
.
.
.














Create Date : 03 เมษายน 2554
Last Update : 3 เมษายน 2554 23:27:19 น.
Counter : 1854 Pageviews.		  
28 comments
Share
โจทย์ตะพาบ ... เรื่องที่มักเข้าใจผิด ... tanjira
(25 มิ.ย. 2568 17:23:31 น.)		Desdemona's Song by Erich Korngold ปรศุราม
(23 มิ.ย. 2568 10:51:22 น.)
: กะว่าก๋าแนะนำหนังสือ - ความสุขโดยสังเกต : กะว่าก๋า
(22 มิ.ย. 2568 05:29:20 น.)		the apple falls far from the tree - ลูกไม้หล่นไกลต้น-(DNA mutation ? ) ปรศุราม
(21 มิ.ย. 2568 16:39:37 น.)
  
ย่องมาอ่าน เพลินๆขำๆ คิกคิกกก
โดย: INDYINDARE.IC วันที่: 3 เมษายน 2554 เวลา:3:15:06 น.
  
มาส่งการบ้านค่ะเป็ด

เดี๋ยวค่อยมาอ่าน วันนี้จะไปเชงเม้งจ้า
โดย: ซองขาวเบอร์ 9 วันที่: 3 เมษายน 2554 เวลา:5:00:51 น.
  
อรุณสวัสดิ์ครับ

อ่านจบแล้วครับ
คอนนี้กำลังนั่งนึกโจทย์ที่ 30 อยู่ครับ





โดย: กะว่าก๋า วันที่: 3 เมษายน 2554 เวลา:5:54:39 น.
  
ขอโทษด้วยค่ะพี่เป็ดที่มีนไม่ได้นั่งอ่านบล็อกวันนี้ของพี่เป็ดดี ๆ
(มีนต้องออกไปเตรียมของแล้วค่ะ)
มีนแวะมาบอกว่า มีนได้รับภาพวาดของพี่เป็่ดแล้วเด้อ
ขอซักนิดนะค่ะ (กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด กรี๊ดดดดดดดดดดด)

ขอบคุณหลาย ๆ เด้ออ้ายเป็ดเด้อ ถูกใจแฮง
ปล.ไม่ได้อยู่หลายวันฝากบ้านนำแนเด้อ
โดย: minporee วันที่: 3 เมษายน 2554 เวลา:6:34:17 น.
  
มาฝากแปะโครงการตะพาบก่อนนะตั๋ว....
โดย: ไกลเกินใจสายเกินแก้ วันที่: 3 เมษายน 2554 เวลา:8:42:43 น.
  
สับสนกับชื่อละครมากเป็ด ถึก ถึ๋น ถึ๋ย แต่ยอดถึก..จำได้
เพราะเป็น

อยู่

คือ

เหมือนกำลังเรียนภาษาอังกฤษพื้นฐานเลยแฮะ...

ฮี่ๆๆๆ...อุ๊ cofirm แล้วตาเป็ด
ว่าไปด้วยอ่ะ
มีคนนึงเขาอยากไปแต่เค้าอายสื่อ
ไม่อยากให้ใครเห็นหน้า(หน้าตาดีก็ไม่ใช่)
เราควรจะบริหารและจัดการอย่างไรดีนะ
ช่วยด้วยยยยยยยยยยย..
ก็อยากให้เค้าไปกับเราด้วย
โดย: โจนบ้ากับป้าแก่ๆ วันที่: 3 เมษายน 2554 เวลา:9:39:54 น.
  
ย่องมาอ่าน อ้อ..ที่จริงย่องมาตั้งแต่ไอ้เติ่ง..ยังไม่เกิดแน่ะ
โดย: ปลายแป้นพิมพ์ วันที่: 3 เมษายน 2554 เวลา:12:17:46 น.
  
เค้ามารายงานตัว

มาช้าดีกว่าไม่มา้น้า

วันนีี้เงียบจังเลยนะคะ
โดย: ปันฝัน วันที่: 3 เมษายน 2554 เวลา:15:34:57 น.
  
มีตกหล่นบ้างแต่พอเดาได้ค่ะคุณเป้ด พี่แวะมาโหวตขำขันให้ค่ะ
โดย: เกศสุริยง วันที่: 3 เมษายน 2554 เวลา:15:35:38 น.
  
ลองอ่านบทวิเคราะห์หน้าสามของไทยรัฐวันพรุ่งนี้ดูสิครับ
ผมว่ามันโคตรจี๊ดโดนใจเลยครับ
เรื่องที่นายสุเทพจัดงานเลี้ยงประชุมหัวคะแนน 2 พันคน
โดยไม่สนใจพี่น้องชาวใต้ 2 ล้านคน


โดย: กะว่าก๋า วันที่: 3 เมษายน 2554 เวลา:16:09:23 น.
  
แวะมาทักทาย ไม่ค่อยสบายมาหลายวัน..ตกลงค่อยเจอกันที่เมืองไทย
โดย: Fung Lan วันที่: 3 เมษายน 2554 เวลา:16:21:51 น.
  
ฮ่าๆ อ่านแล้วเพลินๆค่ะ

แอบขำบ้างไรบ้าง

^____________^

โดย: aom_charming วันที่: 3 เมษายน 2554 เวลา:16:39:09 น.
  
มาอ่านๆๆ ครับน้องเป็ด
เด็กชายเติ่งแนวมากเลยครับ 555


ใหน น้องแพมบอกคนร่วมเขียนตะพาบน้อยเพราะโจทย์ยาก
พี่ก็เห็นมีตั้งเจ็ดคนแล้วนิ แถมแต่ละคนน่าให้ไปอ่านเสียด้วยครับ


โดย: กลิ่นดอย วันที่: 3 เมษายน 2554 เวลา:17:04:50 น.
  
พี่เป็ดจ๊ะจ๋าแฮ่ก.... แฮ่ก...

วิ่งมาเขียนต่อแระเด่วแก้ไขแป๊ปนึงจะตามอ่านนะค่ะ
โจทย์นี้ทำเอาหัวฟูเรยยอ๊ะ!!!!....แง่ววววววววว!!!!emoemoemoemo
โดย: mastana วันที่: 3 เมษายน 2554 เวลา:17:06:22 น.
  
รูปน่ากลัวมาก
โดย: น้องผิง วันที่: 3 เมษายน 2554 เวลา:17:09:16 น.
  
.
.
อ๊ากกกเจอพี่ดอย...
.
.
ยากส์สุดโค่ยจิงๆน้า..หัวฟูเลย
มาเขียนด้วยกันเร็วๆๆเรยพี่ดอย
.
.
emoemo
โดย: mastana วันที่: 3 เมษายน 2554 เวลา:17:09:42 น.
  
กาโล ฆสติ ภูตานิ สพฺพาเนว สหตฺตนา
กาลเวลาย่อมกินสรรพสัตว์กับทั้งตัวมันเอง

มีความสุขกับทุกเวลาอันมีค่า ตลอดไป..นะคะ



ป.ล. ขอลาบล็อก ๑๐ วัน..นะคะ

.....................

สวัสดีค่ะ คุณเป็ด...

เพิ่งหายป่วย เลยไม่ได้ร่วมปล่อยตะพาบด้วย..นะคะ

เรื่องมีตติ้งนั้น..ปอป้าตอบที่หลังไมค์..นะคะ

เจอกันหลังสงกรานต์ ฝากบล๊อกด้วย..นะคะ






โดย: พรหมญาณี วันที่: 3 เมษายน 2554 เวลา:17:13:52 น.
  
คุณเป็ดดดดอย่างนี้มี่ก็โชคร้ายหมาร้ายสิ ฮือๆๆ ตั้งแต่ธันวาปีที่แล้วมา มี่ยัง3วันหาย4วันป่วยสิ(แบบนี้เรียกว่า ขาดทุนติดลบใช่ไหม) ไม่เคยป่วยแบบนี้มาก่อน แถมไม่เคยป่วยมาร่วม10ปีแล้ว สงสัยไข้มันเรียกเก็บดอกมั้งเนอะ

.....................

* กาพย์ขับไม้ห่อโคลง *

ตอน ความหวัง ๕

กอบเก็จประกายหวัง ...หฤหรรษ์รั้ง ...ทรวงผ่องเรืองไร
หวังบานดอกออก ...รับน้ำค้างบอก ...ชื่นลึกหลืบใจ
เกสรแก้วใส ...ส่องฟ้าแพรวไกว ...สร้างยิ้มโชติมาน

วาดพร่างพราวหวัง ...แว่วกังสดาลฟัง ...แซมร้าวประสาน
บทเพลงวิมานแก้ว ...เวียนผ่านมิแล้ว ...โชยฉ่ำนับนาน
ก่อนผูกนิทาน ...ฝาก ณ ลำธาร ...ที่ดอกหวังไสว

ร้อยดอกหวังส่งให้ .......................ห่างโศก
หมายส่งผลโบยโบก.......................บั่นเศร้า
ลิขิตร่ายกานท์โกรก ........................กล่อมโลก
เชลงกาพย์แต้มเติมเข้า .....................ขัดอ้อยส้อยเหิน

โสฬสเพลงเบื้องเกริ่น ......................กุมสนอง
กานท์วิจิตรผูกประคอง ....................คณะร้อง
ประดิษฐ์ประดอยแต่ง,แตะ,ตรอง ......เติมทิพย์ เวทย์เฮย
หวังดอกเหนือทะยานพ้อง ................เพิ่มหล้า,สรวงหอม



สวัสดีค่ะ เย็นนี้ทานข้าวให้อร่อยก่อนพักผ่อนนะคะ



โดย: ญามี่ วันที่: 3 เมษายน 2554 เวลา:19:48:35 น.
  


มาส่งงานค่ะ พี่เป็ด
ส่งช้าอีกแล้วววว
ก็พูเพิ่งกลับมาจากเรียนหง่ะ



โดย: พธู วันที่: 3 เมษายน 2554 เวลา:20:38:51 น.
  
มาช้าไปหน่อยไม่ว่ากันนะครับ

คราวนี้ยอมรับจริงๆ เลยครับว่าสับสนเรื่องตัวละคร

ต้องย้อนกลับไปอ่าน

emoemo
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 3 เมษายน 2554 เวลา:20:56:28 น.
  
แวะมาอ่านค่ะคุณเป็ด เขียนได้ลื่นดีจังเลยนะคะ อ่านเพลินเลย ฮี่ๆๆ
โดย: LoveParadise วันที่: 3 เมษายน 2554 เวลา:21:51:57 น.
  
มาขอร่วมส่งงานตามโจทย์ครับ ออกจะยาวไปสักนิด นะครับ
โดย: เงามืดในประวัติศาสตร์ วันที่: 3 เมษายน 2554 เวลา:22:03:23 น.
  
อร๊าายยยย อีเติ้ง ว้าย ว้าย

กั๊ก กั๊ก กั๊ก กั๊ก

งานนี้อาจต้องวนอ่านสักสองสามรอบเป็นอย่างน้อย เนื่องจากกำลังเคลิ้มเบียร์ได้ที่ วู้~~~

มิตติ้งรวมพล ขอยกมือมุงก่อนนะ ระหว่างนี้ไปรวบรวมความกล้าก่อน ว่าจะเปลี่ยนสถานะจากมุงไปร่วมแจมปะ
โดย: น้ำ-ฟ้า-ป่า-เขา วันที่: 3 เมษายน 2554 เวลา:22:13:38 น.
  
สวัสดีอีกครั้งครับ ปกติถ้ามีคำหยาบผมจะเตือนไว้ก่อนน่ะว่ามีคำหยาบ

โจทย์คราวนี้คนเขียนน้อยลงเยอะเลย คุณพู่เจ้าของโจทย์ตอนนี้ยังไม่อัพเลย แต่ไม่แน่อาจอัพนาทีสุดท้ายของวันนี้ก็ได้emo
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 3 เมษายน 2554 เวลา:22:57:41 น.
  
สวัสดีครับยายถึย
โดย: panwat วันที่: 3 เมษายน 2554 เวลา:23:30:31 น.
  
ขำขันหรอค่ะ..จัดไปเกือบไม่ทันเย้เย - -"
emo
โดย: mastana วันที่: 3 เมษายน 2554 เวลา:23:38:06 น.
  
งือชื่อตัวละครสุดโค่ยเรยอ่ะ....สงสัยว่าคนชรานี่เค๊านับอายุกี่ขวบ?
หรือใช้คาดคะเนจากรอยย่นหละ...
.
.
เย๊จะรอดูภาพ..."ก้อนหินสีเทาขลิบขาว"...มันสวยจิงนะๆ
เคยเห็นที่ไหนน้า...ส่องไกลร้อยเมตรถ่ายไปให้นะพี่เป็ด
แพมจะรอดูอยู่ที่เพชรบุรีนะ....(แต่ว่าหว๊านที่บีจีสีชมพูหรอค่ะ)
.
.
ฝันหวานนนนนนนนนนนน้าค๊าบ
emoemoemoemo
โดย: mastana วันที่: 3 เมษายน 2554 เวลา:23:48:25 น.
  
อ่านงานแล้วได้อารมณ์ตรงมะเร็งตรงเล็บนิ้วก้อย
นี่ล่ะค่ะ เป็นโรคที่แบบว่าเพิ่งค้นพบได้เลย เผลอๆ
จะเป็นสิ่งใหม่ๆ พร้อมกับวัวไม่มีเขานี่ล่ะค่ะ
อ่านแล้วขำๆ ฮาๆ กันไป ...
...........

ตามมาอ่านงานช้าไปติ๊ด แต่เข้ามาอ่าน
ไม่พลาดงานเก่าๆ แน่นอนค่ะ งวดหน้าลุ้นอีก
ว่าจะยังไง ส่งก่อนล่วงหน้าท่าจะดี
จะได้ตัดปัญหาการทำงานไม่ทันเน๊าะเรา 555+
โดย: JewNid วันที่: 4 เมษายน 2554 เวลา:7:50:52 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Crazylazykoodchi.BlogGang.com

เป็ดสวรรค์
Location :
สวรรค์ชั้นดาวโด่..สมาคมผู้เลี้ยงเป็ดไล่ทุ่งแห่งเอธิโอเปีย..  Ethiopia

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 85 คน [?]

บทความทั้งหมด