ผู้แต่ง: อุจิดาเตะ มาคิโกะ / ผู้แปล: ยุทธนา นุยา
สำนักพิมพ์: เพื่อนนักอ่าน ในเครือ ส.ส.ท.
พิมพ์ครั้งแรก มกราคม 2551
ราคา 200 บาท

นัทสึมิก็เป็นเหมือนผู้หญิงส่วนใหญ่ในสังคมญี่ปุ่น คือเรียนจบ ทำงาน พยายามมองหาผู้ชายดี ๆ สักคน ฝันถึงการแต่งงาน มีลูกน่ารัก สร้างครอบครัวที่อบอุ่น แล้วโยทาโรก็เดินเข้ามาในชีวิตเธอ

แต่เมื่อความสัมพันธ์ระหว่างเขาและเธอดูเหมือนจะไม่มีวันบรรจบลงที่จุดหมายเดียวกันได้ เธอจึงตัดสินใจทิ้งทุกสิ่งไว้ที่ญี่ปุ่น และเดินทางไปยังอิตาลีโดยมิได้ล่วงรู้เลยว่าที่นั่นจะมีอะไรรอเธออยู่บ้าง

นี่คือนิยายสะท้อนชีวิตคนหนุ่มสาวในมหานครโตเกียว ที่เต็มไปด้วยเรื่องราวของความรัก ความใคร่ กิเลสตัณหา การทรยศ คำลวง และบทเรียนที่ทำให้นัทสึมิตระหนักถึงคุณค่าของ “ผู้หญิง” และมุมอง “ความรัก” ลึกซึ้งยิ่งขึ้น

* * * * * * * *

เล่มนี้เป็นแนวรักที่อ่านแล้วชวนให้ครุ่นคิดถึงความรักจากแง่มุมต่าง ๆ ได้ดีค่ะ

พล็อตคร่าว ๆ ก็ตามข้างบนเลย ตัวละครเป็นชายหญิงในวัยทำงาน ลักษณะนิสัยใจคอเข้าใจได้ไม่ยาก มีทั้งพวกที่ใช้ชีวิตและวาดฝันตามสูตรสังคม ทั้งพวกที่พอใจจะทำตัวนอกกรอบอย่างมีความสุข การเดินเรื่องเล่าจากน้ำเสียงของนัทสึมิ แต่มีฉากให้ตัวละครอื่นแสดงความรู้สึกนึกคิดด้วยเช่นกัน

และแน่นอนว่าบรรยายให้อารมณ์ละเมียดตามแบบนิยายญี่ปุ่น

หลังจากนี้ จะ Spoil แหลกนะจ้ะ

เนื้อเรื่อง:
นัทสึมิ ตัดใจว่าชีวิตเมืองกรุงของเธอไม่มีวันรุ่ง กลับบ้านนอกไปดูตัวดีกว่า แต่แล้ว เธอก็ได้พบ โยทาโร ในงานปาร์ตี้นัดบอดเข้าเสียก่อน โยทาโรเป็นเพื่อนร่วมงานกับ คามิโย ซึ่งกำลังจะแต่งงานกับ คาวาโกะ เพื่อนสนิทของเธอ

คาวาโกะเตือนเธอว่าผู้ชายคนนี้มีผู้หญิงไปเรื่อย ๆ ไม่น่าคบเป็นแฟน แต่นัทสึมิกลับเชื่อว่าผู้หญิงธรรมดา ๆ ไม่มีอะไรเด่นอย่างเธอนี่แหละที่เขาจะเลือกเป็นคนสุดท้าย แม้ต่อมาจะพบว่าเขามีกิ๊กเป็นสาวมีระดับกว่าเธอมาก เธอก็ยังเชื่อว่าจะเปลี่ยนเขาได้ และเฝ้ารอให้เขาขอแต่งงาน..ตามสูตรสำเร็จของสาวทั่วไป (เดินทางจากบ้านนอกมาทำงานในเมือง พบรัก คบกันสักพักก็แต่งงาน)

แต่โยทาโรประกาศชัดเจนว่าเขาจะไม่แต่งงานแน่นอน เขาเคยแต่งงานแล้วและไม่เหมาะกับชีวิตแบบนั้น เขาขอคบผู้หญิงหลายคนแบบนี้ต่อไป สาวคนไหนจะอยู่หรือไปก็ตามใจ คู่รักอีกคนของเขา..มามิ..ก็คิดแบบเดียวกัน มามิทำงานในร้านหรู อาศัยในย่านไฮโซ พอใจกับการเดทอาทิตย์ละครั้งในวันพุธ ไม่คิดสานสัมพันธ์ไปถึงขั้นแต่งงาน มีนัทสึมิคนเดียวที่วาดฝันถึงระฆังวิวาห์

ใกล้ถึงงานแต่งของคาวาโกะกับคามิโย นัทสึมิทั้งอิจฉาเพื่อน ทั้งท้อใจกับชีวิตรักที่แตกต่างกับเพื่อนเหลือเกิน จนในที่สุดก็ตัดสินใจบอกเลิกกับโยทาโร และเดินทางไปเรียนในอิตาลี ทั้งที่ยังไม่แน่ใจเหมือนกันว่าสนใจด้านไหน

แต่แล้วก็มีเหตุให้โยทาโรเดินทางมาเจอนัทสึมิในอิตาลีโดยบังเอิญ ความรักที่เธอมีต่อเขาลุกฮือขึ้นมาทำร้ายเธอยิ่งกว่าเก่า ทางฝ่ายคาวาโกะเองก็เจอมรสุมชีวิตเช่นกัน เมื่อคามิโยเริ่มอาลัยชีวิตหนุ่มโสด

ฉากโดนใจ 1:

นัทสึมิถามโยทาโร ในวันที่รู้สึกไม่มั่นใจ
"นี่คุณ คุณกำลังชอบใครนอกจากฉันหรือเปล่า"
"ถ้าผมจะแต่งกับใคร ผมก็จะซื่อสัตย์กับเขาคนเดียว"
...
หลังจากที่นัทสึมิตามไปเห็นและรับรู้เรื่องมามิ เธอตัดสินใจเลิกกับเขา แต่โยทาโรกลับมายืนรอหน้าห้อง เมื่อนัทสึมิไม่ยอมเปิดประตู เขาก็ยืนตากหิมะหลายชั่วโมง เพื่อบอกเธอต่อหน้าว่า..

"ผมไม่ต้องการจะแต่งงานกับใครทั้งนั้น ไม่ว่าจะเป็นนัทสึมิ หรือมามิ หรือผู้หญิงคนไหน ๆ ก็ตาม เพราะผมเคยแต่งงานมาแล้วครั้งหนึ่ง แต่ประสบการณ์ครั้งนั้นมันทำให้ผมรู้ว่าผมไม่เหมาะกับชีวิตคู่"
"ผมรู้ว่านัทสึมิอยากแต่งงานมาก แต่ถ้าอยากแต่งจริง ๆ ผมแนะนำว่าให้ไปลองหาผู้ชายคนใหม่ดีกว่า"

^
^
"ถ้าผมแต่งกับใคร ผมจะซื่อสัตย์กับเขาคนเดียว"
(แต่) "ผมไม่ต้องการจะแต่งงานกับใครทั้งนั้น"

นัทสึมิฟังประโยคแรกแล้วคิดไปว่า "เขาพูดแบบนั้นแล้วมองเรา แสดงว่าหมายถึงเรา" ส่วนประโยคที่สอง เธอก็คิดไปว่าโยทาโรคงมีใจให้เธอบ้างเพราะอุตส่าห์มารอหน้าห้อง เพียงแต่เขาเข็ดการแต่งงานครั้งแรก แล้วเธอจะเปลี่ยนใจเขาด้วยความรักเอง

ส่วนโยทาโร หลังจากพูดประโยคที่สอง ก็ถือว่าบอกเงื่อนไขการคบกันแล้ว จบแค่นั้น เขาไม่ต้องรับผิดชอบอีกถ้าฝ่ายหญิงจะคาดหวังอะไร

ตรงนี้ทำให้เห็นความแตกต่างของผู้หญิงช่างฝันในห้วงรักกับผู้ชายที่ไม่อยู่ในห้วงรักได้ดีทีเดียว แล้วก็ทำให้จขบ. แอบเกลียดโยทาโรนิดหน่อย จนกระทั่งการกระทำต่อ ๆ มาของเขาพิสูจน์ให้เห็นว่าเขาจริงใจแค่ไหน
(ภายหลัง เมื่อนัทสึมิบอกเลิกและเตรียมตัวไปอิตาลี โยทาโรไม่พยายามติดต่อหรือบอกลาเลย ถือเป็นความจริงใจที่เย็นชาประการหนึ่ง หลังจากนั้น เมื่อเผอิญได้พบกันในต่างประเทศ โยทาโรเผลอจูบนัทสึมิ จุดถ่านไฟเก่าในตัวเธอขึ้นมา คืนนั้น เธอไปเคาะประตูห้องเขา แต่เขาไม่เปิดและเก็บของย้ายไปทันที เขายอมรับกับเพื่อนว่า "พลาดไปหน่อย" ที่ไปจูบนัทสึมิเข้า ... ซึ่งก็จริง )

ฉากโดนใจ 2

นัทสึมิไปสมัครงานพิเศษเป็นผู้ช่วยไกด์ ไกด์ชื่อมิกะบอกเธอว่า
"ฉันว่าเธอกลับญี่ปุ่นไปเสียดีกว่า"
"ถ้าไม่รีบกลับตอนนี้ เธอจะเป็นเหมือนฉันนะ"

มิกะเล่าว่าเธอมามิลานตอนอายุ 25 พร้อมความฝัน ห้าปีแรกไวเหมือนติดปีก ผู้ชายอิตาลีปากหวาน ชีวิตต่างแดนแสนจะตื่นตาตื่นใจ มิกะอดทนเพราะเชื่อว่าจะประสบความสำเร็จ พอรู้ตัวอีกที ก็อายุย่าง 34 เธอเริ่มเห็นอนาคตที่ไร้อนาคตบ้างแล้ว แต่คิดว่ากลับญี่ปุ่นไปก็คงหางานไม่ได้ เกลียดการพ่ายแพ้ กลัวขายหน้า ไม่อยากให้พ่อแม่เสียใจ มิกะตั้งใจฮึดสู้อีกสักตั้ง ตอนนี้เธออายุ 39 เลิกฝันไปแล้ว ได้แต่หางานก๊อกแก๊กทำไปเรื่อย ๆ

"ฉันพลาดรถไฟกลับบ้านเที่ยวสุดท้ายไปแล้ว"

ฉากโดนใจ 3

นัทสึมิกลับบ้านนอกไปบอกครอบครัวเรื่องเรียนต่อต่างประเทศ แม่เธอคัดค้าน อยากให้ลูกกลับมาดูตัวแต่งงานมากกว่า

"แม่คะ มันล้าสมัยแล้วค่ะที่จะให้ใครเขามาคอยปกป้องดูแลเราน่ะ"
"ถ้าหากเป็นคนที่เขาเก่ง อยู่ได้ด้วยลำแข้งของตัวเอง แม่ก็ไม่พูดเรื่องที่มันล้าสมัยอย่างนี้ออกมาหรอก แต่ผู้หญิงที่หาเลี้ยงตัวเองได้น่ะ มันต้องเป็นคนเก่งมีความสามารถเท่านั้น ส่วนผู้หญิงที่เรื่อยเปื่อยปล่อยชีวิตไปตามลม ไม่มีความสามารถอะไรกับใครเขาสักอย่าง แล้วยังริอ่านใช้ชีวิตแบบคนสมัยใหม่น่ะ รับรองว่าต้องเจอความทุกข์เข้าสักวัน"

^
^
แม่..แรงมากค่ะ
แต่ตอนหลัง แม่ก็วิ่งไปซื้อกาเหล็กมาให้ลูกสาวนะ บอกว่าเอาไว้ต้มน้ำในต่างประเทศ

แล้วในขณะที่นัทสึมิตกต่ำสุดขีด หมกตัวกินเหล้าในห้องทุกวัน แม่ก็ส่งไปรษณียบัตรมาว่า
"นัทสึมิ ถ้าทุกข์ใจอะไรก็ไม่ต้องฝืนมากนะลูก ดื่มเหล้าที่ส่งมาเคล้าภาพภูเขาอิวาเตะให้สบายใจ เดี๋ยวก็หายเศร้า"
...

ทิ้งท้าย...

ชอบเรื่องนี้มากเพราะตัวละครมีการเปลี่ยนแปลง ที่เคยอ่อนแอเพ้อเจ้อก็คิดอะไรเป็นผู้ใหญ่มากขึ้น ที่เคยดูดี๊ดี (น่าหมั่นไส้) ก็มีพลาด มีตกอับ แถมพออ่านจบแล้วเปลี่ยนทัศนคติที่มีต่อตัวละครด้วย ตอนแรกนี่โดนกล่อมไปกับน้ำเสียงการเล่าเรื่องของนัทสึมิ จขบ. ที่อ่านนิยายรักพาฝันจนชินเลยหวังตามหนูนัทเธอไป ในใจคิดด่าโยทาโรว่ากะล่อน หลอกให้ผู้หญิงหวังอยู่ได้ แต่ก็แอบลุ้นให้ลงเอยแบบนิยายรักประเภทเสือกลับใจ เพลย์บอยอกหักกับรักแท้

แต่โยทาโรก็เป็นคนที่ไม่เปลี่ยนตั้งแต่ต้นจนจบ ยอมรับและพอใจกับปัจจุบัน ยอมรับสิ่งที่จะเกิดขึ้นในอนาคต คนที่ดูเย็นชาอย่างเขากลับเป็นคนที่คำพูดกับการกระทำตรงกันเสมอ ในขณะที่นัทสึมิไม่ยอมรับสภาพปัจจุบันของเธอในตอนแรกถึงไม่มีความสุข (แถมมาคิด ๆ ดูแล้ว เธอฝันอะไรฟุ้งซ่านเกินตัวด้วย) คาวาโกะกับคามิโยก็หวั่นไหวและเปลี่ยนไปในตอนท้าย มามิที่ดูเพอร์เฟคท์ก็ตกม้าตายกับอุปสรรคแรกในชีวิตสุดเพอร์เฟคท์ของเธอ

สุดท้าย ก็คิดเหมือนนัทสึมิว่า
"ฉันรู้แล้วว่าคุณ (โยชิโร) ดีแค่ไหน"

นัทสึมิโชคดีที่ได้รัก และเลิกกับเขาค่ะ

Create Date : 27 มกราคม 2551
Last Update : 27 มกราคม 2551 7:43:43 น.		11 comments
Counter : 840 Pageviews.
Share Tweet