ผู้แต่ง: อิศรา
สำนักพิมพ์: Simply Book
พิมพ์ครั้งแรก 2551
ราคา 165 บาท

เรื่องราวความรักระหว่างหนุ่มสาวต่างเชื้อชาติ ภาษาและฐานะชนชั้น
ฟ้าได้ลิขิตสองชีวิตให้เกิดมาคู่กันแต่ยังสร้างปมปัญหาและขวากหนามขึ้นมาพร้อมๆ กันด้วย ทว่าสายใยแห่งความรักที่คนทั้งสองมีให้แก่กันนั้นมั่นคงเกินกว่าจะมีสิ่งใดมาพรากได้ ตำนานแห่งรักแท้จริงจึงเริ่มต้นและลงเอยที่คิรินานต์

ธารี เพิ่งเห็น หฤหรรษา หัวเราะร่าเริงเป็นครั้งแรก เขาเคยเห็นแต่ยามเธอโกรธและ แง่งอน

เธอจะรู้ไหมว่า…เจ้าของใบหน้าที่เปื้อนรอยยิ้มนี้ ได้สร้างกับดักให้แก่หัวใจดวงนี้ของเขาเสียแล้ว มันทำให้เขาไม่อาจละสายตาไปจากเธอได้แม้เพียงเสี้ยวนาที
ช่างน่าค้นหา และ อยากเฝ้ามองเช่นนั้นไปตลอดกาล…

ทุกหัวใจจะเบ่งบาน…ที่คิรินานต์…ดินแดนแห่งความรัก

* * * * * * * *

เล่มนี้เป็นเรื่องรักระหว่างครูสาวชาวไทยกับเจ้าชายค่ะ

หฤหรรษา เป็นลูกเมียหลวงที่แยกมาอยู่กันเองสองแม่ลูก แต่น้องสาว (ลูกแม่เลี้ยง) ก็แย่ง พงศกร แฟนเธอไปและตามหึงเธออีก หฤหรรษาเลยย้ายไปสอนที่ประเทศคิรินานต์ แล้วก็บังเอิญไปช่วยเลี้ยงข้าวผู้ชายแปลกหน้าที่หนีมาหลบในร้านอาหาร

ธารี เป็นเจ้าชายแอบหนีเที่ยว เขาให้แหวนของราชวงศ์กับหฤหรรษาเป็นการตอบแทน เมื่อเธอนำแหวนไปตีราคา เลยถูกจับข้อหาขโมยราชทรัพย์ เจ้าชายรีบมาช่วยโดยอ้างว่าแหวนนี้สำหรับพระคู่หมั้น พร้อมกับขอให้ธารีช่วยเป็นคู่หมั้นสักหนึ่งปี จนกว่าเขาจะไปเรียนอังกฤษ

เรื่องราวต่อจากนั้นคล้ายโกโบริ-อังศุมาลิน (แบบไม่มีการแต่งงาน และพระเอกไม่ตาย) นิดหน่อย มีเหตุการณ์ให้ตัวเอกพิสูจน์ความรักตลอด นอกจากเรื่องรัก ยังมีปมการพยายามลอบสังหารเจ้าชายด้วย

--- Spoil ---
การหมั้นปลอมๆ กลับโดนพระราชาธิบดีประกาศอย่างเป็นทางการเพื่อใช้เป็นสื่อสานสัมพันธ์ทางการค้าระหว่างประเทศ เพราะพ่อของหฤหรรษาเป็นถึงรัฐมนตรี เธอโกรธเจ้าชายที่ตอนนี้เริ่มมีใจให้สาวไทยจริง ๆ แล้ว น้องสาวร่วมพ่อบินมาร่วมพิธีและพยายามแย่งควงเขา หฤหรรษาเลยยิ่งเชิดใส่เจ้าชาย แต่เขาพยายามหว่านเสน่ห์ใส่ตลอด

แต่พอเธอจะเริ่มใจอ่อนรับรักเจ้าชาย เมืองไทยก็เกิดปฏิวัติ พ่อเธอถูกตั้งข้อหาเสื่อมเสีย พระราชาธิบดีจึงสั่งให้เจ้าชายธารีถอนหมั้น แต่เขาปฏิเสธ หฤหรรษาแอบได้ยินและขอถอนหมั้นเอง จากนั้นก็บินกลับเมืองไทย

เจ้าชายธารีบินมาตามหาหัวใจ พอดีกับที่พงศกรเป็นอิสระและกลับมาขอคืนดีกับหฤหรรษา มีเรื่องยุ่งนิดหน่อย แต่สุดท้าย เจ้าชายกับหฤหรรษาก็เข้าใจกัน เจ้าชายบินกลับไปสะสางงาน แต่เกิดอุบัติเหตุจนพิการเดินไม่ได้ ต้องรักษาตัวในอังกฤษ

คราวนี้ เจ้าชายเป็นฝ่ายปฏิเสธหฤหรรษา จนเธอต้องบินไปเปลี่ยนใจและดูแลเขาถึงที่ แต่คนร้ายในเงามืดก็ลงมืออีกครั้ง
----------

ตัวละครค่อนข้างเป็นคนสามัญค่ะ ถึงพระเอกจะเป็นถึงเจ้าชาย เขากลับทำตัวเหมือนหนุ่มทั่วไป ขี้หลีนิดๆ กะล่อนหน่อยๆ ดูไม่ค่อยมีเล่ห์กลทางการเมืองสักนิดด้วยซ้ำ (ถึงถูกพระราชาธิบดีใช้เป็นเบี้ยได้)
ส่วนนางเอกเป็นแนวแข็งนอกอ่อนใน วางท่าเชิด ถือทิฐิกับพ่อ แต่พอผ่านไปสักพักก็อ่อนลงเอง

ฉากประเทศคิรินานต์ไม่ได้บรรยายจนละเอียดเป็นพิเศษ เป็นประเทศสมมติที่มีแท็กซี่ นับถือพุทธแต่เปิดกว้างให้ทุกศาสนา มีระบอบกษัตริย์ ... อ่านไปอ่านมาก็คล้าย ๆ ไทยแหละ แค่เปลี่ยนที่ตั้งไปอยู่บนเขาแถวเนปาล

การเดินเรื่องไม่ยอกย้อนมาก เล่าเรื่องหนุ่มพบสาว จีบกัน งอนกัน ใส่อุปสรรคไว้หลายด่าน แล้วก็จบแบบเดาตัวร้ายได้

โดยรวมแล้ว จัดว่าเป็นเรื่องที่น่าจะอ่านเพลิน ชวนให้สบายใจ ถ้าตอนอ่านไม่สะดุดกับการพิมพ์ผิด พิมพ์ตกหล่นในช่วงครึ่งท้ายมากไปนิดค่ะ

เช่น ...
(หน้า 113) ธารีมองทั้งคู่อย่างไม่สบาย ตกลงเขาพาน้ำกับไฟมาเจอกันหรือนี่

(หน้า 161) ผมกับเขาเคยเป็นมากกว่า คนที่ใครเห็นว่าเป็นรักกัน แต่ถึงเวลานี้...

(หน้า 162) เธอลงนั่งไม้กระดานที่ทำเป็นที่รองรับผู้มาเยือน

(หน้า 163) ษาครับ ผมไม่รู้บอกยังไง ผมไม่รู้จะเริ่มตรงไหนดี เรากลับมาเหมือนเดิมได้ไหม

หรือบางทีก็สรรพนามน่าสับสน (ตย.จุดนี้ชัดที่สุด)
(หน้า 173-174 เป็นฉากพงศกรคุยกับหฤหรรษา)
"ษาไม่ปฏิเสธ เพราะอะไร ตัวน่าจะรู้แก่ใจดี แต่ผมไม่รู้ระหว่างษากับเขาเกิดอะไรขึ้นกันแน่ ที่สำคัญ ถ้าเขายอมตายขนาดกระโดดลงน้ำไปทั้งที่รู้ว่าต้องจมอย่างเดียว แต่เขากล้าเสี่ยงเพื่อษา แสดงว่าเขารักตัวมากเช่นกัน ผมไม่สนใจว่าเขารู้สึกอย่างไรกับคุณ แต่ถ้าษาไม่รักเขาทำไมไม่ตอบผมออกมา"

ไม่แน่ใจด้วยว่าราชาศัพท์ เช่น "ขอทรงตามสบาย" (บอกให้ทำตัวตามสบาย) หรือ "ทรงเสด็จกลับได้แล้ว" (ไล่กลับบ้าน) เป็นการใช้ที่ถูกต้องหรือเปล่า ใครเชี่ยวชาญราชาศัพท์ วานเฉลยทีค่ะ


... ความเห็นส่วนตัว ...
บอกตามตรงว่าสำนวนการเขียน บางจุดเหมือนจะเก่า (เช่น ใช้ "เหตุใด" ในบทสนทนา) บางจุดก็เหมือนเป็นภาษาเนื้อเพลงยังไงไม่รู้ (ไม่มีตัวอย่าง เป็นความรู้สึกส่วนตัว) ... ซึ่งรวมแล้ว มันไม่กลืนกันนิดหน่อย พอมาผสมกับพิมพ์ตกๆ หล่นๆ ด้วย เลยลดอรรถรสในการอ่านในช่วงท้ายที่ควรจะซึ้งไปมากอยู่ ทั้งๆ ที่จขบ. คิดว่าช่วงท้ายซึ้งดีนะ ซึ้งกว่านิยายอ่านพาเพลินหลายเรื่องด้วย เพราะตัวเอกเล่มนี้ต้องฝ่าฟันอะไรมามาก

นี่เป็นหนังสือเล่มที่สองที่ลองกับสำนักพิมพ์นี้ เท่าที่สังเกต มีพิมพ์ตกหล่นทั้งสองเล่ม (แต่เล่มนี้เยอะกว่า) เลยอยากติงว่า..ในฐานะสำนักพิมพ์หน้าใหม่ ความสนุกของผลงานอาจเลือกไม่ได้--ต้องแล้วแต่จะมีงานดีๆ ส่งเข้ามาไหม แต่คุณภาพการพิมพ์เป็นสิ่งที่ทำได้นะ

ปล.1 ที่เขียนช่วงท้ายเนี่ย เพราะเห็นค่ายนี้มีนิยายพล็อตน่าสนเยอะ อยากให้พิมพ์ออกมาสะกดถูกต้อง จะได้กล้าซื้อหน่อย
ปล.2 อย่างไรก็ตาม จะอ่านต่ออยู่ดี..สักห้าเล่มแล้วค่อยฟันธง

ปล.3 บล็อกนี้ไม่ได้เขียนด้วยอารมณ์ในแง่ลบนะคะ จขบ. ค่อนข้างทำใจ (ปลง) ได้แล้วว่า "พิมพ์ผิดเป็นเรื่องธรรมชาติ"
... แต่อย่าเยอะนักละกัน

Create Date : 08 ตุลาคม 2551
Last Update : 9 ตุลาคม 2551 3:24:31 น.		7 comments
Counter : 702 Pageviews.
Share Tweet