สำนักพิมพ์: อักษรศาสตร์
ผู้แต่ง: พอฝัน
พิมพ์ครั้งแรก มกราคม 2551
ราคา 239 บาท

คุณอยากรู้หรือไม่! ว่ากามเทพเล่นตลกอะไรกับชีวิตของ ภาวการณ์ หญิงสาวที่มีอาชีพแต่งนิยายเป็นงานอดิเรก

กามเทพเล่นตลกอะไรกับชีวิตของเธอน่ะเหรอ ตลกร้ายเชียวแหละ เมื่อ ภควัติ เศรษฐีหนุ่มถูกลอบทำร้าย พลัดหลงเข้ามาอยู่ในบ้านของเธอ ชายหนุ่มแกล้งความจำเสื่อมเป็นนายน้ำ ที่หญิงสาวเรียกจนติดปาก เรื่องวุ่นวายจึงเริ่มต้นขึ้นกับเขาและเธอ

* * * * * * * *

เล่มนี้เป็นเรื่องรักสองคู่ ค่อนข้างแอ๊คชั่นหลายฉากด้วยค่ะ
(แอ๊คชั่นตรงตามความหมายเด้อ อย่าคิดลึกล่ะ )
((อ้อ แต่แอ๊คชั่น--อีกแบบ--ก็มี บรรยายสรุปจบในไม่กี่ประโยค ))

พล็อตคือพระเอกมีศัตรูจ้องทำร้าย โดนฟาดหัวไปพบรักกับนางเอก ซึ่งตกงานไปปลูกผักอยู่แถบต่างจังหวัด เขาแกล้งทำเป็นความจำเสื่อมกับจีบนางเอกเนียน ๆ จนคนร้ายตามมาเจอ เลยต้องพานางเอกกลับเข้ากรุงเทพมาจัดการตกแต่งและพามาพบหน้าแม่ตามประเพณี

ข้างบนนั้นแค่ช่วงแรก หลังจากนั้นยังมีเรื่องโน้นเรื่องนี้อีกเพียบค่ะ คนร้ายเรื่องนี้ขยันลงมือดี น่าให้โล่ห์คนร้ายดีเด่นชะมัด แถมยังมีเรื่องความรักระหว่างเพื่อนพระเอกกับเพื่อนนางเอกอีกคู่ด้วย คนแต่งเลยใช้มุกใส่ร้ายป้ายสี มุกหึงกับทั้งสองคู่เลย

คู่ไหนฝ่ายชายโง่หน่อยก็จะยืดเยื้อ มีการพาฝ่ายหญิงไปทรมานในป่าลึก (ตรงนี้แอบนึกถึงโสรยากับนายหัวนิดหน่อยแฮะ) แต่ที่แน่ ๆ คือตัวละครชายในเรื่องนี้ง้อเมียตรง ๆ ไม่เป็น! แทนที่จะอธิบายเหตุผลแต่แรก หรือทีหลังก็ได้เอ้า...กลับหาหญิงอื่นมายั่วให้เมียหึงซะงั้น

การเดินเรื่องและอารมณ์ตัวละครค่อนข้างเร็ว เร็วจนจขบ. รู้สึกเหมือนดูละครโรงเรียนอยู่ แต่เพราะเป็นอารมณ์/ความคืบหน้าในเรื่องแบบที่เดาง่าย เลยอนุโลมว่าเร็วแบบนี้ก็ดีไปอย่าง ทำให้ตัวร้ายลงมือได้เยอะดี

การพรรณนาฉากและปูพื้นตัวละครน้อยไปหน่อย เช่น จขบ. อ่านไปสักพักถึงแน่ใจว่าบ้านของพระเอกกับเพื่อนอยู่ในรั้วเดียวกัน เพราะสองครอบครัวนี้จะโผล่ไปหาอีกครอบครัวเหมือนบ้านติดกันเลย แต่กลับไม่ได้บอกไว้ในบทบรรยายช่วงแรก
อีกจุดคือ ทำไมพวกพระเอกถึงบู๊เก่ง ทำไมรู้จักกับตำรวจและมีลูกน้องคอยติดตามนี่ก็ยังไม่เคลียร์เท่าไหร่ ในเรื่อง จะมีฉากให้พระเอกกับเพื่อนไปช่วยแฟนจากคนร้ายหลายครั้ง มีแม้แต่ฉากที่พระเอกย่องไปหาของกินในโกดังที่คนร้ายกำลังส่งของกันอยู่ด้วย ไม่รู้ฝ่าวงลูกน้องคนร้ายไปได้ไง (เอ๊ะ หรือจริงๆ เขาเป็นนินจา!)

นอกจากนี้ ยังมีบางฉากที่จขบ. คิดว่าไม่สมเหตุผล เช่น ช่วงพระเอกแกล้งความจำเสื่อมอยู่กับนางเอก เขาปล่อยให้แม่กับเพื่อนเป็นห่วง ไม่ติดต่อมาเลย ขนาดวันครบรอบวันเกิดก็ปล่อยให้ผ่านไป (ในเรื่องจะมีฉากที่แม่นั่งเศร้าว่าวันนี้วันเกิดลูกชาย ตอนอ่านก็จะนั่งด่าพระเอกว่าขนาดเหลือแม่อยู่คนเดียวยังทำให้ห่วงอีก)

หรือฉากหลังจากแม่พระเอกตาย พอพระเอกตรวจพบว่าแม่ตายเพราะข้าวต้มฝีมือนางเอก ก็โมโหพาเธอไปลำบากกลางป่า ... เอ่อ ได้จัดงานศพให้แม่รึเปล่าคะนั่น?

สรุปว่าเล่มนี้น่าเอาไปทำละครค่ะ ตัวละครโต้ตอบพ่อแง่แม่งอนเป็นละครน้ำเน่าดี ฉากแอ๊คชั่นก็เยอะด้วย แต่จขบ. อ่านตอนแรกมัวแต่สงสัยรายละเอียดมากไปหน่อย ตอนหลังเลิกคิดมากถึงอ่านเอาอารมณ์น้ำเน่าเพลิน ๆ ได้

Create Date : 02 กรกฎาคม 2551
Last Update : 2 กรกฎาคม 2551 2:44:29 น.		11 comments
Counter : 1440 Pageviews.
Share Tweet