|
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 30 คน [?]
|
ข้าพเจ้าเป็นสุข และเชื่อว่าใครก็ตามซึ่งมีรสนิยมในการอ่านหนังสือดี ย่อมสามารถทนต่อความเงียบเหงาในทุกแห่งได้ -- วาทะของท่านมหาตมะ คานธี
Book Archive by Group
หมายเหตุ: โซน Romance และ การ์ตูน ยังไม่ทำเพราะมีน้อย
|
|
|
|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
โชคดีที่ (ไม่) ได้รักเธอ
ผู้แต่ง: อุจิดาเตะ มาคิโกะ / ผู้แปล: ยุทธนา นุยา สำนักพิมพ์: เพื่อนนักอ่าน ในเครือ ส.ส.ท. พิมพ์ครั้งแรก มกราคม 2551 ราคา 200 บาท
นัทสึมิก็เป็นเหมือนผู้หญิงส่วนใหญ่ในสังคมญี่ปุ่น คือเรียนจบ ทำงาน พยายามมองหาผู้ชายดี ๆ สักคน ฝันถึงการแต่งงาน มีลูกน่ารัก สร้างครอบครัวที่อบอุ่น แล้วโยทาโรก็เดินเข้ามาในชีวิตเธอ
แต่เมื่อความสัมพันธ์ระหว่างเขาและเธอดูเหมือนจะไม่มีวันบรรจบลงที่จุดหมายเดียวกันได้ เธอจึงตัดสินใจทิ้งทุกสิ่งไว้ที่ญี่ปุ่น และเดินทางไปยังอิตาลีโดยมิได้ล่วงรู้เลยว่าที่นั่นจะมีอะไรรอเธออยู่บ้าง
นี่คือนิยายสะท้อนชีวิตคนหนุ่มสาวในมหานครโตเกียว ที่เต็มไปด้วยเรื่องราวของความรัก ความใคร่ กิเลสตัณหา การทรยศ คำลวง และบทเรียนที่ทำให้นัทสึมิตระหนักถึงคุณค่าของ ผู้หญิง และมุมอง ความรัก ลึกซึ้งยิ่งขึ้น
* * * * * * * *
เล่มนี้เป็นแนวรักที่อ่านแล้วชวนให้ครุ่นคิดถึงความรักจากแง่มุมต่าง ๆ ได้ดีค่ะ
พล็อตคร่าว ๆ ก็ตามข้างบนเลย ตัวละครเป็นชายหญิงในวัยทำงาน ลักษณะนิสัยใจคอเข้าใจได้ไม่ยาก มีทั้งพวกที่ใช้ชีวิตและวาดฝันตามสูตรสังคม ทั้งพวกที่พอใจจะทำตัวนอกกรอบอย่างมีความสุข การเดินเรื่องเล่าจากน้ำเสียงของนัทสึมิ แต่มีฉากให้ตัวละครอื่นแสดงความรู้สึกนึกคิดด้วยเช่นกัน
และแน่นอนว่าบรรยายให้อารมณ์ละเมียดตามแบบนิยายญี่ปุ่น
หลังจากนี้ จะ Spoil แหลกนะจ้ะ
เนื้อเรื่อง: นัทสึมิ ตัดใจว่าชีวิตเมืองกรุงของเธอไม่มีวันรุ่ง กลับบ้านนอกไปดูตัวดีกว่า แต่แล้ว เธอก็ได้พบ โยทาโร ในงานปาร์ตี้นัดบอดเข้าเสียก่อน โยทาโรเป็นเพื่อนร่วมงานกับ คามิโย ซึ่งกำลังจะแต่งงานกับ คาวาโกะ เพื่อนสนิทของเธอ
คาวาโกะเตือนเธอว่าผู้ชายคนนี้มีผู้หญิงไปเรื่อย ๆ ไม่น่าคบเป็นแฟน แต่นัทสึมิกลับเชื่อว่าผู้หญิงธรรมดา ๆ ไม่มีอะไรเด่นอย่างเธอนี่แหละที่เขาจะเลือกเป็นคนสุดท้าย แม้ต่อมาจะพบว่าเขามีกิ๊กเป็นสาวมีระดับกว่าเธอมาก เธอก็ยังเชื่อว่าจะเปลี่ยนเขาได้ และเฝ้ารอให้เขาขอแต่งงาน..ตามสูตรสำเร็จของสาวทั่วไป (เดินทางจากบ้านนอกมาทำงานในเมือง พบรัก คบกันสักพักก็แต่งงาน)
แต่โยทาโรประกาศชัดเจนว่าเขาจะไม่แต่งงานแน่นอน เขาเคยแต่งงานแล้วและไม่เหมาะกับชีวิตแบบนั้น เขาขอคบผู้หญิงหลายคนแบบนี้ต่อไป สาวคนไหนจะอยู่หรือไปก็ตามใจ คู่รักอีกคนของเขา..มามิ..ก็คิดแบบเดียวกัน มามิทำงานในร้านหรู อาศัยในย่านไฮโซ พอใจกับการเดทอาทิตย์ละครั้งในวันพุธ ไม่คิดสานสัมพันธ์ไปถึงขั้นแต่งงาน มีนัทสึมิคนเดียวที่วาดฝันถึงระฆังวิวาห์
ใกล้ถึงงานแต่งของคาวาโกะกับคามิโย นัทสึมิทั้งอิจฉาเพื่อน ทั้งท้อใจกับชีวิตรักที่แตกต่างกับเพื่อนเหลือเกิน จนในที่สุดก็ตัดสินใจบอกเลิกกับโยทาโร และเดินทางไปเรียนในอิตาลี ทั้งที่ยังไม่แน่ใจเหมือนกันว่าสนใจด้านไหน
แต่แล้วก็มีเหตุให้โยทาโรเดินทางมาเจอนัทสึมิในอิตาลีโดยบังเอิญ ความรักที่เธอมีต่อเขาลุกฮือขึ้นมาทำร้ายเธอยิ่งกว่าเก่า ทางฝ่ายคาวาโกะเองก็เจอมรสุมชีวิตเช่นกัน เมื่อคามิโยเริ่มอาลัยชีวิตหนุ่มโสด
^ ^ "ถ้าผมแต่งกับใคร ผมจะซื่อสัตย์กับเขาคนเดียว" (แต่) "ผมไม่ต้องการจะแต่งงานกับใครทั้งนั้น"
นัทสึมิฟังประโยคแรกแล้วคิดไปว่า "เขาพูดแบบนั้นแล้วมองเรา แสดงว่าหมายถึงเรา" ส่วนประโยคที่สอง เธอก็คิดไปว่าโยทาโรคงมีใจให้เธอบ้างเพราะอุตส่าห์มารอหน้าห้อง เพียงแต่เขาเข็ดการแต่งงานครั้งแรก แล้วเธอจะเปลี่ยนใจเขาด้วยความรักเอง
ส่วนโยทาโร หลังจากพูดประโยคที่สอง ก็ถือว่าบอกเงื่อนไขการคบกันแล้ว จบแค่นั้น เขาไม่ต้องรับผิดชอบอีกถ้าฝ่ายหญิงจะคาดหวังอะไร
ตรงนี้ทำให้เห็นความแตกต่างของผู้หญิงช่างฝันในห้วงรักกับผู้ชายที่ไม่อยู่ในห้วงรักได้ดีทีเดียว แล้วก็ทำให้จขบ. แอบเกลียดโยทาโรนิดหน่อย จนกระทั่งการกระทำต่อ ๆ มาของเขาพิสูจน์ให้เห็นว่าเขาจริงใจแค่ไหน (ภายหลัง เมื่อนัทสึมิบอกเลิกและเตรียมตัวไปอิตาลี โยทาโรไม่พยายามติดต่อหรือบอกลาเลย ถือเป็นความจริงใจที่เย็นชาประการหนึ่ง หลังจากนั้น เมื่อเผอิญได้พบกันในต่างประเทศ โยทาโรเผลอจูบนัทสึมิ จุดถ่านไฟเก่าในตัวเธอขึ้นมา คืนนั้น เธอไปเคาะประตูห้องเขา แต่เขาไม่เปิดและเก็บของย้ายไปทันที เขายอมรับกับเพื่อนว่า "พลาดไปหน่อย" ที่ไปจูบนัทสึมิเข้า ... ซึ่งก็จริง )
^ ^ แม่..แรงมากค่ะ แต่ตอนหลัง แม่ก็วิ่งไปซื้อกาเหล็กมาให้ลูกสาวนะ บอกว่าเอาไว้ต้มน้ำในต่างประเทศ
แล้วในขณะที่นัทสึมิตกต่ำสุดขีด หมกตัวกินเหล้าในห้องทุกวัน แม่ก็ส่งไปรษณียบัตรมาว่า "นัทสึมิ ถ้าทุกข์ใจอะไรก็ไม่ต้องฝืนมากนะลูก ดื่มเหล้าที่ส่งมาเคล้าภาพภูเขาอิวาเตะให้สบายใจ เดี๋ยวก็หายเศร้า" ...
ทิ้งท้าย...
ชอบเรื่องนี้มากเพราะตัวละครมีการเปลี่ยนแปลง ที่เคยอ่อนแอเพ้อเจ้อก็คิดอะไรเป็นผู้ใหญ่มากขึ้น ที่เคยดูดี๊ดี (น่าหมั่นไส้) ก็มีพลาด มีตกอับ แถมพออ่านจบแล้วเปลี่ยนทัศนคติที่มีต่อตัวละครด้วย ตอนแรกนี่โดนกล่อมไปกับน้ำเสียงการเล่าเรื่องของนัทสึมิ จขบ. ที่อ่านนิยายรักพาฝันจนชินเลยหวังตามหนูนัทเธอไป ในใจคิดด่าโยทาโรว่ากะล่อน หลอกให้ผู้หญิงหวังอยู่ได้ แต่ก็แอบลุ้นให้ลงเอยแบบนิยายรักประเภทเสือกลับใจ เพลย์บอยอกหักกับรักแท้
แต่โยทาโรก็เป็นคนที่ไม่เปลี่ยนตั้งแต่ต้นจนจบ ยอมรับและพอใจกับปัจจุบัน ยอมรับสิ่งที่จะเกิดขึ้นในอนาคต คนที่ดูเย็นชาอย่างเขากลับเป็นคนที่คำพูดกับการกระทำตรงกันเสมอ ในขณะที่นัทสึมิไม่ยอมรับสภาพปัจจุบันของเธอในตอนแรกถึงไม่มีความสุข (แถมมาคิด ๆ ดูแล้ว เธอฝันอะไรฟุ้งซ่านเกินตัวด้วย) คาวาโกะกับคามิโยก็หวั่นไหวและเปลี่ยนไปในตอนท้าย มามิที่ดูเพอร์เฟคท์ก็ตกม้าตายกับอุปสรรคแรกในชีวิตสุดเพอร์เฟคท์ของเธอ
สุดท้าย ก็คิดเหมือนนัทสึมิว่า "ฉันรู้แล้วว่าคุณ (โยชิโร) ดีแค่ไหน"
นัทสึมิโชคดีที่ได้รัก และเลิกกับเขาค่ะ
Create Date : 27 มกราคม 2551 |
|
11 comments |
Last Update : 27 มกราคม 2551 7:43:43 น. |
Counter : 842 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: กำจาย (กำจาย ) 27 มกราคม 2551 9:17:11 น. |
|
|
|
| |
โดย: คอเล่า IP: 203.156.35.208 27 มกราคม 2551 19:13:23 น. |
|
|
|
| |
โดย: piccy IP: 124.120.243.123 28 มกราคม 2551 9:00:03 น. |
|
|
|
| |
โดย: ยาคูลท์ 29 มกราคม 2551 10:56:09 น. |
|
|
|
| |
โดย: หวัน (หวันยิหวา ) 31 มกราคม 2551 11:34:25 น. |
|
|
|
| |
โดย: PinGz (Kai-Au ) 1 กุมภาพันธ์ 2551 9:38:32 น. |
|
|
|
| |
โดย: AmmieJ IP: 124.121.185.183 19 กุมภาพันธ์ 2551 23:49:07 น. |
|
|
|
| |
โดย: Masaomi IP: 125.24.67.12 26 กุมภาพันธ์ 2551 16:49:53 น. |
|
|
|
|
|
|
อ่านไปได้ไม่กี่หน้าอยู่เลย
แต่เท่าที่อ่านรีวิวแล้ว ทำให้รู้สึกว่า
นิยายพาฝัน กับโลกความจริงมันต่างกัน
นอกจากนี้...ฉาก 3 นี่โดนใจจริงๆอ่ะ
ปล. ขอบคุณที่แวะไปที่บล๊อคค่ะ