|
แนะนำเรื่องสั้น ของ เจียวต้าย ชุด เรื่องธรรมดาของคนธรรมดา .. ตลาดเงิน
เรื่องธรรมดาของคนธรรมดา
ตลาดเงิน
" เพทาย "
ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา ทางการได้ผลิตธนบัตร เป็นที่ระลึกในวาระอันสำคัญ เป็นกรณีพิเศษหลายครั้ง อย่างเช่นธนบัตรใบละ ๖๐ บาท เมื่อ พ.ศ.๒๕๓๐ เป็นรูปสี่เหลี่ยมจตุรัส หรือธนบัตรราคา ๕๐ บาท เมื่อ พ.ศ.๒๕๓๓ ที่ระลึกถึงสมเด็จพระศรีนครินทราบรมราชชนนี เป็นต้น
ธนบัตรประเภทนี้ ไม่ค่อยมีใครนำมาใช้ตามราคาเดิม เพราะเป็นของหายาก และมีค่าสูงกว่าเดิมมากน้อยตามแต่ความต้องการ และจำนวนที่พิมพ์ขึ้น โดยมากเมื่อผลิตออกมาให้แลกใหม่ จะมีผู้คนไปเข้าคิวคอยแลก แล้วเอาออกมาขายในราคาที่สูงกว่าราคาเดิมเสมอ แล้วก็ค่อย ๆ ซาลงไป แต่จะมีราคามากขึ้นอีก เมื่อเวลาล่วงไปอีกหลาย ๆ ปี เป็นธนบัตรเก่าที่หายากขึ้นแล้ว แม้แต่ธนบัตรที่ใช้หมุนเวียนอยู่ในท้องตลาดก็เช่นเดียวกัน เมื่อได้เลิกใช้หรือยุติการผลิตไปแล้ว จะกลายเป็นของหายาก และมีราคาสูงขึ้นเช่นเดียวกัน
เมื่อสมัยที่ทางเทศกิจยังไม่เข้มงวดกวดขัน การตั้งแผงลอยริมถนน ทั้งสองฟากฝั่งของถนนพระจันทร์ สายที่มุ่งจากสนามหลวง ไปท่าพระจันทร์ และถนนมหาราช จากท่าพระจันทร์ไปท่าช้างวังหลวงนั้น เต็มไปด้วยสินค้ามากมายหลายชนิด แต่สินค้าที่มีมากที่สุด และเป็นสิ่งที่ไม่น่าจะกลายมาเป็นสินค้า ในเมืองพุทธศาสนา อย่างกรุงเทพมหานครได้เลย สิ่งนั้นก็คือพระพุทธรูป แบบต่าง ๆ ปางต่าง ๆ สมัยต่าง ๆ รุ่นต่าง ๆ และขนาดต่าง ๆ ตั้งแต่เล็กจิ๋วเท่าใบมะขาม จนถึงกว้างคืบยาวศอก ทั้งที่ทำด้วยผงอิฐหินปูนทราย และโลหะ หรือวัตถุอื่น ๆ
ผมไม่มีความรู้เรื่องพระเครื่อง พระบูชา จึงไม่สามารถทราบได้ว่า องค์ไหนเป็นแบบไหนรุ่นไหน ได้แต่เดินมองผ่าน ๆ ไป ดูเขาซื้อเขาขาย เขาต่อรองราคากันอย่างน่าสนุก แผงไหนมีการต่อรองกันยืดเยื้อ ก็จะมีผู้คนสนใจเข้ามามุงดูกันเป็นกลุ่ม ช่วยลุ้นทั้งด้านผู้ซื้อและผู้ขาย ความจริงเขาไม่เรียกว่าซื้อขาย ศัพท์ทางเทคนิคเรียกว่าเช่า ที่น่าแปลกก็คืออาจมีผู้ใช้กล้องขยายส่องดูพระทั้งด้านหน้าด้านข้างด้านหลัง พลิกไปพลิกมา ดูแล้วดูเล่าอย่างละเอียดละออ แต่แล้วก็ไม่ได้ซื้อหรือเช่าจนแล้วจนรอด เพราะผู้เสนอบอกราคาเป็นร้อยเป็นพัน ยังงี้ก็มี
หรือบางแผงมีพระขนาดเดียวกัน แบบเดียวกัน เนื้อเดียวกัน เหมือนกันนับเป็น ร้อย ๆ องค์ แล้วก็แจ้งมูลค่าไว้เพียงองค์ละ ๒ บาท แต่ไม่ยักมีใครสนใจจะแวะดูเลยก็ยังมี และที่มีมากที่สุดมีเหมือนกันทุกแผง ก็คือเหรียญโลหะเป็นรูปหลวงพ่อบ้าง หลวงปู่บ้างวางกองโต ๆ แทบทุกเจ้า บางรายก็ดูใหม่เอี่ยม แต่บางรายก็ดูคร่ำคร่า ผมแวะเข้าไปที่เจ้าหนึ่งกำลังจูงใจลูกค้าว่า เหรียญที่เขาคัดแยกออกมาต่างหากสี่เหรียญนั้น มูลค่าเหรียญละห้าสิบบาท ก็เข้าไปสองร้อยบาทแล้ว แต่เขาจะแถมให้อีกสองกำมือ และคิดเพียงสามร้อยบาทเท่านั้นเอง หาได้ที่ไหน ผมขี้เกียจรอดูผลจึงเดินเลยไป
เมื่อผ่านมาได้สักครึ่งถนน จึงมีสินค้าประเภทอื่นแทรกแซมเข้ามาบ้างประปราย เป็นพวกแก้วแหวนเงินทอง ชนิดสุกใสแวววาวก็มี หรือชนิดที่เขรอะคร่ำก็มี แล้วก็มาถึงตลาดเงิน ซึ่งรับแลกเปลี่ยนซื้อขายเหรียญเงินตรา ราคาต่าง ๆ รวมทั้งธนบัตรต่างชนิดต่างราคา ทั้งรุ่นเก่าและรุ่นกลางด้วย
ผมมาหยุดอยู่ที่หน้าแผงรับซื้อขายธนบัตรเจ้าหนึ่ง เมื่อเห็นเด็กหนุ่มในเครื่องแบบนักเรียนกางเกงขาสั้นสีดำ กำลังสอบถามราคาธนบัตรใบละสิบบาท ที่เขาถืออยู่ในมือ จากเจ้าของแผง เป็นธนบัตรใบละสิบบาทสีน้ำตาล ขนาดใหญ่ ใหม่เอี่ยม รูปรัชกาลที่เก้า ด้านหน้าเป็นภาพป้อมมหากาฬที่ผ่านฟ้า ด้านหสังเป็นภาพพระที่นั่งอนันตสมาคม รุ่นที่ผลิตโดยบริษัท โทมัส เดอ ลารู อายุคงจะหลายสิบปีมาแล้ว หนุ่มวัยรุ่นมีสีหน้าผิดหวังอย่างมาก เมื่อเจ้าของแผงให้ราคาเพียงใบละยี่สิบบาท เขานิ่งอึ้ง คงกำลังคิดตัดสินใจอะไรอยู่
เจ้าของแผง ทำท่าไม่สนใจใยดีกับหนุ่มน้อยเท่าใดนัก ชี้ให้ดูธนบัตร แบบเดียวกัน ที่เขามีอยู่บนแผงฉบับหนึ่ง บอกว่า
" ของผมนี่ ขายเพียงยี่สิบห้าบาทเท่านั้น บางทียี่สิบสามก็ขาย ไม่มีแพงไปกว่านี้หรอก ไม่เชื่อถามเจ้าอื่นดูก็ได้ "
" ยี่สิบเท่านั้นเองหรือ ผมมีหลายใบนะ "
" แบ็งค์ใหม่ทั้งหมดหรือ มีกี่ใบ "
" ตั้งปึกเลย "
เด็กหนุ่มยืนยัน แต่ยังไม่ควักออกมา
" ให้ซักยี่สิบสามบาทซี "
แสดงว่าเขาเชื่อแล้วว่าผู้ขายได้ขายตามราคาที่บอกจริง และยัง ไม่ทันที่เจ้าของแผงจะว่าอย่างไร เขาก็รีบลดราคาลงอีก
" ยี่สิบสองเป็นไง "
ผมนึกอะไรแว่บขึ้นในใจ จึงรีบสาวเท้าเดินต่อไป ห่างไม่ถึงเสาไฟฟ้า ก็พบแผงรับแลกซื้อธนบัตรประเภทเดียวกัน ผมเจอธนบัตรใบละสิบบาทแบบเดียวกับของเด็กหนุ่มผู้นั้น ใส่ซองพลาสติกเรียบร้อย แต่เลขบนธนบัตรใบนั้น เป็นเลขเก้าล้วน ๆ ผมรีบถามราคา เจ้านี้บอกห้วน ๆ ว่า
" ใบนี้ห้าร้อย "
ผมหันขวับไปมองหาเด็กนักเรียนขาสั้นคนนั้น เขายังคงต่อรองกันอยู่ ผมถอยออกมาจากแผงที่ถามราคา เขาเอาธนบัตรเหล่านั้นมาจากไหน ผมคิดอยู่ในใจ เขาเก็บไว้เองนั้นคงจะไม่ใช่แน่ เพราะอายุยังไม่มากพอ หรือของบิดาเขา และเขาจะต้องการเงินที่ขายได้ไปทำอะไร เอาไปใช้เอง หรือเอาไปช่วยเหลือครอบครัวของเขา ราคาของเงินปึกนั้น มันน่าจะมากกว่าที่ผู้รับซื้อบอก ใจหนึ่งอยากจะเข้าไปสะกิดห้ามเขา อย่าให้ขายในราคาถูกมากเช่นนั้น อีกใจหนึ่งก็คิดว่ามันไม่ใช่เรื่อง ที่ผมจะต้องเข้าไปยุ่งเกี่ยว หมูเขาจะหามอย่าเอาคานเข้าไปสอด
ผมคิดกลับไปกลับมา ในเวลาอันสั้นนั้น จนเดินถึงแผงที่ว่า ก็เห็นแต่เพียงหลังของเด็กหนุ่มผู้น่าสงสาร กำลังเดินข้ามถนนไปฟากโน้นอยู่ไว ๆ เขารีบเดินไปเร็วมาก เหมือนกลัวว่าคนซื้อจะเปลี่ยนใจ
แต่สิ่งที่ผมเห็นนั้นตรงกันข้าม ในมือของชายเจ้าของแผง มีถุงพลาสติกใส่ธนบัตรใบละสิบบาทสีน้ำตาลปึกหนึ่ง ประมาณยี่สิบสามสิบฉบับ เขากำลังหัวเราะอย่างมีความสุขอยู่กับ เจ้าของแผงให้เช่าพระเครื่อง ที่ตั้งอยู่ติดกัน
ผมรู้สึกหูอื้อนัยตาพร่ามัว...ผมควรจะช่วยเขาได้... เสียงของผมดังกึกก้องกังวาลอยู่ในโสตประสาท ผมคงจะช่วยเด็กน้อย ในเครื่องแบบนักเรียนคนนั้นได้ ถ้าผมเดินกลับมาทันเวลา และถ้าผมมีเงินพอ
ถ้าผมมีเงินพอกับความต้องการของเขา
ไม่ใช่มีแค่เหรียญห้าบาทเพียงอันเดียว
ที่ผมกำไว้แน่นอยู่ในกระเป๋ากางเกง อย่างเดี๋ยวนี้.
##########
จาก นิตยสารโล่เงิน ตุลาคม ๒๕๔๑
โดย: เจียวต้าย วันที่: 12 กันยายน 2554 เวลา:6:02:23 น.
Create Date : 12 กันยายน 2554 |
|
6 comments |
Last Update : 12 กันยายน 2554 9:39:44 น. |
Counter : 514 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: nart (sirivinit ) 12 กันยายน 2554 9:56:33 น. |
|
|
|
| |
โดย: nart (sirivinit ) 12 กันยายน 2554 10:04:51 น. |
|
|
|
| |
โดย: nart (sirivinit ) 12 กันยายน 2554 18:40:30 น. |
|
|
|
|
|
|
/
2558
2556
2555
น้ำใจจากคุณ krittut 2554
2553
สิริสวัสดิ์วรวาร
เปรมปรีดิ์มานรื่นรมณีย์นะคะ
ยินดีต้อนรับ
สู่บล็อกของคนใฝ่รู้ สำหรับผู้ใส่ใจใฝ่รู้ค่ะ
เชิญอ่านตามสบายนะคะ
มีดีๆให้คุณได้ทราบหลากหลายค่ะ
๑ - ๑/๑ ฉันรักในหลวง
๒.๓.๑๐.๑๕.๓๐.๒๔.๕๙.๖๓.๙๐.ธรรมะ
๔ - ๔/๑ รวมพลคนดัง
๕. ศาสนาพุทธสุดประเสริฐ
๖. ความรู้ทั่วไปในศาสนาพุทธ
๗. ๑๖. ประวัติศาสตร์
๘ - ๙/๑ ไม้ดอก ไม้ใบ
๑๑ - ๑๑/๑ เกม
๑๒.๓๗.๔๐-๔๓.๕๓.๗๕.๘๖.ศิลปะเทศ
๑๔ - ๑๔/๑. ๒๐๘. ข่าวคนดังเทศ
๑๘. ๑๙. ๒๒. ราชวงศ์ไทย
๒๐.๑๑๖-๑๑๖/๒ ๑๙๐-๑๙๐/๘ ละคร ทีวี
๒๑. ๓๑. ๒๐๘. ราชวงศ์เทศ
๒๔. นักเขียนไทย
๒๔/๑. กลอนชั้นบรมครู
๒๙/๑-๒๙/๔โปสการ์ดจากเพื่อนบล็อก
๓๓. สมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช
๓๙.๑๘๑-๑๘๑/๗ สุธาโภชน์รสเลิศล้ำ
๔๑.๔๒.๕๐.๕๘.๖๐.๖๑.๘๖.มหาวิหาร
๕๗. ปราสาท พระราชวัง คฤหาสน์เทศ
๖๒. วัด
๖๕ - ๖๕/๑ การ์ตูน
๖๕/๒. นิทานเซน
๖๗. ความตายมาพรากให้จากไป
๖๙ - ๖๙/๒ สารพัดสัตว์
๗๔. สุนัข
๗๖. อุทยานสวรรค์
๗๗. ซูเปอร์แมน - แบทแมน
๗๘ - ๘๓. แสตมป์สะสม
๘๕-๘๕/๑ หนังสือสะสม
๘๗ - ๘๗/๒ ๒๑๕ ข่าวกีฬา
๘๙. ๘๙/๑ จีนแผ่นดินใหญ่
๙๐/๑ .ทิเบต
๙๑. จันทร์สูริย์ดารา
๙๒. สมเด็จพระปิยมหาราชเจ้า
๙๓ - ๙๓/๒ ภาพยนตร์
๙๔ - ๙๔/๓ ยานยนต์
๙๕ - ๙๕/๑ ดูดวง
๙๖ - ๙๖/๑ . ๒๑๑ วิทยาศาสตร์
๙๗ - ๙๗/๑.๒๐๙ แวดวงวรรณกรรม
๙๘. ภาพพุทธประวัติ
๙๙. ๑๒๗ - ๑๒๗/๑ ดนตรี
๑๐๑. ป้าย R สะสม
๑๐๒. บัตรภาพตราไปรฯสะสม
๑๐๓. DIY
๑๐๗/๑ เล่าเรื่องเมืองญี่ปุ่น
๑๐๘ - ๑๐๘/๑ หนังสือ
๑๑๓ - ๑๑๓/๑ บ้านสวย
๑๑๕. พระเครื่อง
๑๒๐. พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
๑๒๓. เจ้าฟ้าเพชรรัตน์ฯ
๑๒๕. เหรียญที่ระลึก
๑๒๕/๑ เหรียญสะสมต่างประเทศ
๑๒๕/๒ เหรียญที่ระลึกจังหวัด
๑๒๕/๓ ธนบัตรที่ระลึก
๑๒๕/๔ บัตรโทรศัพท์
๑๒๕/๕ กล่องไม้ขีด และอื่นๆ
๑๓๑.เรื่องสั้นชั้นครู"เจียวต้าย"
๑๖๔.บล็อกพิเศษ วันเดียวอั๊พ 100
เอนทรี่ ให้คุณป้า"ร่มไม้เย็น"ชม
๑๙๐/๓ เรื่องย่อละคร
๑๙๓. คดีเขาพระวิหาร
๒๑๒. ศิลปะ
๒๑๗. วิถีแห่งอำนาจ บูเช็กเทียน
๒๑๗/๑.วิถีแห่งอำนาจ เจงกิสข่าน
๒๑๗/๒.วิถีแห่งอำนาจ จูหยวนจาง
๒๑๗/๓.วิถีแห่งอำนาจ ซูสีไทเฮา
๒๑๗/๔.วิถีแห่งอำนาจ หงซิ่วฉวน
๒๑๗/๕.วิถีแห่งอำนาจ แฮรี่ พอตเตอร์
ข่าวทั่วไปล่าสุด บล็อกล่างสุดค่ะ
เปิดบล็อก 1 มกราคม 2552
08.27 - 250811
207 flags collected 300316
|
|
|
|
|
|
|
|
อ่านแล้วก็มึนตึ๊บ มึนเพราะปวดหัว ๑
มึนกับเรื่องอีก ๑
ที่ไหนมี ที่พ่อค้าจะมีใจเมตตาเด็ก
แต่ก่อนนาถก็บ้ากับแบงค์ ขึ้นด้วย ๙ ลงด้วย ๙
ธนบัตรใหม่ปึกหนึ่ง ขึ้น ๙ ลง ๙ มี ๑๐ ฉบับ
คือ ๐๙ ๑๙ ๒๙ ๓๙ ๔๙ ๕๙ ๖๙ ๗๙ ๘๙ ๙๙
เอ มันน่าจะมีอีก...
เคยแลกแบงค์สิบไว้ ๑ มัด คือ ๑ หมื่นบาท
หลานคนที่ทำงานแบงค์บอกผิดวัตุประสงค์
เลยดึง แต่ขึ้น ๙ ลง ๙ ไว้
แล้วใช้ ทำบุญบ้างแจกบ้าง อาการหนัก
เหรียญที่ระลึกอีกอย่าง หากผ่านมาถึงมือ
ไม่เคยใช้เลยค่ะ บ้าเก็บอีกเหมือนกัน
แลกทั้งถุง ๑๐๐ เหรียญแล้วก็ยังไม่แล้ว...
สงสารเด็กคนนั้น เขาคงจำเป็นมาก
วันนี้ปวดศีรษะมาก เป็นไข้ หน้าฝนก็มักจะเป็นไข้ตลอด
พอปลายฝนต้นหนาว ก็จะไอ ไอแล้วไอเล่าเฝ้าแต่ไอ
"อั๊วไอ แข่กแข่ก"...
ยังอยู่ที่อันดับ ๒ ค่ะ วันนี้