สงสัยอยู่ ในจิต ผิดไฉน
สถานะของใจ ไยขื่นขม
ที่ผ่านมา รานร้าวเหงาระทม
ที่ถาถม ซมทรุด ไม่หยุดเลย
ก็ยังคง สถานะ ที่คละเคล้า
ไร้สุขเข้า เยี่ยมกราย คล้ายเงียบเฉย
จะกี่เดือน ปีผ่าน การลงเอย
ยังเหมือนเคย คือเหงา เศร้าซมซาน
ได้แต่รอ สถานะ จะแปรเปลียน
เวลาเวียน เจียนจวน ชวนสงสาร
คงเหมือนเพิ่ม เติมเหงา เข้ารุกราน
ผ่านวันวาน นานเนา ยังเฉาทรวง
จะต้องรอกี่คราว นานเท่าไหร่
สถานะ เปลียนไป มีใครหวง
วันเดือนปี ผันแปล รอแต่ดวง
หรือหมดช่วง แล้วเรา ต้องเฝ้าคาน....
"สุนันยา"
กลอนของคุณสุนันยาหวานปนเศร้าตลอดเลย ^^
มีความสุขมากๆนะคะ