ประทับใจ ในถ้อย ร้อยกวี ๕
เป็นฉันได้ไหม
เห็นเธอร้าว ระทม ขมในจิต ขอโทษใน ความผิด ทึ่คิดเหนี่ยว ด้วยอ่อนไหว อารมณ์ ตรมแท้เชียว ขอเป็นเสี้ยว ชีวิต ผูกติดตาม
เพียงอยากรู้ ความนัย ไยเธอเศร้า ฉันเพียรเฝ้า อยู่คอย ส่งถ้อยถาม เป็นเพื่อนคลาย ความเหงา คราวลุกลาม ซับน้ำตา เมื่อยาม รินหลั่งนอง
"จะได้ไหม" คำนี้ ที่เคยกล่าว เป็นเรื่องราว ทำให้ ดวงใจหมอง เธอปวดร้าว ฉันได้ เพียงแค่มอง อยากประคอง ปลอบปลุก คราทุกข์ตรม
"จะได้ไหม" ให้เป็นฉัน ในวันนี้ มาแทนที่ ระบาย คลายขื่นขม ให้เป็นคน รองรับ กับอารมณ์ ความระทม ถมทับ แบ่งรับมา
ไม่ต้องรอ เมื่อไหร่จะหายเศร้า ฉันจะเฝ้า เว้าวอน อ้อนภาษา ส่งลำนำ หวานซึ้ง ที่ตรึงตรา ปลอบขวัญด้วย อักขรา ภาษาใจ
นับจากนี้ จะดูแล แคร์เสมอ จนกว่าเธอ แน่นหนัก ตั้งหลักใหม่ จนกว่าเธอ มีใครอื่น ชื่นหทัย ฉันจะเป็น ฝ่ายไป ให้พ้นทาง....
"สุนันยา"
เธอคือ..สุนันยา
เหมือนเธอหมายคลายเศร้าเขาคนหนึ่ง คนที่ซึ่งรำพันวันหม่นหมาง คนที่ซึ่งแพ้พ่ายคล้ายหมดทาง คนที่ถอดรักวางแผ่กลางดิน
หวังวางรักลงไปให้คนย่ำ เหยียบจนหนำเพราะใครไม่ถวิล ชอกช้ำนักโดนผลักหักชีวิน เธอกลับยินดีนักให้พักพิง
พร้อมวอนขอความเจ็บที่เหน็บนี้ ให้เธอมีส่วนรับกับถูกหญิง ผู้ลวงล่อก่อกรรมทำหลอกลิง ปล่อยทอดทิ้งให้ตรมระทมทรวง
ขอวอนเช่น..เป็นฉัน..นั้นได้ไหม มาเป็นผู้ทุกข์ใจในห่วงหวง มาแทนเขาผู้เศร้าเหงาแดดวง น้ำใจเธอดุจห้วงมหรรณพ
ฟังเพลงเธอหลายครั้งยังสะท้อน หลายบทตอนวอนหัวใจให้สยบ ทุกข์ของตนมากมีที่ได้พบ ยังเก็บกลบลบทิ้งวิ่งช่วยคน
ประเสริฐล้ำน้ำใจหาใครเท่า ฉันคอยเฝ้าชื่นชมไร้ตรมหม่น ศรัทธาในใสซื่อคือกมล ผู้เยี่ยมยลคนงาม..นามสุนันยา.
"บ้านริมโขง"
เป็น-เพียงกาลผ่านห้วง.................เวลา คน-หนึ่ง ปานชะตา......................บ่งชี้ สุด-จะกล่าวใดพา........................แปรเปลี่ยน ท้าย-หนึ่งเพียงเธอนี้.....................หมดทั้งดวงใจ
เคียง-ไปมิห่างร้าง........................เลือนหาย ใจ-ห่วงหวงมิวาย..........................จับจ้อง ของ-ใครย่อมกลัวหาย...................ถูกแย่ง เธอ-ไม่คิดเกี่ยวข้อง......................อื่นให้จาบัลย์
ตราบ-วันผันล่วงพ้น.......................นานเนา ฉัน-มั่นเพียงสองเรา.......................ร่วมสร้าง สิ้น-คำพร่ำลวงเขลา.......................ใครก่อ ลม-รักมอบ บ่ร้าง...........................เปลี่ยนถ้อยแปรผัน...๚๛
"สุนันยา"
Create Date : 28 ตุลาคม 2554 |
|
8 comments |
Last Update : 28 ตุลาคม 2554 23:32:48 น. |
Counter : 1421 Pageviews. |
|
|
|
เข้ามาอ่านครับ
เหินห่างบล็อคไปนาน ไม่ค่อยได้อัพเดตเลย
คุณสุนันยา พัฒนาบล็อคไปเยอะมาก
เขียนอะไรไม่ค่อยออก โดยเฉพาะบทกวี
รอวันมีแรงบันดาลใจ
เมื่อไหร่ก็มิรู้เหมือนกัน