|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
การให้...แค่เพียงคิดจะทำ..ใจก็ยังเป็นสุข..
มือของผู้ให้..อยู่สูงกว่ามือของผู้รับ... ชื่อของผู้ให้...น่าจดจำกว่าชื่อของผู้ขอ.. เกียรติของผู้ให้...กรุ่นหอมอยู่เหนือกาลสมัย.. ยิ่งกว่าเกียรติศักดิ์ของนักรบ และปวงวีรบุรุษ..
การให้. แค่เพียงคิดจะทำ..ใจก็ยังเป็นสุข.. ครั้นได้ให้แล้ว...จิตใจก็แช่มชื่นเบิกบาน... เมื่อวันเวลาผ่านไป.. หวนกลับไปรำลึกถึงดวงหน้าอันเปี่ยมสุขของผู้รับ... ความปีติสุขก็ย้อนกลับมาทำให้หัวใจอิ่มเอม...
การให้... จึงเป็นความสุขแท้ทั้งเวลาก่อนให้.. ขณะที่ให้.. และหลังจากได้ให้ไปแล้ว...

การเสียสละ..แบ่งปัน... เป็นทั้งความ..สมาน.. คือ...ความสามัคคีปรองดองระหว่างกันและกัน และเป็นกุศโลบายในการสร้างความ..เสมอ.. คือ..ให้คนทุกคนมองเห็นหัวอกของคนอื่น.. เมื่อมนุษย์รู้จักแบ่งปันแก่กัน และกัน.. อันมีพื้นฐานมาจากการมีอัชฌาศัยกว้างขวางเอื้ออารีเช่นนี้ ศานติภาพท่ามกลางความแตกต่าง ก็จะเกิดมีได้อย่างไม่ยากเย็นนัก...
หากปราศจากรากฐานอันมั่นคงแข็งแกร่ง.. ไหนเลยรูปรอยแห่งมหาวิหารอันโอฬาริก จะก่อกำเนิดเป็นรูปธรรมขึ้นมาได้ บุคคลผู้ยิ่งใหญ่หากสิ้นไร้ซึ่งผู้เสียสละ ที่อุทิศตนยืนหลบฉากอยู่เบื้องหลัง คอยส่งกำลังใจ..เสนอความคิด.. อุทิศตนเป็นดังอิฐก้อนแรกให้ย่างเหยียบ.. ไหนเลยจะเผยอตนขึ้นสู่หอคอยแห่งเกียรติยศได้อย่างทระนง...

คนที่ไม่เคยเป็นผู้ให้...ย่อมยากที่จะได้รับ.. การให้..มองอย่างธรรมดาดูเหมือนว่า..เป็นการสูญเสีย.. แต่แท้ที่จริงแล้ว... ผู้ให้ คือ..ผู้ที่ได้รับต่างหาก.. คนที่เป็นผู้ให้จึงมีเกียรติคุณเกริกกระจายชั่วฟ้าดินสลาย ทั้งนี้นั่นเป็นเพราะ
...โลกคารวะผู้ให้... แต่บอดใบ้ต่อผู้กอบโกยและโกงกิน...
ที่มา : ธรรมะรับอรุณ....ท่าน ว. วชิรเมธี
Create Date : 07 กันยายน 2551 |
Last Update : 7 กันยายน 2551 18:11:02 น. |
|
2 comments
|
Counter : 777 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: Chulapinan วันที่: 7 กันยายน 2551 เวลา:18:35:39 น. |
|
|
|
โดย: บ้าได้ถ้วย วันที่: 7 กันยายน 2551 เวลา:18:42:25 น. |
|
|
|
|
|
|
|