Bloggang.com : สาวิกา : เรื่องความรัก - หลวงตาประสิทธิ์ วัดถ้ำยายปริก 1

เรื่องความรัก - หลวงตาประสิทธิ์ วัดถ้ำยายปริก 1

"ความรัก"

หากจะกล่าวถึงเรื่อง ความรัก (แบบชายหญิง) แล้ว คนเราแทบทั้งนั้นต่างก็(เคย)ต้องการกันแน่ๆ จะแสดงออกหรือเก็บไว้ในใจลึกๆก็ตามแต่ ยิ่งผู้ปฏิบัติธรรมด้วยแล้ว บางท่านยิ่งต้องต่อสู้กับ “ความรู้สึก”ที่ว่านี้หนักขึ้นไปอีก เพราะทางหนึ่งก็ปรารถนาความสุขสงบด้วยธรรม แต่อีกใจหนึ่งก็(อาจจะ)โหยหาความรักจากใครก็ได้ที่สามารถทำให้เราหายว้าเหว่ จนบางครั้งก็ทำให้ตัวเองสับสนว่า จะเลือกทางใดกันดี

จากการที่ผมสังเกตจากใครหลายๆคนที่มักกล่าวทำนองปลอบใจผู้ที่ประสบปัญหาความรัก(และอาจรวมถึงความใคร่?) ว่า แม้แต่พระโสดาบันก็ยังมีความรักในเพศตรงข้ามอยู่ และคงต้องรอถึงพระอนาคามี จึงจะตัดสิ่งเหล่านี้ได้ขาด และอีกอย่างคือ เขาคนนั้นอาจจะเป็นคู่บารมีของเรามาแต่ปางก่อน จึงทำให้เราหวั่นไหวได้ถึงเพียงนี้ ซึ่งตามความเห็นของผมแล้ว ผมว่า เราควรมองปัจจุบันมากกว่า ว่า ที่เราหลงเขาจนหัวปักหัวปำนั้น บางทีมันก็อาจเป็นเพียงเพราะเราขาด “สติ”ไปเท่านั้นเอง ไม่ได้มองพิจารณาตามความเป็นจริงว่า ทั้งร่างกายแลจิตใจของเขาที่เราหลงสุดๆนั้น หาได้เที่ยงแท้หรือจีรังยั่งยืนไม่ และ “กาย” ของเขานั้น ก็ล้วนแต่ประกอบไปด้วยสิ่งสกปรกโสมมเช่นเดียวกันกับเรา

เกี่ยวกับเรื่องนี้ หลวงพ่อประสิทธิ์เคยให้ข้อคิดกับผมและเพื่อนๆไว้ว่า “เรื่องพวกนี้มันเป็นของมายาดีๆนี่เอง ไอ้ความรู้สึกของเรานี้แหละมันคอยกระซิบบอกว่า เออ อยู่ใกล้เขาแล้วเราอบอุ่นนะ เรารู้สึกสบายใจนะ เขารูปหล่อนะ เธอสวยนะ หรือเขาอาจเป็นเนื้อคู่กับเราบ้างล่ะ เขาเป็นคนดีและจะเป็นที่พึ่งให้เราได้บ้างล่ะ ไปแม้กระทั่งเขาคงจะเป็นเพื่อนกับเราเพื่อปฏิบัติธรรมร่วมกันไปโน่นเลย แท้จริงแล้วทำไมไม่พิจารณาบ้างว่า เราก็ขันธ์ ๕ เขาก็ขันธ์ ๕ หามาเพิ่มเป็น ๑๐ ขันธ์ (ไม่รวมลูกที่จะตามมาอีก)อย่างนี้ยิ่งลำบากขึ้นไปอีก บริหารกายใจของตัวเองก็ลำบากพอตัวอยู่แล้ว ยังจะต้องมารับเรื่องราวของคู่ครองเราอีกแน่ะ คิดดูซิ เคยเห็นไม๊ ผู้หญิงทำผ้าเช็ดหน้าตกพื้น มันก็รีๆรอๆให้ผู้ชายมาเก็บ ก็มันทำตกเองทำไมมันไม่เก็บเองล่ะ พอผู้ชายมาเก็บให้ ก็พูดว่า อุ๊ย ขอบคุณค่ะ แล้วก็ทำตาปิ๊งๆ แน่ะ! ดูมัน ดูมารยาของมัน นี้แหละ

โลกนี้น่ะมันสารพัดจะหลอกลวง เป็นมายาทั้งนั้น เหมือนละครน่ะ เขาเล่นผสมโรงให้ดู มีแต่ร้องรำทำเพลงสนุกสนานชั่วครู่ชั่วยาม แต่พอละครเลิกก็ต้องมาเจอของจริง ของจริงที่ว่าคืออะไร ก็ กิน ถ่าย หลับ ตื่น ยื่น เดิน นั่ง นอน เจ็บไข้ได้ป่วย แก่หง่อม และล้มตายไป เพราะไม่ว่าทั้งคนดูหรือดาราก็ต้องกินข้าว ต้องหลับนอน ต้องถ่ายอุจจาระปัสสาวะ ต้องเจ็บป่วย ต้องแก่ชราไปตามสังขารวัย และสุดท้ายก็ต้องตายเหมือนกัน”

Create Date : 06 กุมภาพันธ์ 2549

Last Update : 6 กุมภาพันธ์ 2549 18:46:16 น.

4 comments

Counter : 537 Pageviews.

ชอบธรรมะเหมือนกันเลย

โดย: what for ^.~

วันที่: 15 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:15:21:53 น.

เมืองใดไม่มีทหารหาญ เมืองนั้นไม่นานเป็นข้า
เมืองใดไร้จอมพารา เมืองนั้นไม่ช้าอับจน
เมืองใดไม่มีพาณิชย์เลิศ เมืองนั้นย่อมเกิดสับสน
เมืองใดไร้ศิลป์โสภณ เมืองนั้นไม่พ้นเสื่อมทราม
เมืองใดไม่มีกวีแก้ว เมืองนั้นไม่แคล้วคนหยาม
เมืองใดไร้นารีงาม เมืองนั้นสิ้นความภูมิใจ
เมืองใดไม่มีดนตรีเลิศ เมืองนั้นไม่เพริสพิสมัย
เมืองใดไร้ธรรมอำไพ เมืองนั้นบรรลัยแน่เอย...

สามเณรภูวดล สากล

โดย: สาวิกา IP: 58.10.152.179 วันที่: 12 กันยายน 2549 เวลา:18:05:06 น.

โดย: เพชร IP: 222.123.200.36 วันที่: 4 พฤษภาคม 2551 เวลา:20:59:54 น.

ขออนุญาตคุณสาวิกา
ถ้าหากดิฉันจะนำความนี้
นำไปเผยแพร่ต่อเป็นธรรมทานค่ะ

ถึงดิฉันตอนนี้ยังไม่เจริญในทางธรรมนักฃ
แต่ดิฉันขอให้คุณสาวิกาเจริญในธรรมยิ่งขึ้นไปนะคะ

ขออนุโมทนาด้วยค่ะ

โดย: Hall IP: 125.27.111.63 วันที่: 7 ธันวาคม 2551 เวลา:19:40:04 น.