Bloggang.com : สาวิกา : เรื่องความรัก - หลวงตาประสิทธิ์ วัดถ้ำยายปริก 5

เรื่องความรัก - หลวงตาประสิทธิ์ วัดถ้ำยายปริก 5

หลวงพ่อสรุปให้ฟังว่า “นั้นแหละคนเรา ตลอดจนหมู่สัตว์ในโลกสาม ไล่ตั้งแต่สัตว์เดรัจฉานไปจนถึงเทวดาชั้นฟ้า ก็ล้วนต้องประสบพบเจอพิษร้ายแห่งความรู้สึกเหล่านี้โดยถ้วนหน้าเสมอเหมือนกัน นั่นเป็นเพราะความรู้สึกตัวเดียวที่ขาดการควบคุมและพิจารณาไตร่ตรอง ไม่ได้ยอมรับความจริงว่าสิ่งเหล่านี้ล้วนเป็นของไม่เที่ยง ไม่ยั่งยืนคงทน

หากกาลเวลาผ่านไปก็ต้องดับสูญสลายไปหมด หาสาระแก่นสารไม่มี หากมองที่คนเรากันเอง ที่เรายังคงหลงใหลหรือเป็นทุกข์ระทมใจกับผู้อื่นเนื่องด้วยความรักเป็นเหตุ ก็เป็นเพราะเราไม่ยอมรับความจริงเช่นเดียวกัน ความจริงที่เราเขาก็มีเหมือนกันคือ

เราเขาล้วนมีกรรมเป็นแดนเกิด เป็นที่พึ่ง และเป็นที่ติดตาม ไม่ได้มีใครมาเป็นที่พึ่งของเราได้อย่างแท้จริงเท่าตัวเราเอง และเรายังเห็นเขาดี น่ารักใคร่ชื่นชมเพราะไม่ได้มองให้ถ้วนทั่วว่าเขาก็ต้องกิน ต้องถ่าย ต้องเจ็บต้องไข้ ต้องอาบน้ำ ล้างหน้า แปรงฟัน ซักเสื้อผ้าเหมือนกัน ต้องทำมาหากิน ต้องเลี้ยงชีพด้วยปัจจัย ๔ เหมือนเรา และมองให้ลึกเข้าไปก็คือ เขายังมีความรู้สึกคิดนึกปรุงแต่ง มีกิเลสตัณหาเหมือนเรา สุขๆทุกข์ เหมือนกันกับเรา แล้วเราจะไปเอากับเขาเพื่ออะไรกัน

แต่คราวนี้ถ้าเราแต่งงานกันไปแล้ว มีลูกด้วยกันแล้ว มันทุกข์นักก็ต้องหมั่นย้อนเข้ามาดูตัวเอง อะไรเราพอปรับปรุงได้ก็ทำไป หากทำเต็มที่แล้วก็แล้วกัน แล้วก็ตั้งใจไว้ว่า เออ เราจบกันที่ชาตินี้เถิดนะ ชาตินี้ฉันจะขอใช้เวรใช้กรรมให้คุณไป หมดชาตินี้แล้วก็ขอให้แยกย้ายกันไป ฉันขอให้คุณเจริญๆยิ่งๆขึ้นไปตามทางของคุณเถิด แค่นั้นแหละ

ส่วนเราก็ต้องมามองตัวเองว่ายังอยากจะเกิดมาอีกเหรอ เกิดอีกก็ทุกข์อีกอย่างนี้แหละ มาเกิดใหม่ก็เอาอีก เจอความรู้สึกมันเล่นงานอีก มาก็มาหยิบมาคว้าเอาของเก่าๆเหล่านี้ ขึ้นๆลงๆไม่มีที่สิ้นสุด ไม่ยอมเข็ดหลาบเสียที

เปรียบเหมือนผู้ที่ตกไปในห้วงกระแสน้ำคือความรู้สึกปรุงแต่งหรือโลกธรรม ๘ ที่มันมีอยู่ประจำโลกนี้ตลอดเวลาทุกภพทุกชาติ หากไม่มีผู้คอยชี้แนะย้ำเตือน และตัวเราเองไม่ช่วยตัวเอง ก็มีแต่จะจมดิ่งถูกดูดกลืนหายไปสู่ห้วงลึกแห่งความมืดมิดนั่นแหละ”

Create Date : 06 กุมภาพันธ์ 2549

Last Update : 6 กุมภาพันธ์ 2549 18:52:16 น.

0 comments

Counter : 648 Pageviews.