Bloggang.com : สาวิกา : พอแล้วรวย ... อเล็กซานเดอร์มหาราช

พอแล้วรวย ... อเล็กซานเดอร์มหาราช

วันนี้อาจารย์ยักษ์ได้รับข้อความที่อ่านแล้วซาบซึ้ง และน่าจะเป็นอุทาหรณ์สอนใจผู้ที่มีอำนาจของบ้านเมืองที่กำลังแก่งแย่ง ชิงอำนาจกันอยู่ในขณะนี้ ข้อความดังกล่าวเป็นเรื่องราวของกษัตริย์ผู้ยิ่งใหญ่ของกรีก และของโลกนาม พระเจ้าอเล็กซานเดอร์มหาราช ซึ่งมีชีวิตอยู่ระหว่างปี 356-323 ก่อนคริสตกาล เป็นกษัตริย์ที่เก่งกล้าสามารถขยายอาณาเขตดินแดน และความยิ่งใหญ่ของกรีก รวมถึงนำเอาวัฒนธรรมกรีกไปเผยแพร่ยังดินแดนตะวันออก

สิ่งที่น่าสนใจในข้อความที่ได้รับนี้เป็นเรื่องราว ระหว่างที่พระเจ้าอเล็กซานเดอร์นำทัพกลับ และได้ล้มป่วยลง จนถึงเวลาที่ท่านตระหนักว่า เวลาที่จะอยู่ในโลกใกล้หมดแล้ว ท่านได้เรียกให้ขุนพลเข้ามา และกล่าวว่า

“ข้าพเจ้าคงจะต้องจากโลกนี้ไปในเร็ว ๆ นี้ แต่ก่อนที่จะตาย ข้าพเจ้าขอให้พวกท่านช่วยเติมเต็มความปรารถนา 3 ประการ ของข้าพเจ้า อย่าให้ขาดแม้แต่สิ่งเดียว”

ปรารถนาข้อแรก : ข้าพเจ้าขอให้แพทย์ผู้รักษา เป็นผู้แบกโลงศพของข้าพเจ้า

ความปรารถนาข้อที่สอง : เมื่อแบกโลงศพของข้าพเจ้าไปยังสุสาน เส้นทางที่นำโลงศพไปสู่สุสาน ขอให้โปรยด้วย ทองคำ เงิน และอัญมณีต่าง ๆ ซึ่งที่ข้าพเจ้าได้สะสมไว้ในท้องพระคลัง

ความปรารถนาข้อที่สาม : ขอให้นำมือทั้งสองข้างของข้าพเจ้าห้อยไว้ข้างโลงศพ

ขุนพลทั้งหลายต่างร้องไห้ น้ำตานองหน้า และทุกคนเห็นพ้องกันที่จะทำให้สำเร็จตามความปรารถนานั้น ต่างก็สงสัยว่าเพราะเหตุใด แต่ไม่มีใครกล้าถาม

หนึ่งในขุนพลอันเป็นที่รักยิ่งของกษัตริย์อเล็กซานเดอร์ ได้นำมือของอเล็กซานเดอร์ขึ้นจุมพิต และแนบมือนั้นไว้ที่หน้าอกของเขา พร้อมเอ่ยว่า องค์พระราชา ... พวกเราพร้อมจะเติมเต็มตามความปรารถนาของพระองค์

เพียงแต่ขอพระองค์โปรดบอกเหตุผลว่า ทำไมพระองค์จึงขอให้ดำเนินการเช่นนั้น

ถึงตอนนี้ อเล็กซานเดอร์ได้ถอนหายใจลึก ๆ และกล่าวว่า

“ ข้าพเจ้าอยากให้ทั้งโลกได้รู้ถึงบทเรียน 3 เรื่อง ซึ่งข้าพเจ้าได้เรียนผ่านมาแล้ว”

- ที่ข้าพเจ้าต้องการให้แพทย์ผู้รักษาข้าพเจ้า เป็นผู้แบกโลงศพของข้าพเจ้า ก็เพื่อให้ผู้คนทั้งหลายตระหนักว่า ไม่มีหมอคนใดที่จะสามารถจะรักษาคนป่วยได้อย่างจริง ๆ พวกหมอเหล่านั้นเขาไม่มีพลังอำนาจใด ๆ ที่จะยื้อชีวิตจากความตายได้ ฉะนั้นขอให้อย่ายื้อชีวิตของใครให้คงอยู่ตลอดไปเลย

- ที่ข้าพเจ้าอยากให้โปรยทอง เงิน บนเส้นทางไปสู่สุสาน ก็เพื่อจะบอกผู้คนทั้งหลายว่า ... แม้แต่เศษเสี้ยวเดียวของแก้วแหวน เงินทอง ซึ่งข้าพเจ้าหามาได้ ข้าพเจ้าก็เอาไปไม่ได้

- และความปรารถนาข้อสุดท้าย ... ที่ขอให้นำมือทั้งสองข้างของข้าพเจ้าห้อยไว้ข้างนอกโลง...ก็เพื่อว่า ผู้คนจะรู้เอาไว้ว่า ข้าพเจ้ามามือเปล่าในโลกนี้ และข้าพเจ้าก็จากโลกนี้ไปอย่างมือเปล่า

สุดท้ายในคำกล่าวของอเล็กซานเดอร์ ขอให้ฝังข้าพเจ้า ไม่ต้องสร้างอนุสรณ์สถานใด ๆ ปล่อยให้มือทั้งสองห้อยอยู่ข้างนอกโลง เพื่อที่โลกจะได้รู้ว่า

"บุคคลผู้ซึ่งเอาชนะมาแล้วทั้งโลก ...
ในที่สุดก็ไม่เหลืออะไรติดมือไปเลยแม้แต่นิดเดียว”

แม้ข้อความข้างต้นอาจจะเป็นเพียงเรื่องเล่าที่จะไม่ได้อิงความจริงอะไร
แต่ก็เป็นเรื่องเล่าที่บอกกล่าวสัจธรรมของชีวิตได้ดีว่า
"อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา"

"อาจารย์ยักษ์ มหาลัยคอกหมู"

Create Date : 02 พฤษภาคม 2553

Last Update : 3 พฤษภาคม 2553 16:27:23 น.

5 comments

Counter : 2549 Pageviews.

โดย: thanitsita

วันที่: 2 พฤษภาคม 2553 เวลา:20:08:11 น.

น่าจะส่งไปฝากญาตินายคุณไก่บ้างเด้อ...

โดย: gd]vgdjkเกลอเก่า IP: 58.147.40.166 วันที่: 3 พฤษภาคม 2553 เวลา:12:45:54 น.

ในเมื่อทุกคนรู้อยู่แล้วว่าต้อ งตายทุกคนทำไมไม่สร้างแต่เรื่อง ๆดี ๆ

โดย: tip IP: 58.9.220.218 วันที่: 6 พฤษภาคม 2553 เวลา:16:29:14 น.

อ่านแล้วทำให้เข้าใจความหมายของสัจธรรมได้ดี ซึ้งครับ

โดย: บุญความดี IP: 58.9.55.196 วันที่: 22 พฤษภาคม 2553 เวลา:11:00:11 น.

ขอบคุึณสำหรับตวามรู้ดีๆ คะ

โดย: สัจธรรม IP: 1.4.198.157 วันที่: 19 พฤษภาคม 2556 เวลา:9:47:04 น.