เหนื่อย...

หลังจากที่เมื่อวานพยายามจะอัพบล๊อก แต่ก็ไม่ได้อัพ
พิมพ์ ๆ ลบ ๆ หลายรอบ ในที่สุดก็ไปนอน ^^"
ก็พยายามจะรีพอร์ตกิจกรรมลูกช้างขึ้นดอยน่ะล่ะ แต่เพราะรีพอร์ตได้ละเอียดเกินไป มันยาวไป แถมมีแต่ด้านไม่ดี ๆ ก็เลยไม่ได้โพส

เปลี่ยนจากรีพอร์ตเป็นบ่นดีกว่า

ใครบอกว่า เป็นพยาบาลสบายเนี่ย
รถพยาบาลก็ไม่ได้นั่ง แถมยังต้องเดินรั้งท้ายอีก พักก็ไม่ได้พัก
อยู่หน้าแถวดี ๆ มีน้องตายก็ต้องรอรถเป็นเพื่อนน้อง รถมา น้องนั่ง shop ลงเดิน แล้วกว่ารถจะมาก็...ขบวนหายไปไหนเนี่ย เซ็ง ๆ มองไม่เห็นจุดหมายเลย
แรก ๆ เดินแถว ๆ พี่เชา พี่เชาพกยาดมส่วนตัวโคตรขำเลย พี่เชาก็มีหน้าที่ต้องปิดท้ายแถว แต่ท้ายไปรึป่าวพี่
เลยแกล้งพี่เค้าโดยการเดินนำหน้า พอพี่เค้าจะแซงก็วิ่ง ^^" พี่เด่นสุดยอดมาก คอยวิ่งไล่ปี 1 ไม่ให้ตกมาด้านหลัง แต่ก็แอบเห็นตกมาข้างหลังเหมือนกัน

เค้าบอกว่า ปีนี้ไปถึงไฟป่าเร็ว ไม่รู้ว่าเร็วรึป่าว เพราะกว่าเราจะเดินไปถึงก็...^^"
แต่ปีเราพักกันที่ไฟป่านานมาก ๆ เป็นครึ่งชั่วโมง กว่าเกษตรจะมา ปีนี้ยังไม่ทันจะแจกน้ำน้องก็...เกษตรมาแล้ว ต้องหลบให้เกษตร เลยต้องวิ่งต่อ (แต่น้องก็พักแล้วนะ แค่ยังไม่ได้น้ำ)

จะได้พักอีกทีก็โค้งหน้า แจกน้ำ พักกันนานพอควร
แล้วออกอที่มาจากไหนไม่รู้ก็...แซงไป
พี่โอมเลยเรียกประชุมปี 2 ด่วนว่า จะขยายแถว ให้ปี 2 ประกบข้างอย่าให้แถวยาว
แล้วก็เริ่มเดินทาง(ซึ่งก็มองไม่เห็นออกอแล้ว)
แต่เป็นพยาบาลก็ต้องอยู่ตามเก็บศพน้องด้านหลัง ก็เหมือนเดิม รอรถกับน้อง น้องนั่งรถ พี่เดินต่อ
พยาบาลก็คนเหมือนกันนะ หมดสภาพสุด ๆ - -

เป็นพยาบาลเหนื่อยมาก ๆ ขึ้นไปบนดอยเราก็หมดสภาพ ไม่อยากให้น้องเห็นว่า ใกล้ตาย เลยต้องเอาผ้าพันแขนออก แล้วก็ไม่ได้ติดอีกเลย ^^" เพราะหลังจากนั้นเราก็ไม่สบาย ปวดหัวเพราะไม่ได้นอน หายใจไม่ถนัดเพราะเหนื่อย ปวดขาเพราะเดินตลอด(ไม่ได้นั่ง) และอื่น ๆ
(แต่พอถึงคณะ กินยา ก็หายหมดเลย ^^")

เราพักกันอีกที ตรง...ก่อนถึงโค้งสปิริต(ประมาณ 1 กิโลกว่า) อ่อ แซงออกอได้แล้ว
พักแจกสปอนเซอร์ และน้ำดื่ม
พี่ปี 4 ถึกมาก โดยเฉพาะพี่ที่ถือธงพระวิษณุ ป.เชียร์ ป.ปก นายกสโม พี่ที่ถือธงคณะ ธงเมเจอร์ ธงเกียร์ ธงบลาๆๆ (เยอะมาก) พวกนี้จะไม่กินน้ำกันเลย(ไม่เห็นกินนะ หรือว่าไม่กินให้น้องเห็นหว่า) คือยืนหน้าแถวปี 1 ไซโคตลอด ไม่นั่งด้วย ต้องมองปี 1 ดื่มน้ำ น่าสงสารสุด ๆ

ส่วนเสลี่ยง เราได้ข่าวว่าไปถึงตั้งแต่ตอนเก็บศพครั้งแรกแล้ว พี่เค้าบอกว่า พวกเสลี่ยงมันบ้าพลังจะวิ่งไปไม่หยุด เราก็เห็นพี่ปี 3 หลายคน วิ่งไปข้างหน้า ตามเสลี่ยง บอกว่า จะไปเปลี่ยน
แต่ก็นะ ยิ่งไปถึงเร็ว ก็ยิ่งได้พักนาน เพราะกว่าปี 1 จะมาก็...ครึ่งวันน่ะ

ปกติแถวจะวิ่งก็เฉพาะตอนออกตัว หลังจากนั้นก็จะเริ่มเดินกัน ยกเว้นว่า ถ้ามีคณะไหนหยุดให้วิ่งแซง เราก็ต้องวิ่งแซง(ตามมารยาท) และถ้ามีคณะไหนวิ่งมา เราก็ต้องหยุดให้เค้าวิ่งแซงเหมือนกัน

แต่ต้องอย่าลืมว่า ข้างหน้ามันคือ พี่ถึกปี 4
พวกนี้มันถึก วิ่งกันทีก้าวโคตรยาว แถมวิ่งเป็นแถวขนานกัน นับถือจริง ๆ เอาแรงมาจากไหนเนี่ย ขนาดไม่ได้นอนนะเนี่ย แถวตรงตลอดด้วย
ตัวอย่างที่ดีจริง ๆ แต่น้องไม่เห็น เพราะตายอยู่ด้านหลัง ^^"

ก่อนขึ้นดอย เราก็ไปพูดกับพี่โยว่า เนี่ยเดี๋ยวจะเก็บศพพี่โยคนแรกเลย (พี่โยถือธง) แต่ก็ไม่เห็นว่า พี่โยจะแรงตกสักนิด สงสัยต้องมองพี่โยใหม่ อึดซะ ^^"

โค้งสปิริตปีนี้ก็เหนื่อยอ่ะ
ปี 2 ต้องอยู่สลับกับน้อง อยู่ด้านข้างน้อง เพื่อช่วยน้อง
วิ่งเป็นแถวหน้ากระดาน ดึงเข็มขัด(ด้านหลัง)คนข้าง ๆ ลากกันขึ้นไป
ถึงจะพักนิดนึงตอนก่อนจะวิ่ง เพื่อให้พี่ป.เชียร์พูดก็เหอะ
(จำได้ว่า เราน้ำตาคลอเลย ปีที่แล้ว ตอนฟังพี่เค้าพูด)

แจกทุนปีนี้ นายช่างกระเป๋าหนามากเลย
แบบว่า ให้เยอะมาก ๆ น้องได้สูงสุด 4000 บาท (สายรหัส)
ส่วนพวกสันฯ ได้คนละ 500 บาท(ปีแล้วได้คนละ 200 บาท)
น้องปีนี้ก็ไม่ค่อยได้ทำไรเท่าไหร่ แต่ก็ได้เยอะ ต่ำสุดก็คนละ 200 มั้ง แต่ถ้าผู้หญิงก็ 500 อัพ เห็นแล้วอิจฉา

เปิดสายรหัสข้างบน
สายเรา มี พี่ปี 4 ปี 3 ปี 2 แล้วก็น้องปี 1 ครบ ขาดก็แต่พี่บัณฑิตกับพี่นายช่าง
แล้วทุกคนมีผ้าคาดหัวให้น้องด้วย(แต่ไม่ได้ของพี่นายช่าง เพราะไม่มา) ซื้อขนมให้น้องด้วย
พอมาคิดถึงสมัยเรา ผ้าคาดหัวก็ไม่ได้ ถึงพี่รหัสจะมาครบ มีพี่นายช่างมาด้วย(แต่ไม่แจกทุน) แต่ก็ไม่มีผ้าคาดหัวเหมือนคนอื่นเขา
น้อยใจปีที่แล้วไม่ได้ ปีนี้เลยเข้าคิวซื้อให้น้องตั้งแต่เปิดขายแรก ๆ เลย

กรี๊ด ๆ พี่กิตมาด้วย
เดินไปเจอนี่อึ้งเลย พี่เค้าก็ "อ๊ะ" เราก็อึ้ง แทบจะกระโดดกอด (แต่สายตาประชาชีเพียบ)
พี่เค้าก็มาเปิดสายรหัส แต่ยังหาน้องไม่เจอ ^^"
พี่กิตที่สุดแสนจะปลื้มมานาน
ตอนเย็นมาชมรมถึงได้รู้ว่า พี่เค้าพาแฟนมาด้วย T^T~~ พี่กิตใจร้าย มีแฟนตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย

ได้เจอหลาย ๆ คนที่ไม่คิดว่าจะเจอด้วย
เจอทั้งพวกที่ซิ่วไป แล้วใส่shop กลับมาเปิดสายรหัส
เจอพี่นายช่างเกียร์เลขตัวเดียว
shop แดงก็มี(แต่ก่อน shop เป็นสีแดง)
shop น้ำเงินรุ่นแรก
แม้จะรู้สึกว่า มากันน้อย แต่ก็ถือว่าเยอะล่ะ

เปิดสายรหัสคราวนี้ ก็เจอยุด้วย
จริง ๆ พี่ใหม่น่ะเป็นพี่รหัสเรา แต่เพราะพี่เค้าซิ่ว เลยทำให้สายยุขาด
ได้ยินว่า ยุไม่มีปู่ย่าตายายลุงป้าน้าอารหัสด้วย พี่ใหม่เลยรับผิดชอบโดยการเทคสายนั้นแทน

ยุกับเรา เหมือนคนละโลกมาก
พอเห็นยุทีไร ก็อดที่จะเปรียบเทียบยุกับตัวเองไม่ได้
ยุทั้งสวยกว่า น่ารักกว่า ขาวกว่า รวยกว่า นิสัยดีกว่า เรียบร้อยกว่า เรียนเก่งกว่า อยู่เมเจอร์คอมด้วย แล้วยังสนิทกับพี่โอมมากกว่า
ตอนยุขอพี่โอม(ซึ่งเดินผ่านมา)ถ่ายรูป อยากจะบอกว่า โคตรอิจฉาเลย
แต่ก็นะ...เราไม่ได้เป็นอะไรกับพี่เค้านี่หว่า
อีกอย่าง ได้ยินมาว่า ผู้จัดการรักบี้น่ะ ชอบพี่โอมกันทุกคนเลย(ยุเป็นผู้จัดการรักบี้)
เราก็เลยไม่แปลกใจ ผู้จัดการรักบี้น่ะ สวย ๆ เยอะ น่ารักกันทั้งนั้น ทั้งอุ่น ยุ ป่าน ใหม่ บลาๆๆ

ปีนี้ไปสวนสนก่อน แล้วค่อยไปสักการะพระธาตุดอยสุเทพ เนื่องจาก...
กว่าจะมาถึงก็เลทแล้ว กว่าจะถ่ายรูปอีก..
เกษตรกับออกอก็จะมาถึงแล้ว
เลยต้องอพยพไปสวนสน เพื่อให้ 2 คณะนั้นขึ้นก่อน
แต่ออกอก็คิดแบบเดียวกัน เลยให้เกษตรขึ้นก่อน
แล้วออกอก็ไปทำกิจกรรมก่อนเหมือนกัน แล้วค่อยมาไหว้พระธาตุ

ตอนแรกนึกว่า จะมีคณะเรา และเกษตรที่จะวิ่งลงทั้งคณะด้วยกัน
คณะอื่นจะวิ่งลงไม่เยอะ วิ่งเป็นกลุ่ม ๆ หรือเมเจอร์มากกว่า ถ้าเป็นปี 1 ส่วนใหญ่จะนั่งรถลง
แต่เพิ่งรู้(จริง ๆ ปีที่แล้วอาจจะรู้ แต่ลืม) ว่า.. เกษตรจะแบ่งลง แยกหญิงกับชาย
คือ ผู้ชายจะวิ่งลงกันตั้งแต่แรก ส่วนผู้หญิงจะนั่งรถลงมาครึ่งทางแล้วค่อยเข้าแถววิ่งลง
อ๊ะ ซะงั้น
จริง ๆ แล้ววิดวะก็ไม่ค่อยจะมีใครวิ่งลงหรอก นอกจากพวกที่มีหน้าที่(head ถือธง อะไรอย่างนั้น) เค้าจะ"ขอใจ"กันมากกว่า

กว่าน้องจะมาถึงคณะกันก็เกือบสองทุ่ม แจกเสื้อให้น้อง แล้วเราก็กลับ เลยไม่รู้ว่าที่คณะมีอะไรต่อรึป่าว (คิดว่าคงมีประชุม แต่เราลืม ^^")

พี่ป.เชียร์ชมน้องว่า มี Spirit กัน
จริง ๆ แล้วจะว่าน้องมีสปิริตก็ได้ เพราะว่า น้องก็อุตส่าห์มากัน แล้วก็พากันขึ้นไปได้
แต่เราก็รู้สึกว่า ยูนิตี้ของน้องยังน้อยไป เพราะว่าน้องไม่ค่อยจะช่วยกันเลย เดี๋ยวก็ทิ้งให้พี่ดูบ้างล่ะ ให้พี่คอยบอกบ้างล่ะว่าต้องช่วยผู้หญิง
ปีนี้ตายกันเยอะ ไม่แปลกใจเลย
เชียร์ขาดไป 1 สัปดาห์ น้องก็ขาด SOTUS ไปด้วย
แค่พี่ปี 2 พูดดี ๆ ด้วยยังไม่ค่อยจะเคารพกัน ทีพี่ปี 3 พูดกันล่ะ กลัวเชียว

พอล่ะ ๆ เดี๋ยวเค้าจะรู้กันหมดว่า คณะเราน่ะ"ห่วย"

ขอบคุณหลาย ๆ คณะที่ให้แซงนะ โดยเฉพาะศึกษาพละ ที่ทุกปีจะไปรอตรงโค้งสปิริตเพื่อให้วิดวะไปก่อน
และออกอที่ปีที่แล้วได้ที่ 2 ปีนี้ก็ยังเยี่ยมเหมือนเดิม(คณะผู้หญิงไม่ใช่เรอะ ทำไมถึกจัง)
เกษตรด้วย เกษตรถึกจริง ๆ ผ้าพันคอสีเหลือง แดง เขียว และอีกสีที่จำไม่ได้ เด่นมาก ๆ แต่ไม่เอาผ้าให้น้องแฮะ

ลืมบอกเลย ผ้าคาดหัวคณะเรา
ปี 2 สีน้ำเงิน
ปี 3 สีขาว
ปี 4 สีเลือดหมู
SUPERs + นายช่าง สีดำ
ทุกชั้นปี จะพิมพ์คำว่า "SOTUS" ไว้

อาจจะไม่ได้เอารูปมาลง เพราะเท่าที่ดูชมรมโฟโต้ส่วนใหญ่ จะใช้กล้องฟิล์มกัน (เห็นว่ามีดิจิตอลตัวเดียว) ถ้าขี้เกียจสแกนก็คงไม่เอามาลง ^^"
น้อยใจโฟโต้...ไม่ยอมถ่ายรูปสายรหัสผม >_<~~

อีกเรื่อง ๆ เพิ่งนึกออก
ขึ้นดอยคราวนี้ ไปขอพี่เทคมาด้วย
เนื่องจาก ไปเจอพี่วิทถือถุงวัฟเฟิลอยู่ ก็เลยไปแง๊ว ๆ ใส่
พี่วิทก็ให้ถุงวัฟเฟิลมา
เรา : อ่าว...พี่ ของน้องรหัสไม่ใช่เหรอ
พี่วิท : ไม่เป็นไร หิวก็กินดิ
เรา : งั้นพี่วิทเป็นพี่เทคหน่อยล่ะกัน
พี่วิท : อืม ได้สิ เทคก็ได้
กรี๊ด ๆ ขอพี่วิทเทค อยากขอมานาน พี่วิทเป็นพี่ชมรมที่ปลื้มมานานเหมือนกัน (แต่พี่เค้ามีแฟนแล้ว)
แต่ปี 2 มาขอพี่เทค แปลก ๆ แฮะ แถมขอตอนขึ้นดอย
อีกอย่าง พี่เค้าอยู่ปี 4 แล้ว จะเทคยังไงหว่า ^^" สายรหัสสก็มีด้วย
มาคิดดี ๆ พี่เค้าอาจจะนึกว่าเราพูดเล่น ๆ ก็ได้ เพราะหลังจากนั้นก็ไม่ได้คุยกันอีกเลย ^^"
อ่อ วัฟเฟิลพี่เค้าก็เอาให้น้องรหัสน่ะนะ เดี๋ยวจะเข้าใจผิดว่า เราไปแย่งของเด็ก ^^"

Create Date : 03 กรกฎาคม 2548 Last Update : 3 กรกฎาคม 2548 16:35:21 น. Counter : 540 Pageviews.		4 comments
Share Tweet