ยินดีที่มีความสุขครับ
ผมน่ะฝันทุกวันเลย
ว่าจะมีโอกาสอย่างคุณโดม
แต่ด้วยหน้าที่การงาน
ก็เลยได้แค่ฝันเท่านั้นเอง


สวัสดีครับ

อ่านแล้วรู้สึกดี เพราะผมเองก็ชอบการเดินทาง โดยเฉพาะการไปพักผ่อนในที่ไกลๆ ตามเขาตามดอย

ยามที่ผมเบื่อเหนื่อยล้าจากการทำงาน หรือจากเรื่องใดๆในชีวิตก็ตาม ผมเก็บเสื้อผ้าใส่เป้ ออกเดินทางทุกที

มันเหมือนการหนีปัญหา แต่พอได้ไปพักไกลๆ แล้วกลับมา จะเกิดกำลังใจในการทำงานเพิ่มขึ้นครับ

แม่ฮ่องสอน เป็นเมืองที่มีเสน่ห์ของขุนเขาครับ^^

คุณติ๋มยังมีร่องรอยความสวยให้เห็น

ส่วนคุณน้อยน้ำใจงาม...น่าประทับใจค่ะ

แล้วขนมจีนน้ำเงี้ยวต้นตำรับเดิมของไทยใหญ่อร่อยมั๊ยคะ

ท้ายสุด ข่างปอง หน้าตามันเป็นไงเหรอพ่อพเยีย ถึงได้มาไกลตั้งห้ากิโลแน่ะ

เพิ่งเข้ามาครั้งแรก

อ่านแล้วสนุกดี เจ้านายผมก็เขียนหนังสือและชอบเดินทางเสมอทิ้งผมไว้ที่บ้านอยู่ตามยถากรรมบ่อย ๆ

ได้แ่ต่ชะเง้อคอยอยู่หน้าประตูบ้าน รั้วบ้านก็ปิดนาน ๆ ถึงได้ออกไปวิ่งไล่มอเตอร์ไชค์ วิ่งไล่แพะหน้าบ้านสักที

ผมก็ได้รู้ไปว่าพวกนักเขียนเขาเป็นอย่างนี้ ชอบเดินทาง

แอบเข้ามาอ่านหลายครั้งแล้ว...อิจฉากับอิสระภาพที่จะไปไหนมาไหนก็ได้ ยังกับคนโสดยังไงยังงั้น...หนุกหนานจิงๆ

แวะมาอ่านทุกวันเลย

แอบแวะเข้ามาอ่านค่ะ

ปลื้มจังเลยค่ะ ที่ได้ยินคนอื่นพูดถึง"บ้านเกิด"ของเราอย่างนี้
ในบั้นปลายของชีวิต คงจะกลับไปปลูกกระท่อมอยู่โน่นค่ะ
ถ้าเมืองใหญ่เมืองนี้ยังคงเอื้อเฟื้อให้พอมีแรงกลับไปบ้านเกิด

**เพิ่งซื้อหนังสือ ริมรั้วหัวใจ ค่ะ ถ้าไม่เป็นการรบกวน มากเกินไป ตอนพี่โดมแวะมาเชียงใหม่ หนูจะฝากหนังสือไว้ให้เซ็นต์นะคะ**

พี่โดม

พี่ปอนแวะมาหาผม ก่อนกลับบ้านดินทุ่งดาวที่พะเยาแล้วเน้อ

เมืองเหนือต้องมีมนตราอย่างที่ล่ำลือเป็นแน่แท้ พ่อพเยียถึงเดินทางไปได้อย่างไม่รู้เบื่อ
รูปข้างบนน่ะภูเขาสวยมากค่ะ อย่างว่าแหละหนูมันเด็กหลังตึก เห็นภูเขาที่ไหนก็ตื่นเต้นบอกว่าสวยไปหมด อยากเป็นเด็กหลังเขาจังเลย

มาอ่านแล้วค่ะ
สุขสบายใจดีจริงๆ เลย

อากาศที่แม่ฮ่องสอนเป็นอย่างำรบ้างครับ แวะมาเยี่ยมครับ

อ่านงานเขียนของคุณแล้วจึงแนะนำสถานที่เดินทาง
"ไปน่าน"

เราเพิ่งกลับมาจากน่าน
ได้มีโอกาสไปที่หอศิลป์ริมน่านของคุณวินัยด้วย

ถ้าคุณมีโอกาสเดินทางต่อไปก็ขอแนะนำ
เพราะนอกจากมีงานศิลปะแล้วโดยรอบบริเวณเดินเล่นได้
สบาย แบบเดินออกกำลังกายก็มีถนนลาดชัน

หรือจะนั่งชิบกาแฟเพลิน ๆ ที่เก้าอี้หวายริมน้ำก็ได้ เขามีกาแฟให้ชงเองและหยอดเหรียญในตู้เองตามแต่จะให้แก้วละเท่าไหร่

ช่วงนี้ได้เวลาอยู่บ้านเสียที--เหนื่อย

สวัสดีทุกๆคน

พี่โดม
ที่คุยค้างกันไว้ทางโทรศัพท์ มาขยายความต่อครับ
ตกลงเจ้าบัว แมวสีขาว นางเอกในหนังสือริมรั้วหัวใจของพี่ ปรับเปลี่ยนสถานะตัวเองเรียบร้อยแล้วตามเหตุปัจจัยของเวลา จากแมวสาวสีขาวที่คนเขียนประกาศหาคู่ให้ ตอนนี้เป็นคุณแม่ไปเรียบร้อยแล้ว

วันหยุด 5 วันกลับไปบ้าน แวะเข้าสวน แต่เจ้าบัวออกไปวิ่งเล่น เลยไม่เจอตัว เจอแต่เจ้าของแมว เลยได้ข่าวจากเจ้าของมาบอกกล่าว

สุขสำราญในแม่ฮ่องสอนนะครับ

พี่โดมเจ้า..
เคยทาน..เขียดแรว..ฤายังอ่ะเจ้า..
เอ..เขียดแลวฤาเขียดแรว..หนอ..
.. ...
ถนอมสุขภาพนะเจ้า
พระอวยพรเจ้า

แหมได้ท่องเที่ยวสุขสมอารมณ์หมายเลยนะ
เดี๋ยวขึ้นเหนือ เดี๋ยวล่องใต้ ..

ทำตัวยังกะ โสด X 2 เลยนะคะ
ไปลันตาเมื่อไหร่บอกด้วยค๊ะ..

เจ้าของบล๊อกหายโดยไม่บอกกล่าว

กลับมาได้แล้ว พ่อพเยีย

จากแหล่งข่าวระดับสูงกล่าวว่า...

พ่อพเยียขึ้นเหนือนานนับเดือน หลังจากนั้นลงใต้

เพื่อสร้างสมดุลย์ให้กับตัวเอง

ผมไม่ได้ใช้เน็ตเสียหลายวัน
เพราะเดินทางไปปาย มัวอยู่แต่ที่พักและทำงานบ้างเล็กน้อย
ก็เลยไม่ได้เข้ามาเขียนอะไรเลย
คิดถึงบล็อก เพราะตามปกติก็เป็นคนติดบล็อก
ตอนนี้นั่งอยู่ในร้านเน็ตที่นครศรีธรรมราช


สวัสดีครับทุกๆคน

แล้วค่อยคุยกันอีก

อืม สวยจังเยยยย

คุณอาน้อย และคุณอาติ๋ม ผมขอสวัสดีครับ ผมเป็นวัยรุ่นคนหนึ่งรุ่นราวคราวเดียวกับ..แฟน..นะครับ ผมก็เป็นคนมส.เหมือนกับท่านและชอบอะไรที่เป็นธรรมชาติมาก เพราะธรรมชาตินี่แหละสอนอะไรเราได้หลายอย่าง ถ้าผมมีโอกาสผมจะไปที่คุ้มของอานะครับ(ใช่ร้านอาหารไม๊ครับ)555 ผมว่าบรรยากาศคงจะดีมากๆ สุดท้ายนี้ขอให้ครอบครัวของอามีแต่ความสุขความเจริญครับ.....ปีนี้ต้องได้ไปมส.ให้ได้