BlogGang.com : : ผู้ชายในสายลมหนาว : นั่งรถไฟไปดูดอกกระเจียว (7)

นั่งรถไฟไปดูดอกกระเจียว (7)

ใกล้กับสถานีโคกคลี นอกจากธรรมชาติอันงดงาม ยังมีหลักฐาน
ของบ้านเมืองในอดีต ปรางค์ผมหอม เป็นปรางค์องค์เดียวโดดๆ
นักโบราณคดีสันนิษฐานว่ามีอายุราวพุทธศตวรรษที่ 16 - 17
เป็นศิลปสถาปัตยกรรมในลัทธิไศวนิกายแบบบาปวน
ก่อด้วยอิฐก้อนใหญ่ไม่สอปูน สภาพปัจจุบันยอดหักลงมาหมดแล้ว

ภายในปรางค์เป็นห้องโถง กรอบประตูสร้างด้วยแท่งหิน รอบ ๆ ปรางค์
ยังมีก้อนหินใหญ่อยู่กระจัดกระจาย ที่ตั้งปรางค์นางผมหอมมีแม่น้ำ2 สาย
มาบรรจบกัน คือ ลำสนธิ กับ ลำพระยากลาง สันนิษฐานว่าสถานที่แห่งนี้
แต่เดิมเป็นเมืองโบราณค์นางผมหอม มีตำนานเล่าว่า

นางผมหอมเป็นลูกสาวเจ้าเมืองเขมร เมื่อถึงเวลามีคู่นางได้เสี่ยงทาย
โดยการตัดปอยผมใส่ลงในผอบไม้ ลอยไปตามน้ำตกวังแสนดี
แต่ผอบนั้นกลับลอยทวนน้ำไปยังเมืองศรีเทพ พวกชาวเมืองเห็นเข้า
ก็พยายามจะเก็บ แต่ทุกครั้งเอื้อมมือไป ผอบนั้นก็ลอยหนีออกไปทุกครั้ง

เจ้าเมืองศรีเทพทราบข่าว จึงเดินทางมาเก็บผอบด้วยตนเอง
เมื่อทราบความในผอบจึงได้เตรียมแต่งขบวนเพื่อไปสู่ขอนางตามประเพณี
เรื่องราวนี้เกิดได้ยินไปถึงหูเจ้าเมืองชัยภูมิ จึงได้ยกทัพหมายจะแย่งชิงนาง

ทั้งสองทัพเกิดการรบขึ้นที่บริเวณโคกกคลี ทั้งสองฝ่ายต่างบาดเจ็บล้มตาย
ที่สุดเจ้าเมืองชัยภูมิเป็นฝ่ายได้ชัยชนะ สร้างความเสียใจให้กับนางผมหอม
นางจึงกลั้นใจตาย เจ้าเมืองทั้งสองเห็นว่าตนนั้นเป็นต้นเหตุของเรื่อง
สะเทือนขวัญในครั้งนี้ จึงสร้างปรางค์และแกะสลักรูปนางผมหอมขึ้น
แล้วพากันไปกระโดดน้ำตายที่น้ำตกนั่นเอง

จากสถานีโคกคลี เราเดินทางต่อไปจนหยุดที่สถานีจงโก
ด้านซ้ายมีภูเขาใหญ่ชื่อเขาสมโภชน์ อันเป็นที่จุดหมายตาของพรานป่าในอดีต
บ้านจงโกในอดีตเป็นหมู่บ้านที่มีคนอยู่บางตา อยู่ห่างไกลความเจริญ
จึงมักเป็นที่หลบภัยของเหล่าโจรร้ายจากเงื้อมมือของบ้านเมือง

จากดงดิบในผืนป่า ผ่านกาลเวลาแผ้วถางทำเกษตรกรรม จนต้นไม้หายไป
เหลือเพียงพื้นที่เล็กๆ ที่เจ้าอาวาสวัดพรมโลกได้รักษาไว้ จนในที่สุด
เมื่อวันที่ 29 พ.ย. 2538 ป่าผืนสุดท้ายเนื้อที่ประมาณ 8,440 ไร่
ก็ได้รับการประกาศให้เป็นเขตห้ามล่าสัตว์ป่าเขาสมโภชน์

นอกจากความสมบูรณ์ของผืนป่า ที่นี่ยังมีการค้นพบหลักฐานทางโบราณคดี
โดยเฉพาะที่วัดถ้ำพรหมโลก ได้ค้นพบขวานหินตัดยุคสมัยหินตอนปลาย
อายุราว 3,000 ปี ใบหอกสำริดภาชนะดินเผาในยุคโลหะ อายุประมาณ
2,500 ปี และพระพุทธรูปสลักด้วยไม้ สมัยอยุธยาตอนปลายหรือ
สมัยรัตนโกสินทร์ตอนต้น อายุราวพุทธศตวรรษที่ 23-24

Create Date : 11 สิงหาคม 2553

Last Update : 6 มีนาคม 2555 10:47:23 น.

7 comments

Counter : 1291 Pageviews.

ชวนแม่ไปเที่ยวด้วยนะครับ
..................................
"อบอุ่นรัก ใดเล่า เท่าอกแม่
รักแน่แท้ แม่ให้ ด้วยใจมั่น
ใครรักเรา เท่าไร ไม่มีวัน
จะเทียบทัน รักแท้ แม่ให้เรา"

โดย: panwat

วันที่: 11 สิงหาคม 2553 เวลา:10:28:34 น.