นั่งรถไฟไปดูดอกกระเจียว (2)
สถานีต่อไปคือที่หยุดรถหนองบัว ที่หยุดรถมะนาวหวาน และสถานีโคกสลุง ที่นี่เองมีรถไฟต้องหยุดรอหลีกอีกขบวนหนึ่งซึ่งไม่รู้ว่าเป็นขบวนอะไร ซึ่งตามตารางในเวลา 6.42 น.นั้น ไม่น่าจะมีรถไฟเที่ยวล่อง หลังจากรอหลีกราว 10 นาที ขบวนก็เคลื่อนต่อไปผ่านสถานีสุระนารายณ์ จุดหยุดรถ ร.ร. อัสสัมชัญ ชัยบาดาล และเขาตากะยาย
และก็ไปจอดที่จุดหยุดรถตลาดลำนารายณ์ ที่แม้จะอยู่ไกลชุมชนไปหน่อย แต่ก็มีคนคึกคักที่สุดตั้งแต่ผ่านมา เพราะอำเภอนี้เป็นชุมทางที่สามารถต่อรถ ออกไปได้หลายทิศทาง เช่น นครราชสีมา, หล่มสัก, ภูเรือ, ชัยภูมิ, สระบุรี ลพบุรี เรียกได้ว่าจากที่นี่ก็ไปได้ทั่วภาคกลางตอนล่างและภาคอีสานตะวันตกเลยทีเดียว
ออกจากลำนารายณ์ รถไฟก็ตัดข้ามแม่น้ำป่าสักโดยใช้ข้ามสะพานเหล็กความยาว 180 เมตร ที่วันนี้มองลงไปไม่ต่างอะไรกับคลองเล็กๆ ผ่านที่หยุดรถบ้านเกาะรังและสถานีแผ่นดินทอง ตามด้วยจุดหยุดรถบ้านจงโก ซึ่งจากตรงนี้รถไฟจะเริ่มไต่ขึ้นที่สูงเลียบชายเขา ซึ่งก็คือเทือกเขาพังเหย ที่แบ่งชัยภูมิออกจากลพบุรีนั่นเอง
แม้ความชันจะไม่มาก แต่วิวสองข้างทางถือว่าเป็นจุดที่สวยที่สุดของเส้นทางสายนี้ทีเดียว ก่อนแปดนาฬิกาเพียงหนึ่งนาที รถไฟก็มาถึงโคกคลี สถานีสุดท้ายของจังหวัดลพบุรี รถไฟแล่นออกจากสถานี ก่อนจะเข้าเขตชัยภูมิด้วยการผ่านอุโมงค์ที่เจาะทะลุช่องเขา อุโมงค์ที่มีความยาวไม่มากนัก แต่เป็นจุดไฮไลท์ของเส้นทางสายนี้ นั่นก็คืออุโมงค์เขาพังเหย
รถไฟแล่นเข้าสู่สถานีช่องสำราญเพื่อรอหลีกอีกครั้ง นั่นก็คือข 440 ที่ล่องมาจากบัวใหญ่นั่นเอง เมื่อรถไฟออกวิ่งอีกครั้ง เราก็ต้องเตรียมตัวลุกจากที่นั่ง เพราะสถานีข้างหน้านั้นคือ สถานีสุดท้ายจุดหมายของการเดินทางนั่นเอง 8.20 น. ช้ากว่าตารางไปราวยี่สิบนาที เราก็ก้าวเท้าลงที่สถานีวะตะแบก
ใช้เวลาเล็กน้อยในการเดินไปถ่ายรูป แล้วก็กลับมานั่งเหงาๆ เพราะว่าปีนี้ดอกกระเจียวบานช้า ทำให้ต้องรอไปอีกหนึ่งสัปดาห์จึงจะถึงเวลา ของเทศกาลชมทุ่งดอกไม้ ที่จะมารถสองแถวมารอรับนักท่องเที่ยว เราหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา เพื่อติดต่อหาคนที่ขับรถตามหลังมาบนเส้นทางสาย 205
Create Date : 29 กรกฎาคม 2553 |
|
4 comments |
Last Update : 6 มีนาคม 2555 10:52:37 น. |
Counter : 1306 Pageviews. |
|
|
ตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยนั่งรถไฟเล้ยย
หุหุ