|
|
เจ้าสาวพันชั่ง 4(ตีพิมพ์แล้วกับ สนพ.อักษรศาสตร์ นามปากกา ดาราพร)
ตอนที่ 3 สัจจะ สัญญา
กุ้งฉู่ฉี่ส่งมาถึงก่อนเพล พันชั่งมานั่งรอตามสัญญาที่ให้ไว้ เขาไม่ให้บริวารมาทำหน้าที่เพราะ ไม่อยากมากเรื่องมากความ
พรุ่งนี้ฉันจะเอาหม้ออวยไปคืนนะน้า พันชั่งเอ่ยกับหยด ซึ่งใส่เสื้อผ้าตัดกันอย่างเฉียบขาด วันนี้มาด้วยเสื้อสีปูนแห้งผ้าถุงสีน้ำเงิน
พันชั่งเดินถือหม้ออวยเข้าไปหาหญิงวัยห้าสิบ อีกฝ่ายรีบยิ้มรับราวกับเห็นดวงใจ
คุณหนูทำไมเข้ามาถึงที่นี่คะ ทำไมไม่เรียกเด็กออกไป
นมจ๋าเอากุ้งฉู่ฉี่ใส่จานให้ฉันหน่อยนะนม ฉันจะทานข้าวกลางวัน
ไปได้มาจากไหนคะคุณหนู
ไปงมมาครับนมจ๋า คนที่บ้านคุณย่าทำมาให้
คุณย่า คุณหญิงย่าน่ะหรือคะ ทำไมมาเป็นหม้ออวยแบบนี้ล่ะคะ
หญิงกลางคนชื่อเทียม สงสัยเพราะภาชนะที่ใส่เป็นหม้ออวยเคลือบสังกะสี
คุณย่าเยื้องฝั่งคลองโน้นครับนมจ๋า ไม่ต้องบอกใครล่ะครับ
อ๋อสงสัยจะเป็นคุณย่าน้อม
นมจ๋ารู้จักหรือครับ พันชั่งรีบถามด้วยสีหน้าดีใจ บริวารในบ้านคนเดียวที่เขาชอบพูดคุยด้วย ก็คือหญิงที่เลี้ยงเขามา ซึ่งเวลาอดนมในยามเด็กเขาโดนแยกจากคุณสวาทไปอยู่กับแม่เทียม บ้านริมน้ำจนติด
นมเป็นคนแถวนี้ รู้จักสิคะคุณหนู คุณย่าน้อมใจดีคุยเก่ง ข่าวว่าฝีมือการทำกับข้าวชาววังยังสู้ไม่ได้
ชาววังที่ไหนล่ะครับ
เขาลือๆ กัน นมเคยคุยกับท่าน ท่านก็บอกอ๋องวังบางกระตุ๋ย ท่านเป็นนักละครเก่า เล่นเป็นเจ้าซะคนเอาไปลือน่ะค่ะ
พันชั่งยิ้มจางๆ ในสีหน้า เขาชอบฟังเรื่องราวของคนบ้านมะตูม เพียงคิดจิตใจที่เหงาอุ่นวาบในอก คนบ้านนั้น บ้านที่คุณแม่เรียกว่าชาวน้ำคลอง อัธยาศัยไมตรีงดงามเหลือเกิน
มื้อกลางวัน คุณสวาทร่วมโต๊ะอาหารกับลูกชาย เห็นฉู่ฉี่กุ้งก็ชอบใจ พอถามแม่เทียม แม่เทียมต้องรับปากว่าไปหาซื้อมาทำเอง
แม่เทียมทำติดรสหวาน แต่วันนี้ทำกลมกล่อมเชียว อร่อยมากเลย อร่อยมั้ยพันชั่ง ตักอยู่อย่างเดียว
พันชั่งรับคำ ต้องเชื่อมะตูมแล้วที่ว่า น้าหยดของหล่อนทำกับข้าวอร่อยไม่มีใครเทียบได้
พรุ่งนี้ไม่ได้งมกุ้ง แต่เขาจะลองติดเรือโยงไปกับเด็กรุ่นน้อง และเมื่อเป็นวันสุดท้ายตามที่รับปากกับคุณสวาท เขาจึงคิดจะอยู่ให้นานที่สุดทีเดียว
คุณสวาทหงุดหงิดใจมากเมื่อเห็นลูกชายเดินอย่างสง่าผ่าเผยลงมา ถือกระเป๋าผ้าลงมาด้วย คุณสวาทหายหงุดหงิดเป็นตกใจแทน ถามเสียงหลง
นั่นจะหอบหิ้วผ้าไปตามใครพันชั่ง
ผมไปเล่นน้ำ เอาผ้าไปเปลี่ยนด้วยครับ
นี่ นี่อย่าบอกนะว่าจะกลับเย็น กลับค่ำ แม่ไม่ยอมนะ ให้ไปเล่นน้ำอีกวันเดียว ไม่ได้หมายความว่าทั้งวันเข้าใจมั้ย
เข้าใจครับ ผมจะกลับตอนบ่ายครับ
แล้วข้าวปลาจะไปทานที่ไหน
ผมให้นมจัดไว้ให้ครับ
ฉันนี่แพ้แม่เทียมอยู่เรื่อย คุณสวาทกล่าวประชดแล้วไม่อยากดูลูกชายไปเล่นน้ำคลองกับพวกเด็กๆ ซึ่งตนตั้งข้อรังเกียจไว้
แม่เทียมอาสาพายเรือมาส่งพันชั่งด้วยตัวเอง พันชั่งเห็นเด็กๆหลายคนมานั่งรออยู่เต็มท่า เขาขึ้นจากเรือ แม่เทียมส่งหม้ออวยที่แอบเอามาไม่ให้คุณสวาทเห็น เพราะเดี๋ยวจะเป็นเรื่องเพราะที่บ้านไม่มีหม้ออวยสังกะสีเคลือบใช้นอกจากหม้ออวยอะลูมิเนียมหรือทองเหลืองขัดเงาวับ
จะให้นมมารับกี่โมงคะคุณหนู
ฉันกลับเองนมจ๋า
เขาขนสัมภาระจากผ้ามาเปลี่ยน แล้วยังมีขนมมาแบ่งปันในหม้ออวย แต่เขาเอ่ยว่า
พี่ไปไหว้คุณย่าน้อมก่อนนะ
ขวิดพาไปเองครับ
สองฝาแฝดพาพันชั่งไปไหว้คุณย่าบนเรือน เด็กชายได้พบ ดาหา ลำเพา เขายกมือไหว้ สายตาทอดมองย่าน้อม ก่อนก้มกราบราวกับญาติผู้ใหญ่
ใครกัน
พระเอกยี่เกครับย่า มะขวิดล้อเลียน
เอ้า คณะไหนล่ะพ่อ มิน่ากิริยามารยาทงามจับตา ย่าคิดว่าลูกผู้ดีมีสกุลอยู่เชียว
พี่พันชั่ง คนบ้านตึกใหญ่ค่ะคุณย่า อย่าไปฟังมะขวิดเลยค่ะ
คุณย่าเลยคว้าเปลือกหมากขว้างหลานชายเป็นรางวัลไปหนึ่งทีโทษฐานเล่นไม่รู้เรื่อง ก่อนสอนหลานว่า
นี่แหละเขาเรียกสำเนียงส่อภาษา กิริยาส่อสกุล
แหมเกือบๆ ได้เป็นพระเอกยี่เกแล้วถ้ามะตูมไม่บอก มะขวิดดักคอผู้เป็นย่า
ไปยังไงมายังไงล่ะพันชั่งถึงมาเรือนนี้ได้
รู้จักกับมะตูม เอ่อ...มะขวิดด้วยครับ เลยอยากกราบคุณย่า เพราะมะตูมพูดถึงบ่อยๆ เอ่อนี่กับข้าวครับ ผมขออยู่เล่นอะไรนะมะขวิดที่บอก
ล้อต๊อก...เอ๊ยลูกแก้ว โยนช่วง ตี่จับก็ได้
คุณดาหาเอ่ย ดีที่มีอย่างอื่นตามมาเล่นทัน ขืนเล่นล้อต๊อกพ่อคงตีขาลาย
มะขวิดยกขามาชันเข่า ทำท่าลูบขา ดาหาเลยดึงลูกชายไปกอด ส่วนลำเพากอดลูกสาว
ครอบครัวช่างอบอุ่นเหลือเกิน พรุ่งนี้เขาไปโรงเรียนประจำ จากนั้นคงไม่ได้มาที่นี่อีกแล้วตามสัญญา คิดแล้วใจขาดหายเป็นห้วงๆ ทีเดียว
เด็กๆ ลงเรือนไปแล้ว ผู้ใหญ่แอบคุยกันถึงพันชั่ง ดาหาเอ่ย
หน้าตาดีอย่างที่เขาลือจริงๆ กิริยามารยาทสมกับเป็นคนมีสกุล
เขาถึงได้ลือกันว่าคุณสวาทหวงนักหนา เอ...แล้วมารู้จักมะขวิดมะตูมได้ยังไง
เด็กเขาไม่มีวรรณะหรอกค่ะคุณดา
ลูกเราเป็นเด็กคลองนะคุณ ส่วนนั่นเขาลูกท่านหลานหล่อน
ไม่เห็นจะต่างกันตรงไหนนี่คะ
นั่นสินะ ถ้าเราคิดว่าตัวเองดีไม่เคยคิดทำชั่ว ศักดิ์ของความเป็นคนเสมอกันหมด ผู้ดีไพร่เขาแยกกันที่สกุล แต่ความดีไม่แยกชนชั้นกันคุณย่าเอ่ย ก่อนเสริมด้วยความมั่นใจว่า
อีกหน่อยมะตูมมะขวิดโตขึ้น พวกเขาเดินเชิดหน้าได้ไม่อายใครแน่
ดาหาได้แต่ถอนใจยาว เขาเป็นผู้ชาย เรื่องศักดิ์ศรีนั้นย่อมมีอยู่ อย่างน้อยไม่อยากได้ยินใครตำหนิลูกที่น่ารักของเขาให้ได้ยิน
ลำเพาเอ่ยอย่างเปลี่ยนเรื่องคุย หล่อนเปิดฝาหม้ออวยเห็นมีแกงเขียวหวานอยู่ครึ่งหม้อ
ไปเตรียมอาหารเผื่อพันชั่งด้วยดีกว่า นี่คงไม่กล้าขอข้าวกินแต่พูดอ้อมว่าจะอยู่เล่นนาน
ถ้าเป็นเจ้าขวิดละก็มันตะโกนดังสามบ้านแปดบ้านเชียว คุณย่าเปรียบเทียบ แต่ก็ด้วยเมตตา มะขวิดร้องหิวข้าวนำมาก่อนเวลากลับจากโรงเรียน จนกระทั่งทุกวันต้องมีของรองท้องก่อนมื้อเย็น
เด็กๆ เล่นกันอย่างสนุกตามกีฬาพื้นบ้าน ซึ่งพันชั่งไม่เคยได้เล่นมาก่อนเลย หนักเข้าทั้งมะขวิดเล่นลิเกให้ดูเป็นการฆ่าเวลารอเรือโยง
การเกาะเรือโยงเที่ยวทำให้พันชั่งสนุกมาก เขาพาตัวลอยไปตามน้ำและเรือ คนบนเรือส่งยิ้มมาให้เด็กๆ ไม่ได้ห้ามหวง
บ้านแถวริมคลองเป็นเรือนต่างระดับตามฐานะ มีเด็กชายหลายบ้านแก้ผ้าเล่นน้ำกัน ไม่เว้นกระทั่งผู้หญิง พันชั่งอายมากเมื่อเด็กหญิงคนหนึ่งมาเกาะเรือโยงใกล้ๆ เขา ไม่นุ่งผ้าเสียด้วย
นังนี่มาให้ตาเป็นกุ้งยิงอยู่เรื่อย เผือกบ่นอุบ พวกเขาไม่มีใครเป็นเด็กทะลึ่งล้น จึงไม่ได้ล้ออีกฝ่าย มะตูมถาม
ผ้าที่เอามาให้ทำไมไม่ใส่ล่ะกก
เก็บไว้ใส่ไปเที่ยว เล่นน้ำแก้ผ้าไม่เห็นเป็นไรเลย
ถ้าวันหลังมาเกาะเรือโยงไม่นุ่งผ้าอีก ฉันไม่เล่นด้วยแล้วนะ มะตูมว่า
แหมมะตูม ก็ฉันไม่มีผ้าใส่มากเหมือนมะตูมนี่
พรุ่งนี้หล่อนไปที่บ้านฉันสิ ฉันจะเก็บไว้ให้อีก แต่หล่อนอย่าแก้ผ้าอีกนะ อายเขามั่ง
ไม่เห็นอายเลย
เด็กหญิงผิวดำไม่อาย แต่มะตูมหน้าแดงจัดทีเดียว พันชั่งปล่อยมือจากเรือโยง แหวกว่ายน้ำเล่นไปตามลำพัง ทุกคนเลยปล่อยมือว่ายตามพันชั่งไปกันหมด เด็กหญิงผิวดำว่ายตามเลยพากันว่ายหนีจนเหนื่อย พอเรือมาอีกลำจึงได้เกาะแก้เหนื่อยกลับบ้านกัน
ความสุขในวันนี้พันชั่งรู้สึกตักตวงเท่าไหร่ไม่รู้จักพอ หลังอาบน้ำเปลี่ยนผ้า และทานข้าวกันแล้ว รอไม่นาน มะขวิดชวนเล่นตี่จับ
พอพันชั่งร้องตี่ เขาอายมาก จึงหลุดหัวเราะ เลยต้องโดนจับเป็นตัวประกัน เพราะเสียงขาด กติกาการเล่นตี่จับต้องร้องตี่ให้ได้นานๆ
เปลเก่งมาก เขาอยู่ข้างเดียวกับพันชั่ง เขาตี่ได้อึด และวิ่งเข้ามาจะแตะมือพันชั่งเพื่อช่วยกลับ มะขวิดเข้าคลุกกอดปล้ำอีกฝ่าย จนแทบหมดแรงแล้วจึงเรียกพี่สาวเข้าไปช่วย
เร็วมะตูมขวิดจับจะได้อยู่แล้ว
แกจับอยู่ซะที่ไหนล่ะแฝดพี่เถียง เพราะเห็นมะขวิดโดนเปลลากไปหาพันชั่งจนได้ หล่อนวิ่งหนีเอาตัวรอดไม่ช่วยน้อง
โอ๊ย มะตูม ขวิดโดนจับอีกแล้ว มะตูมวิ่งหนีเอาตัวรอดทุกที
พันชั่งได้รับการช่วยเหลือกลับ มะตูมมองลูกน้องฝ่ายตน โดนเป็นตัวประกันเสียหมดแล้ว หล่อนจึงตี่ไปช่วย
เปลเร่งพันชั่งว่า คุณพันชั่งจับคุณมะตูมเลย จับเลย เขาร้องพลางเข้าไปจะรวบร่างอีกฝ่าย มะตูมวิ่งจะกลับไปเส้นกลางเปลไม่กล้าจับ แต่พันชั่งไม่รู้กติกา โผเข้าไปจับแล้วกอดไว้แน่น คนตี่ดิ้นพราด จะวิ่งกลับเส้น เปลรีบร้องบอกขณะพวกของมะตูมก็เชียร์ให้กลับข้างให้ได้
อย่าปล่อยให้ถูกเส้นนะคุณพันชั่ง เปลเชียร์
คุณมะตูม เร็วอีกนิด จะถึงเส้นแล้ว
สุดท้ายมะตูมออกแรงดิ้นอีกเฮือก พันชั่งอุ้มอีกฝ่ายลอยพื้นไม่ให้แตะเส้นทั้งที่ตัวมะตูมลอยข้ามเส้น
กติกาใหม่จึงเกิดขึ้น มะตูมมะขวิดรวมหัวกันว่ามะตูมจับพันชั่งได้ พันชั่งไม่ยอม
พี่จับมะตูมได้ก่อนถึงเส้น อย่างนี้แพ้ไม่ใช่หรือ
แต่มะตูมถึงเขตแล้ว
ไหนรอยเท้ามะตูมล่ะ พันชั่งเถียง พวกเปลกับหวีส่งเสียงเชียร์ เพราะวันนี้นายเจอนาย พวกตนได้ชนะ ไม่อย่างนั้นคุณมะขวิดหาข้ออ้างมาชนะทุกที
ปรับเต้นรำวงรอบต้นไม้สามรอบเปลบอก
ยี้มะตูมทำหน้าเบะ
พันชั่งยืนรอชมคนรำวง คนเชียร์ร้องเพลงกันเสียงดังทีเดียว
*งามแสงเดือนมาเยือนส่องหล้า งามใบหน้าเมื่ออยู่วงรำ เราเล่นเพื่อสนุก
เปลื้องทุกข์วายระกำขอให้เล่นฟ้อนรำเพื่อสามัคคีเอย
แม่ช่อมาลีคนดีของพี่ก็มา สวยจริงหนาเวลาแก้มแดง สวยจริงหนาเวลาแก้มแดง
โอ้ว่าจันทร์ไปไหนทำไมถึงไม่ส่องแสง เดือนมาแฝงแสงสว่าง เมฆน้อยลอยมา เมฆน้อยลอยมา แสงนวลจ้าก็จางหายไป*
มะตูมรำสวย แต่เมื่อเหลือบเห็นพันชั่งเอาแต่จ้องมองตนคนเดียวเลยหยุด หน้าแดงจัดเหมือนเนื้อเพลง พวกหวีไม่ยอม ร้องบอกว่า คุณมะตูมขี้โกง พอโดนปรามาสเด็กหญิงก้มหน้างุดรำวงต่อจนจบสามรอบ แล้วพาลไม่เล่นอีก
โยนลูกช่วงดีกว่า
ไม่เอา แพ้ก็รำวงอีก
เอ๊ะทำไมวันนี้มะตูมกลัวแพ้
มะตูมไม่เถียงน้องชาย มะขวิดเลยหัวเราะ
ที่แท้ข้างเจ้าเผือกมีแม่ทัพดีนี่เองแม่ทัพข้างเราเลยไม่เอาไหน
เดี๋ยวเถอะมะขวิด ตัวไปอยู่ข้างโน้นพี่พันชั่งมาอยู่ข้างเค้า ไม่งั้นเขาไม่เล่นกับตัวอีกแล้ว
พันชั่งหัวเราะ สดใส โปร่งใจ ภาพเด็กหญิงรำด้วยท่าเอียงอายจำได้ติดตา หากว่าเวลาได้หมดลงแล้วเมื่อเขาเห็นแม่เทียมเดินตามหา
คุณหนูขา คุณแม่ให้มารับแล้วค่ะ โถท่าทางกำลังสนุกเชียว
พันชั่งเข้าไปสวมกอดแม่นมของตนอย่างสนิทสนม กระซิบบอกด้วยน้ำตาเอ่อคลอ
ฉันไม่เคยมีความสุขอย่างนี้เลยนะนมจ๋า วันนี้ของฉันไม่มีอีกแล้ว
โถคุณ
พันชั่งกลืนน้ำตาที่คลอหน่วยลงไปในดวงตาให้มันท่วมใจ ก่อนเอ่ยปากลาทุกคน
พี่มาได้วันนี้วันเดียว เอ่อ...พี่จะไม่ได้มาอีกแล้วนะ
พี่พันชั่ง มะตูมเรียกอีกฝ่ายเสียงหายลงไปในคอ
ทำไมล่ะครับ มะขวิดถาม
พี่สัญญากับคุณแม่ไว้ว่าจะมาวันนี้อีกวันเดียว เพราะบอกมะตูมไว้ พี่ไม่ได้ผิดสัญญานะ
มะตูมยืนนิ่งพูดอะไรไม่ออก หล่อนเด็กเกินกว่าจะรู้ว่าก้อนขมที่แล่นไปจุกคอนั้นเรียกว่าอะไร พันชั่งขึ้นไปลาผู้ใหญ่ แล้วลงเรือไป
กลุ่มเด็กๆ ส่งตาละห้อย
โธ่เอ๊ย ไม่รู้จะห้ามทำไม ทองไม่ได้หลุดติดตัวมาสักหน่อย ไหนมะตูมดูซิ มะขวิดเลี้ยวไปหาพี่สาว ซึ่งเอะอะเมื่อน้องชายแตะต้องเนื้อตัว
อะไร เอ๊ะมาจี้เอวทำไม
โดนพี่พันชั่งจับเล่นตี่ คิดว่าทองพันชั่งจะติดตัวมาบ้างน่ะสิ
มะเหงก ตัวน่ะทำให้แพ้แล้วยังปากดี ไม่เล่นกับตัวแล้ว
พลางหาเรื่องงอนไปอาบน้ำแล้วนั่งเงียบอยู่ตามลำพัง โดยไม่มีใครรู้ว่ามะตูมคิดอะไร
เช่นที่พันชั่งได้แต่ส่งสายตาลงมาทุกอาทิตย์ที่กลับจากโรงเรียนประจำ ท่าน้ำมีเด็กเล่นน้ำกัน หากว่าเขาไม่เห็นมะตูมมาเล่นน้ำอีกเลย
มะตูม ไปไหนเสียแล้วหนอ เด็กชายครางเรียกชื่ออีกฝ่ายด้วยความคิดถึงอย่างเหลือเกิน!
| Create Date : 18 มิถุนายน 2554 |
| Last Update : 18 มิถุนายน 2554 20:47:35 น. |
|
2 comments
|
| Counter : 502 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: เก๋ IP: 75.80.177.238 วันที่: 18 มิถุนายน 2554 เวลา:21:50:26 น. |
|
|
|
| โดย: minafiba IP: 24.15.190.240 วันที่: 19 มิถุนายน 2554 เวลา:1:40:54 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 11 คน [