เพลิงรักวิมานไฟ ตอน เลือดไพร่
ตอนที่ 1 เลือดไพร่ ไอ้ไพร่สถุล สุรเสียงห้าวที่แผดลั่นออกมาอย่างเดือดดาลของหม่อมเจ้าศรีมงคลสวัสดิ์ ทิพย์เทพเทวาวรกายท้วมสั่นเทาด้วยความกริ้ว เวลานี้ฉวีขาวนวลหมดจดซีดจนเขียว พักตร์งามสง่าถูกความโทสะบดบังจนสิ้น เยื้องไปบนโซฟา สีเลือดหมูสั่งทำพิเศษ สูงล้ำด้วยราคา คุณชาย ศรีโสภา พระโอรส ร่วมพระทัย ประทับยืนสั่นไปทั้งกาย มีท่าทางกริ้วจัด ท่านถอดแบบท่านบิดามิได้ผิดเพี้ยน เพราะถือในชาติกำเนิดอันสูงส่ง ท่านไม่ได้ทำงานและคงกินบุญเก่ ที่มีอย่างเหลือเฟือ ท่านร่ำๆจะเข้าทำร้ายซ้ำเติมชายร่างใหญ่ซึ่งนั่งกึ่งนอนเหยียดยาวกับพื้น คลับคล้ายใกล้สิ้นสติ ใบหน้า และเนื้อตัวมีรอยฟกช้ำไปทั่ว มีหญิงวัยกลางคนร้องไห้อยู่เคียงข้าง ลูบไล้ไปตามใบหน้าบวมช้ำ นั้นด้วยความรักและเวทนาเป็นที่สุด ถัดไปไกลคือ คุณหญิงเนตรนพิศ ราชนิกุลชันษาเพิ่งแรกรุ่น ท่านกรรแสงจนพระเนตรงามบวมช้ำ มีท่าทีขัดขืนต่อการถูกควบคุมองค์ โดย หม่อมพริ้มน้าสาว ซึ่งเป็นหม่อมของคุณชาย อีกทั้งยังถูกจับจากนางหลิวพี่เลี้ยงวัยสามสิบ เพื่อมิให้คุณหญิงถลาแล่นเข้ามาช่วยชายอันเป็นที่รัก คุณหญิงมีความรักให้กับ ไกรลูกชายวัยรุ่นของนางนาดา แม่นมของท่าน เรื่องถึงท่านพ่อ ไกรจึงถูกข้ารับใช้ในวังทำร้ายจนสาหัส ถูกขับไล่เหมือนสุนัข จรจัดสักตัว อย่าให้เลือดไพร่ของมันเป็นเสนียดแก่วังของกูสิ้นดำรัส ข้ารับใช้ทั้งสองเข้าไปลากร่างที่จวนหมดสติ แม่นมผวาเข้ากอดร่างของลูก จึงถูกลากออกไปทิ้งนอกวังเสียพร้อมกันทั้งแม่และลูก คุณหญิงมิอาจทนเห็นภาพน่าเวทนาของบุคคลอันเป็นที่รักได้จึงดิ้นรนให้พ้นการจับกุมของพี่สะใภ้และพี่เลี้ยง แต่สู้แรงจับไม่ได้ คุณหญิงทูลขอ ฝนกำลังตก อย่าทำร้ายไกรอีกเลยเพคะทูลหม่อม หากไม่ได้ผลคุณชายศรีโสภาเชษฐาองค์ใหญ่ซ้ำเติม ให้ฝนอันบริสุทธิ์ล้างเลือดชั่ว เร่งให้ข้ารับใช้ทำตามดำรัสสั่งของพระบิดา พวกมึงรีบนำนังแม่นมกับไอ้ไพร่นั่นออกไปเสียโดยเร็ว คุณหญิงเนตรนพิศ ยิ่งกรรแสง ทรุดกายลงอย่างปวดร้าวพระทัย แม้หม่อมพริ้มจะเวทนาหากมิอาจช่วยอะไรได้ เรื่องรักต่างฐานะของคุณหญิง หม่อมถูกตำหนิเสียมาก ถึงขนาดท่านชายตัดขาด ในฐานะที่ไม่ดูแล คุณหญิงเนตรนพิศให้ดี นางนาดาแม่ของคุณหญิง นั่งโอบกอดลูกชายคนเดียวอยู่ข้างถนนนอกประตูวังทิพย์เทพเทวา หยาดน้ำฝนและน้ำตารินรดใบหน้าบวมช้ำ ไกรกะพริบตาปริบ พึมพำเรียกนามคุณหญิงมิได้ขาดปาก นางนาดายิ่งกอดลูกชายแน่นเข้า ไกรกอดมารดา กล่าวขอโทษนางที่ต้องลำบากเพราะเขา ผมของโทษครับแม่ ที่ทำให้ต้องลำบากเพราะผม แต่ผมรักคุณหญิงจริงๆ ลูกบาดเจ็บถึงเพียงนี้จะให้แม่โกรธต่อความไม่เจียมตัวของลูกได้หรือ ไกรกำนิ้วเขาหากันจนเอ็นร้อยขึ้นปูดโป ดวงตาที่หรี่จวนปิดปรากฏสายเลือดแดงโชติช่วง ท่วงท่ากิริยาของเขาบ่งบอกถึงความแค้นที่จุกแน่นฝังอยู่ในอกอย่างที่ตัวเองสาบานต่อสายฝนทุกหยาดเม็ดว่า จะไม่มีวันที่แค้นครั้งนี้จะจางหายถ้ามันจะไม่ได้ถูกชำระออกไปด้วยวิธีการที่เขาเปล่งเสียงบอกกับมารดาว่า ผม จะล้างเลือดสีน้ำเงินนี้ให้จงได้ เลือดฟาติมา จะต้องเข้าไปไหลพ่านในสายเลือดของทิพย์เทพเทวาคอยดูนะแม่ โธ่เอ๊ยลูก อย่าไปผูกพยาบาทจองเวรกันเลยนะลูก คนเป็นแม่ยิ่งกระชับอ้อมกอดแน่นเข้า คิดว่าลูกของนางคงเสียสติไปแล้ว เพราะนางไม่เห็นทางที่จะเป็นจริงได้เลยสักนิดเดียวที่จะมีโอกาสได้แค้นแก้ และนางไม่เห็นด้วย ท่านชายประทับนั่งบริภาษบริวารทุกคน เว้นแต่คุณชายใหญ่ โอรสที่ได้ดั่งพระทัยทุกอย่าง กูชุบเลี้ยงมึงขึ้นมาให้เป็นหม่อม แต่มึงกับดูดายไม่ดูแลหลานของมึงจนทำให้กูต้องอับอายต่อบ่าวไพร่ มึงยังจะมีหน้ามานั่งอยู่ในห้องนี้ได้อีกหรืออีพริ้ม ทำไมมึงไม่ไสหัวไปจากวังนี้เสียเลยเล่า ในเมื่อมึงทำหน้าที่แทนพี่ของมึงที่ตายไปไม่ได้เสียแล้ว หม่อมพริ้มเม้มริมฝีปากแน่น ข่มใจที่แตกสลายเพราะไม่เคยได้รับความรักจากสวามี แม้จะนำมาเป็นหม่อมตัวแทนพี่สาว เมื่อแต่เลี้ยงดูหลานก็ไม่สามารถว่ากล่าวตักเตือนได้ หม่อมจึงรู้สึกเหมือนโซ่ที่คล้องอยู่กับเท้า ได้ถูกปลดออกให้เป็นอิสระ จากน้ำคำที่โดนขับไล่ไม่เว้นหน้า ขอทูลลา อีพริ้ม นี่มึงแทนที่จะกราบตีนขอโทษกูแต่มึงยังอวดดีที่จะไปให้พ้นจริงๆใช่มั้ย หม่อมเบือนหน้าหนีจากชายที่เคยรัก หากเวลานี้รู้สึกเข้าใจแล้วว่า เกลียดเข้าไส้นั้นเป็นอย่างไร หม่อมไม่มีค่ามากพอจะอยู่ที่นี่ หม่อมีความสำนึกตัวแล้วว่าเหมือนหมาตัวหนึ่งที่ต้องเข้าไปอาศัยในวัดแล้วเพคะหม่อม อีพริ้ม อีคนเนรคุณท่านบริภาษด้วยความกริ้วเหลืออด หม่อมพริ้มเดินเข่าถอยหลังออกมา บริวารในบ้านก้มหน้าร้องไห้อย่างเงียบงัน คุณหญิงถลาเข้าไปกอดน้าสาว พลางตรัสด้วยน้ำเนตรนองหน้า หม่อมแม่ขา หญิงผิดเอง หม่อมแม่อย่าไปนะคะ อย่าทำอย่างนั้น นี่เป็นทางเดินที่น้าควรทำเสียตั้งแต่ยังเป็นสาวพรหมจรรย์แล้วค่ะคุณหญิง ปล่อยน้าไปเถอะ ปล่อยมันไปหญิงเนตร หากไม่ปล่อย ตัวแกก็ตามมันไปเหมือนที่มันบอกว่ามันเป็นหมา ท่านชายยังทรงบริภาษอย่างดุร้ายเอาแต่พระทัย หญิงเนตรนพิศจึงหมดแรงยื้อยุดน้าสาวไว้ได้อีก เธอร้องไห้แทบกลั่นออกเป็นสายเลือด จากนี้ไปในวังจะไม่มีหม่อมผู้อาภัพอีกแล้ว หม่อมไม่ต้องการให้ใครไปส่ง เว้นแต่ร่างน้อยๆของหม่อมหลวงทิพย์นภาผู้เป็นนัดดาที่ถลาเข้าไปหาเมื่อเห็นว่าหม่อมยายถือตะกร้าหวายปิดปากเดินออกจากวัง หม่อมย่าเจ้าขา หม่อมย่า หม่อมพริ้มชะงักเท้า ทรุดกายจะโอบกอดราชนิกุลน้อยๆ แต่องค์ชายมีรับสั่งทันที ไปอุ้มหญิงกลางมานี่ชายใหญ่ พ่อไม่อยากให้นังคนใจดำมันแตะต้องคุณทิพย์ เพียงคำเดียวนั้นทำให้หม่อมพริ้มถือทิฐิ เดินลิ่วจากไปอย่างไม่เหลียวหลังกลับมามองวังที่หม่อมได้พักพิงมานานเกือบยี่สิบปี กรรมเกิดจากการกระทำ ถ้าไม่ใช่กรรมที่ติดตัวมาจากชาตินี้ก็คงมาจากอดีต หม่อมพริ้มคิดว่านี่คือกรรมเก่าที่หมดแล้วจากการเป็นข้าในวังทิพย์เทพเทวา หลังจากไกรถูกไล่ออกไปแล้วสามเดือน คุณหญิงเนตรนพิศได้มาประทับอยู่ที่บ้านแม่นมโดยตลอด ซึ่งบ้านพี่เลี้ยงเป็นเรือนไม้หลังเล็กๆอยู่ในชนบทห่างไกล อีกหกเดือนต่อมา ภายในบ้านจึงวุ่นวายต่อการทำคลอดให้คุณหญิงเนตรนพิศ ผู้ที่หมอตำแยรู้แต่เพียงว่าเป็นหลานของนางหลิวเจ้าของบ้าน และผู้ทำคลอดไม่มีวันจะรู้ได้ว่า หญิงที่กำลังอดทนอย่างสุดชีวิต เพื่อให้ได้เห็นลูกน้อยสายเลือดฟาติมา ซึ่งท่านระมัดระวังไม่ให้เกิดอันตรายต่อทารกในครรภ์ แม้ว่าผู้ให้กำเนิดจะบังคับ ขู่เข็น หรือแม้แต่แอบใส่ยาร้อน เพื่อให้เกิดตกเลือด และสุดท้ายคุณหญิงสูงศักดิ์ ต้องหนีภัยมาอยู่กับพี่เลี้ยง และรอวันให้กำเนิดสายเลือดของคนที่ตนรักที่สุด วันนี้แล้วบุตรของท่านจะออกมาดูโลกที่แบ่งชนชั้นวรรณะ แม้แต่พ่อและแม่ต้องไปคนละทาง หรือแม้แต่ทารกน้อยๆคนนี้ ได้รับการวางรากฐานแล้วว่า จะได้ดื่มน้ำนมจากอกมารดาเพียงสามเดือน จากนั้นเขาจะเป็นลูกของคนอื่น เบ่งอีกอีหนู มดลูกบีบตัวแล้ว เบ่งอีกครั้ง เอ้า อื๊บ หมอตำแย แก่มากแล้ว ช่วยออกลมแบ่งด้วยปาก ส่วนคนกำลังเป็นแม่ ออกกำลังครั้งสุดท้าย ส่งชีวิตน้อยๆพ้นออกจากครรภ์ โอ้โห ผู้ชายซะด้วย ตัวแดงยังกับลูกหนูท่าทางจะขาวน่าดู แหม่ อันเท่านี้ต่อไปคงเบ้อเริ่มเลย หมอตำแยวิจารณ์เด็กน้อยในมือ นางหลิวพี่เลี้ยงคุณหญิงเนตรนพิศ หันไปบอกคนที่นางทำหน้าที่บริบาลตั้งแต่เด็กจนโตเป็นสาว ด้วยน้ำเสียงอ่อนโย ผู้ชายค่ะ กริช ชื่อกริชนะคะหลิว เพคะ หลิวรับคำลืมตัว ก่อนออกไปดูหมอตำแยทำความสะอาดเด็กน้อย ซึ่งร้องไห้ ไม่หยุดเสียงแสดงให้เห็นว่าเขามีความแข็งแรงที่จะต่อสู้กับโลกใหม่ของเขาในวันข้างหน้า กริชคนดีของแม่ ลูกจะไม่มีวันอาภัพเด็ดขาด แม่จะทำทุกอย่างเพื่อชีวิตที่ดีของลูก แม่จะทำเพื่อลูกทุกวิถีทาง ชนชั้นที่กางกั้นเราแม่ลูกต้องสะบั้นลงด้วยน้ำมือของแม่นี้คอยดูนะลูกรัก คุณหญิงจับมือเล็กๆนั้นอย่างแสนรัก ท่านให้สัจจะดังที่ใจต้องการ!!
| Create Date : 11 พฤษภาคม 2558 |
| Last Update : 11 พฤษภาคม 2558 8:22:58 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 758 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 11 คน [