จมอยู่กับตัวเอง ติดอยู่กับเวลา 

ทำไมเธอไม่มา เธอหายไปนานเหลือเกิน
ยังมีคนที่คอยอยู่ วันและคืนเฝ้าหมองเหม่อ 

ใครทำให้เธอห่างเหิน

ผ่านไปแต่ละวัน ก็ยังหวั่นในใจ 

ว่ามันเกิดอะไร กับรักที่เธอให้มา
เธอยังรักฉันรึปล่าว เธอมีใครสำคัญกว่า 

เพียงแค่คิดยังปวดร้าว

เพราะว่าใจกลัว กลัวว่าเธอจะทิ้งกัน 

จากไปลืมคนที่เคยบอกรักกัน
ลืมทุกๆอย่าง มันอ่อนล้าและสับสน

จะต้องทำยังไง บอกกับเธอยังไง 

ความอึดอัดในใจ ที่ฉันทนมาตั้งนาน
คนดีๆที่เคยห่วง 

นานวันไปยิ่งไกลห่าง 

เพียงคิดน้ำตาก็ไหล

เพราะว่าใจกลัว กลัวว่าเธอจะทิ้งกัน 

จากไปลืมคนที่เคยบอกรักกัน
ลืมทุกๆอย่าง มันอ่อนล้าและสับสน

...��ҧ�ԧ //sz4m.com/t3540

วันนี้นั่งอ่านอะไรไปเรื่อยๆ

อ่านไปก็ขำไป

พอมาเจอข้อความข้างล่างนี้

มันเป็นแบบนี้จริงๆ 

สิ่งที่อ่านเหมือนบันทึกเรื่องราวสักเรื่องหนึ่ง

เพียงแต่เป็นเรื่องราวที่หลากหลาย

มีทั้งสาระและไม่มีสาระ

แต่ที่รู้แน่ๆ ก็คือ

บันทึกนั้น เหมือนบันทึกจากคนคนเดียว

ทั้งๆ ที่เป็นการสนทนาของคนสองคน

ถือว่าเป็นไดอารีช่วงชีวิตหนึ่งของตัวเอง

ที่อีกสิบปีมานั่งอ่านคนเดียว

ก็คงขำๆ กับสิ่งที่ตัวเองคุยโม้ไป

อยู่ลำพังคนเดียว...ตลอดมา

ก็ดีนะคะ...กับความรู้สึกแบบนี้

มาถึงเวลานี้

เมื่อเข้าใจอะไรมากๆ 

ทุกสิ่งทุกอย่าง

ที่จะเกิดขึ้นตามมา

ก็ไม่น่า "กลัว" อีกแล้ว

ร้องไห้เดินตากฝน

ต่อให้เจอผู้คนมากมาย

ก็คงไม่มีใครเห็น น้ำตา...

5555 ชอบอ่ะ