ว้าวววววววววววววว

เจิม ก้าบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ

อิอิอิ

บัง เอิน ด้าย นะ ก้าบบบบบบบบบบ

บัง เอิน ที่ เรา มา ร้ากกกกกกกก กานนนนนนน



เอม หลัง ไม ปายยยยยยยยย

แต่ ข้อ ฟาม พรี่ เต็ม ก้าบบบบบบบบบบ

สาว hot คน มา เยี่ยม เยอะ จัด

อิอิอิ

ล้น ห้อง เยยยยยย ก้าบบบบบบบบบ

โอววววววววว

เอม กา โหลก หนา ปัน ยา นิ่ม เหมียล เดิม ก้าบบบบบบบ

หุ หุ หุ

อืมมมมมม

ฝาก จูฟฟฟ จูฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ

เปน ราง วัน คน เก่ง ที่ สู้ ชา นะ หวัด ก้าบบบบบบบบ

555555555555555

เพิ่ง มา เหน อัน นี้ ก้าบ

ชอบ ชอบ

เอม ก้อ ปา ปาย 4 เม้น แว้วววววว ก้าบ

คิด ถุง จัด ก้าบบบบบบบบบบบบบ

แหะ แหะ

เปือง ที่ บลอก เยยยยยยยย

แวะมาลงชื่อก่อนครับ



สร้าง Comment ง่ายๆ ด้วยตัวคุณเอง..คลิ๊กที่นี่

เมื่อก่อนพี่ก๋าชอบท่องเที่ยวครับ
ไปแบบต้อง "ได้อะไร" สักอย่างกลับมา
ต้องไป "ค้นหา"

ตอนนี้ไปเพื่อ "ไป"
ไปเป็นส่วนหนึ่งของพื้นที่นั้น
แล้วก็กลับมาครับ






ดีใจด้วยนะครับน้องปอย
ออกมาบินด้วยกันซะที อิอิิอิ

อิอิอิ

มา ชวน สาว เฉี่(ส)ยว

ที่ มี แฟน หนุ่ม สุด เฉี่(ส)ยว

มา จก โส้ม ตาม

ข่ะ เหนียว

ก่าย ย่าง

คอ เอม ย่าง

ลาบ เอม

น้าม ตก เอม

ต้ม แซ่บ ซี่ โคง เอม ก้าบบบบบบบบบบบ

เดท แบ่บ แซ่บ หลาย เดร้ออออออออออ

วันก่อนเพิ่งไปเจอหนังสือเล่มนี้จากบล็อกเพื่อนคนนึงมา วันนี้ได้อ่านอีกรอบ ท่าทางจะต้องไปหามาอ่านบ้างแล้วค่ะ

ปกติชอบอ่านหนังสือท่องเที่ยวนะคะ มันได้ความรู้ดี ถึงแม้จะไม่ได้ไปเองก็เถอะ

เล่มนี้พี่อ่านแล้วจ้ะ .. แล้วอ่านแล้วก็ถือว่า
เป็นอีก 1 เล่มที่เป็นหนังสือในดวงใจแล้ว
เคยเขียนลงบล็อกด้วยเหมือนกันจ้ะ เพราะว่า
ปกติถ้าอ่านหนังสือแล้วปลื้มจะเขียนเก็บ
เอาไว้ทันทีเลยเหมือนกัน .. เพราะว่าจำได้
และต้องเขียน .. .



พี่ว่าเรื่องความบังเอิญมันมีกันบ่อยเหมือนกันนะ
และทั้งหมด ... มันก็คงเป็นเพราะคนบนฟ้านั่นล่ะจ้ะ
ที่ทำให้มันเป็นไปอย่างบังเอิญ แต่ว่าหลังจาก
นั้นอ่ะสิ ที่เราจะต้องจัดการต่อไป เพราะคนบนฟ้า
เค้าไม่ได้วางแผนให้เราทั้งหมด ...

เพราะเรา .. เป็นเรา และเราอยากให้เป็นยังไง
ก็ต้องขึ้นอยู่กับเราเหมือนกันเน๊าะ



............


ดีใจจังเลยจ้ะที่รู้ว่าน้องปอยหายแล้ว
แต่ว่าตอนนี้พี่เริ่มๆ จะแบบว่าจามแล้วล่ะ
ไม่ได้เป็นหวัดหรือว่าไข้อะไรหรอกแต่เพราะว่า
พี่เหมือนว่าจะแพ้อะไรสักอย่าง สงสัยว่า
แพ้คนข้างๆ แหงๆ แบบนี้ก็ต้องหาคนใหม่
อ่ะจิ .. กรั่กๆ

อ่านเล่มนี้แล้ว
อย่าพลาด "หน่อไม้" อีกเล่มนะคะ
ขอแนะนำ

สวัสดีค่ะคุณปอย
คิดถึงคุณปอยเหมือนกันค่า
ตอนนั้นเห็นว่าปิดบล๊อกชั่วคราว เลยนึกว่าหายกันไปซะแล้ว
พอดีช่วงนี้เพียงไม่ค่อยได้อยู่บ้านหรอกค่ะ
ออก ตจว ค่อนข้างบ่อยเลย หุหุ
แต่ก็ไม่มีภาพงามๆมาฝากเลยค่ะ

อ้อ ตอนนี้ถอยกล้องใหม่แล้วนะคะ
อั๊พเกรดจาก D40x เป็น D300
กำลังเก็บตังค์ถอยเลนส์ใหม่ที่คู่ควรอยู่ค่ะ อิอิ

คุณปอยสบายดีนะคะ
อย่าทำงานหักโหมน๊า
คิดถึงค่าๆ

ใช่จ้าน้องปอย...พี่วันก็เชื่อนะ
ว่าชีวิตเรามันมีพล็อตเรื่องไว้
โดยใครสักคนแต่ง
หรือใครสักคนกำลังเล่นเกมส์
ทอยลูกเต๋า เลือกจับฉลากเดินไปซ้ายขวา
รวมทั้งสร้างเรือง บังเอิญ ด้วยพรหมลิขิต

ไม่เคยอ่านเล่มนี้ค่ะ
ช่วงหลังห่างหนังสือมานานเลย
และถ้าเป็นไปแนวโรแมนติค ท่องเที่ยวด้วย
ให้ซื้อพี่วันคงไม่ได้เดินไปดูแน่เลยค่ะ

ขอบคุณนะคะ ที่แนะนำให้อ่าน
วันนี้ต้องไปร้านหนังสือจะไปดู ค่ะ


แมวๆ บ้านพี่วันเยอะ เยอะ และแมวจรอีก
พี่วันกำลังเตรียมทำบล็อคใหม่ คราวนี้มีทั้งหมาและแมว


สงสัยกว่าจะเสร็จอาทิตย์หน้อีกแน่เลยค่ะน้องปอย
เสร็จแล้วพี่วันจะชวนไปดูนะคะ ขอไปทำภาพก่อนจ้า..

ปอยคนสวย สบายดีนะคะ

อ้อ อ้อ ... นึกได้ ..ชอบใจที่น้องปอยบอกว่า
" แมวบ้านตัวเอง นิสัยงี้เลยนะ
เหมือนว่าประจบเจ้านายเอาหน้า แต่กับเพื่อนร่วมงาน
ใส่ร้ายกันไรงี้ 55555 คิดไปได้ "

อิอิ มันเป็นไปแล้วจริงๆ

วันนี้วันหยุดก็เลยมีเวลามากหน่อยครั
ขอตอบ ๆ ที่ถามมาครับ
อาจจผิดพลาดบ้างก็คงไม่ว่ากันนะครับ
เพราะผมเองก็ศึกษามาแบบนี้
อ่านหนังสือมาแบบนี้
ครูบาอาจารย์ท่านก็เทศน์แบบนี้
แต่ถ้าหากมีผู้อื่นที่สามารถแจงได้ละเอียดกว่านี้
ก็คงจะดีไม่น้อย

ถ้าหากคำตอบที่เขียนไปมันผิดพลาดยังไง
หรืออนาคตคุณได้คำตอบที่ดีกว่า
ผมก็รับผิดและยอมรับการชี้แนะเช่นกันครับ... นะครับ

เอาล่ะ เริ่มเลย...

ผมเองก็ไม่คิดว่าจะมีใครสนใจข้อความที่เม้นไปนะครับ
ใน Blog ของพี่ ก๋า
สังเกตว่าผมจะขึ้นต้นไว้ ว่าอย่างที่รู้ ๆ กันอยู่...
ก็คืออย่างที่เราได้ฟังพระท่านสอนกันมา
ซึ่งก็มีลักษณะเดียวกันเพียงแต่ความชัดเจนและแง่มุมนั้นต่างกัน

ที่ผมบอกว่าพระอนาคามีนั้นท่านเว้นรักได้ หมายความเป็นความรักแบบโลก ๆ ที่เราทุกคนต่างประสบกันอยู่
ในภาษาพระท่านจะเรียก ราคะ หรือ กามราคะ ซึ่งเป็น หนึ่งในสังโยชน์ ๑๐ ประการที่
ทำให้เราติดข้องวนเวียนอยู่ในวัฏฏะสงสาร และประสบภัยอันเกิดจากเพลิงทุกข์นี้เหมือนกันทุกคน

อีกความหมายถึงของพระอนาคามี แปลว่าผู้ไม่มีเรือน หรือ ผู้ออกจากเรือน ออกจากการใช้ชีวิตแบบผัว ๆ เมีย ๆ
ตามภาษาบ้าน ๆ มันมีอยู่ ๒ นัยที่เราต้องเรียนรู้คือ
๑. การออกจากบ้าน เรือนจริง ๆ คือ สละบ้านเรือน ทรัพย์สิน ออกไปอยู่ ป่า อยู่ วัด หรือ บวช
๒. การออกจากกาม หรือ เมถุนธรรม พระอนาคามี จะไม่มีเพศสัมพันธุ์กับเพศตรงข้าม

ไม่มีความต้องการทางเพศอีก แม้ว่าไม่ได้สละบ้านเรือน หรือทรัพย์สิน แต่จะดำเนินชีวิตแบบสันโดษ
เก็บตัว ไม่ยุ่งหรือวุ่นวายกับเรื่องทางโลกอีก ดังนั้นชีวิตการครองคู่ของพระอนาคามีจึงเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้เลย
ก็อาจจะสงสัยกันมาว่า ไม่ยุ่งเกี่ยวกับเรื่องเพศ มันจะเป็นไปได้ยังไง เป็นไปได้หรือ อะไรทำนองนั้น...

อย่างที่อธิบายไปว่า ตราบใดที่เรายังไม่บรรลุอรหันต์ เราก็จะมีความหลงอยู่นั่นเอง

แต่ปริมาณ ความเข้มข้นมันไม่เท่ากัน พระอนาคามีก็มีความหลงอยู่นิดหน่อย นั่นคือความหลงในฌาน
มีสองอย่างคือ รูปณาน และ อรูปฌาน ฌานทั้งสองนี้เป็นความสงบที่เรียกว่า
ในชีวิตท่านไม่เคยสัมผัสมาก่อน จึงเข้าใจว่านี่เป็น ความสุข ความสงบที่เยือกเย็นที่สุด
มันเย็นกว่าเบา และปราณีตกว่าการเสพเมถุนธรรม
นี่เองเป็นสาเหตุว่าทำไม ท่านจึงละ การเสพเมถุนธรรมแบบโลก ๆ ได้ เพราะท่านได้สัมผัสสิ่งที่ดีกว่า
นุ่มนวลน่าสัมผัสกว่า
เรื่องกามคุณจึงกลายเป็นสิ่งที่น่า เกลียดและน่ากลัว สำหรับพระอนาคามีนั่นเอง

ความรักของ พระอนาคามีนั้นอยู่สูงกว่าความรักแบบชาวโลกนิดหน่อย
มันเป็นความรักที่อยากจะให้คนที่อยู่รอบ ๆ ข้างข้ามพ้นฝั่งพระนิพพานไปด้วยกัน
ซึ่งก็แล้วแต่กำลังสติปัญญาของคน ๆ นั้นด้วยว่าจะพอช่วยเหลือได้หรือไม่
เพราะพระอนาคามีนี้ ถ้าไม่บรรลุอรหันต์ในชาตินี้
ก็จะไม่กลับมาเกิดเป็นมนุษย์อีก แต่จะไปเกิดบนชั้นพรหมโลก อีกหนึ่งชาติ
และจะบรรลุอรหันต์ เข้านิพพานที่พรหมโลก นั้นเอง

แต่อย่าสับสนกับความรักแบบพระโพธิสัตว์นะครับ
เพราะพระโพธิสัตว์ท่านเป็นผู้มีสติปัญญาสูง
แต่ระงับไว้ ไม่อยากบรรลุธรรมเป็นโสดาบัน ถึงอรหันต์
แต่จะขออยู่ช่วยสัตว์โลกให้ได้รู้ธรรม อันจะก้าวข้ามฝั่งพระนิพพาน
ไปให้ได้มากก่อน และชาติสุดท้ายก็จะได้ตรัสรู้
เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เช่นเดียวกับพระพุทธเจ้าสมณโคดมของเรา
ถ้าหากชาติหนึ่งชาติใด ท่านไม่ละพุทธภูมิเสียก่อนนะ
อย่างเช่น หลวงปู่มั่น อดีตท่านก็โพธิสัตว์องค์หนึ่งแต่ละพุทธภูมิ
เข้านิพพานไปก่อนในชาตินี้
สังเกตุว่าบารมีท่านเยอะมาก มีลูกศิษย์ที่บรรลุธรรมตามอย่างมาก
เพราะบุคคลเหล่านี้เคย ทำกรรมดีด้วยกันมาในอดีตชาติ
ชาตินี้จึงจูงมือกันเข้านิพพาน พร้อม ๆ กัน

รักกับหลงนี่ ต่างกันอย่างไร?
ความหลงหรือ โมหะ เป็นรากเง้าของกิเลส อาสวะทั้งปวง
ความหลงในขั้นละเอียดยิบ หรือ ละเอียดที่สุดนั่นคือ
การไม่รู้จริงในอริยสัจ ๔ ประการ แต่ไม่ได้หมายความว่าคุณ
ท่องอริยสัจ ๔ ได้ครบ หรือ อาจจะสาธยายแตกย่อยได้ถึง ๑๒ อาการ
แล้วจะละความหลงประเภทนี้ได้
มันอยู่ที่การศึกษา ปฏิบัติ และบารมี ของแต่ละคน
ซึ่งมันก็มีไม่เท่ากันเสียอีก นี่แหละจึงเป็นปัญหาที่เราต่างมีความลังเลสังสัยกันไม่รู้จบ


ความรักในแง่มุมของพระพุทธศาสนานั้น ถ้าอยากจะรู้ให้ละเอียดมากขึ้น
ผมแนะนำให้อ่าน หนังสือของคุณดังตฤณ ที่ออกมาเฉพาะเรื่องนี้โดยตั้งใจ
เพราะมันมีคนสงสัยกันมากนั่นเอง
ผมเองก็อ่านแล้ว และได้ให้เพื่อนไว้เล่มหนึ่ง เพราะคิดว่าเค้าคงต้องการมันมากกว่าผม

คุณดังตฤณ ก็ได้อธิบายเรื่องรัก ไว้ได้อย่างละเอียดและน่าสนใจมาก
ถ้าจะให้ผมอธิบาย ก็คงออกมาในแนวเดียวกันซึ่ง...ยาวเกินไป
เอาไว้จะพยายาม รวบรวมมาไว้ในหัวข้อ บันทึกธรรมแล้วกัน
ความรักนี่ก็ตกอยู่ส่วนหนึ่งของความหลงด้วย
ถ้าว่ากันตามวิชาคณิตศาสตร์มันคือ sub set ของความหลงนั่นแหละ
ในแง่มุมของผม(ส่วนตัว ๆ)สรุปแล้ว เรารักใครสักคน ไม่มีผิดและถูก
ถ้าเรารักแล้วเราปรารถนาดีกับคนคนนั้น เรียกว่าสิ่งนี้เป็น เมตตา
ซึ่งอยู่สูงกว่า ความรักมาก ถ้าหากมันเกิดกับคุณ
ผมก็เชื่อว่าคนที่คุณจะรักในอนาคต คือคนที่โชคดีที่สุดครับ

เขียนตั้งนานนะ กลับมาอ่าน
ก็รู้ว่ายาวเหมือนกัน
แต่ก็พยายามอ่านเองแล้วกันนะครับ

คุณอัตติสะ
เขียนได้ดีครับ

มาอ่านเรื่องของปอย
เม้นท์เพื่อนๆ
จนมาถึงของคุณ อัตติสะ
รู้สึกดีใจจริงๆที่ปอยแวะไปหาวพี่วันนี้
แล้วพี่ก็กลับมาทันอ่านเรื่องราวดีดี

พี่ก็เป็นแฟนพันธุ์แท้ของคุณ ดังตฤณ จ๊ะ

ปอยเดินทางบ่อยๆ ป่วยบ้างไหม
ต้องรักษาสุขภาพให้ดีนะปอยนะ
ตอนนี้พี่บีเป็นหวัดจ๊ะ ดีอย่างเสียหลายอย่าง
คือ ปวดหัว อึดอัด หนาวๆร้อนๆ
ดีตรงที่ ผ อ ม ล ง

อิอิ

รูปที่แปะไว้นั่นล่าสุดเลย สองวีคที่ผ่านมานี่เอง
อ้วนซะ ไม่อยากจะเชื่อว่าอ้วนขึ้น ุ 6 กิโลกรัม
บ้าแน่ๆ ถ้าต้องใส่ชุดเครื่องแบบ
คงลาออกไปเลย อิอิ

เอ๊ะ สำคัญตัวผิดมากกว่า
พี่ว่า...พี่คงโดนเค้าไล่ออกมากว่า

ไปแระ นี่แอบมาจ้า
ไปกินปูม้านึ่งก่อนนะคนสวย

สวัสดีค่ะคุณพิณ แบกเป้กลับมาจากเกาหลีแล้วเหรอคะ
อิอิ

ดีใจจังที่คุณปอยกลับมาอัพบล็อกแล้ว
คิดถึงมากๆ เลยค่ะ จริงๆ นะเนี่ย

สองเงาในเกาหลี และก็ กัมพูชาพริบตาเดียว
เปิดมุมมองเรื่องหนังสือท่องเที่ยวของอ้อนเหมือนกันค่ะ
เพราะว่าเป็นหนังสือท่องเที่ยวที่ให้ความรู้สึกที่ดี
และทำให้อยากไปเที่ยวตามคนเขียนขึ้นมาทันทีทันใด
ไม่ได้โม้

ดีใจจังที่คุณปอยชอบหนังสือเล่มนี้เหมือนกันนะคะ

หนังสือไตรภาคมุสิกตอนนี้อ่านจบแล้วค่ะ
เรียกว่าอ่านจนลืมเวลานั่นหล่ะ ตอนนี้ก็กำลังจะเริ่มอีกเล่ม
ของเขาอยู่ แต่อยู่ในระหว่างเลือกว่าจะอ่านเล่มไหนก่อนดี
มีอีกหลายเล่มค่ะ แหะๆ

ช่วงนี้หายๆ ไปก็อย่าสงสัยนะคะ กระซิบๆ

เราอ่านหนังสือท่องเที่ยว ด้วยเหตุผลทั้ง 3 ประการข้างต้นนั้นเลยล่ะ...

มาเยี่ยมคนไม่สบายที่หายแล้วครับ

ย่าง เด้น ก้อ ดี ก้าบ

กรา ดูก อ่อน อ่อน

คง จา เคี้ยว มัน ดี

อืมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม

ม่าย ล่าย ม่าย ล่าย แว้ว ก้าบบบบบบบบบบ

แว้ว คัย จา อยู่ กวน โอ้ย เอมมมมมมมมมมมมมม

อืมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม

งั้น มา กิน น้อง หมิง หมิง ดี ก่า

55555555555555555555555555

โบ้ย เยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

อืมมมมมมมมม

เด้น มี ปรา โหยด นะ ก้าบบบบบบบบบบ

อาว เด้น มา ทำ เปน mop ถู พ้น ด้าย ก้าบ

ครีสสสสสส

ถรรรรรรรรรึงงงงงงงงงงง

กรรรรรรรรรร้าบบบบบบบ

ยังหาไม่เจอจ้า

ถอดใจแล้ว

แก่มากแล้ว

อิอิ

หายป่วยแล้วหรือครับ
รักษาสุขภาพเยอะนะครับ อยู่ไกลบ้านไม่สบายทีคงลำบากมากครับ ดีใจที่หายป่วยครับ

เล่มนี้กะว่าจะซื้อตั้งแต่งานหนังสือครั้งที่แล้วละครับ
แต่ว่าบริเวณบูธของสำนักพิมพ์แออัดยัดเยียดไปด้วยเด็กพยายามจะแนว
จนผมขี้เกียจเบียดเข้าไปซื้อ
หวังว่างานหนังสือครั้งหน้าคงได้ซื้อครับ

เราชอบอ่านหนังสือท่องเที่ยว
แต่ก็จะมีชื่อคนเขียนในใจ แบบที่เรียกว่าเห็นปุ๊ปต้องซื้อปั๊ป แบบไม่ต้องคิด
เพลงดาบแม่น้ำร้อยสาย
ภาณุ มณีวัฒณกุล
มยร มะลิ
สามคนนี้เลย

อ่านที่คุณเล่าแล้ว ทำให้อยากลองหามาอ่านบ้างค่ะ จริงๆเกาหลีไม่ค่อยอยู่ในโหมดของหนังสือท่องเที่ยวที่อยากลองอ่าน แต่ชื่อคนเขียนก็ทำให้น่าสนใจจริงๆ ขอบคุณค่ะ

อิอิอิ

บ่อยครั้งที่หนังสือท่องเที่ยวสร้างแรงบันดาลใจ


ผมอ่านงานของคุณนิ้วกลมมาตั้งแต่ โตเกียวไม่มีขา มาจนถึงนั่งรถไฟไปตู้เย็น (อันนี้ยังดองไว้อยู่) อิอิ ทำให้ผมได้พบว่า นอกจากการได้พาตัวเองเข้าไปในสถานที่ต่างๆที่ผู้เขียนพาไปแล้ว เรายังได้แรงบันดาลใจด้วย


ซึ่งผมคิดว่าข้อนี้ล่ะมั้ง มันถึงได้เป็นมากกว่าหนังสือท่องเที่ยวธรรมดาของคุณทรงกลด ^ ^

พักนี้ไม่ค่อยได้เข้าบล๊อก ประมาณว่ามาเขียนบล๊อกแล้วก็เปิดท้ายหนี...ยังไม่ได้เข้าไปตอบบล๊อกหรือเยี่ยมเยียนใครต่อใครเลย...แต่นี่น้องปอยเอากระเป๋ามาล่อ อิ..อิ...เลยต้องเข้ามาเยี่ยมน้องปอยก่อนจะปิดเครื่องไปทำงานต่อ...

พี่ชอบอ่านหนังสือพวกท่องเที่ยวนะ...แต่หมายความว่าเป็นเมืองหรือประเทศที่เราสนใจหรือกำลังจะไป อ่านหาข้อมูลหามุมมองที่แตกต่างจากเรา เพราะบางทีเราอาจจะพลาดอะไรดีๆ ไป

ขอบคุณน้องปอยมากสำหรับทาง...พี่ถามคนขับรถแล้วเขาบอกว่ารู้จัก อาจจะไปเย็นนี้หรือพรุ่งนี้ น้องปอยบอกลดราคา 70-80% ตาโตอย่างแรง แต่ไม่รู้จะมีแบบถูกใจหรือเปล่า กำลังอยากได้แบบ tote bag อีกใบ ถ้ามันลดราคาแบบน้องปอยว่าไอ้ที่หยอดกระปุกไว้ก็ได้หลายใบสิเนี่ย..

นี่เห็นว่าวันที่ 30 นี่บริษัทก็หยุดหลายวันเลยล่ะค่ะ เบื่อแน่เลย...

ดีใจจังน้องปอยได้ไป Fish Market แถมด้วย Mubarakia แล้ว...ตอนนี้อากาศไม่ค่อยร้อนน้องปอยคงมีโอกาสได้ไปบ่อย พี่ว่าบางทีมันมีอะไรที่สนุกตื่นเต้นกว่าเดินในห้างอีก
น้องปอยพูดถึงปลาหมึกย่างแล้วคิดถึงปลาหมึกที่ย่างขายหน้าปั๊มเจ๊ทที่เมืองไทยจัง วันนี้เลิกงานบ่ายพี่ก็ว่าจะแวะตลาดปลาไปซื้อกุ้งมาคั่วเกลือเค็มๆ มันๆ กินซะหน่อย แล้วจะกินเผื่อนะคะ

วันนี้ไม่ได้มาเยี่ยม แต่มาทักทาย ในฐานะลัทธิ สุขนิยม เหมือนกันครับ อิอิ

เฮ่ๆ งง จัง
คุณปอยคะ รู้จักสายการบิน wataniya airways มั๊ยคะ เค้าบอกเบสที่คูเวตนะค่ะ มารับสาวไทยด้วยแหละ แต่ไม่ได้ไปสมัครหรอกค่ะ

ความเห็นแนวเดียวกันกับคุณ อัสติสะ เลยค่ะ เมย์น่ะแนวนี้เลยค่ะคุณปอย

^
^
^
คุณเมย์คะ เมื่อกี้เห็นใน Chat box ก่อน เลยถามไปเหมือนกัน เรื่องเดียวกัน
อิอิ ใจตรงกันนะคะเนี่ย

รู้จักค่ะ ยังคิดอยู่ว่าคุณเมย์น่าจะไปสมัคร จะได้มาอยู่ด้วยกัน
ลูกเรือคูเวตหลายคนก็รำ ๆ จะย้ายไปอยู่ที่นั่นเหมือนกันนะคะ
เพราะเป็นสายการบินเอกชนเปิดใหม่ รวยเชียวล่ะค่ะ
ตอนแรกอาจจะตะกุกตะกักหน่อย แต่ว่าไปเรื่อย ๆ คงจะดี
ทุนหนา เงินเยอะ เศรษฐีน้ำมันอ่ะค่ะคุณเมย์ เห็นว่าเงินเดือนดี
แม้ปีแรก ๆ อาจจะต้องบินรอบอ่าวกันไปก่อน แต่เห็นว่าจะขยายรูทนะ
อย่างน้อยมาคูเวต ก็อาจจะมีหนทางย้ายมาคูเวตแอร์เวยส์ไรงี้
แต่ไม่เป็นไร ไม่ได้สมัครก็ไม่เป็นไรนะคะ เพราะก็ยังไม่รู้ว่าจะดีหรือเปล่า
ได้แค่เดา ๆ และคาดการณ์กัน ว่าน่าจะดีน่ะค่ะ ไว้รอดูว่ามันดีจริง ๆ
แล้วค่อยมาก็ได้นะคะ เดี๋ยวจะสืบข่าวรอค่ะคุณเมย์

ตอนนี้สบายดีนะคะ

หวัดดีครับน้องปอย

พี่เป็ดกินปูก็อ่านหนังสือของพี่ดังตฤณด้วยรึเนี่ย อิอิอิ
ที่มา "อิอิอิ" นี่ไม่ใช่อะไรหรอกครับ
พี่ก๋าไม่เคยอ่านงานของพี่เค้านะ 555555






เอารูปลูกเสือมาฝากครับ อิอิอิ
พี่ก๋าเลือกซื้อเองกับมือ
ภูมิใจนำเสนอครับ 55555

คุณปอยช่างสังเกตุจังค่ะ
ห้องสมุดที่ยืมเพชรพระอุมามา กับ ห้องสมุดที่ไปวันเสาร์
เป็นคนละที่ค่ะ ที่แรกเป็นห้องสมุดอำเภอ
ส่วนที่เพิ่งไปมาเป็นห้องสมุดที่จังหวัดค่ะ หนังสือจะเยอะกว่า

ตอนแรกที่หาหนังสือก็คิดนะคะเรื่องเดอร์ซีเคร็ดหน่ะค่ะ อิอิ
ประมาณว่าตั้งใจหาก็จะเจอประมาณนั้น
ถ้าเรื่องอื่นๆ ในชีวิตเป็นแบบนี้มั่งก็คงจะดีทีเดียวเชียว

คนนอกอ้อนอ่านไปแล้วค่ะคุณปอย เล่มนี้ซื้อมา
คุณปอยลองอ่านดูอีกทีนะคะ เผื่อจะเปลี่ยนใจ
กามู นี่นักเขียนคนโปรดของอ้อนเลยค่ะ
ลอง มนุษย์สองหน้า ดูนะคะ ^^

เหมือนคนแจงจะกลับมาแล้ว แวะไปหาดีกว่า

สวัสดีครับคุณปอย ตอนแรกผมก็คิดเหมือนคุณปอยนั่นแหละครับ คิดว่าที่เกาะสีชังไม่มีอะไร แต่พอได้สัมผัสแล้ว ผมว่าเกาะสีชังมันมีเสน่ห์อยู่ในตัวมันเอง หรือว่าผมไม่ได้คาดหวังอะไรมาก พอได้ไปครั้งแรกเลยประทับใจ ถ้าคุณปอยมีโอกาสได้ไป อย่าคาดหวังมากแล้วกันนะครับ จะได้ประทับใจเหมือนผม (เอ๊ะยังไงกัน อิอิ)

ปล.แนะนำลองไปสักครั้งสิครับ ไม่ไกลด้วย ไปเช้า-กลับเย็นสบายๆ ส่วนแมงกะไซค์ที่เกาะ รับรองคุณปอยได้เป็นเด็กแว๊นท์สมใจอยากแน่ 555

"พรหหมลิขิตบันดาลชักพา พาให้มาพบกันทันใด บลา บลา บลา"
"คุณเชื่อไหมว่าโลกนี้ไม่มีความบังเอิญ"..คำถามตอบยาก..แบบว่าสองจิตสองใจ
เหมือนเชื่อเรื่องผีเลย..เชื่อครึ่ง ไม่เชื่อครึ่ง..ทั้งๆที่เกิดมาก็ยังไม่เคยเห็น
เรื่องบังเอิญ..ก็เคยเกิดขึ้นกับตัวเหมือนกัน..เหมือนตอนที่เคยเล่าหลังไมค์ให้ฟังไงคะ
แต่ก็ไม่รู้ว่ามันเป็นเรื่องบังเอิญ..หรือคนบนฟ้ามาขีดเส้นให้เราเดิน(อิ อิ เว่อร์ซ้า)

"สองเงาในเกาหลี"..หลายเสียงว่าเรื่องนี้น่าอ่าน
เรา..คนที่ยังไม่ได้อ่าน..ก็สนใจจังเลย..ฮา ฮา.แบบว่ายุขึ้น
ใครว่าอะไรดี..อุ้ย..ย..จดรายชื่อไว้หมด..อยากได้ อยากอ่าน


หนังสือท่องเดที่ยว..น้อยมาเลยค่ะ..ที่จะผ่านสายตา
เห็นคุณอ้อน..ก็ว่าดี..คณปอยก็ว่าดี.งอยากสัมผัสบ้าง
ว่าคนเขียน..เค้าอบอุ่นมากไหม..ส่วนต้นไม้ใต้โลก
เปิดไปได้นิดหน่อย..เก็บพักผ่อนไว้ในชั้นวางก่อน
ยังไม่ใช่แนวที่ชอบค่ะ..อ่านแล้ว..ไม่ค่อยเพลินเท่าไหร่..แฮะ แฮะ
ส่วนเด็กเก็บว่าว..ค่อยละเลียดไปที่หน้าสองหน้า..อิอิ

อ้อ..ระหว่างคนที่เรารู้ว่าเขาคิดอะไร แต่ไม่เคยรู้ว่าเขาทำอะไร
กับคนที่เรารู้ว่าเขาทำอะไรแต่ไม่เคยรู้ว่าเขาคิดอะไร
เรารู้จักคนไหนมากกว่ากัน

ประโยคของคุณทรงกลด..ก็เด็ดดีเหมือนกันนะคะ
เหมือนรำพึงรำพัน..แต่ก็เป็นคำมไปในตัว..ว่าแต่ว่า
แล้วคุณปอย..คิดว่ารู้คนไหนมากกว่ากันคะ?..
ส่วนตัวแจง..คิดว่าไม่รู้จักทั้งสองคนดีพอหรอกค่ะ
อ่านตอนแรก..เหมือนว่าคนที่สองจะเข้าใจยากกว่า
แต่อ่านไปอ่านมา..คนแรกก็เข้าใจง่ายเสียที่ไหน

เอ....???
ทำไมปอถึงได้รู้สึกคุ้นเคยกับหนังสือเรื่องนี้
เหมือนเคยอ่านรีวิวมาแล้ว...ที่นี่
เอ...หรือปอเบลอ แน่ๆ เลยค่ะ

ดีใจที่เห็นคุณปอยอีกนะคะ
คิดถึงมากๆ ค่ะ
หายดีหรือยังคะ งุงิ

ปอแวะเอาชามาฝากค่ะคุณปอย
มีความสุขมากๆ นะคะ งุงิ

ดีจ้าน้องปอย ...


เรื่องหนังแม่บ้านหัวใจเปลี่ยว ... ตอนแรกก็ไม่ได้ดูและติดตามอะไรเลยจ้ะ
เพราะว่าผ่านมาหลายครั้ง แบบว่ามันเอามารีรัน พี่ก็คิดว่าไม่ดูดีกว่า
เผื่อว่าจะได้มาติดตามแบบว่าเป็นเรื่องเป็นราวแต่ก็ไม่รู้ว่า
เมื่อไหร่เหมือนกัน .. จนมันผ่านมา 4 ซีซั่น นั่นล่ะจ้ะ
เลยเพิ่งได้โอกาสมาติดตามกันเอาป่านนี้ .. แต่ว่าหนังเรื่องนี้
พี่ว่ามันไม่เชยยนะ ดูเมื่อไหร่ก็ได้ เพราะยังไง ธีมมันก็เป็นอย่างนี้ล่ะ
ปัญหา ซ้อนปัญหา แล้วก็ความลับ เปิดเผย และ ... อีกหลายๆ อย่างเลยล่ะจ้ะ


สำหรับเรื่องซ๊ดี ... หนัง ซีรีย์ เดี๋ยวพี่คุยหลังไมค์นะจ้ะ ...

ปอย....

พี่เป็ดมาส่งเข้านอนนะคะ

ไปบินหรือเปล่านะ น้องปอยของพี่เป็ด

ฝันดีนะจ๊ะ

อิอิ ยังไม่นอนอีก เดี๋ยวพรุ่งนี้ตาก็เป็น หมาแพนดี้หรอกน้องสาว

ฮ่าๆๆๆ

ปี้ฉาว...ถ้าอากี๋ มาเห็นเข้า ต้องโวยวายแน่นอน

วันก่อนพี่เขียนว่า "ปี้บา" ป้าบี

ก๋าคุงยังรับไม่ได้เลย

ฮี่ๆๆๆๆๆ

ฝีดัน จ้าน้องปาจ๋อย คนสวย

เอามาฝาก ไม่ได้ไปไหน เอาจากต้นหน้าบ้าน
>

เป็น หนังสือ ที่น่าสนใจจังครับ ต้อง ลองหามาอ่านบ้างแระ

น้องปอยคนสวย.......

มาแล้วค่ะยู้ฮู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

น้องปอยเป็นไงบ้างค่ะ

น้องนุ่นคอยเล่าให้ม๊าฟังอยู่ว่า คุย hi5 กับพี่ปอย

คิกๆๆๆ คนนั้นไม่ค่อยได้คุยกับใครเป็นเรื่องเป็นราวล่ะค่ะ

โลกส่วนตัวสูงจัด................

วันนี้ม๊าเอาบุญมาฝากน้องปอยก่อนเลยนะค่ะ

ส่วนเรื่องการอ่านหนังสือ ต้องเป็นป๋ากับปุยนุ่นเลยค่ะ

ของม๊าพอจับหนังสือปุ๊บก็หลับปั๊บเลย กลายเป็นยานอนหลับ

ซะง้าน.......................

เป็นหนังสือที่ทำให้คิดจะติดตามงานของคุณทรงกลดไปอีกเรื่อยๆ ล่ะค่ะ

ชอบการเขียนของเค้า ชอบอารมณ์ ชอบสำนวน

เป็นหนึ่งในหนังสือท่องเที่ยวที่เราชอบมากๆ

แง้บ แง้บ แง้บ

ย่อง มา ฉก ตัว พรี่ ดุ่บ ปาย ดีน เน้อออออ ก้าบบบ

สวัสดี คราวก่อนมาเยี่ยม ตอนนั้นยังไม่สบาย
ตอนนี้หายดีแล้วหรือครับ

เพลงยามเมื่อลมพัดหวน แหมทำให้นึกถึงตอนเป็นวัยรุ่นจัง

วันนี้เป็นอีกวันที่มีความสุข
เพราะเงินเดือนออก หลังจากที่ต้องทรมาณมานาน
หลายวัน
....
ก็อย่างที่ทราบว่าเศรษฐกิจ ช่วงนี้ม่ายดีเลย

เมี๊ยวๆ ย่องเข้าบ้านคุณปอยเงียบๆ

55 แม่นแล้ว ช่วงก่อนหมกมุ่นกับมูราคามิ
ตอนนี้ถอยออกมาก้าวนึง
หันมาหาความโรแมนติกบ้างค่ะคุณปอย

อิอิ

เรื่องหนังสือไม่ต้องเครียดหนิคะ
เหมือนที่คุณวินทร์ เลียววารินทร์บอกไว้
ว่าหนังสือบนโลกนี้มีตั้งเยอะ เล่มไหนอ่านไม่รู้เรื่อง
ก็ไม่ต้องไปอ่าน ให้อ่านเล่มอื่นแทน
ฮา...แต่เค้าบอกมาอย่างงี้จริงนะคะ

คิดถึงๆๆๆ

เอิ๊ก เอิ๊ก งุงิ งุงิ

แบบว่า..ถ้าเราเจอกัน
แล้วพี่ก๋าพูดแบบนี้
น้องปอยจะยังศรัทธากันอยู่มั้ยเนี่ย 555555

พี่ก๋ากำลังรอหมิงหมิงหลับครับ
หลังจากหมิงหมิงหลับ
พี่ก๋าก็จะทิ้งตัวแล้วเหมือนกนัครับ

ฝันดีนะครับน้องปอย อาคริ อาคริ

ปอย.... พี่โตสดีใจนะที่ปอยสบายดีแล้ว .. หวังว่าสบายดีแล้วทั้งใจและกายเลยนะ

พี่โตสไม่เคยอ่านหรือชอบอ่านหนังสือท่องเที่ยวล่ะปอย... อื่ม..... ถ้าจะพูดให้ถูกเป๊ะๆ ก็คือ .. พี่โตสเป็นคนไม่ชอบอ่านหนังสือล่ะ

จริงๆ นะ .. เพราะงี้ไงถึงได้ไม่ค่อยรู้อะไรดีๆ แบบคนรักการอ่าน(หนังสือ)เค้า .. แต่พี่โตสก็พยายามบังคับและฝืนตัวเองให้อ่านอยู่บ้างเหมือนกันนะ เพราะพี่เป็นโรคกลัวสมองฝ่อด้วยล่ะ ก็เลยพยายาม .. แต่เวลาซื้อหนังสือมาอ่านซักเล่ม ก็จะพยายามหาที่มันบางๆ หน่อย จะได้มีกำลังใจอ่าน ประมาณว่า .. อ่านไป อ่านไป๊..... เดี๋ยวก็จบแล๊ว.... อะไรเงี้ย....

ส่วนเรื่องที่ว่า "โลกนี้ไม่มีความบังเอิญ" พี่โตสก็คิดอย่างนี้มาตลอดเหมือนกันนะปอย
โดยเฉพาะ "ระว่างมนุษย์เรา" พี่ว่า.. ที่เราได้มารู้จักกัน .. ได้มาเป็นเพื่อนกัน .. ได้มาเป็นแฟนกัน .. เป็นผัวเมียกัน .. หรือแม้กระทั่งมาเป็นศัตรูกัน .. พี่โตสว่า... มันเป็นอะไรที่มากกว่า "ความบังเอิญ" .. ซึ่งอาจจะเป็นเพราะว่า พี่โตสเชื่อใน "โชคชะตาและกรรมเก่า" และ "การตัดสินใจเมื่อโอกาส (ที่จะนำเราไปสู่โชคชะตาของเรา) มาถึง" ด้วยแหละ .. "พี่โตสเชื่อ" ว่า เราทุกคนถูกวางแผนชีวิตมาตั้งแต่ก่อนถูกส่งมาเกิดในท้องแม่แล้วล่ะ .. แต่.... ก็ใช่ว่าทุกคนจะเดินตามแผนชีวิตที่ถูกวางมาให้ .. "การตัดสินใจของเราเอง" จึงมีความสำคัญมากๆ ว่าชีวิตเราจะเป็นยังไง .. เพราะงั้น .. คนที่มีโอกาสดีๆ เข้ามาในชีวิตเยอะแยะไปหมด แต่ดันมีชีวิตที่ล้มเหลวเนี่ย... พี่โตสไม่ได้มองว่ามันเป็น "โชคชะตา" ไปทั้งหมดหรอกนะ .. แต่มัน "อาจจะเป็น" เพราะว่า .. คุณตัดสินใจที่จะทำให้ชีวิตคุณเป็นอย่างนั้นเอง

กรณีนี้ พี่โตสไม่ได้หมายรวมคนที่เกิดมามีโชคชะตาไม่ดีนะปอย .. เพราะอย่างที่เราได้รู้ได้เห็นกันบ้างที่คนหลายๆ คน ที่เค้าเป็นคนดี ฉลาด มีการตัดสินใจที่ดี .. แต่ชีวิตเค้าก็ยังล้มเหลวหรือไม่ก็ไม่มีความสุข .. ซึ่งพอเห็นอะไรอย่างนี้ พี่โตสหาเหตุผลอะไรมาอ้างอิงไม่ได้ว่าเป็นเพราะอะไร นอกจาก .. มันเป็น "โชคชะตา และ กรรมเก่า" ของพวกเค้านั่นเองล่ะมั้ง .. สาธุ

ปล. พี่โตสได้ประสบพบเจอมากับตัวกับคนทั้งสองประเภทเลยนะปอย ..
คือ...
คนที่มีโอกาสดีๆ เยอะแยะไปหมด แต่เค้ากลับปล่อยมันไปอย่างไม่แยแส และ "ตัดสินใจเลือก" ที่จะเดินทางแบบผิดๆ
อันนี้แน่นอน .. พี่โตสมองว่า ที่ชีวิตเค้าเป็นอย่างนี้ เพราะการเลือกตัดสินใจของเค้าเองที่จะเดินไปในทางที่ไม่ดี

และ...
คนที่เป็นคนดี ฉลาด และมีการตัดสินใจที่ดี .. และเค้าก็มีฐานะที่ดีมากๆ ... แต่..... "ชีวิตเค้าไม่มีความสุขเอาซะเลย" (เพราะสมาชิกที่สำคัญมากในครอบครัว) ติดต่อกันเป็นเวลามากกว่าสี่สิบปี(แล้ว)
ซึ่งตรงนี้ .. พี่โตสหาเหตุผลอื่นอะไรไม่ได้ นอกจาก .. มันเป็นโชคชะตา และ กรรมเก่า ของเค้านั่นเอง


ว่าแต่ว่า... ปอยเริ่มเดินทางหาก้องหรือยังล่ะเนี่ย..

พูดถึงตรงนี้แล้วนึกถึง "เพลงทางเดินแห่งรัก" ของพี่แอมแฮะ .. ปอยน่าจะเอามาใส่บล๊อกนี้นะ .. พี่โตสว่ามันเข้ากันดีออก

ทำตามคำบอกพี่โตสทันทีเลยค่า อิอิ

ชอบเพลงนี้เหมือนกัน ขอบคุณสำหรับคำแนะนำนะคร๊า...

เข้ามาฟังเพลงก่อนไปทำงานครับ คุณปอย

target="_blank">

มาฟังเพลงทางเดินแห่งรักด้วยคนค่ะคุณปอย...

อิอิ ฟังทีไรก็ตรงใจทู้กทีเลยสิหน่ะ

โปสการ์ดกับค่าอาสา โห ฟังดูโรแมนติกจริงด้วยนะคะคุณปอย
แล้วโปสการ์ดคุณปอยทำเองด้วยใช่ไหมคะ
เป็นภาพถ่ายหรือภาพวาดคะ ไม่เคยเห็นฝีมือวาดภาพ
แต่ถ้าเป็นภาพถ่าย ไม่แปลกใจเลยที่ว่าลูกค่าย
ชอบกันถ้วนหน้า


แอบเห็นเม้นท์ เรื่องลอนดอนที่บ้านคุณแจงแล้วนะคะ
55 อ้อนเองก็เป็นบ่อยๆ ค่ะ
ยิ่งเล่มไหนมีคนบอกว่าดี ดีมากๆ ต้องเก็บไว้
จนลืมไปก่อนค่อยอ่าน ไม่งั้นอาจไม่เป็นอย่างที่คิดได้
อิอิ ช่วงนี้มาบ่อยนะเนี่ยอ้อน ^^