'*^-+...ไม่มีอะไรงดงาม เท่าความสงบสุข...+-^*'
สัตว์ประหลาดในกระเป๋าเสื้อ TENGO UN MONSTRUO EN EL BOLSILLO เขียน : กราเซียลา มอนเตสแปล : ตริตาภรณ์ รามโกมุทสัตว์ประหลาดอยู่ในกระเป๋าเสื้อ เป็นวรรณกรรมเยาวชนในดวงใจของมูลนิธิดำรงชัยธรรม จากประเทศอาร์เจนตินา 1 ใน 5 วรรณกรรมเยาวชนนานาชุดคัดสรรล่าสุดของมูลนิธิดำรงชัยธรรม ซึ่งประกอบไปด้วย เกาะแห่งเวลาที่หายไป(อิตาลี), ใบไม้ผลิที่รอคอย (นอร์เวย์),โบโบ พิราบขาวผจญภัย (เกาหลี), คืนฝันวันฟลุก(ออสเตรเลีย) และสัตว์ประหลาดในกระเป๋าเสื้อ (อาร์เจนตินา)เรื่องย่อ : อิเนส เป็นเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ ผอมบาง พูดน้อย ช่างสงสัย ถนัดการสื่อสารทางการเขียนมากกว่าการพูด แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็กลับมีความใฝ่ฝันอยากเจอสิ่งมหัศจรรย์ น่ากลัวและไม่ธรรมดา จนวันหนึ่งเธอได้เจอสัตว์ประหลาดตัวกลม ๆ อุ่น ๆ และกัดได้อยู่ในกระเป๋าเสื้อคลุมของเธอ เธอจึงแอบเลี้ยงมันเอาไว้อย่างลับ ๆ แต่ถึงกระนั้น การเลี้ยงสัตว์ประหลาดในกระเป๋าเสื้อกลับไม่ใช่เรื่องง่าย เพราะตัวมันโตขึ้น ๆ คอยแต่จะทำตัวร้ายกาจมากยิ่งขึ้นทุกวัน แถมยังไม่ยอมไปจากอิเนสเลยด้วยหนังสือเล่มนี้น่ารักดี เขียนง่าย อ่านสนุก ทำให้ได้กลับไปสู่โลกแห่งความเป็นเด็กอีกครั้ง ตอนเด็ก ๆ ฉันก็เป็นเด็กเงียบ ๆ เรียบร้อย แต่ไม่ถึงขนาด 'อิเนส' และไม่ถึงกับใฝ่ฝันอยากจะมีสิ่งมหัศจรรย์ในชีวิตเหมือนเธอ แต่ถึงอย่างนั้น ก็มีแอบอิจฉาเพื่อนที่สวย ๆ ในห้อง มีแต่หนุ่ม ๆ ไปรุมชอบอยู่เหมือนกัน และก็อดไม่ได้ที่จะคิดจะกลายเป็นสัตว์ประหลาดเสียเองในบางทีความเห็นส่วนตัว : วรรณกรรมเยาวชนอาร์เจนตินาเล่มนี้ นอกจากจะได้เรียนรู้วัฒนธรรมประเทศอาร์เจนตินาหลายอย่าง เช่น การไปโรงเรียนต้องมีเสื้อคลุมยาว วันประกาศอิสรภาพของประเทศอาร์เจนตินา และได้รู้จักขนมปาสตาฟรอล่าแล้ว ยังทำให้ได้คิดถึง 'สัตว์ประหลาด' ตัวน้อยในตัวเอง ซึ่งผู้เขียนแทนสัตว์ประหลาดเป็นความคิดด้านร้ายในตัวของทุกคน เมื่อเราคิดดี พูดดี ทำดี สัตว์ประหลาดก็จะตัวหดเล็กและอยู่ของมันอย่างสงบ แต่เมื่อใดที่เราคิดร้าย อิจฉาริษยา หรืออยากให้สัตว์ประหลาดทำอะไร มันก็จะออกมาเพ่นพ่านและตัวโตขึ้น ๆ ทุกทีลองสำรวจในกระเป๋าเสื้อตัวเองดูสิว่า...สัตว์ประหลาดของคุณ ตัวโตแค่ไหนแล้ว?ดาวหางในเมืองมูมินComet in Moominlandเขียน : ตูเว ยานซอนแปล : ธารพายุสำนักพิมพ์ : แพรวหนังสือชุดมูมินโทรล เป็นวรรณกรรมเยาวชนจากประเทศฟินแลนด์ แปลเป็นภาษาต่าง ๆ กว่า 30 ภาษาทั่วโลก ได้รับการดัดแปลงเป็นสื่อต่าง ๆ มากมาย และได้รับรางวัลที่สำคัญหลายรางวัลเช่นกันหนังสือชุดมูมิน เป็นเรื่องของมูมินโทรลตัวกลม ๆ ขาว ๆ เหมือนฮิปโป ที่อาศัยอยู่ในหุบเขามูมินพร้อมกับพ่อมูมิน แม่มูมินและผองเพื่อนที่มีชื่อประหลาด หน้าตาก็ประหลาด ๆ แต่ทั้งนั้นกลับเต็มไปด้วยความน่ารักของบทสนทนา ความสนุกสนานจากการผจญภัย ความขบขันจากมิตรภาพระหว่างเพื่อน และความอบอุ่นของการอยู่รวมกันเป็นครอบครัวในเล่ม ดาวหางในเมืองมูมิน ที่ฉันอ่านนี้ เป็นตอนที่ดาวหางดวงใหญ่กำลังจะพุ่งชนโลกและเป็นตรงตำแหน่งหุบเขามูมินที่มูมินโทรลและผองเพื่อนอาศัยอยู่พอดี มูมินโทรลและสนิฟเพื่อนสนิทจึงออกเดินทางเพื่อตามหาศาสตราจารย์ผู้รอบรู้เรื่องดาวหาง และในระหว่างทางการผจญภัย ก็มีเรื่องราวสนุก ๆ เกิดขึ้นมากมาย และยังได้เพื่อนใหม่กลับมาด้วยอีกหลายคน(ตัว) ประโยค "เออแน่ะ ขอให้ฉันกลายเป็นสีชมพูเถอะ!" ของเจ้ามูมินตัวขาวกลม ก็ยังทำให้ฉันยิ้มขำไปได้ทุกครั้งความเห็นส่วนตัว : ฉันประทับใจเรื่องราวน่ารัก ๆ ระหว่างเพื่อนกับเพื่อน ลูกกับพ่อแม่ และคนแปลกหน้าที่ไม่รู้จักกัน หนังสือเน้นเรื่อง 'ความสัมพันธ์' ระหว่างบุคคลเป็นพิเศษ ทำอย่างไรเราจะไม่ทำคนที่เราผ่านและพบเจอตกหล่นหายไประหว่างทาง นอกจากนั้นแล้ว ฉันยังค้นพบการมองโลกในแง่ดีและไม่คิดอะไรมากของมูมินและผองเพื่อน หากในเวลาวิกฤตนั้น เรายังร่าเริงและไม่ทุกข์ร้อนได้ ก็คงจะดี และจะยิ่งเป็นการดีหากเราไม่ทิ้งใครไประหว่างทางและยังทำให้เขารอดปลอดภัยไปกับเราด้วยอย่างอารมณ์ดีปลาย่างเขียน : โอกูม่า ฮิเดโอแปลและเรียบเรียง : มนตรี อุมะวิชนีสำนักพิมพ์ : เรือนปัญญาปลาย่าง หนังสือเล่มบาง ๆ ของนักเขียนจากประเทศญี่ปุ่น ที่แปลโดยอ.มนตรี อุมะวิชนี เป็นเรื่องราวการเดินทางกลับบ้านของปลาแมคเคอเรลที่ถูกย่างเสียบไม้ มันคิดถึงสมัยที่ตัวเองเป็นปลามีชีวิต ที่นั่นมีพ่อแม่พี่น้องที่มันรัก มันคิดถึงผืนน้ำกว้างใหญ่ ปะการังสีแดง สาหร่ายสีเขียว และกลิ่นอายความเค็มของทะเลที่รัก มันจึงตัดสินใจอย่างแน่วแน่ทั้งที่มีไม้เสียบปลายหาง ว่ามันจะมุ่งหน้ากลับบ้านฉบับที่ฉันอ่านครั้งนี้ เป็นฉบับพิมพ์ครั้งที่ 2 มีบทกลอนภาษาญี่ปุ่นควบคู่ไปด้วยทุกหน้า มีภาพประกอบน่ารัก ๆ คั่น ครั้งแรกที่ฉันอ่าน เมื่อสมัยเรียนมหาวิทยาลัยอยู่ปี 1 เป็นหนังสืออ่านนอกเวลาในวิชา TU 110 ต้องทำรายงานเป็นกลุ่มโดยวิเคราะห์เนื้อหาจากหนังสือ ตอนนั้นฉันอ่านคร่าว ๆ ผ่าน ๆ ตั้งใจแต่จะทำรายงานเอาคะแนนเท่านั้น จำไม่ได้ด้วยซ้ำไปว่าฉันรู้สึกอย่างไรกับหนังสือเล่มนี้ แต่ครั้งนี้ที่ได้หยิบมาอ่านอีกครั้ง ความรู้สึกเปลี่ยนไป ความคิดเปลี่ยนไป และแน่นอนว่าได้รับอะไรเปลี่ยนไปจากตอนนั้นแน่ ๆความเห็นส่วนตัว : แม้หนังสือเล่มนี้จะบางและจบไว แต่เนื้อหากลับไม่เบาบางและผ่านหัวไปไวเลยสักนิด ฉันเก็บกลับมาครุ่นคิดถึงปลาแมคเคอเรลย่างตัวหอม ในการเดินทางของคนคนหนึ่งเพื่อไปสู่จุดหมายปลายทางนั้น นอกจากจะต้องกำหนดเป้าหมายที่ใกล้เคียงความจริงและเป็นไปได้แล้ว ยังต้องมีวิธีการที่เหมาะสมเพื่อจะเดินไปให้ถึงมัน โดยเลือกที่จะเสียอะไรไปให้น้อยที่สุดในระหว่างนั้น มิฉะนั้นแล้ว เมื่อไปถึงจุดหมายปลายทางได้ เราอาจจะพบว่าไม่เหลืออะไรไว้ให้ชื่นชมเลยสักนิดเดียว!ฉันยังคงตั้งคำถามและสงสัยต่อไปอยู่เหมือนกันว่า หากเจ้า 'ปลาย่าง' ตัวนี้เดินทางไปถึงทะเลโดยปลอดภัยและไม่มีใครและเล็มเนื้อระหว่างทาง มันจะยังคงได้ดื่มด่ำกับความงามของท้องทะเล และได้แหวกว่ายในเกลียวคลื่นสีฟ้าที่มันโหยหาหรือเปล่า...ในเมื่อมัน คือ 'ปลาย่าง' ตัวหนึ่งเท่านั้น??
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 20 คน [
