1 2 3 4 5 6
7 8 9 10 11 12 13
14 15 16 17 18 19 20
21 22 23 24 25 26 27
28 29 30
อะวา มารุ ไททานิกแห่งญี่ปุ่น โศกนาฏกรรมที่โลกลืม
อะวา มารุ ไททานิกแห่งญี่ปุ่น โศกนาฏกรรมที่โลกลืม เขียนโดย Rei Kimura แปลโดย โสภาพรรณ รัตนัย หนังสือเล่มนี้เป็นเล่มเดียวที่ได้จากงานสัปดาห์หนังสือครั้งที่ผ่านมา ได้แต่เดินดูหนังสือให้คนอื่นจนเพลิน หนังสือเล่มนี้เป็นเล่มบางๆ อ่านจบอย่างรวดเร็ว ........................................................................................ เคียวโกะเสียคุณแม่ไปด้วยความเสียใจและความสับสน เพราะขณะที่แม่กำลังจะตายนั้น แม่ได้บอกความลับแก่เธอเป็นครั้งสุดท้าย ซึ่งความลับนี้อยูในกล่องดีบุกใบหนึ่งที่ถูกซ่อนอยู่หลังพระฉายาลักษณ์ของพระจักรพรรดิ ในกล่องใบนั้นมีเอกสารที่บ่งบอกถึงชีวิตของเธอที่ถูกปกปิดมาตลอด เคียวโกะรู้สึกสนใจกับเอกสารนั้นเป็นอย่างมาก เธอจึงเดินทางกลับไปที่สิงคโปร์ที่ๆเอกสารนั้นระบุไว้ เพื่อออกตามหาตัวตนที่หายไปของเธอ จริงๆแล้ว พ่อกับแม่ของเคียวโกะเป็นชาวญี่ปุ่นที่ย้ายไปอยู่ที่สิงคโปร์ในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 เพราะพ่อของเคียวโกะสายลับ ในช่วงแรกของสงคราม ชีวิตความเป็นอยู่ของคนญี่ปุ่นที่ต่างแดนเต็มไปด้วยความสุขราวกับอยู่ที่ญี่ปุ่น เพราะมีชุมชนคนญี่ปุ่นที่เต็มไปด้วยร้านค้า สินค้า และคนจากญี่ปุ่นมากมาย แต่หลังจากที่สงครามใกล้จะจบลง และอเมริกาเริ่มที่จะเข้ามามีบทบาท ชุมชนญี่ปุ่นในสิงคโปร์เริ่มซบเซา ทุกคนต่างแสดงหาวิธีการที่จะกลับไปสู่ญี่ปุ่น ครอบครัวของเคียวโกะก็พยายามที่จะหาทางกลับบ้านเหมือนกัน แล้วในที่สุด เรืออะวามาุรุซึ่งได้รับการประกันความปลอดภัยระหว่างเดินทาง และมีกากบาทสีขาวทาอยู่รอบตัวเรือก็มาถึงสิงคโปร์ ครอบครัวของเคียวโกะใช้เส้นสายจนได้ตั๋วขึ้นเรือหวังว่าจะได้กลับบ้าน แต่เมื่อเรืออะวามารุแล่นไปได้เพียง 4 วันก็ถูกเรือ Queenfish ยิงตอปิโดใส่ และจมลงก้นทะเลในที่สุด แม้่ว่ากัปตันเรือจะได้รับข้อความว่าห้ามยิงเรืออะวามารุก็ตาม ผู้รอดชีวิตจากเหตุการณ์นี้มี เคียวโกะ เพื่อนบ้านที่กลายมาเป็นแม่ที่ดูแลเคียวโกะ การเดินทางกลับไปที่สิงคโปร์กลายเป็นการเดินทางกลับสู่อดีตที่เจ็บปวดของคนญี่ปุ่นที่ถูกลืม ........................................................................................ หลังจากที่อ่านหนังสือเล่มนี้จบก็รีบเข้า internet เปิดหาข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับเรือ Awa Maru นี้ก็พบว่าเป็นเรื่องจริง ซึ่งการจมเรืออะวา มารุนี้ทำให้มีคนเสียชีวิตมากมาย และเป็นอุบัติเหตุจริงหรือ?? คิดแล้วเศร้า สงครามมีแต่การทำลาย ทำให้นึกถึงคำอาจารย์ที่ว่า ....ยอมเสียส่วนหนึ่งเพื่อแผ่นดินจะได้สงบ.....
Create Date : 23 พฤศจิกายน 2553
11 comments
Last Update : 23 พฤศจิกายน 2553 20:35:56 น.
Counter : 1957 Pageviews.
โดย: jejeeppe 23 พฤศจิกายน 2553 21:39:47 น.
โดย: mickyman (mikeyman_99 ) 24 พฤศจิกายน 2553 22:03:37 น.
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [? ]
การที่เราเอาหนังสือที่เราอ่านอยู่นั้นมาย่อลงใน blog ก็ไม่ได้ตั้งใจว่าจะมีคนอ่านมากมายหรอก แต่แค่เป็นการกระตุ้นตัวเองให้ตั้งใจอ่านเข้าไว้ และนึกเสมอว่ายังมีคนที่ยังรออ่านใน Blog อยู่ (หรือเปล่า)