Geography of the Heart, a memoir by Fenton Johnson
ก่อนที่จะหยิบเล่มนี้ขึ้นมาก็ไม่รู้หรอกว่าจะเป็นหนังสือเรื่องราวความรักระsว่างเกย์สองคนในช่วงที่เกย์ส่วนใหญ่จะติดเชื่อ HIV พอมารู้ว่าเป็นหนังสือเรื่องรักระหว่างชายกับชายก็ตกใจเล็กๆแต่ก็อ่านต่อไป
เรื่องนี้เป็นความทรงจำของผู้เขียนที่มีให้กับชายคนรักที่ติดเชื้อ HIV และแม้ว่าทั้งสองจะคบกันได้เพียงสามปีก่อนที่ Larry คู่รักของ Fenton (ผู้เขียน) จะเสียชีวิตจาก AIDS ก็ตาม แต่ความรักของทั้งสองต่างเหนียวแน่นและไม่สามารถประเมินด้วยกาลเวลา
Fenton เป็นเด็กชายคนสุดท้องของพี่น้องเก้าคนที่เกิดในแถบชนบทของรัฐ Kentucky และเป็นเรียนที่โรงเรียน Caltholic ที่เคร่งครัดก่อนที่จะตัดสินใจไม่เป็นบาทหลวงตามที่พ่อแม่ต้องการ เขาไม่รู้จักคำว่าเกย์หรืออะไรที่เกี่ยวกับเกย์เลย ซึ่งสิ่งนี้เองที่ทำให้เขาต้องต่อสู้กับความรู้สึกภายในที่เหมือนจะแตกต่างจากคนอื่นจนกระทั่งเขาย้ายเข้ามาใน San Francisco และได้พบและเข้าไปในโลกของชายที่รักชาย
Larry เป็นลูกชายคนเดียวของครอบครัวที่หนีภัยสงครามโลกครั้งที่สองและความโหดร้ายของพรรค Nazi มาตั้งรกรากที่ California Larry จึงติดครอบครัวมาก เขาทุ่มเทให้กับงานสอนหนังสือที่โรงเรียน Bekerly High ในวิชาภาษาอังกฤษ และฝรั่งเศส ซึ่งเห็นได้จากคำไว้อาลัยที่นักเรียนได้เล่าในงานศพของเขา
Fenton และ Larry เจอกันที่งานศพเพื่อนที่เป็น AIDS คนหนึ่ง Larry ยอมรับว่าตัวเองติดเชื้อ HIV ซึ่งทำให้ Fenton รู้สึกสับสนว่าควรจะคบกับ Larry ต่อไปหรือไม่ แต่เขาก็เลือกที่จะคบกัน แต่ก็ไม่ได้ย้ายเข้ามาอยู่ด้วยกันตามที่ Larry ต้องการ
ในช่วงเวลาที่ Larry ยังคงแข็งแรงอยู่นั้น Larry ได้ไปเที่ยวกับ Fenton ที่ผรั่งเศสสองครั้ง เพราะมันเป็นที่ๆ Larry ชอบมากที่สุด ความสัมพันธ์ของทั้งคู่ดำเนินไปเรื่อยๆจนกระทั่ง Fenton ตัดสินใจที่จะย้ายเข้าไปอยู่กับ Larry ในช่วงที่เขาเริ่มที่จะเป็น AIDS พอดี
เมื่อ Larry เป็น AIDS แล้ว เขาก็ไม่สามารถไปสอนได้อีก ในแต่ละวัน เขาก็ใช้ชีวิตอยู่บนเตียงนอนมากขึ้นเรื่อยๆ และแรงของเขาก็เริ่มหมดลงเรื่อยๆ ก่อนที่ Larry จะเสียชีวิต Fenton ได้พา Larry ไปที่ๆเขารักที่สุด คือฝรั่งเศส
ในทริปสุดท้ายของ Larry และ Fenton ทั้งคู่มีความสุขที่ได้อยู่ด้วยกัน แม้ว่าจะไปเที่ยวได้ไม่เต็มที่เหมือนครั้งก่อน แต่ทั้งสองก็ใช้เวลาอยู่ด้วยกันจนกระทั่ง Larry ถูกส่งเข้าห้อง ICU และหัวใจวายตายโดยที่ไม่มี Fenton อยู่ข้างๆในโรงพยาบาลอเมริกันที่ฝรั่งเศส หลังจากนั้น Fenton ก็ต้องจัดการเผาศพให้ Larry โดยเร็วที่สุดเพื่อที่จะรีบกลับไปทำพิธีที่อเมริกา
สิ่งที่ Fenton ได้เรียนรู้จาก Larry สิ่งหนึ่งคือ เราควรแสดงความรู้สึกดีใจออกมาอย่างชัดเจนเมื่อเรามีโอกาส เพราะLarry จะพูดเสมอว่าตัวเองเป็นคนที่โชคดี แม้ว่าจะติดเชื้อ HIV ก็ตาม
หลังจากที่ Larry ตายไปแล้ว Fenton ก็ได้สอนเรื่อง HIV และ AIDS ให้กับหลานๆของเขา และแม้ว่า Fenton จะรัก Larry มากก็ตาม เขาก็ไม่ได้ปิดกั้นตัวเอง เขาก็ยังคงเปิดรับความรักครั้งใหม่ แต่ก็เรียนรู้ที่จะรักให้ดีขึ้นจากประสบการณ์ที่มีกับ Larry
>>>>
เรื่องนี้อ่านไปแล้วน้ำตาก็พาลจะไหลถึงแม้จะรู้อยู่แล้วว่า Larry จะต้องตาย แต่ก็อดไม่ได้ที่จะร้องไห้กับคำบรรยายถึงความรักของทั้งคู่
เรื่องนี้ผู้เขียนเริ่มเล่าจากต้นกำเนิดของทั้งคู่เพื่อที่จะให้ผู้อ่านเข้าใจถึงผลของสภาพแวดล้อมที่มีต่อการใช้ชีวิตของทั้งสอง และความขัดแย้งในตัวเองของ Fenton ในขณะที่คบอยู่กับ Larry เพราะบางครั้งเขาก็กลัวและไม่กล้าที่จะรัก Larry เพราะเขารู้ว่าสักวันเขาจะต้องเสีย Larry ไป
สิ่งที่ชอบในเรื่องนี้คือการที่ผู้เขียนไม่ปิดกั้นตัวเองและยอมรับว่าตัวเองก็มีความรักใหม่หลังจากที่ Larry ได้เสียชีวิตไปแล้ว ซึ่งเราคิดว่าเป้นเรื่องที่ปกติและนับถือที่ผู้เขียนยอมรับว่าตัวเองมีรักใหม่ เพราะหลายเรื่องเกี่ยวกับความรักมักจะแสดงให้เห็นว่าเมื่อคนรักตายจากไปแล้ว คู่รักอีกคนก็จะไม่ไปมีรักใหม่ ซึ่งเราคิดว่ามันเป็นการโกหกในโลกแห่งความเป็นจริง
>>>>
Quotes ที่ชอบจากเล่มนี้
What could it mean, that someone deep in misfortune could feel such joy at another's good luck?
One measure of love is the ability to speak aloud the unspeakble, secure in the knowledge of the bedrock on which you rest.
Romance and sleep, in this sense they are alike: Each arrives only when you're looking the other way.
...LOVE doesn't measure itself by the calendar.
What should man do but DARE.
Not having anything to offer, I shall accept nothing.
To love is to willingly lower our defenses, a terrifying prospect in any time and place but especially so at a time and in a place where we perceived ourselves as having so much to defend ourselves against.
To love is to give oneself over to another, to entrust to someone else a power that all good sense would have us reserve to ourselves.
Joy is a gift which it's stupid to argue
The earth had been thought to be flat...science has proved that the earth is round...they persist nowadays in believing that life is flat and runs from birth to death. However, life, too, is probably round.
The sufficiency and necessity of being quiet here with you (a lover).
...a relatively young person who'd lost a great love would have a chance at such a love again---after all, that would be only fair
การที่เราเอาหนังสือที่เราอ่านอยู่นั้นมาย่อลงใน blog ก็ไม่ได้ตั้งใจว่าจะมีคนอ่านมากมายหรอก แต่แค่เป็นการกระตุ้นตัวเองให้ตั้งใจอ่านเข้าไว้ และนึกเสมอว่ายังมีคนที่ยังรออ่านใน Blog อยู่ (หรือเปล่า)
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [