Why are we dying to live while we are living to die?
Group Blog
 
<<
พฤศจิกายน 2550
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
252627282930 
 
19 พฤศจิกายน 2550
 
All Blogs
 

โลกห้าเหลี่ยม



ผู้แต่ง : ประชาคม ลุนาชัย


เรื่องนี้ได้มาจากงานหนังสือครั้งที่ผ่านมาเพราะเห็นว่าราคาถูกและน่าสนใจ แต่ผิดหวังเล็กๆกับโครงเรื่องที่ดูจะเรื่อยๆและจบอย่างไร้ความสุขที่สุดที่เคยอ่านมา

เรื่องนี้เป็นเรื่องเกี่ยวกับเด็กวัดห้าคนที่ผ่านมรสุมชีวิตที่คนอายุอย่างพวกเขายังไม่สมควรที่จะได้เจอ แม้ว่าแต่ละคนจะมีลักษณะนิสัยที่แตกต่างกันไป แต่แต่ละคนก็ประสบชะตากรรมที่เลวร้ายคล้ายๆกัน คือยากจนข้นแค้นแทบไม่มีจะกินในบางครั้ง แถมยังถูกเพื่อนที่ตนรักและห่วงใยโกงอย่างไม่ปรานีอีก เรื่องนี้จึงเป็นเรื่องหนึ่งที่ทำให้ฉันได้มีโอกาสสัมผัสกับชีวิตที่แสนจะโหดร้ายที่แตกต่างกับที่ฉันพบเจอโดยสิ้นเชิง

ฉันไม่เคยรู้เลยว่าชีวิตของคนๆหนึ่งจะยากจนไม่มีจะกินได้ถึงขนาดนั้น บางครั้งก็รู้สึกสงสารตัวละครจับใจในขณะที่ในใจก็สงสัยว่าเรื่องที่เล่าจะมีจริงในโลกแห่งความเป็นจริงนี้หรือเปล่า

บางช่วงบางตอน ผู้เขียนได้เขียนให้น่าติดตามอย่างมาก ชีวิตของแต่ละคนที่แตกต่างและพยายามค้นหาสิ่งที่ตัวเองเฝ้าฝันนั้นเป็นแนวที่ฉันชอบ แต่ตอนจบดูจะไม่โสภาเท่าไหร่นักเพราะแต่ละคนล้วนประสบชะตากรรมที่ไม่ได้ดีอย่างที่ตัวเองฝันไว้

เจิด...นักรักที่ไม่เคยท้อถอยแม้สาวเจ้าจะส่งจดหมายด่ากลับมา
มวล...อดีตลูกเจ้าสัวผันตัวมาเป็นเด็กวัดที่ฝันอยากจะเป็นนักร้องสักวัน
คม...คารมคมคาย สมองดีแต่สุดท้ายก็ไปได้ไม่ถึงฝั่ง
สุข...สุขภาพทรุดโทรม แต่ก็มีใจสู้อยากเป็นครูดังหวัง
พร...ผู้ที่นึกถึงแต่ตัวเองที่อยากใส่เครื่องแบบ

ทั้งห้ามาอยู่รวมกันเพื่อเรียนต่อ หล่อหลอมความคิดความรักเข้าด้วยกัน และลาจากเมื่อได้เวลาไขว่คว้าความฝัน




 

Create Date : 19 พฤศจิกายน 2550
2 comments
Last Update : 19 พฤศจิกายน 2550 21:26:07 น.
Counter : 1157 Pageviews.

 

หนังสือน่าสนใจนะคะ แต่ชักไม่กล้าอ่านก็เพราะตอนจบซะแล้ว จริงๆไม่เกี่ยงนะคะถ้าจะจบแบบไม่แฮปปี้เอ็นดิ้ง ขอแค่สมเหตุสมผลก็พอ แล้วอันนี้จบเศร้าแล้วสมเหตุสมผลมั๊ยคะ หรือว่าเศร้าอย่างเดียว

 

โดย: TaMaChaN (narumol_tama ) 2 ธันวาคม 2550 15:33:29 น.  

 

จริงๆเรื่องนี้ตามความคิดเราแล้ว มันไม่ค่อยสมเหตุสมผลเท่าไหร่นะ
เช่น การที่คมที่เป็นคนที่เอาการเอางาน เรียนดีที่สุดกลับเป็นว่าเรียนไม่จบแล้วชีวิตก็ไม่ได้ดีอะไรหลังจากที่เพื่อนๆจากไปแล้ว
เราว่าคนฉลาดเรื่องเรียนก็ไม่น่าที่จะโง่เสี่ยงเอาชีวิตของตัวเองไปทำให้เน่าโดยการไม่เรียนต่อเพียงเพราะไม่มีเพื่อนและไม่มีจุดหมาย

จนสุดท้ายแล้วก็ยังไม่เข้าใจว่าทำไมต้องทำให้ชีวิตของแต่ละคนทุกข์ด้วย

 

โดย: LpDeeDa 3 ธันวาคม 2550 10:07:06 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 


LpDeeDa
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [?]




การที่เราเอาหนังสือที่เราอ่านอยู่นั้นมาย่อลงใน blog ก็ไม่ได้ตั้งใจว่าจะมีคนอ่านมากมายหรอก แต่แค่เป็นการกระตุ้นตัวเองให้ตั้งใจอ่านเข้าไว้ และนึกเสมอว่ายังมีคนที่ยังรออ่านใน Blog อยู่ (หรือเปล่า)
Friends' blogs
[Add LpDeeDa's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.