Rock Tree...ช่วงเวลาต้นไม้แบกหิน
ในที่สุดก็เข้าใจหัวอกคนซื้อหวยไอ้ความลุ้นระทึก ใจเต้นตุ๊บตั๊บราวกลองเพลนี่เอง มันทำให้อดรีนาลินในร่างกายพุ่งปิ๊ดความจริงก็น่าจะรู้สึกถึงเรื่องนี้มานานแล้วล่ะ เพราะหัวใจมันก็เต้นตุ๊บตั๊บแบบนี้มาทุกซีซั่นเพียงแต่ว่า...The Master มันย้ำให้เห็นภาพซ้ำด้วยไอ้ล็อตโต้หลอกตาส่งมาเออว้า....คนเราชอบความรู้สึกทั้งลุ้นทั้งเสี่ยงแบบนี้นี่เองชีวิตจืดๆในแต่ละวันจะได้มีสีสันเพิ่มเติมอย่างกระทู้ในพันทิปด้วยกระมัง เราว่าคนตั้งกระทู้ล่อเป้าหลอกด่านี่คงใจเต้นตุบตับไม่ต่างกันหรอกนะลุ้นผลลัพท์ มีความสุขปนสะใจที่ได้กระแหนะกระแหน และได้รับการกระแนะกระแหนปนด่าทอคืนกลับมา...คงจะจริงอย่างที่เคยลงเรียนวิชาปรัชญา ว่าคนเรามีความ 'จิต' แฝงอยู่ในสายเลือดคอนครั้งที่สองผ่านไปมันน่าลุ้นตรงไหนเหรอเราลุ้นจนหัวใจเต้นเพราะความคิดที่ว่า เด็กทุกคนจะได้กลับเข้าบ้านหรือเปล่า เท่านั้นเองตอนล็อตโต้หมุนติ้ว ช่วงนั้นล่ะระทึกสุด คิดว่าคงมีคนกลั้นหายใจหลายร้อยชีวิตทรูนี่มันเก่งจริงๆเว้ยเฮ้ย กวาดนักการตลาดมันสมองเยี่ยมเข้าซีพีจนเกลี้ยงเมืองไทยหรือไงฟะสร้างทอร์คออฟเดอะทาวน์ในทาวน์เล็กๆได้มันทุกรอบที่ลงมือเหมือนกับทั้งชีวิตคลุกคลีกับแฟนคลับมาจนแทงใจดำกันออกหรือที่จริงแล้ว...วิธีการคิดของแฟนคลับนั้นถูกสร้างขึ้นตามเส้นที่มองไม่เห็นที่ทรูขีดไว้กันแน่เริ่มบล็อคด้วยการบ่นเลย เอิ้กกกกกความจริงเมื่อคืนเป็นคอนที่ดูแล้วมีความสุขมากมีสาเหตุส่วนตัวไม่เกี่ยวกับใครแม้สักนิดตั้งแต่เราดูรายการเอเอฟมาจนมีเดอะมาสเตอร์นี่เมื่อคืน เป็นครั้งแรกจริงๆที่พ่อมานั่งดูด้วย หลังจากที่เมียงมองส่ายหัวผ่านไปจะห้าปีแล้วพร้อมบ่นเบาๆไม่เคยเข้าใจแรงดึงดูดอย่างแรงก็คือ กีต้าร์ฮีโร่ ที่จะออกมาโชว์นี่เองด้วยความที่ไปหลอก บอกตรงๆว่า หลอก หลอกพ่อว่าจะมีคุณกิตติ กีต้าร์ปืน มาร่วมโชว์ด้วย ก็เลยสามารถดึงพ่อตัวเองมานั่งดูพร้อมกันได้ครั้งแรกในชีวิตตอนเปิดตัวด้วยประวัติพี่โอมพ่อเลยยิ่งตื่นเต้นด้วยความที่ชอบเป็นการส่วนตัว ถามว่า โอมจะโซโล่กีต้าร์ด้วยหรือเปล่า อยากฟังเพลง friends อีกครั้งเราก็หลอกไปเรื่อยๆ ดูกันพ่อดูกัน ไม่แน่เปิดตัวรายการพ่อถามปนสงสัยอย่างแรง ว่าไอ้ระยิบระยับปิ๊บๆปั๊บๆนี่มันคืออะไร พอรู้ว่าป้ายไฟ ยิ่งงงคูณสิบเข้าไปอีก...โลกเรามันต่างกันแล้วนะพ่อนะแล้วคำถามต่อมาแทบทำให้เราหัวเราะก๊ากตกเก้าอี้พ่อถามว่า ทำไมคอนเสิร์ตร็อคมีแต่ผู้หญิง55555เวนล่ะตู....ลวงพ่อตัวเองมาดูอะไรฟะนี่เมื่อเวลาผ่านไปจนจบในตัวมันเองแม้จะผิดหวังเล็กๆที่ไม่เห็นกีต้าร์ปืนที่รอคอยแต่มีพี่โอ้ โอฬาร พี่ป๊อบ เดอะซัน แค่นี้พ่อก็มีความสุขแล้วและยิ่งกับจั๊ก ชวิน...พ่อชมไม่ขาดปาก บวกกับพัดชายิ่งทำให้ทึ่งแต่พ่อก็ทายไม่ถูกแฮะว่าลูกตัวเองชอบใคร ทายสามครั้งผิดสามครั้งเลยไม่รู้ว่าพ่อไม่รู้จักลูกสาว หรือว่าลูกสาวตัวเองเป็นพวกหาความแน่นอนไม่ได้กันแน่แต่พอให้พ่อทายว่า ลูกตัวเองชอบโชว์ไหนที่สุดพ่อทายถูกแฮะ...รู้รสนิยมการฟังเพลงของลูกสาวตัวเองจริงๆRock Tree โชว์ที่ชอบที่สุดคือ เห็นใจกันหน่อย ของตุ้ยแม้เสียงร้องจะแหบแบบสุขภาพเสียงไม่สมบูรณ์แต่เศร้าอิ๊บอ๊าย...ใช้มันโต้งๆแบบนี้เสียงร้องทำไมเศร้าได้ขนาดนี้ เศร้าจนสัมผัสได้แล้วคนฟังอย่างเราแทบกดหัวใจตัวเองเอาไว้พอเพลงจบ ใจสั่นแทบตายตามส่วนอันดับสองก็คือ ลงเอย ของพะแพงพูดแบบเกรงใจเลยล่ะว่า เพลงนี้คือเพลงของแพง ส่วนที่ดีที่สุดในเพลงนี้ก็คือส่วนที่แพงร้องเสียงของแพงเกิดมาเพื่อร้องเพลงและเพอร์ฟอร์มเพื่อโชว์บนคอนเสิร์ตแพงกุมเพลงนี้อยู่ในกำมือตั้งแต่ต้นจนจบเป็นโชว์ที่ใจตรงกันทั้งพ่อทั้งลูกมาพูดถึงเจ้าของบล็อกพี่นัทกับต้อลตะกายดาว...ความรู้สึกนำพาตั้งแต่ต้นจนเกือบจบ พลาดนิดตรงพลิกโน๊ตที่มาสะดุด "จะไปเป็นคนยิ่งใหญ่" อ่ะนะ...อภัยในฐานะเป็นไลฟ์ (เข้าข้างสุดฤทธิ์)การดีไซด์เสียงคำว่า "ก็ฝันกันไป" ...ชอบมากเลยอ่ะ เสียงเซ็กซี่สุดๆและอย่างที่คิดไว้ เสียงเต็มของนัทมีพลังกว่าที่ใครจะเคยรู้ "หนทาง" คุมเสียงไม่แกว่งสักนิด...ช่วงที่ชอบที่สุดคือช่วงที่ดนตรีซอฟท์ลง เสียงเบาด้วยอารมณ์แบบนั้นคือฝีมือของนัทที่คุ้นเคยแต่ช่วงทึ่งคือการทอดเสียงของคำว่า ตะเกียกตะกาย ก่อนส่งท้ายมันย้ำอารมณ์ได้ดี...ร้องเพลงนี้เพราะนะนัทสักวัน...กาต้อลมิวบอกไงดีหวาไม่มีความรู้เรื่องเร้กเก้เลยแม้สักนิดช่วงต้อลพลาดก็ตลกดี ...เอ๋ยยย พลาดได้ไง จับห้องผิดเหรอ ไม่รู้ดิดูน่ารักดีเพลงนี้ มาตรฐานต้อลเพียงแต่ไม่ชอบตอนพี่วิทออกมา มันเหมือนอะไรเอ่ยไม่เข้าพวกไงก็ไม่รู้ต้องยกนิ้วให้ตอนประสานเปิดตัว ร้องช้าขนาดนั้นแล้วคำแต่ละคำต่างลงพอดีไม่มีเหลื่อมทั้งๆที่ไม่ได้ซ้อมคู่กันเท่าไรเลยท่อนร้องส่วนตัวของแต่ละคนฟังดูดี แต่พอจับคู่กัน เสียงต่างคนต่างมีเอกลักษณ์มันเลยฟังโดดล่ะมั้งลูกเล่นใส่เยอะแบบนี้เพราะเป็นเร้กเก้ด้วยใช่ไหมแล้วต้องชมเมโลดี้กับไลน์ประสาน...หูดีทั้งสองคนเลยนะ...เกือบลืม...คอนนี้ที่ชอบของต้อลที่สุดกลับเป็นเพลงfriends ปิดท้ายแล้วเสียงต้อลพุ่งแหวกอากาศมาคนเดียวนั่นล่ะประทับใจแม้แค่ท่อนเดียวและขอบ่นM1 ถึงแม้ต่างคนเวลาเจอกันน้อยมากแต่...คงรู้แล้วใช่ไหมว่าเพลงรวมถ้าซ้อมร่วมกันน้อยจะเป็นไงจะแค่เอาตัวรอดไปแบบนี้เหรอศักยภาพในตัวเองออกมาไม่เต็มร้อย..มันน่าเสียดายไปแล้ววีคหน้าคงแตกกลุ่มแล้วมั้งหลุดทั้งยวงห้าคน จะเล่นคอนให้ใครดูจะเหลือห้าคนไปอิมแพคเหรอในบ้านวีคสุดท้ายมีห้าคนอย่างAFเหรอแตกMเดี่ยวเลยก็ดีวัดกันไปเลย...อยากรู้เหมือนกันใครจะหมู่ใครจะจ่าแต่ที่อยากรู้ที่สุดลงทุนครั้งนี้ทรูเจ็บตัวหรือรอดตัวอย่างรู้จริ๊ง ช่วงเย็นย่ำได้ที พี่ชายอายุมากกกก อย่างนัทและต้า นั่งฟังความกลุ้มใจของน้องน้อยสุดในบ้านอย่างรอนเป็นตอนที่ทำให้บ้านมันมีชีวิตขึ้นมา....ขอส่ายหัว มีสิ่งมีชีวิตเดิน เล่น หายใจ แต่เหมือนไม่มีชีวิตติดใจคำพูดที่นัทบอกกับรอนเมื่อรอนคล้ายบ่นตัวเองว่า ที่ผ่านมาพยายามทำไปก็เหมือนไม่พอสักทีนัทบอกว่า เราวัดไม่ได้หรอกว่าแค่ไหนถึงจะพอ เพราะคนเรามีมาตรฐานต่างกันฟังแค่นี้...เหมือนไหล่ตัวเองเบาลง ใจราวกับเจอประตูทางออกแล้วนัทก็ทำให้พี่ทึ่งได้อีกครั้งที่พันล้าน ไม่รู้ทำไมเวลาฟังนัทให้คำปรึกษาใครมันจะโดนเต็มๆคำพูดของนัททำไมช่างมองโลกทะลุได้ขนาดนี้ มองความจริงที่มันเป็น ไม่ใช่ 'ควร' เป็นกำลังปลื้มเต็มอก อารมณ์ปัดวูบ...ตลกนัทมากถามว่ารอนอายุเท่าไรแล้ว เพราะเห็นรอนดูจะคิดมากเกินตัวนัทพูดว่า มาดูพี่นี่พี่อายุ 26 พูดทั้งหัวเราะแต่แบบความจริงมันช่างทิ่มแทง19 กับ 26 ช่องว่างมันโขอยู่เนอะ แต่นัทเอ๊ย พี่อยากบอกเราน่ะหน้าเด็กกว่าเด็กอายุ 19 อีกจริง...ไม่หวาน การรวมกลุ่มตอนเย็น มันช่างทำให้นึกถึงกลุ่มบำบัดของพวกฝรั่งตาน้ำข้าวการพูดคุยบอกเล่าช่างบ่งบอกนิสัยแต่ละคนจนเห็นได้ชัดโดยเฉพาะสองหนุ่ม ความไม่พอใจของนัทเป็นเรื่องเล็กๆน้อยคือ จะไม่พอใจมากถ้าใครสะกดชื่อตัวเองผิด ทั้งไทยทั้งอังกฤษ ฮ่า ฮ่า ฮ่า มันบ่งบอกมากว่า น้องเป็นเพอร์เฟคแมนน่ะนัทและ....เป็นหนุ่ม...ขี้รำคาญ เอิ้กกกกก กาต้อลหยิบฉลากได้เรื่องความท้าทายตี๋ยังไม่ได้ทันตอบ เราได้ยินเสียงแซวยิ้มๆดังมา"การตื่นนอนตอนเช้า" พี่นัทเย้าขึ้น...นานๆจะได้เห็นมุมนี้จากนัท ตี๋บอกว่า..อยากชนะตัวเองแต่ก็ทำไม่ได้ เช่นกรณีอ่านหนังสือนะแต่ก็ทำไม่ได้หรอก...คำตอบน่ารัก สารภาพโต้งๆแบบคนเป็นกันทั้งโลกแล้วตี๋น้อยบอกเล่าต่อว่า...แต่มารู้ว่าถ้าชอบอะไรจริงๆจะทำได้ เช่น การเล่นกีต้าร์ ทั้งๆที่ครอบครัวไม่ได้สนับสนุน อยากเข้าคณะดนตรีแต่ก็โดนท้วงไว้ อยากให้เรียนไว้ก่อนตี๋บอกว่ามาถามตัวเอง รักดนตรีไหม ก็รักจริงๆแต่ก็รู้ว่ามันยากมาก คนเก่งกว่าเรา หน้าตาดีกว่าเรามีเยอะมาก แต่ก็ท้าทายตัวเองเลยได้มาสมัครaf นั่นคือการชนะตัวเอง เป็นเรื่องความภูมิใจจริงๆ...เราชอบเด็กแบบนี้ ถ้ามีน้องนุ่งก็อยากได้แบบนี้ล่ะ เป็นเด็กที่ทำให้เรารู้สึกว่าทำไมมองทุกคนดีไปหมด ถึงเห็นด้านไม่ดีก็ไม่ใส่ใจ แต่ก็น่าห่วงตรงว่า จะโดนเอาเปรียบได้ง่ายมากเลย ฉลากจับมาอีกเรื่อง"ห้ามมาจากแฟนคลับด้วย" นัทขัดมิวเรื่องจะตอบคำถามเรื่องการได้รับความรัก"โอ๊ย พี่นัทพูดขัดคอ" ต้อลโวยแทน...ฮ่าฮ่าฮ่า น่ารักว่ะ ฉลากเปิดมาเป็นเรื่อง ความภูมิใจเจ้าหนุ่มน้อยขี้รำคาญได้เป็นคนตอบสักทีต้อลบอกว่า"ภูมิใจมากที่..ที่อะไรดี ที่ได้เป็นต้อลนี่ล่ะ ได้มาเป็นลูกคุณพ่อคุณแม่"...เป็นคำตอบแบบต้อลจริงๆ ง่าย ตรงไปตรงมา แต่กลางเป้าเป๊ะ เด็กอะไรก็ไม่รู้ไม่เคยปากหวานเป็นกับเขาเหมือน...น้ำเปล่านี่ล่ะ ธรรมดาแต่ชื่นใจทุกครั้งที่ผ่านลงคอ ต้อลบอกต่อว่า"ภูมิใจที่ได้รับการปลูกฝังจากพ่อแม่เรื่องดนตรีมาตั้งแต่เด็ก ทุกลมหายใจเป็นดนตรีไปหมด ไปไหนก็ต้องฟังเพลง เป็นชีวิตจิตใจของเรา ทำให้เราไม่ไปทางเสียหาย" กำลังตอบเป็นเรื่องเป็นราว เจ้าหนูหักเลี้ยวจนเอวตัวเองแทบหักว่า "ทำให้เราไปซิ่งมอไซค์... ไม่ใช่ละ เล่นดนตรี" ..พ่อหนุ่มเจ้าคารมคมคายเล่นเองตบเอง ทำทุกอย่างเสร็จสรรพไม่ต้องวานมือที่สามพอตี๋โดนให้ตอบจากต้อล ตี๋บอกภูมิใจมากที่ไม่ได้เกิดมาเป็นต้อล...ตี๋แซวหน้าตาเฉยมากกกกกต้อลเลยสวนภูมิใจมากที่ไม่ได้เกิดมาเป็นตี๋....กร๊ากกก ไอ้หนุ่มสองคนนานนานจะได้ยินต่อปากต่อคำกันแบบนี้...น่ารักโพด มาถึงคิวพี่นัทถ้าอยากฟังอะไรแล้วได้ความรู้สึกดีเยี่ยมเกิดขึ้นก็ต้องฟังจากนัทนี่ล่ะ"ภูมิใจในกลุ่มแฟนคลับ ซึ่งเขาไม่ชอบคำคำนี้ จะให้ใช้คำว่าคนรักนัท"...ศิลปินผู้รู้ใจ....ไปซะหมด แต่พร้อมจะขัดใจเสมอ...รึเปล่าจ๊ะมาฟังนัทเล่าต่อดีกว่า...."ที่สิงห์บุรี เล่นเกมกัน คนชนะจะได้ขึ้นมาเอารูปมาให้นัทเซ็นต์แต่เขาไม่กรูขึ้นมาแต่ปล่อยให้คนอื่นกลุ่มอื่นที่ไม่ได้ใกล้ชิดได้เข้าหานัทก่อน นัทรู้สึกภูมิใจที่ได้ถูกรักโดยคนดีดีที่พร้อมจะให้คนรักนัทมีเพิ่มมากขึ้น"...โห นัท นัทพูดแบบนี้ คนรักนัทจะไปไหนรอดว้า เรื่องเศร้าเสียใจเปิดมา เพื่อนๆพูดกันไปมาเจ้าหนุ่มน้อยทำหน้าเหวี่ยง พูดขึ้น "ก็ปล่อยมันไป" กร๊ากกก สไตล์ต้อลมาก พูดง่ายๆแต่ตรงจุด...ถ้าทำได้ต้อล...เจ้าหนูนี่ไม่ชอบความดราม่าว่ะ มาฟังพูดดิ"ไม่ค่อยมีเรื่องเสียใจเป็นคนแฮปปี้ ถ้าถามถึงความฝันก็ไม่มีเพราะหลับสนิททุกคืน" กร๊ากกกก กวนกาละแมร์สุดเหวี่ยงฉลากสุดท้ายมาสู่เรื่องความสุข"หมดเวลาสำหรับรายการเราแล้วนะครับ ขอบคุณมาก" กาต้อลชักหมดความอดทนในการดำเนินรายการ รู้อ่ะ...เด็กมันคงเบื่อเรื่องแบบนี้ การพูดจาเอาเรื่องภายในใจออกมาตีแผ่ออกอากาศ ไม่ใช่ว่าทุกคนจะสะดวกใจมันมีคนประเภท เรื่องส่วนตัวคือเรื่องส่วนตัวเรื่องความรู้สึกต้องเก็บไว้แค่กับตัวเองและมันก็ต้องมีคนประเภทตรงข้ามเรียบเรียงความรู้สึกออกมาตีแผ่ได้อย่างงดงามฟังแล้วดีทุกครั้งพี่นัทบอกว่า คือการได้เดินตามเส้นทางที่เราเลือกจริงๆเหมือนเราเจอคนที่เรารักจริงๆแล้วจะทำทุกอย่างเพื่อที่จะทำให้เราไปด้วยกันได้ เพราะเรารักมันจริงๆเราถึงทำได้" ...โหยยยย ใครจะได้ผู้ชายคนนี้ไปครองว้า คนที่ได้หัวใจผู้ชายคนนี้ เรียกว่าได้โชคสิบชั้นยังน้อยไป ฟังแบบซึ้งประมาณดราม่าเกาหลียังไม่หายไปจากใจก็แทบตกเก้าอี้เมื่อฟังเจ้าตี๋น้อยตอบอย่างจริงใจเกินเหตุตี๋บอกมีความสุขที่ได้ถ่ายทุกข์ตอนเช้า กร๊ากกกกก หลังจากยียวนไปหลายครั้งความจริงใจของกาต้อลก็กลับมา"ความสุขของต้อลไม่ต้องบอกคือการร้องเพลง และสุขยิ่งกว่าถ้าได้ร้องเพลงแล้วส่งการร้องเพลงของเราไปให้เขาแล้วเขามีความสุขที่ได้ฟังเราการได้ร้องเพลงทำให้เรามีพลัง บางทีเหนื่อยมากจากการทำงานแต่เหมือนได้รับพลังเมื่อขึ้นเวทีส่งพลังเห็นป้ายไฟ มาโบก มันเป็นสิ่งยิ่งใหญ่มาก"กาต้อลตบท้ายประโยคที่ทำให้อึ้ง"ความรักมากมายมหาศาลมันไม่ได้มาง่ายๆ"บางครั้งเราเคยถามกับตัวเองว่าเรามันบ้าหรือเปล่าที่ย่างเข้ามาสู่วังวนแบบนี้แบบที่ทั้งชีวิตไม่เคยรับรู้ว่ามันมีจริง ช่างบ้าบอวุ่นวายเกินคาดเดาและเกินกว่านิสัยใจคอแบบตัวเองแต่ว่า...ทุกครั้งจะได้รับคำตอบจากเด็กสองคนนี้กลับมาเสมอโดยที่น้องไม่ต้องมาบอกมาพูดอะไรตัวต่อตัวเลยด้วยซ้ำแต่ความรู้สึกที่ทั้งนัทและต้อลมอบวางให้เห็น ให้ได้รับรู้ว่าพวกเขาสองคน มีความรู้สึกดีดีที่มีคนรักพวกเขาอยู่รอบกายมันช่างหักกลบลบหนี้กับการเหวี่ยงเป็นระยะปลอดภัยได้หมดจดเจงๆ พี่ไม่ใช่พวกร้องขอหรอกนะ ยืนยันนอนยันนั่งยันซ้ำอีกทีเท่าไรก็เท่านั้นล่ะเมื่อไปถึงวันหนึ่ง...ได้ยินข่าวนัทตอนสามสิบ เจอต้อลในวัยสี่สิบ ห้าสิบ หกสิบ...พี่จะไปถึงไหมเนี่ย ความเข้มข้นทางอารมณ์มันคงจางไปตามกาลเวลาล่ะนะ เหลือเพียงสายใยจางๆให้จับแต่ทั้งนัทและต้อลจะคงเป็นเจ้าน้องชายที่ทำให้พี่ยิ้มได้เสมอแค่คิดถึงทั้งๆที่เราไม่ได้รู้จักเป็นญาติกากันนี่ล่ะโลกแฟนคลับAF ประหลาดขนาดนี้เลย...เหลือเชื่อไหมmoment in timeณ ขณะหนึ่งคือ น้องชายสองคนนี้นัทและต้อล
2หมิงกะอินชอน
ตอน ต้นมะพร้าวกะตู้จดหมาย