Group Blog
 
<<
มีนาคม 2552
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031 
 
15 มีนาคม 2552
 
All Blogs
 
เขิน...คือ เรื่องจริงนะนัท




นานแล้วล่ะที่ไม่ได้ดูคอนเสิร์ตไปนั่งเขินไป เขินจนต้องเม้มปาก
พอนัทร้องบอกพี่...เอ๋ยยยย มุบมิบอ่ะ

~ว่าฉันรักเธอโดยที่ไม่รู้จัก และฉันรักเธอตั้งแต่แรกพบหน้า~

พี่น่ะยกมือลูบหน้าแก้เขิน พอจับโดนก็รู้สึกได้ถึงความร้อนผ่าวของหน้าตัวเอง
ยังไม่ทันตั้งตัวติด นัทกระหน่ำความรู้สึกจนพี่ต้องนั่งยิ้มใต้มือตัวเอง

~ว่าสำหรับฉันนั้นเธอคือทุกสิ่ง เป็นแรงบันดาลใจเป็นทุกๆอย่าง~

นัทจ๋า...ใจพี่เต้นตึกตึก
สายลมฤดูร้อนพัดมาทักทายทั้งที่ๆอากาศบ้าตอนนั้นมันลอยตัวลดต่ำลง

นั่นสินะนัท

~แม้ว่าเรายังไม่ทันรู้จัก กันเลย~

แล้วทำไม...นัทถึงได้ทำให้พี่รู้สึกเหมือนหล่นตู้มลงไปในหลุมที่ไม่อยากปีนขึ้นมาล่ะนัท

รอยยิ้มสดใสของนัทตอนนั้น ความสุขในแววตาแบบนั้น มันผ่านเสียงเพลงออกมา
ความรู้สึกที่พี่ได้รับ
คือ
"เรื่องจริง"



....นี่ล่ะมั้ง ที่ทำให้พี่ฟังเพลงของนัทด้วยความสุขเสมอ
เพราะนัทมีความสุขที่ได้ร้องเพลง บทเพลงของนัทถึงทำให้คนฟังเพลงอย่างพี่ได้ทักทายเจ้า "ความสุข" ณ หนึ่งช่วงเวลา
แถมคราวนี้...
นัททำให้พี่รู้สึกราวกับถูกเจ้าชายขี่ม้าขาวคุกเข่าสารภาพรักต่อหน้า
พี่...เขินอ่ะนัท
เขินซะจนถ้ามีต้นหญ้าอยู่แถวนั้น คงถูกพี่ทั้งดึงทั้งถอนจนทลายราบพนาสูญ

...จะรับผิดชอบยังดีล่ะเจ้าน้องชาย
พี่ "เชื่อ" ทุกคำพูดที่นัทพูดออกมาจากหัวใจเลยอ่ะ








จบไปหนึ่งส่วนแล้วกับรายการนี้
อย่างที่เคยพูดไปล่ะ...สำหรับเราแล้วรายการนี้คือเกม ไม่ว่าจะเปลี่ยนชื่อไปอย่างไร มันก็ยังเป็นเกมที่เล่นกับความรู้สึกคนอยู่ดี

ถามว่ารู้สึกอะไรไหมกับความหน้าด้านของทีมงานคราวนี้
ไม่เลยว่ะ!
ก็พอคาดเดาตั้งแต่มีคำว่า "อังกอร์" โผล่ออกมาแนะนำตัว
เพียงแต่เดาผิดไปนิดว่า มันคือการหาทางเอาตัวรอดให้เอาเด็กเข้ารอบสุดท้ายทั้งหมดเท่านั้นเอง

ก่อนเริ่มคอน ได้รับข่าวมาว่าทางทรูขอลิขสิทธิ์เพลงปะกิตไว้แค่ห้าเพลง
เราก็เอ๊อ...
ตอนนั้นคิดล่ะว่า...พี่นัททำไมไม่อยู่m1ฟะ
...จะได้จบๆไปจริงๆสักทีรายการนี้สำหรับตัวเอง

พออาต้อยประกาศว่ามีคะแนนดับเบิ้ลพ้อยต์จากกรรมการ
...เอ๊อ~ ทำไมต้อลมันไม่อยู่ m2 ฟะ
...จะได้หมดเวรหมดกรรมสักที

เราว่า...
คนตามเป็นทาสทรูมาห้าจะหกปีแล้ว
คงชินแล้วมั้ง
อย่างเรานี่ล่ะ...มันไม่มีแม้แต่ 'ชา' ด้วยซ้ำ
มันเฉยอิ๊บอ๊ายเลยล่ะ

เซอร์ไพรส์ของทรูน่ะมีไว้เพื่อทรูเท่านั้น
ตามประสาพ่อค้าน่ะ...คำนวนต้นทุนกำไรไว้เรียบร้อย หาทางทำให้คำว่า "ขาดทุน" ลดต่ำที่สุดเท่าที่จะทำได้

คนอย่างเราๆจะไปทำอะไรได้
ในเมื่อพ่อค้าเข้ามาหน้าใหญ่ในโลกศิลปะ...
เราอาจดูถูกเขา
แต่อีกด้านเราก็กระหายในเงินในมันสมองส่วนตัวเลขที่โลกศิลปะทำเป็นหมิ่นแคลนนั่นล่ะ

สงสัยด้วยวัยและอยู่ในฐานะโดนกระทำมาตลอดห้าปีละมั๊ง
ทำให้เรารู้จัก "เลือก" ที่จะเสพส่วนที่มีประโยชน์และตรงรสนิยม
ส่วนนอกเหนือจากนั้น ไม่ขอเสียเวลาเหลือบแล
พอรู้สึกได้แบบนั้น...
เรากลับรู้สึกได้ว่า คนที่ได้เปรียบคือคนดูอย่างเราต่างหาก
พอเลิกเต้นไปตามจังหวะที่ทรูประโคมเร่งเร้า
เราก็เดินชมนกชิม(เด็ก)ไปตามประสา
ปล่อยทุยมานคิดจะเอาเงินดูดเงินไป...ดึงให้ข้าพเจ้ากลับมาสู่วังวนนี้ไม่ได้อีกแล้ว


...ถ้ายังมีสิ่งหนึ่งที่ติดใจ ก็คือ
ความโหดร้ายในจิตใจของรายการแบบนี้
ไม่ต้องดูอื่นไกล เจ้าหนูรอนคือcase studyเป็นอย่างดี
คุณจงใจปล่อยเด็ก...ทั้งๆที่รู้อยู่เต็มอก ว่า เด็กมันว่ายน้ำไม่แข็ง
แต่กลับถีบเด็กลงไปกลางทะเลท่ามกลางคลื่นที่กำลังบ้าคลั่งและเต็มไปด้วยฉลามได้ไง
จนพอเห็นเด็กตะเกียกตะกายจนแทบตายให้เห็นต่อหน้าค่อยโยนเชือกลงไปฉุดดึง
ฟังรอนร้องลั่นอย่างเก็บอารมณ์เป็นสุขไม่อยู่ว่า "ขอโทษจริงๆครับ แต่ผมมีความสุขจริงๆ"
...ฟังแล้วไม่สะท้อนใจบางอย่างบ้างเหรอ
กระทำแบบนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า เด็กพวกนี้หัวใจไม่ได้แกร่งเท่ากันหรอกนะ
อายุและประสบการณ์ไม่ได้รอเวลา "เชือด" ได้ในเวลาเดียวกันจริงไหม
การโหมทำบุญน่ะ มันหนีบาปที่กำลังวิ่งไล่กรวดมาอย่างกับจรวดไม่ไหวแล้วมั้ง






ลูกทุ่งโมทาวน์
ส่วนประทับใจมีมากกว่าส่วนขัดใจ

เพลงที่ "จำ" จนประทับใจ
เลือกมาสองเพลง

เพลงแรกคือ ช่วงที่ดีที่สุด
อาจเพราะเพลงนี้เฝ้ารออย่างคาดหวังมาตลอดตั้งแต่ได้ฟังต้อลซ้อมแล้ว
ก่อนเริ่มคอนถึงกับต่อลำโพงตัวเก่งเข้ากับเครื่องรับเพื่อเสพทุกส่วนที่พึงมีให้เต็มคราบ
แล้วต้อลก็ไม่ทำให้ผิดหวังจริงๆ ต้อลตบเพลงนี้ซะกลมกล่อม ไม่มีมากไปและยิ่งไม่มีน้อยไป
เสียงของกาต้อลนำความรู้สึกไปตามเพลงตั้งแต่ต้นจนจบอย่างเต็มด้วยอารมณ์ความรู้สึก
ช่วงทอดเสียงเพื่อนำ หยุดเพื่อดึง ขยี้คำเพื่อให้รู้สึก มันคือการนำความรู้สึกผ่านเพลงคลุมด้วยฝีมือที่มีในตัว
ยิ่งอิมโพรไวส์ส่งท้าย มันเต็มด้วยความรู้สึกลึกๆจากใจจนคนฟังรู้สึกถึงได้
(ใช้คำว่า "รู้สึก" ได้พร่ำเพรื่อจริงๆ แต่ต้อลร้องเพลงนี้แล้วทำให้นึกถึงคำอื่นไม่ออกเลยทีเดียว)

...ถ้าจะไม่พูดถึงข้อผิดพลาดบ้าง ก็ดูจะเป็นการอวยไป
สุขภาพเสียงของต้อลดูจะไม่เต็มร้อยในการร้องเพลงนี้ สังเกตได้จากการเก็บลมไม่เพียงพอ จนทำให้ท้ายคำปล่อยตัวสะกดทิ้งไปหลายครั้ง
คำว่า วัน ผ่าน วาน....ตัวสะกด น หนู ไม่มาเลยสักครั้ง
ฟังแล้วเสียดาย เพราะคราวนี้ต้อลร้องละเอียดมาก มาพลาดลูกเล็กๆแบบนี้มันทำให้คนฟังเกิดสะดุดรออย่างช่วยไม่ได้
แต่ก็ไม่เป็นส่วนสำคัญ เพราะเมื่อนึกย้อนไปถ้าไม่คิดจะค้นก็จะไม่ติดใจ
อารมณ์ในเพลงผ่านเสียงร้องคือช่วงที่ดีสุดอย่างไม่ต้องสงสัยแม้สักนิด

...ขอบใจนะต้อล
น้องได้มอบ "ช่วงที่ดีที่สุด" ในความทรงจำครั้งหนึ่งให้พี่แล้วล่ะ



อีกเพลงที่เรา "จำ" อย่างน่าแปลกใจตัวเอง
อาจเป็นเพราะช่วงซ้อมฟังตี๋ร้องด้วยอารมณ์ลุ้นมาโดยตลอดว่า ตี๋จะรอดไหมว้ายิ่งบวกท่าเต้นในโชว์อีกยิ่งวิตกล่วงหน้าหลายเท่า
แต่พอสคริปต์ที่ตี๋ทุ่มเทคิดเปิดมา มันคือส่วนนำร่องเพลงได้ดึงอารมณ์ร่วมคนดูอย่างสุดยอดไร้ที่ติ

เพลง คนข้างล่าง
โดยส่วนตัวแล้วคิดว่าเพลงนี้โน๊ตมันประหลาด ขึ้นๆลงๆชวนให้ร้องเพี้ยนได้ง่ายมากเลย
พอมาใส่ลูกเอื้อนเข้าไปยิ่งน่ากลัวเข้าไปใหญ่
แต่ว่า...ตี๋กุมเพลงนี้จนอยู่หมัด (แม้จะเพี้ยนต่ำเป็นระยะก็ตาม)
...ความพยายามกับลูกเอื้อนปิดท้ายของตี๋ น้องได้ใจพี่ไปจนหมด บวกกับเสื้อสีชมพูหวานช่างเข้ากับหน้านิ่งๆแบบนั้น

นี่คือ "การโชว์" ที่ดีที่สุด รวมทั้งการร้อง การเล่น การแสดงเข้าไปเป็นเรื่องราวเดียวกัน
ให้ความรู้สึกแบบเดียวกับที่รู้สึกถึงเพลง Mambo No.5 ที่ต้อลเคยโชว์ไว้ตอนAF4
แล้วเราอยากคิดว่า นี่คือโชว์บนเวทีใหญ่ที่ดีที่สุดของตี๋แบบที่ตี๋สมควรได้รับเมื่อเกือบสองปีที่แล้ว แทนที่จะไปโดนแบบอ่อนซ้อมอย่างนั้น



ถ้าประกวดเป็นกลุ่ม อย่างที่ทางทรูแบ่งกลุ่มมาตั้งแต่แรกเริ่ม
กลุ่มM2ก็ต้องชนะไปอย่างไม่ต้องสงสัย
เพลงหยุดคือเพลงที่ดีที่สุดของกลุ่มนี้ตั้งแต่รวมกลุ่มกันมา
ทุกคนร้องเล่นเต้นอย่างมีความสุขและไปด้วยกัน

แต่อย่างที่นัทพูดกับต้อลตอนกลับไปบ้านนั่นล่ะว่า "แต่มันเป็นอะไรที่ไม่แฟร์มากที่บอกว่า ทีมm1ทีมเวิร์คไม่ดีเท่า เพราะเพลงหวานขม มันเตรียมมาร้องคนเดียวอ่ะ"
แล้วต้อลบอกกลับไปว่า "ไม่เป็นไรหรอก ขำๆ"

นั่นสินะ
เด็กไม่เคยคิดแข่งกันแม้สักนิด
...แถมอยากตะกายหนีออกบ้านก่อนกัน ถ้าจะว่าไป

และย้ำอีกทีจริงไหม
นัทเป็นคนคิดละเอียด ใส่ใจความรู้สึกคนรอบข้าง
ส่วนต้อล ไม่ใช่คนคิดมาก ไม่เก็บเรื่องราวบางอย่างให้รกสมอง
...โขยกรวมกัน ก็...พอดีเล๊ย




จบคอนวีคโมทาวน์ลูกทุ่ง
ภาพและความรู้สึกที่ติดในความทรงจำเรา
เป็นภาพหลังจากประกาศผลจนเพลง "ฤดูที่แตกต่าง" ดังขึ้น
ต้อลที่อยู่อีกฟากเดินถอยหนีลงมา มองหาใครสักคน แม้มีเพื่อนคนอื่นมาแตะทัก ต้อลแค่หันพยัก
สายตาที่เหลือบแล ขายาวๆก้าวเดินหา ปากขยับเรียกแม้ไม่เสียง แต่เรากลับได้ยินดังชัดในใจ
"พี่นัท "

....แม้ภาพจะไม่ได้ตามต่อ
แต่เพื่อนมาบอกว่าเด็กสองคนเดินมากอดกันชั่วครู่
แค่นี้...ก็เพียงพอแล้ว






"เพื่อน" น่ะ มีเงินทองมากมายท่วมฟ้าก็หาซื้อไม่ได้หรอกนะ
แม้กระทั่ง "เวลา" ก็อาจไม่นำพาให้มาพบเป็นเพื่อนกันได้
แต่คือ "ช่วงเวลา" ของตัวมันเอง ที่ทำให้มา "เจอ" กัน
รักษาเอาไว้นะเจ้าน้องชาย






Create Date : 15 มีนาคม 2552
Last Update : 15 มีนาคม 2552 15:53:26 น. 7 comments
Counter : 870 Pageviews.

 
ซุ่มอ่านบลอคคุณคิวอยู่เรื่อยๆ นะคะแต่ไม่ค่อยไ้ด้เม้น
เป็นพวกคิดได้แต่เขียนไม่เป็น ฮะๆ

แต่ลงทุนเม้นครั้งนี้บอกตรงๆ เลยค่ะ ว่า
มาเพื่อตัดหน้า gibt แฟนพันธ์แท้คุณคิว

ทั้งสามเพลงนี่ชอบเหมือนคุณคิวเลยค่ะ

เพลงเรื่องจริงนี่ รับรู้ได้จริงๆ ว่านัทส่งให้แฟนคลับเต็มๆ
เป็นเพลงที่ฟังแล้วมีความสุขมากๆ

ส่วนช่วงที่ดีที่สุดของกบนี่ คงไม่ต้องอะไรมาก กบมันเทพพพพพพพพ ขึ้นโน้ตแรกมาก็เป๊ะเลย
กบเทพพพพพพพพพพพพพพพพพพพพ


ส่วนช็อตสองพี่น้องกระดึบๆ มายืนกอดคอข้างเวทีด้วยกันนั้น
เนื่องจากเห็นกับตา จะรู้สึกเหมือนกับว่า เค้าส่งกระแสจิตเรียกกันมาจริงๆ
กบน้อยเดินมาก่อน พี่ชายเดินตามหลังมา
เดินมาถึงข้างกบปั๊บ กบมันคว้าคอพี่ชายมากอดไว้ทันทีประหนึ่งมีตาหลัง
เค้าปลื้มมมมมมมม



อีกคนนึงที่ขอพูดถึงคือ "จีน"
ไม่ใช่เรื่องร้องเพลง แต่"อิจฉา" อะ อิจฉาจีนมากมายยยยยย
อยากเป็นจีนบ้างอะไรบ้าง กรี๊ดดดดดดดดดดด


สุดท้าย... บิ๊ก พี่ขอนะ เม้นแรกเนี่ย กริๆ


โดย: yessir วันที่: 15 มีนาคม 2552 เวลา:18:19:57 น.  

 
มาบอกว่า
อย่าบอกนะว่า..ไม่มีใคร



เมื่อฉันกระโดดตึก


มะเชื่อลองคลิกที่รูป
จะรู้ว่าคุงมีเพื่อนมากมาย
สู้ๆ...ผมจะอยู่ข้างคุณตลอดไป



โดย: พลังชีวิต วันที่: 15 มีนาคม 2552 เวลา:23:39:16 น.  

 
พี่ Q


เอามาฝากค่ะ

Photobucket


สายตานี้ คิดว่ามองใคร?? ฮะ ฮะ คิดเอาเองนะ




ต้อลเดินมากอดนัทกลางเวที แว้บบบบบบเดียวจริงๆ ค่ะ
แถมยังโดนบังไปตั้งมากด้วย (เพื่อนบังหมดเลย)

แบบว่า กอดแล้วกรี๊ดลั่นอะ.... มันเลยนึกว่าไฟฟ้าช็อตมั้ง




นี่ๆ ตู่น่ะ เอ็นดูต้อลนะ

แต่ยอมรับว่ามีหลายๆ ครั้งเหลือเกิน ที่ไม่พอใจ
แต่ไม่ใช่การไม่พอใจจากตัวต้อลเองเลย




แต่อันนี้เห็นด้วย

"...โขยกรวมกัน ก็...พอดีเล๊ย"


เป๊ะ~!!


ปล. อยากบอกว่าถ่ายต้อลมาแยะจริงๆ
เยอะแบบว่า.. รองจากนัทคนเดียวอ้ะค่ะ ฮะ ฮะ

แถมยังหล่อทุกมุมอีก อูย ไม่ไหว หล่อไม่บันยะบันยังเล้ยยยกบเอ๊ยยยย

Photobucket


โดย: tazzz วันที่: 16 มีนาคม 2552 เวลา:0:07:14 น.  

 
พี่คิวที่รักและเคารพ...

เค้าโดนแย่งความเห็นแรกมาสองรอบแล้ว...




ตอนนี้กำลังเซ็งกับกติกาแก้เหงาของบริษัทบ้าๆที่พี่น้องจะต้องตกเป็นทาสไปอีกสามสี่ปี...

ตอนนี้บิ๊กเองกำลังจะกลายเป็นคนดูที่จะหลุดพ้นความเป็นทาสไปแล้วอย่างไม่น่าสงสัย...

ติดที่พี่กับน้องแค่นั้นจริงๆ


"เรื่องจริง"และ"ช่วงเวลาที่ดีที่สุด" คือโชว์ที่ดูแล้วมีความสุขและซึ้งใจ

อยากตะโกนดังๆว่าพี่น้องทำได้ ^^






โดย: gibt วันที่: 16 มีนาคม 2552 เวลา:0:36:07 น.  

 
ชริ

รีบมากันเชียว

เค้ามาเอา M ตุ้ยก็ได้ ...พักนี้ตุ้ยยิ่งได้ใจอยู่

...

เรื่องจริงนี่ ...หนูยิ้มว่ะพี่ Q ...ทั้งยิ้มทั้งหัวเราะ อารมณ์เหมือนได้ฟัง 'รักเธอ'

...เป็นการจบที่สวยงามมาก ๆ ของศักดาทร

...แต่เพลงที่หนูชอบมากที่สุด ไม่นับที่หนูคิดว่าเพราะที่สุด คือ หยุด อ่ะค่ะ

มันสนุกอ่ะพี่ ...เป็นการจบที่สวยงามของ M2 ...แบบว่า จริงอย่างที่ใครว่าไว้นะ เราอ่ะชอบ M1 M3 ที่ความสามารถ (หลาย ๆ คนในนั้น) ...แต่หนูรัก M2 ว่ะพี่



ช่วงที่ดีที่สุด ...หนูชอบตอนต้อลซ้อมมากกว่าแฮะ แต่ก็เป็นเพลงที่หนูชอบมากที่สุดในสองเพลงของ M1 อ่ะค่ะ

ชอบคนข้างล่างด้วย ...ตี๋มีอะไรมา surprise หนูอยู่เสมอ (พักนี้เลื่อนมาเป็นน้องรักอันดับที่ 3 )

เป็นเด็กตรง ๆ พูดน้อย ต่อยหนัก รักเพื่อน

...รักตี่อ่ะ

...

ต้อลก็น่ารักนะพี่ Q ...คนชอบคิดว่าหนูไม่ชอบน้อง จริง ๆ แล้วหนูรักน้องน้อยกว่าหนูห่วงมากกว่า

ห่วงแล้วก็เลยชอบบ่น ไอ้บิ๊กรับไปเต็ม ๆ

ห่วงทั้ง ๆ ที่ไม่ใช่ญาติเนี่ยแหละ ที่มากที่สุดคือ เรื่องเรียน

แต่นะแหละ ...เรื่องของมัน

...

กะเรื่อง ...ที่ต้องตีกะพี่ Q แหง ๆ คือ ...เรื่องกาละเทศะบางที

บางทีน้องกบก็ช่างตรง ฮา เถื่อน ๆ ซื่อ ๆ อ่อนโยน ได้ใจ

บางทีหนูมองว่า มันมากไป ...ไม่ได้ว่า การกระทำใด ๆ ของน้องมันจะมาทำให้หนูลงไปแดดิ้นหรอก เพราะอย่างที่บางคนรู้ดี ถ้าหนูไม่แคร์หนูไม่พูด ไม่สน ตาไม่แลเลย

แต่ที่บางทีขวางน่ะ เพราะกลัวน้องมันจะตกม้าตาย เพราะนิสัยบางอย่าง

แต่ก็น่ะแหละ ที่เราได้อมยิ้มไปกับน้อง ก็เพราะความเป็นน้องเหมือนกัน

เพราะงั้น ...น่ะแหละ ต้อล

...

ต้อลเป็นของแปลกอ่ะพี่ สำหรับหนู ...ไม่ได้แปลกดี หรือแปลกไม่ดี ...แต่น้อง ...ไม่เหมือนใคร

คือเป็นคนที่ ถ้ากำหนด circumstance มาให้ แล้วถามว่า ต้อลจะทำยังไง ก็พอนึกออกกันเลยน่ะแหละ

อันนี้ชมนะเนี่ย เดี๋ยวจะโดน email มาประนามอีก

555

...

แต่ที่ทำให้เลิกพูดถึงน้องแบบนาน ๆ ทีจะกล้า ...ไม่ใช่ไม่ได้เห็นน้องเลยนะพี่ แต่เพราะคนรอบข้างที่ช่างน่ากลัวมากกว่า

บางทียังไม่ทันอ้าปากเลย มาละ

งุงิ งุงิ

...



...

...

พูดถึงเพลงแล้ว ...ไอ้เพลง รัก นี่มันอาร้ายยยยยย

เฮ้ออออออออออ

น้องชั้นสองคน ...ฟังไม่ได้เลยพับผ่าเหอะ

...

พี่มองรายการนี้อย่างคนหลุดพ้นดีแท้ ...หนูคง หลุดไปเลยมากกว่า

ปกติ ...สังคม fc ก็ ...แปลกมากแล้ว

มาเจอสังคม ...เฮ้ออออออออออ เอาเวลาไปทำอย่างอื่นนอกจากนอยด์ ...ประเทศชาติจะเจริญกว่านี้

มาเป็นอาจารย์สอนเด็กอย่างเราก็ได้ ...เด็กดี น่ารัก พร้อมจะเรียนรู้ ต้องการความใสใจมีมากมาย

อ้าว ...แล้วเกี่ยวอะไรด้วย ?!!



...

...

...

นี่หนูมาป่วน blog พี่ใช่มั้ยเนี่ย


โดย: Giraffe-P วันที่: 16 มีนาคม 2552 เวลา:5:34:25 น.  

 
^___^


ช่วงที่ดีที่สุดคือเรื่องจริงค่ะ


เสี้ยววินาทีที่พี่น้องกอดกันกลางเวที

กับอีกเสี้ยววินาทีที่ต้อลโอบพี่นัทตอนรับดอกไม้จากฟค.


แค่สองเสี้ยววินาทีนั้น

แต่มันยืนยันได้ว่า


เพื่อน..ไม่ว่ากี่นาที ก็ยาวนานเสมอ

^__^



โดย: lykar (fafay ) วันที่: 16 มีนาคม 2552 เวลา:15:03:57 น.  

 
สวัสดีค่ะคุณyessir เราจำได้ค่ะ ล็อคอินนี้คุ้นมากมายจริงๆ ขอบคุณนะคะ
...ประมาณว่าวีคนี้คงมีคนอยากเปลี่ยนชื่อเป็นจีนกันเป็นทิวแถว
แกมยุ้ยๆของกบมีมลทินซะแล้ว

หนูตู่ พี่ว่ารูปหนูน่ะลำเอียงอ่ะ
ช่วงเวลาที่ดีที่สุด กล้องหนูจับที่พี่นัทนี่นา
กร๊ากกกก แบบว่าคนไม่รู้จักก็อ่านออกว่าเจ้าของภาพน่ะให้หัวใจวางไว้ที่ใคร


..เรื่องกบ พี่ก็พูดไปงั้นล่ะ(บอกรวมกับหนูพลอยด้วยเลย)
พี่น่ะมองต้อลออกมาตั้งแต่ในบ้านตอนโน้นแล้ว พูดกับเพื่อนด้วยความเป็นห่วงมาตลอดว่า ต้อลออกมาเจอดีแน่กับนิสัยแบบนี้

กาละเทศะส่วนที่ขาดหายของกบมันพร่องอย่างแรง พอมองออกจากกรณีศึกษาเรื่องบิ๊กตอนนั้นแล้ว
ดีที่กบเป็นเด็กรู้จักแก้ไขและคิดได้(เมื่อเจอดีแล้ว)
แต่ไอ้ที่คิดได้ คิดได้นี่นะ พี่ก็ได้ข่าวมาเป็นระยะ ขนาดคนที่รักมันแบบโงหัวไม่ขึ้นยังอดออกปากว่าไม่ได้เลย

จะออกตัวดีไหม
กลุ่มเพื่อนพี่แต่ละคน อย่างนี้ทั้งนั้นเลย ปากเสียเกินจนเรียกว่าปากหมา(เอามันตรงๆแบบนี้ล่ะ)
คือก็รู้ว่าไอ้ที่มันปล่อยออกมาทั้งคำพูดและท่าทางน่ะมันคิดน้อยมากจนบางทีพี่ตะโกนใส่หน้าพวกมันว่า หัดมีหัวคิดบ้างสิโว้ย
ดีที่มีความจริงใจมาหักกลบลบหนี้ไปได้นะ
ไม่งั้นคงคบกันไม่ได้ยาวนานทั้งๆที่ตีหัวกันไปมาอย่างนี้ล่ะ


พี่ก็เลยมองกบด้วยสายตาเข้าใจและบางทีก็ไม่รู้สึกรู้สาเท่าไร
คงเพราะหยาบมาจนเคยตัวน่ะพี่อ่ะ

กบมันต้องเรียนรู้ไปเรื่อยๆ
ดูก็รู้ว่าเป็นลูกแหง่ มีคนคอยทำอะไรให้หลายอย่าง
ดีแล้วที่น้องมันก้าวมาสู่โลกทำงานที่โหดหินแบบนี้ จะได้เรียนรู้ปรับตัวไปพร้อมๆกัน

พี่มีเรื่องเล่านะ
มีพี่คนหนึ่งที่สามารถต่อปากต่อคำกับกบได้
เจอกบแล้วเตือนมันว่าให้รู้จักสตรอเบอร์รี่บ้างอะไรบ้าง
รู้ไหมกบมันตอบว่าไง
มันตอบเสียงห้วนว่า "ต้อลไม่ชอบกินสตรอเบอร์รี่"
แล้วจากนั้นมันก็ทำหน้าเหวี่ยงตลอด

พี่ฟังแล้วก็กร๊ากอ่ะ
เออ...นี่ล่ะว้ากบอ่ะ
นี่ล่ะที่ทำให้พี่ยังชอบเด็กคนนี้ไม่หน่ายไปกับเรื่องบ้าๆซะ

อย่างพลอยว่าล่ะ
ทำไมบางคนบางกลุ่มมันดราม่านักหนาฟะ
กบมันไม่ใช่เจ้าชายนะ มันไม่น่ารักถึงพี่จะติดปากว่าต้อลน่าร๊ากกกกก็เถอะ
กบนี่น่ะเด็กผู้ชายห่ามโคตรคนหนึ่งเลยล่ะ
พี่ก็ได้แต่อวยพรล่ะ
สักวันเจอดี...ซึ่งจริงแล้วก็เจอเป็นระยะแล้วนี่กบน่ะ
กบจะค่อยๆซ่าน้อยลง คิดเป็นมากขึ้น รู้ว่าในสังคมมันต้องมีหน้ากากบ้างอะไรบ้าง(ถึงเกลียดสตรอเบอร์รี่แต่กินแต่นมสตรอก็ได้น้อง)

อย่างพี่นัทน่ะ
คุณชายของจริง..พี่ไม่กล้าเถียงสักนิด
คุณสมบัติ รูปสมบัติครบถ้วน
อย่างที่เคยบอกไปล่ะ...ใครได้หัวใจน้องคนนี้ไป ลอตโต้ร้อยล้านก็ไม่ยอมแลก

แต่จริงๆกับนัทพี่ก็รู้สึกแบบเดียวกับต้อลเลยนะ
คือทั้งรักทั้งห่วง(ไหนเคยเขียนว่าแค่ชอบไง...ฮ่า นั่นล่ะความหมายแบบนั้น)
โดยเฉพาะเรื่องห่วงน่ะ...ห่วงเหมือนกันแต่ต่างกัน
แต่มั่นใจอยู่อย่างว่า เด็กสองคนเอาตัวรอดแน่ จะสะบักสบอมบ้างก็คือรสชาติของชีวิต



คนเราน่ะมันมีแรงดึงดูดต่อคนอีกคนต่างกันเนอะ
ไม่งั้นรายการแบบนี้มันจะฮอตฮิตได้ไง


ช่วงที่ดีที่สุดคือเรื่องจริง
เนอะคุณlykar
จริงไหมหนูบิ๊ก


โดย: Quaver วันที่: 17 มีนาคม 2552 เวลา:11:21:38 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

Quaver
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 77 คน [?]




เป็นคนหัวแข็งที่มาพร้อมรอยยิ้มอ่อนๆ
เป็นคนหัวอ่อนที่มาพร้อมท่าทางแข็งๆ




Friends' blogs
[Add Quaver's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.