ถ้าเมื่อวานไม่ผ่าน วันนี้ก็ผ่านฉลุยนะต้อลนะ

บนโต๊ะอาหารเย็น
ต้อลนั่งหัวเราะขำจนตัวโยน หัวเราะอยู่คนเดียว
กล้องจับด้านหลัง ช้อนมาด้านข้างเห็นเจ้าหนุ่มก้มหัวเราะไม่ยอมหยุดกับจานข้าว
คนดูอย่างเราก็สงสัยแทบขาดใจ ไอ้หนูคนนี้หัวเราะอะไรฟะ
รอ...เหมือนจะไม่นาน
พี่วิทย์นั่งอยู่ข้างๆก็เริ่มเฉลยให้เพื่อนร่วมโต๊ะและคนดูอีกหลายชีวิตหูผึ่งรอฟัง

พี่วิทย์เริ่มด้วยว่าต้อลมาถามว่าพี่รู้จักประวัติจิ๋นซีฮ่องเต้หรือเปล่า
แล้วก็ว่าต้อลมันก็เริ่มเล่าว่า เขามีพี่น้องสามคน
คนแรกชื่อ จิ๋นA
คนที่สองชื่อ จิ๋นB
คนสุดท้ายชื่อ จิ๋นC

จากนั้นเจ้าหนุ่มต้นเรื่องทั้งหัวเราะทั้งยิ้มจนแก้มป่อง ก็ต่อเรื่องเองว่า
“จิ๋นAกับจิ๋นBตายก่อน จิ๋นCถึงได้ขึ้นครองราชย์”


ฮะ ฮะ ฮ่า
ข้าน้อยขอคารวะ ยกน้ำชาหนึ่งจอกแทนคำซูฮกจากหัวใจ

ประมาณว่า พี่เองดูหนังจีนพวกนี้มาตั้งแต่ตัวกระเปี๊ยก
แต่ไม่เค๊ย ไม่เคยสักครั้งจะโยงประวัติได้พิสดารพันลึกขนาดนี้

และขอบคุณพระ
จิ๋นซีฮ่องเต้คงต้องปาดเหงื่ออย่างโล่งอก ที่ตัวแรกของชื่อสะกดด้วย นหนู ในภาษาไทย
ไม่งั้นความแสบของเจ้าหนูคนนี้คงมีอุปสรรคผ่านออกอากาศไม่ได้แน่





กลับไปความแสบของเจ้ากาต้อลเมื่อกลางวัน
ในห้องอัดเสียง เด็กกลุ่มM3กำลังดูหน้าปกเพื่อปรับแต่งอยู่หน้าคอม
ไอ้หนูตัวแสบก้มๆเงยๆเมียงมองอยู่ไม่ห่าง
แล้วเสียงมวนๆก็เริ่มป่วน “น่าจะเปลี่ยนนะ”
เสียงหนึ่งสาวผู้ตกเป็นเหยื่อโดยไม่รู้ตัวถามอย่างข้องใจ “ทำไม”
“มันไม่อัพเดทแล้วนี่” กาต้อลทำเสียงเหมือน แหม...ไม่น่าถาม
แล้วปล่อยธนูเข้าเป้าต่อเนื่องไม่รอให้เหยื่อไหวทัน “เดี๋ยวนี้มันโอเน็ต เอเน็ตแล้วนะ”


อืม ม ม ม จ้ะ

ระบบการศึกษาของไทยเราผ่านยุค ‘Entrance’ เข้าสู่ยุค ‘โอเน็ตเอเน็ต’ ก็หลายปีโขอยู่
‘พี่’พาส เขาพลาดพลั้งเวลาไปนิด
‘พี่’พัด เขาพัดตามเวลาไม่ทัน

‘น้อง’ ต้อล น้องเข้าใจพวกพี่ พี่ ใช่ไหม


ไม่ผิดหรอกจริงไหม ที่ยุคสมัยเรามันต่างกั๊น
M3เขาเลยนึกไปไม่ถึงชื่ออินเทรนด์ขนาดนั้น
นึกได้แต่ระบบเก่า “Entrance” มาเป็นปกอัลบั้ม

‘น้อง’ต้อล เข้าใจใช่ไหมจ๊ะ



ไอ้ตัวแสบ!
ใครมันจะฮิพเท่าเราล่ะ
เล่นตั้งโปรแกรม iDie ไว้ที่ 75 เพราะมันไม่แก่ดี
พี่คงอยู่ไม่เห็นคุณปู่ซู่ซ่ามุขแป้กแน่เลยว่ะ
เศร้า....นะเนี่ย



กำลังปิดคอม
นั่งฟัง ต้องบวกนั่งดู “คนหนังเหนียว” เต็มๆฉบับ

ตี๋มาท่ากวนยืนไขว่ห้าง ทำเอาตุ้ยจับตามอง
ตุ้ยชักหมั่นไส้ เริ่มถามหน้าตาเฉย “ตั้งแต่เลิกกะพะแพงเป็นไงมั่ง”
ตี๋แทบตั้งหลักไม่ทัน “หา! ยังไงนี่” พร้อมสะบัดหน้ามึน
กร๊ากกกก โหย...ฮาจนน้ำตาเล็ด

พอตุ้ยร้อง ตี๋เสริมถามสอดขึ้นมา
พอตี๋ร้อง ตุ้ยชงถาม

ตี๋น้อยกอดคอถามเมื่อตุ้ยร้องว่าทำงานไม่พอเลี้ยงเมีย “มีกี่คนนี่เมียนะฮึ”
ตุ้ยตอบ “สาม” แล้วหยุด “มีผัวอีกสอง”

ฮ่า ฮ่า ฮ่า

ตุ้ยร้องบ่นเรื่องค่าโน่นค่านี่ที่ต้องจ่าย บวก ‘ค่าเหล้า”
ตี๋เห็นด้วยทันควัน “สำคัญนะเนี่ยค่าเหล้าน่ะ”
ตุ้ยพยักหน้าเคร่ง “ใช่”

หลังจากพรรณความยากลำบากของชีวิตมาพักใหญ่ ตุ้ยร้อง ~แต่ใจไม่กล้า~ ...ที่จะไปเป็นขอทาน
ตี๋ปรามาส “อย่ามาป็อดแถวนี้ อย่ามาป็อด”

ดนตรีอินโทร สองหนุ่มเจ๊าะแจ๊ะ พูดเรื่องงานละคร
ตุ้ยขัดคอ “ตอนนี้กล้องถ่ายอยู่เราไม่พูดอยู่แล้ว พูดแล้วเดี๋ยวไม่ฮา”
แล้วเสนอให้น้องนุ่ง “หนวดเหนิดนะโกนมั่ง”
ตี๋ฟังอย่างเด็กดี
ตุ้ยจ้องไม่วางตา เหน็บไอ้น้องชาย “จะบ้าเหรอไงยิ้มอยู่ได้ ตาตี่ด้วย”

โอยยยย ปวดกราม

ตุ้ยร้องมาถึง ~ค่ำลงแล้วร้านรวงก็ปิด~ ต่อหน้าตาเฉย “ร้านยายรวงน่ะ”

แล้วมาถึงท่อนสุดเด็ด

ตุ้ยร้องเสียงเล็กเสียงน้อย ~ผู้ชายอย่างฉันมันนึก ‘น้อย’ ใจ~
ตี๋ชงให้ตามประสาน้องที่ดี “เรื่องอะไรอ่ะ”
ตุ้ยขมวดคิ้วหน้ายุ่ง “น้อย...ชื่อแม่พี่”

กร๊ากกกกก

ตุ้ยรอมานานกับท่อนนี้ ~หมดเรี่ยวแรงมาเข้าโรงฆ่า ‘สัตว์’~ พร้อมสะบัดหน้าจิกตามองไอ้หนุ่มรุ่นน้อง
ตี๋กระอึกกระอัก “สัตว์เลยเหรอ”


ตุ้ยมาถึงท่อนที่รออีกท่อน เฉหน้ามองตรง ~เนื้อหนังมังสาของคนกับ~
ไอ้หนุ่มรุ่นพี่ไถหัวตวัดทิศไปยังรุ่นน้องอีกรอบ ~ควาย~
ตี๋กระอึกอีกรอบ “ควายเลยเหรอ”
ตุ้ยจ้องสีหน้าหาเรื่อง “เออ!”

ตี๋ร้องถาม ~ใครมันจะหนังเหนียวกว่ากัน~
ตุ้ยท้าอย่างมั่นใจ “พี่ว่าคน”
ตี๋ไม่เห็นด้วย “ผมว่าควายอ่ะ”


โอยยยยย ปวดท้อง


โคตรฮา โคตรจี้ ที่สำคัญ โคตรมีเสน่ห์มั่ก
ตุ้ยตี๋ เด็กสองคนกวนโอ้ยกันทั้งเพลง
นี่คือเพอร์ฟอร์มที่ชอบที่สุดของวีคนี้ในของทุกทีม
แบบว่า เกิดหลงรักตุ้ยตี๋ ทำเอานัทต้อลตกอันดับวูบในทันที.....กร๊ากกก
เด็กสองคนให้ความรู้สึก...คือไม่ใช่แค่น่ารักน่ะ มันดึงให้จ้องจนไม่อาจถอนสายตา
เสียงตุ้ยเหมาะแล้วที่บอกว่าฟังคาราบาวมาตั้งแต่เด็ก
แต่กับตี๋นี่สิ ไม่น่าเชื่อ เสียงรับ-ส่งกับตุ้ยได้แนวกันสุดๆไปเลย


ตี๋ปล่อยเสียงปิดท้ายแล้วเสียงหลงทาง ~เขาแย่งที่นาไปแล้ว ว ว ว ว ว ว~
ต้อลกำลังยืนฟังอย่างตั้งใจถึงกับเดินมาแปะแขน ส่ายหน้ายิก ยิ้มแล้วพูดติดขำ
“ไม่ใช่ละ ไม่ใช่ละ เสือกมาตายตอนจบ”

ฮ่า ฮ่า ฮ่า

แมนได้อีกน้อง
ทั้งกลุ่มล่ะ แมนได้อีก

การร้องแบบตุ้ยตี๋ที่ให้ความสดแบบดิบๆอย่างนี้ล่ะที่พี่คิดว่าต้อลขาดไป
พี่ถึงได้คิดไงว่า ต้อลน่ะเราไม่เหมาะกับร็อค แม้เสียง วิธีการร้องมันมีทางไป
แต่ความรู้สึกแบบนี้มันสร้างกันขึ้นมาได้ยาก
....ช่างเต๊อะ ไปคิดแทนเด็กมันทำไม
ทุกคนต่างมีทางของตน...นะ





แถม แถม
หลังจากโดนกระทุ้งอย่างแรงจากพี่โอม
เมื่อตอนกลางวันต้อลร้องวณิพกได้ดีกว่าเดิมเยอะ
แล้ว....
ไอ้หนูก็เล่น...นิดหน่อยให้พอซน


~ใครจะว่าร้องเพลงให้ควายฟัง ควายไม่ฟังควายฟังไม่เข้าใจ~
ฮ่า ฮ่า ฮ่า ต้อลจะร้องแบบนี้เหรอวะ
โอยยยย แทบตกเก้าอี้

~ฉันว่ายังมีใจที่เข้าคน~
เอิ้กกกกก หัวเราะจนกรามค้าง น้ำตาริดหรอย


ตกลงไอ้กลุ่มนี้ทั้งกลุ่มมันราชาเพลงแปลงมารวมตัวกันใช่ไหม
แปลงไปแปลงมาเผลอติดไปบนเวที ใจตกตาตุ่มแน่ไอ้น้อง
...นี่ถ้ามีว่านอีกคนนะ กลุ่มนี้...ไม่อยากจะนึก


โอยยยย แย่
นึกว่าจะไม่ติด ไม่ติด ก็มาติดรายการนี้จนได้
ไม่ต้องดูเยอะ พอประมาณ
เอาคุณภาพขนาดนี้...ก็นอนพร้อมรอยยิ้มตรงมุมปากอีกคืน



ตื่นเช้าวันเสาร์ที่โต๊ะอาหาร
ต้อลนั่งกินขนมปังอยู่
โบว์เดินมาอยู่ข้างๆ มองเห็นจานไส้กรอก เลยโน้มตัวผ่านหน้าต้อลไปจิ้มไส้กรอก
ต้อลขยับตัว เบี่ยงตัวหลบไม่ให้ไปสัมผัสตัวสาว
ชอบจัง...
มันบ่งบอกวิธีการปฏิบัติตัวต่อผู้หญิงที่ให้เกียรติและเป็นการวางตัวของสุภาพบุรุษ
น้องทำเงียบๆ ไม่พูดหรือส่งเสียงออกมาให้ใครเก้อหรือทำเป็นเรื่องใหญ่
พี่เห็นแล้วก็ชื่นชม
ต้อลแบบนี้ล่ะที่พี่รู้จักมาตลอด
กลับมาเจอกันอีกครั้ง(ข้างเดียว) น้องก็ยังไม่ทำให้พี่ผิดหวังเลยนะ



บล็อกเราจะขาดชื่ออีกคนได้ไง
ขึ้นรถบัส
นัทนั่งหน้าสุด ลุกขึ้นมาเพื่อเอาของให้ใครบางคน
นัทหันไปมองที่หลังรถด้านแถวหลังสุด ตะโกนพอประมาณ
"เฮ้ย! วันธงชัย"
เข้มได้อีกจ๊ะนัทจ๋า
นาน นาน จะได้ยินนัทเรียกต้อลเต็มยศแบบนี้
ฟังแล้วพี่ก็ยิ้มซะกว้าง นะ...มันอดไม่ได้จริงๆ

 

Create Date : 28 กุมภาพันธ์ 2552		2 comments
Last Update : 28 กุมภาพันธ์ 2552 12:58:02 น.
Counter : 665 Pageviews.
Share Tweet