Bloggang.com : kdunagin : ทรายสีเพลิง - ปิยะพร ศักดิ์เกษม

ทรายสีเพลิง - ปิยะพร ศักดิ์เกษม

ฉบับพิมพ์ครั้งที่ ๔ มีนาคม ๒๕๕๐
พิมพ์คำสำนักพิมพ์

จากปกหลัง
เพราะ 'ความรัก' แม่ของเธอยินยอมให้ผู้คนเหยียบย่ำร่วมสิบปี
และก็เพราะ 'ความรัก' พ่อเลี้ยงของเธอจึงอุทิศทุ่มเทอุ้มชูแม่และเธอ
เธอจึงเรียนรู้ที่จะใช้ ความรัก ของเธอ เป็นเครื่องมือแสวงหาชัยชนะ

ทรายสีเพลิง เรื่องราวของหญิงสาวผู้ถูกเปลวเพลิงแห่งความกระหายในชัยชนะเผาไหม้จนต้องพบกับความสูญเสีย

เรื่องย่อ (แบบย่อสุดขีด)
ศรุตาเป็นลูกสาวของดวงตาซึ่งเกิดกับศก คุณหญิงศิริรับเอาดวงตามาเลี้ยงในฐานะกึ่งลูกกึ่งเด็กในบ้าน เมื่อโตขึ้นดวงตาหลงรักศกและได้กับศกจนมีลูกด้วยกันคือศรุตา ต่อมาคุณหญิงศิริจัดแจงให้ศกแต่งงานกับเสาวนีย์ซึ่งเหมาะสมกับทั้งสถานะทางสังคม และทรัพย์สมบัติ ดวงตายังคงอยู่ในบ้านในฐานะเมียเก็บของศกเพราะความรัก จนได้รู้ว่าเหตุที่คุณหญิงศิริยอมให้ลูกชายได้กับตัวเองก็เพราะต้องการ 'ร้อยไว้ใช้' ดวงตาจึงพาลูกออกจากบ้านนั้น คนแรกที่ไปหาคือครูใหญ่ของโรงเรียนซึ่งศรุตาเรียนอยู่ ศรุตาได้พบกับหลานชายของครูใหญ่ซึ่งอ่อนโยนและเข้าอกเข้าใจ กลายเป็นความรู้สึกฝังใจมาจนโต เวลานั้นศรุตารู้แต่เพียงว่าเด็กชายคนนั้นชื่อเล่นว่า บี

ต่อมาดวงตาได้กับมหาเศรษฐีชาวอเมริกัน ย้ายมาอยู่อเมริกาพร้อมลูก ศรุตาจึงเติบโตมาอย่างเพียบพร้อม ได้เรียนปริญญาตรีและโทในมหาวิทยาลัยชั้นนำ จบแล้วมีการงานดี จนได้รู้ว่าคุณหญิงศิริตาย ศรุตาจึงกลับเมืองไทย ส่วนหนึ่งก็เพื่อไปแก้แค้นสิ่งที่ตัวเองและแม่ต้องประสบเมื่อครั้งยังเล็ก อีกส่วนเพื่อสนองปมในใจของตัวเอง ศรุตาสวย ปราดเปรียว มีความสามารถ เป็นผู้หญิงประเภทที่ผู้ชายคนไหนเห็นและได้อยู่ใกล้ชิดก็จะหลงไหล ศรุตาจึงใช้เสน่ห์นั้นสนองปมของตัวที่เคยเป็นรองน้องสาวต่างแม่ ศรุตาต้องการพิสูจน์ตัวเองตลอดเวลาว่าเหนือกว่าผู้หญิงคนอื่นๆ ผู้ชายที่ไปมีความสัมพันธ์ด้วยมักจะเป็นผู้ชายซึ่งมีภรรยาหรือคนรักอยู่แล้ว เหมือนกับที่แม่และตัวเองเคยเป็นรองภรรยาหลวงของพ่อ และน้องสาวซึ่งเกิดจากภรรยาคนนั้น

และเพลิงแค้นของศรุตาก็นำไปสู่โศกนาฏกรรมในที่สุด

ความรู้สึกหลังอ่าน
เรื่องนี้เป็นนวนิยายซึ่งได้รับรางวัลชมเชยจากคณะกรรมการพัฒนาหนังสือแห่งชาติ ประจำปี ๒๕๓๗

ส่วนที่ชอบที่สุดของเรื่องคือการสร้างตัวละครสำคัญที่สลับซับซ้อน มีข้อดีข้อเสีย และมีความลึกจนจับต้องได้ค่ะ ตัวละครสำคัญที่ว่าก็คือ

ศรุตา (ทราย) เมื่อครั้งยังเล็กศรุตาได้ยินแม่พร่ำรำพันถึงความคับแค้นใจในสภาพของตัวเอง และความไม่ยุติธรรมที่ผู้ได้ชื่อว่าสามีทางพฤตินัยและแม่สามีกระทำกับตัว จนเกิดเป็นความแค้นฝังใจและปมด้อยมาจนโต เหตุที่เคยเป็นรองน้องสาวต่างแม่ ศรุตาต้องการความเป็นหนึ่งเสมอ ต้องการให้ทุกคนสยบให้ตัว โดยเฉพาะผู้ชาย เหมือนเป็นการแก้แค้นพ่อที่ทำกับแม่ แก้แค้นน้องสาวที่ทำให้ตัวเองเป็นรองทั้งๆ ที่เกิดก่อน

บุรี (บี) คือเด็กชายที่ศรุตาไปพบที่บ้านครูใหญ่ในคืนที่แม่หนีออกจากบ้านแล้วไปขอพึ่งครูเรื่องช่วยให้ลูกออกจากโรงเรียน บุรีสร้างความประทับใจให้ศรุตาด้วยเวลาเพียง 2 ชั่วโมงที่รู้จักกัน เมื่อศรุตากลับเมืองไทยอีกครั้ง บุรีจบปริญญาเอกแล้ว และเป็นอาจารย์สอนมหาวิทยาลัย (แม้ในหนังสือไม่บอกชัดเจนว่ามหาวิทยาลัยไหน แต่จากที่บอกว่านักศึกษาคณะนั้นไปเล่นละครให้ภาควิชาการละคร คณะอักษรศาสตร์บ่อยๆ ก็บอกได้แล้วค่ะว่าหมายถึงคณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ จุฬาฯ)
บุรีเป็นคนที่ยึดมั่นในคุณธรรมและความถูกต้อง เป็นคนที่ใครอยู่ใกล้ๆ แล้วรู้สึกอบอุ่น แม้แต่ศรุตาเองก็สยบให้ แม้จะผ่านผู้ชายมามากแต่บุรีเป็นคนที่ศรุตารักอย่างแท้จริง จากที่แรกๆ ตั้งใจจะเอาชนะด้วยเสน่ห์เหมือนที่ทำกับคนอื่นๆ แต่บุรีไม่เล่นด้วย ไม่ใช่ไม่หลงเสน่ห์ศรุตา มีบางขณะที่บุรีเองก็เคลิ้มไปเหมือนกัน ซึ่งก็ทำให้บุคลิกของบุรีใกล้เคียงคนจริงๆ มากขึ้น แต่ก็แค่เคลิ้ม ไม่คล้อยตาม ไม่ว่าศรุตาจะยั่วอย่างไรก็ไม่สำเร็จ บุรีจึงเป็นคนที่ศรุตาฟังเมื่อชี้ให้เห็นความดีความเลว ความถูกต้อง และคุณธรรม

ฌาน (ชาร์ลส์) เป็นเพื่อนรักของบุรี แม่เคยเป็นดารา ต่อมาพ่อตาย แม่ไปได้กับเศรษฐีนักธุรกิจชาวฮ่องกง ฌานเติบโตมาในลักษณะที่ต้องพิสูจน์ตัวเองเพื่อให้พ่อเลี้ยงยอมรับอยู่ตลอดเวลา ฌานมีข้อได้เปรียบอยู่แล้วตรงที่รูปร่างหน้าตาดี สง่า บุคลิกดี ต่อมารู้จักกับศรุตาและศรุตาก็ 'ร้อย' ฌานไว้ใช้ด้วยการมีความสัมพันธ์กันครั้งหนึ่ง แต่ก็เพียงครั้งเดียว ฌานและศรุตามีอะไรหลายๆ อย่างคล้ายคลึงกัน ก็เลยกลายเป็นเพื่อนที่รู้ใจกันมาตลอด ฌานมีเสน่ห์ มีผู้หญิงที่ทั้งคิดจะจริงจังด้วยและไม่จริงจังด้วยหลายคน แต่ก็คิดว่าจะลงเอยที่ศรุตา ในขณะที่ศรุตาไม่คิดไกลถึงขั้นนั้น ชีวิตของฌานเหมือนจะมีทุกอย่างเพียบพร้อม แต่จริงๆ แล้วเป็นคนโดดเดี่ยวและอ้างว้าง มีแม่ก็เหมือนไม่มีเพราะแม่มัวหมกมุ่นอยู่แต่กับตัวเอง พ่อตายแต่ยังเล็ก จนฌานได้พบลูกศร น้องสาวต่างแม่ของศรุตา ความไร้เดียงสา ความซื่อตรงของลูกศรประทับใจฌานก่อน ต่อมาก็ความรู้สึกปลอดโปร่งโล่งใจเมื่อมีลูกศรอยู่ด้วย จนได้รู้ว่าลูกศรชดเชยสิ่งที่ตัวเองขาดอย่างไร ลูกศรเปรียบเหมือน 'บ้าน' ที่ตัวเองแทบเรียกได้ว่าไม่เคยมีอย่างแท้จริง จนฌานคิดจริงจังกับลูกศร แต่เพลิงแค้นของศรุตากลับทำลายความหวังนั้นจนหมดสิ้น

ศรวณีย์ (ลูกศร) น้องสาวต่างแม่ของศรุตา ลูกศรถูกเลี้ยงมาในแบบผู้หญิงไทยสมัยก่อน คือเก็บตัวไว้ในบ้านเป็นส่วนใหญ่ ประกอบกับมีพื้นฐานจิตใจที่ดี ลูกศรจึงไม่ทันคน ไม่ทันเล่ห์เหลี่ยมของศรุตาเมื่อกลับเมืองไทยด้วยความคิดจะทำลายลูกศรและพ่อแม่ ลูกศรมองศรุตาอย่างเคารพนับถือและชื่นชมไม่เปลี่ยนแปลงตั้งแต่ต้นจนวันสุดท้ายของชีวิต ความใสซื่อ ความบริสุทธิ์ และความละเอียดอ่อนในเรื่องของความรู้สึกของคนอื่นของลูกศรทำให้ฌานซึ่งเรียกได้ว่าเพียบพร้อมทุกอย่างทั้งคุณสมบัติและรูปสมบัติมองผ่านความเรียบเข้าไปเห็น แต่ความหวังที่ฌานจะใช้ชีวิตขาดๆ วิ่นๆ ของตัวเองโดยมีลูกศรมาเติมเต็มก็สิ้นสุดก่อนจะเริ่มต้นเพราะความแค้นของศรุตา

ประทับใจเรื่องนี้มากเลยค่ะ เป็นเรื่องที่ 4 ของนักเขียนท่านนี้ที่ประทับใจสุดขีด ปกติ ปิยะพร ศักดิ์เกษม เป็นนักเขียนในดวงใจอันดับต้นๆ อยู่แล้วค่ะ อีก 3 เรื่องที่อ่านก่อนหน้าและประทับใจมากคือ รากนครา ในวารวัน แล้วก็ บ้านร้อยดอกไม้ ค่ะ

Create Date : 21 เมษายน 2554

Last Update : 21 เมษายน 2554 10:20:49 น.

10 comments

Counter : 7555 Pageviews.

ปกใหม่สวยจังเลยค่ะ...
นิยายเรื่องนี้ ยังไม่ได้อ่านเลย
แต่เคยอ่านสำนวนของอาเอียด
พอจะเดาได้ว่าเป็นแนวไหน อย่างไร

เคยดูตอนเป็นละคร...ชอบมากๆ
นักแสดงทุกคนแสดงได้ดีและหน้าตาดี

ไม่รู้ว่าคนอื่นอ่าน(หรือดู)ละครแล้วสงสารใคร
แต่ส่วนตัว ชอบและสงสารตัวละครทั้งห้าตัวในเรื่อง

ปล. แล้วบทของผู้ชายอีกคนหนึ่งไม่เด่นหรือคะ
จึงไม่เห็นมีในรีวิวด้านบนเลย..(บทที่แจ๊บเล่นอ่ะค่ะ)

โดย: nikanda

วันที่: 21 เมษายน 2554 เวลา:1:34:21 น.

ไม่ได้ดูละครค่ะคุณ nikanda อีกคนหมายถึงพัชระหรือเปล่าคะ

โดย: กุลธิดา (kdunagin

) วันที่: 21 เมษายน 2554 เวลา:1:40:16 น.

ชอบในวารวันเช่นกันครับ อ่านแล้วนึกถึงชลบุรีในอดีตเทียบกับปัจจุบันได้เลย (พอดีอยู่ที่จังหวัดนี้พอดี) อีกเรื่องที่รอคอยอยู่ก็คือ "ขอบฟ้าราตรี" ครับ

โดย: สามปอยหลวง

วันที่: 21 เมษายน 2554 เวลา:7:59:31 น.

เคยอ่านเรื่องนี้ครั้งแรกตอนยังเด็ก ไม่ชอบเรื่องนี้เลย เพราะรู้สึกว่าทรายร้ายมาก
มาอ่านอีกทีตอนเรียนจบแล้ว ชอบมาก เพราะโตขึ้น เลยมีมุมมองที่หลากหลายมากขึ้นมั้งคะ

ชอบคำสอนของคุณย่า (หรือคุณยาย) ของพี่บี ที่บอกว่า ผู้ชายเป็นเสาหลักของบ้าน ให้ทำตัวดีๆ อย่ามีหลายบ้านน่ะค่ะ (จำรายละเอียดไม่ได้แล้ว)

โดย: lalabel

วันที่: 21 เมษายน 2554 เวลา:10:29:00 น.

เป็นอีกเรื่องที่หวานเย็นอยากอ่านนะคะ แต่จนแล้วจนรอดก็ไม่ได้หยิบมาอ่านสักที

โดย: หวานเย็นผสมโซดา

วันที่: 21 เมษายน 2554 เวลา:10:45:44 น.

เคยอ่านสมัยยังเอ๊าะ ๆค่ะเรื่องนี้

เป็นเล่มที่ทำลายโลกสีชมพูของเราแบบถล่มทลาย
ทำให้ไม่ชอบหนังสือเล่มนี้อย่างแรง
และยังคงเข็ดอยู่เลยค่ะ

ตอนนี้มีหนังสือของนักเขียนท่านนี้เกือบครบแล้ว ขาดเพียง 2 เล่ม
เล่มนึง หาซื้อไม่ได้
อีกเล่ม หาซื้อได้ แต่ไม่คิดจะซื้อ ก็คือเรื่องนี้ล่ะค่ะ

กำลังหาฤกษ์งาม ๆ ลองอ่านอีกสักครั้งหนึ่ง

คาดว่าน่าจะชอบหนังสือเล่มนี้มากขึ้นค่ะ

โดย: ปลายทางของสายรุ้ง

วันที่: 21 เมษายน 2554 เวลา:13:25:22 น.

ขอบฟ้าราตรี เป็นของ ปิยะพร ศักดิ์เกษม หรือคะ ถ้าใช่ก็รอด้วยคนค่ะ

เป็นคำสอนของยายพี่บีอะค่ะคุณ lalabel ประทับใจในบทเรียนหลายๆ อย่างในเรื่องนี้ด้วยค่ะ

แนะนำเรื่องนี้สุดใจขาดดิ้นเลยค่ะคุณหวานเย็นผสมโซดา อาจมีฉากหวานๆ น้อยหน่อยนะคะ คงเป็นเพราะเรื่องมันเครียด คนเขียนคงหวานไม่ออก

แต่ถ้าเริ่มแล้ววางไม่ลงเลยค่ะ

ถ้าอ่านสมัยที่เด็กกว่านี้ก็คงไม่แน่ใจว่าจะชอบถึงขนาดนี้หรือเปล่าค่ะคุณหนิง แต่พออายุมากขึ้น สงสัยภูมิต้านทานหนาแน่นขึ้นมั้งคะ ก็เลยประทับใจว่ามันสะท้อนความเป็นจริงบางเรื่องได้ดีจริงๆ เลย แนะนำให้ลองอ่านอีกรอบนะคะ

ความรู้สึกอาจเปลี่ยนไปก็ได้ค่ะ

โดย: กุลธิดา (kdunagin

) วันที่: 21 เมษายน 2554 เวลา:23:03:20 น.

เรื่องนี้ตอนเป็นละครชอบดูมากๆ

โดย: เด็ก(อยาก)แนว

วันที่: 23 เมษายน 2554 เวลา:21:32:56 น.

ชอบมากๆๆๆเลยค่ะพี่ พิมชอบหนังสือของปิยะพรนะคะ เพิ่งอ่านจบไปอีกเรื่องสองเรื่องก็ชอบอีกนั่นล่ะ

บทความอันนั้นของพิมลงนิตยสารค่ะพี่ คงหาซื้อไม่ได้แล้ว เพราะออกมาตั้งแต่พฤศจิกาปีที่แล้วค่ะ

พี่ไก่มาเมืองไทยเมื่อไหร่อีกคะ

โดย: pim(พิม)

วันที่: 27 เมษายน 2554 เวลา:14:20:22 น.

หนึ่งในลิสต์รออ่านค่ะ สักวันคงได้อ่านสักทีหละค่ะ

โดย: สาวไกด์ใจซื่อ

วันที่: 24 พฤษภาคม 2554 เวลา:14:46:31 น.