|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
บาเคอร์
บาเคอร์ เป็นภาษาอารบิก แปลว่าวันพรุ่งนี้
เรื่องนี้เขียนขึ้นเพื่อสนองกิเลสของตัวเองอย่างแท้จริงค่ะ ความคิดนี้เริ่มตั้งแต่เหตุการณ์วันที่ 11 กันยายน 2001 ปีนั้นทำงานอยู่ในมหาวิทยาลัยในสหรัฐ จำเหตุการณ์วันนั้นได้ขึ้นใจ เช้าวันนั้น เวลานั้นกำลังแต่งตัวไปทำงาน เปิดช่อง CNN ทิ้งไว้ ตอนนั้นตึก 1 ของ World Trade กำลังไหม้ไฟเพราะถูกเครื่องบินพุ่งชนแล้ว ขณะกำลังดูเห็นตอนที่เครื่องบินลำที่ 2 พุ่งเข้าชนตึก 2 ต่อหน้าต่อตา วันนั้นต้องหยุดสอนเพราะไม่มีใครมีกะจิตกะใจจะทำงาน
หลังจากนั้นจนถึงตอนที่ประธานาธิบดี George W. Bush เล็งเป้าไปที่ Saddam Hussein ว่ามีส่วนเกี่ยวข้องกับวินาศกรรมคราวนั้น และกำลังสร้างและสะสมอาวุธซึ่งมีผลทำลายร้ายแรง ก็เชื่อและสนับสนุนถ้าจะประกาศสงครามกับอิรัก พอเกิดสงครามขึ้นจริงๆ ก็คิดได้ว่าข้ออ้างที่รัฐบาลอ้างให้ผู้คนหลงเชื่อและสนับสนุนเป็นเรื่องโกหกทั้งนั้น
เรื่องนี้เขียนหลายปีหลังจากนั้น ด้วยความรู้สึกผิดและเศร้าใจอย่างแท้จริงกับความหลงผิดของตัวเอง และสงครามมีแต่ทำลาย ชีวิตผู้คนที่ไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรด้วยถูกทำลาย สงครามไม่เคยให้ผลดีกับใครเลย
 | บาเคอร์ | กุลธิดา | www.mebmarket.com | ราณียิ้มขมขื่น คำนั้นมีความหมายอย่างที่สุด บาเคอร์…วันพรุ่งนี้…ตามการออกเสียงของคนอิรัก เป็นสิ่งที่เธออยากเก็บไว้กับตัวแต่เพียงผู้เดียวตลอดไป…หรือจนกว่าจะได้พบเขาอีก เพราะนั่นคือคำสุดท้ายที่เขาบอกก่อนจะจากกันในเช้าวันนั้น ที่บ้านย่าของเขา และเธอกำลังร้องไห้แทบขาดใจ ‘มีวันพรุ่งนี้เสมอนะราณี’ และเธอก็ยึดถือคำพูดนั้นของเขาเป็นสรณะนับแต่นั้นมา เป็นความหวังเดียวที่มี ว่าวันหนึ่งเธอและเขาจะได้พบกันอีก แม้อาจไม่ใช่ในโลกนี้ก็ตาม |  | |
Create Date : 16 ตุลาคม 2562 |
|
5 comments |
Last Update : 16 ตุลาคม 2562 6:21:47 น. |
Counter : 1906 Pageviews. |
|
 |
|
|
| |
โดย: ชบาหลอด 18 ตุลาคม 2562 13:14:26 น. |
|
|
|
| |
โดย: กุลธิดา (kdunagin ) 20 ตุลาคม 2562 1:36:22 น. |
|
|
|
| |
โดย: กุลธิดา (kdunagin ) 21 ตุลาคม 2562 4:20:21 น. |
|
|
|
|
|
|
|