Group Blog
 
<<
กรกฏาคม 2556
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28293031 
 
1 กรกฏาคม 2556
 
All Blogs
 
Message in a Bottle - Nicholas Sparks



เรื่องย่อ

Theresa Osborne เป็นคอลัมนิสต์ที่เขียนบทความให้กับหนังสือพิมพ์ Theresa เคยแต่งงานแล้วหย่าหลังจากรู้ว่าสามีมีชู้ มีลูกด้วยกันคนหนึ่งคือ Kevin หลังจากหย่า Theresa ก็มีเดตกับผู้ชายหลายคน แต่ไม่ประทับใจคนไหนเลยเพราะเริ่มหมดศรัทธากับเรื่องรักๆ ใคร่ๆ เสียแล้ว จนวันหนึ่งไปพักร้อนที่ Cape Cod กับเพื่อนซึ่งเป็นบรรณาธิการหนังสือพิมพ์ ระหว่างที่เดินเล่นอยู่ชายทะเลคนเดียวก็ไปเจอขวดใบหนึ่งซึ่งคลื่นซัดเข้ามาติดอยู่ที่โขดหินชายฝั่ง เมื่อเปิดอ่านก็รู้ว่าเป็นจดหมายที่ผู้ชายคนหนึ่งชื่อ Garrett เขียนถึงผู้หญิงชื่อ Catherine เป็นจดหมายที่ทำเอา Theresa ร้องไห้เพราะแสดงให้เห็นถึงความรักลึกซึ้งที่ผู้ชายคนหนึ่งมีให้ผู้หญิง Theresa เอาจดหมายนั้นให้ Deanna เพื่อนซึ่งเป็นบรรณาธิการดู Deanna แนะนำให้ใช้เขียนลงในคอลัมน์ แรกๆ Theresa ลังเล แต่พอมาคิดดูก็เห็นว่าไม่เสียหายอะไรถ้าไม่ลงชื่อใคร พอคอลัมน์นั้นตีพิมพ์ก็มีผู้หญิงคนหนึ่งโทรศัพท์มาหาแล้วบอกว่าตัวเองไปเจอจดหมายคล้ายๆ แบบนั้นเหมือนกัน น่าจะเป็นจดหมายจากคนเดียวกัน ต่อมา Theresa ไปเจอบทความที่อาจารย์มหาวิทยาลัยคนหนึ่งเขียนเกี่ยวกับ Messages in Bottles และมีตัวอย่างจดหมายซึ่งมีข้อความคล้ายๆ กัน Theresa ขอร้องให้อาจารย์คนนั้นถ่ายเอกสารจดหมายส่งมาให้ พอได้จดหมายจากคนเขียนคนเดียวกัน เขียนถึงผู้หญิงคนเดียวกันก็ปะติดปะต่อได้ว่า Catherine คงเป็นภรรยาหรือไม่ก็คนรักของ Garrett และคงตายไปแล้ว จดหมายทั้ง 3 ฉบับลงวันที่ของเมื่อ 3 ปีที่แล้ว Therasa ซาบซึ้งใจไปกับความรักของ Garrett จนอยากเจอตัวจริง หลังจากที่ Deanna ช่วยค้นจากอินเตอร์เน็ตก็พบว่า Garrett ชื่อจริงคือ Garrett Blake เป็นครูสอนดำน้ำอยู่ที่เมือง Wilmington ที่ Wrightsville Beach รัฐ North Carolina และ Deanna ก็ยังคะยั้นคะยอให้ Theresa ไปเจอตัว Garrett ที่นั่น

Theresa เดินทางไป Wilmington และพบตัว Garrett ในที่สุด Theresa ประทับใจในตัว Garrett ส่วน Garrett เองก็ชอบ Theresa ด้วยเหมือนกัน ทั้งคู่ใช้เวลา 2-3 วันที่ Theresa อยู่ที่นั่นด้วยกัน จนถึงวันที่ Theresa ต้องกลับ Boston ก็ยังติดต่อกัน และแก้ปัญหาการอยู่ไกลกันด้วยการสลับกันไปหากันและกัน แต่ตลอดเวลานั้น Garrett ก็ยังลืม Catherine ไม่ได้ ความสัมพันธ์ของทั้งคู่จะมี Catherine วนเวียนอยู่ในความคิดของ Garrett ตลอดเวลา จน Garrett บอกรัก Theresa ปัญหาต่อมาคือจะอยู่กันยังไงในเมื่อต่างก็มีงานทำ Garrett ไม่คิดว่าตัวเองจะไปทำงานที่ไหนได้ แถมมีพ่อซึ่งแก่แล้ว ส่วน Theresa เองก็ทิ้งงานของตัวเองไปไม่ได้ มีลูกซึ่งชอบโรงเรียนที่ตัวเองเรียนอยู่ ในเวลาเดียวกันก็รู้ว่า Garrett ยังไม่ลืม Catherine

วันแตกหักคือวันที่ Garrett มาหา Theresa ที่ Boston เพื่อขอให้ย้ายไปอยู่ด้วยกันที่ Wilmington แต่ Theresa ตัดสินใจไม่ถูก Garrett ไปพบจดหมายที่ตัวเองเขียนถึง Catherine แล้วใส่ขวดไปทิ้งกลางทะเล ก็เลยเข้าใจว่า Theresa โกหกตัวมาตลอด ทั้งหมดเป็นเพียงบทละครที่ Theresa สร้างขึ้น Garrett กลับ Wilmington ตอนนั้นเอง และ Theresa ก็ตามมา แต่แม้จะเหมือนปรับความเข้าใจกันได้ตอนที่ทะเลาะกัน Theresa มองเห็นว่า Garrett พยายามปกป้องความทรงจำของ Catherine แค่ไหนตอนที่บอกว่า

"You think you understand what Catherine and I had together, but you don't. No matter how many letters you read --- no matter how well you know me --- you'll never understand. What she and I had was real. It was real, and she was real..."

เจ็บปวดหนักเข้าไปอีกเมื่อ Garrett บอกว่าสิ่งที่เขามีกับ Theresa ไม่มีวันใกล้เคียงกับที่เขามีกับ Catherine

Theresa ก็ตัดสินใจได้ว่าความสัมพันธ์กับ Garrett ไปไม่ถึงไหน ก็เลยบอกขอเลิกและเดินทางกลับ Garrett พยายามห้ามแต่ก็ไม่ได้ผล หลังจากกลับ Boston Theresa พยายามใช้ชีวิตเหมือนเดิม แต่ก็รู้ว่าไม่มีอะไรเหมือนเดิมอีกแล้ว จนวันหนึ่งได้รับโทรศัพท์จากพ่อของ Garrett ขอให้ไป Wilmington พอไปก็รู้ว่า Garrett เอาเรือชื่อ Happentance ที่เคยซ่อมร่วมกับ Catherine ออกทะเลทั้งๆ ที่กำลังจะมีพายุใหญ่ เรือล่ม Garrett ตาย Theresa ได้รู้ว่านับตั้งแต่ Catherine ตาย Garrett จะเขียนจดหมายใส่ขวดแล้วไปโยนลงทะเลเพื่อส่งไปให้ Catherine อยู่เสมอ จนถึงฉบับสุดท้ายก็ได้ 17 ฉบับแล้ว ส่วนหนึ่งก็เป็นเพราะ Catherine เคยบอกว่าอยากไปเที่ยวยุโรป แต่ Garrett ไม่เคยมีโอกาสได้พาไป ยิ่งพอเปิดร้านก็ยิ่งเป็นไปไม่ได้ที่จะทิ้งร้านไป จดหมายที่ Garrett เขียนถึง Catherine เป็นเหมือนกับให้มันเดินทางไปถึงยุโรปตามที่ Catherine อยากไปแต่ตัวเองพาไปไม่ได้

กว่าที่ Theresa จะรู้ว่าครั้งสุดท้ายนั้นไม่ได้เป็นอย่างนั้นก็ในตอนจบของเรื่องแล้ว แต่ก็สายไปเสียแล้ว


หลังอ่าน
ชอบค่ะ ชอบมาก เป็นเรื่องรักแบบผู้ใหญ่ที่กินลึกเข้าไปถึงก้นบึ้งของจิตใจ (ว่าเข้านั่น) และมีความรู้สึกร่วมตามไปด้วย เรื่องดูเหมือนไม่มีอะไรในเมื่อไม่มีผู้ร้าย ไม่มีตัวอิจฉา ความสัมพันธ์ระหว่าง Garrett กับ Theresa ดำเนินไปด้วยดีทั้งเรื่อง ต่างก็รักกันจริงๆ มีแต่คนสนับสนุน ไม่มีใครค้านเลยสักคน ปัญหาคือจิตใจของ Garrett เอง การที่เคยรักใครคนหนึ่งมากขนาดนั้น บางทีการมีคนอื่นทำให้รู้สึกผิดได้เหมือนกัน แล้วบางทีกว่าจะเข้าใจอะไรๆ ก็เมื่อสายไปแล้ว เหมือนที่หลายๆ ตอนที่ทั้ง Garrett กับ Theresa คิด ถ้าไม่ได้เป็นแบบนี้แล้วจะเกิดอะไรขึ้น อย่างตอนที่ Catherine ถูกรถชนตาย Garrett คิดอยู่เสมอว่าถ้า Catherine ออกจากบ้านช้ากว่านั้นสักนาที ถ้าเดินลงจากฟุตบาทช้ากว่านั้นสักครึ่งนาที รถคันนั้นก็คงผ่านไป Theresa คิดว่าถ้าตัวเองไม่ไปเดินเล่นที่ชายหาดในวันนั้น ถ้าไม่ไปเจอขวดที่มีจดหมายใบนั้ ก็เหมือนคนเราที่บางครั้งอดคิดไม่ได้ว่า What might have been... ถ้าสิ่งนั้นสิ่งนี้ไม่ได้เป็นอย่างนั้นอย่างนี้

ตัวละครในหนังสือของ Nicholas Sparks มักเป็นคนธรรมดาๆ ที่พบเห็นได้ทั่วไป สิ่งที่เกิดกับตัวละครเหล่านั้นก็ไม่ได้แปลกประหลาดมหัศจรรย์อะไรเลย เป็นเรื่องที่เกิดกับใครก็ได้ ทั้งหมดนี้แหละค่ะที่ทำให้คนอ่านเข้าถึงทั้งตัวละครและความขัดแย้งที่เกิดกับตัวละครของเขาได้ดีเลย เขาทำให้เรื่องน่าสนใจก็ตรงที่ดึงเอาแง่มุมธรรมดาๆ มาแสดงให้เห็นในด้านที่คิดไปไม่ถึง อย่างในเรื่องนี้ Garrett เป็นครูสอนประดาน้ำ หน้าตาดี แต่ก็ไม่ถึงขนาดสาวๆ เห็นแล้วเพ้อ ความรักที่ Garrett มีต่อ Catherine ส่วนหนึ่งก็เกิดจากความคุ้นเคยที่มีต่อกันเพราะเรียนหนังสือมาด้วยกัน รู้จักกันมาแต่เล็กๆ ก็เลยเกิดเป็นความเข้าใจกันและกันอย่างลึกซึ้ง เป็นความผูกพันที่มากกว่าคนรักกันอย่างเดียว ทำให้เข้าใจว่าทำไมจึงยากที่จะมีผู้หญิงคนอื่นมาแทนที่ Catherine ได้ แต่เหตุการณ์และความสัมพันธ์ระหว่าง Garrett กับ Theresa ก็แสดงให้เห็นว่าความรักเริ่มใหม่ได้ และไม่จำเป็นจะต้องลืมรักเก่าเสมอไป เหมือนอย่างที่ Garrett ได้แสดงให้ Theresa เห็นนั่นแหละค่ะ


เป็นนิยายเรื่องที่ 2 ของ Nicholas Sparrks ค่ะ เคยทำเป็นหนังแล้ว แต่พอเห็นว่า Kevin Costner เล่นเป็น Garrett Blake ก็เลยไม่คิดอยากดููเพราะมองยังไงๆ Kevin Costner ก็ไม่ใช่ Garrett Blake ด้วยประการทั้งปวง




Create Date : 01 กรกฎาคม 2556
Last Update : 1 กรกฎาคม 2556 9:32:09 น. 7 comments
Counter : 4575 Pageviews.

 
แวะมาทักทายครับคุณไก่
เรื่องนี้มีในครอบครองแล้วเหมือนกัน แต่ยังไม่มีโอกาสได้อ่านเลยครับ
ที่มีโอกาสอ่านไปแล้วคือ ก้าวรักในรอยจำ กับ ปาฏิหาริย์บันทึกรัก ครับ


โดย: สามปอยหลวง IP: 122.154.3.131 วันที่: 1 กรกฎาคม 2556 เวลา:8:09:27 น.  

 
ไม่เคยอ่านงานของนักเขียนท่านนี้เลยค่ะ
ได้แต่กล้าๆ กลัวๆ
เพราะดูแล้วเหมือนจะเศร้าไปซะทุกเล่ม


โดย: เหมือนพระจันทร์ วันที่: 1 กรกฎาคม 2556 เวลา:11:01:16 น.  

 
เคยดูแต่เป็นหนังฮะ ไม่ได้หยิบตัวนิยายมาอ่าน
เคยมีเพื่อนตั้งข้อสังเกตว่า
นางเอกแทบทุกเรื่องของ นิโคลัส ต้องตกพุ่มม่าย 555+

ป.ล. ตอนนี้กำลังอ่าน The Lucky One ของคนเขียนคนเดียวกันอยู่พอดีเลย


โดย: Boyne Byron วันที่: 1 กรกฎาคม 2556 เวลา:18:36:34 น.  

 
สวัสดีค่ะอาจารย์หนุ่ม ไม่ทราบว่าเรื่องนี้มีแปลเป็นภาษาไทยหรือยังนะคะ น่าจะแปลแล้วเนอะเพราะเรื่องนี้เขียนนานแล้ว เป็นเรื่องที่ 2 ของนักเขียนท่านนี้เลยค่ะ

เรื่องที่จบไม่เศร้าก็มีหลายเรื่องค่ะน้องตูน ที่จำได้ว่าจบไม่เศร้าก็อย่าง The Rescue, A Bend in the Road, The Wedding, The Notebook ก็ไม่เศร้าค่ะ

บอย The Lucky One ก็สนุกค่ะ ชอบเหมือนกันค่ะเรื่องนั้น มีบางเรื่องเหมือนกันนะคะที่นางเอกไม่ได้เป็นม่าย แต่หลายๆ เรื่องนางเอกเป็นม่ายจริงๆ ด้วย คงเป็นสไตล์หนึ่งของ Nicholas Sparks มั้งค่ะที่ตัวละครมักมีแผลจากหนหลังแล้วพยายามรักษาแผลใจนั้น


โดย: กุลธิดา (kdunagin ) วันที่: 1 กรกฎาคม 2556 เวลา:21:11:44 น.  

 
สวัสดีค่า มาตามอ่านหนังสือแนะนำค่ะ
ไม่เคยอ่าน แต่ดูหนังมาก่อนค่ะ ^^

รอจำหลักไว้ในสายลมเป็นเล่มอยู่นะคะ
ทวงๆ อิอิ



โดย: lovereason วันที่: 2 กรกฎาคม 2556 เวลา:1:22:20 น.  

 
สวัสดีครับคุณไก่ เรื่องนี้ มีแปลโดยคุณกำธร เก่งสกุล ของสำนักพิมพ์มติชน ครับ ในชื่อ "รักเธอชั่วนิรันดร์"ครับ



โดย: สามปอยหลวง วันที่: 2 กรกฎาคม 2556 เวลา:7:53:23 น.  

 
ขอบคุณค่ะน้องนุ่น เรื่องนั้นกำลังปั่นอยู่ค่ะ

ขอบคุณค่ะอาจารย์หนุ่ม มีแปลเป็นไทยแล้วเนอะเรื่องนี้


โดย: กุลธิดา (kdunagin ) วันที่: 4 กรกฎาคม 2556 เวลา:5:37:37 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

kdunagin
Location :
South Carolina United States

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 25 คน [?]




จำหลักไว้ในสายลม
กุลธิดา
www.mebmarket.com
แม้เป็นรักที่แอบเร้น หากก็ขออย่าเลือนไปกับสายลม
บาเคอร์
กุลธิดา
www.mebmarket.com
ราณียิ้มขมขื่น คำนั้นมีความหมายอย่างที่สุด บาเคอร์…วันพรุ่งนี้…ตามการออกเสียงของคนอิรัก เป็นสิ่งที่เธออยากเก็บไว้กับตัวแต่เพียงผู้เดียวตลอดไป…หรือจนกว่าจะได้พบเขาอีก เพราะนั่นคือคำสุดท้ายที่เขาบอกก่อนจะจากกันในเช้าวันนั้น ที่บ้านย่าของเขา และเธอกำลังร้องไห้แทบขาดใจ ‘มีวันพรุ่งนี้เสมอนะราณี’ และเธอก็ยึดถือคำพูดนั้นของเขาเป็นสรณะนับแต่นั้นมา เป็นความหวังเดียวที่มี ว่าวันหนึ่งเธอและเขาจะได้พบกันอีก แม้อาจไม่ใช่ในโลกนี้ก็ตาม
Friends' blogs
[Add kdunagin's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.