หญิงคนชั่ว - ก. สุรางคนางค์ เรื่องย่อ รื่นเป็นหญิงสาวบ้านนอก ชื่อเดิมว่า หวาน ถูกวิชัยหลอกมากรุงเทพ มาทิ้งไว้ในซ่องของนางตาด วิชัยปอกลอกรื่นจนหมดตัวแล้วก็หายไป รื่นจึงจำต้องขายตัวเพราะไม่มีทางไป ต่อมา วิทย์ มาเป็น 'แขก' ประจำของรื่น ทั้งคู่รักกันและรื่นก็ท้องกับวิทย์ แต่ก่อนที่รื่นจะมีโอกาสบอกวิทย์เรื่องลูก วิทย์ก็หายตัวไปโดยทิ้งสร้อยไว้ให้ต่างหน้า ก่อนลูกคลอดรื่นหนีออกจากบ้านนางตาดโดยความช่วยเหลือของ สมร เพื่อนโสเภณีที่อายุมากกว่าคนหนึ่ง สมรฝากให้รื่นทำงานเป็นคนใช้ที่บ้านของคุณหลวงคนหนึ่ง แต่รื่นก็อยู่ที่นั่นได้ไม่นานเพราะคนที่เคยเป็นแขกของซ่องนางตาดไปเห็นเข้า รื่นย้ายไปเป็นคนใช้ของผู้หญิงหากินอีกบ้าน แต่ก็อยู่ได้ไม่นาน ต่อมารื่นคลอด เป็นการคลอดแบบอนาถา สมรมาเยี่ยม และทั้งคู่ก็ตัดสินใจไปเช่าบ้านอยู่ด้วยกัน สมรขายตัวอีกเหมือนเดิมเพื่อหาเงินมาเป็นค่าเช่าห้องพักและเลี้ยงดูรื่นกับลูก ต่อมาสมรไม่สบายตาย รื่นต้องออกหากินแทนเพื่อหาเงินมาเลี้ยงลูก โดยเอาลูกไปฝากไว้กับคนข้างบ้าน ทั้งๆ ที่รู้ว่าลูกถูกเลี้ยงแบบทิ้งๆ ขว้างๆ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ ชีวิตของรื่นตกต่ำลงทุกที จนคิดฆ่าตัวตายหลายครั้ง ความรู้สึกหลังอ่าน หยิบเรื่องนี้มาอ่านเพราะอยากอ่านอะไรที่ให้บรรยากาศเก่าๆ ค่ะ เรื่องนี้เขียนปี 2492 ถ้าเล่มนี้พิมพ์เป็นครั้งแรก สมใจมากๆ เพราะให้ความรู้สึกถึงบรรยากาศสมัยที่ยังไม่เกิดจริงๆ ทั้งสภาพบ้านเมือง ชีวิตความเป็นอยู่ของคนในระดับล่างของสังคม ความรู้สึกนึกคิด ค่านิยมของคนสมัยนั้น ชีวิตของรื่นเป็นชีวิตที่รันทดตามสไตล์ของ ก. สุรางคนางค์ จำได้ว่าอ่านเรื่องแรกของนักเขียนท่านนี้ก็เรื่อง ลูกรักลูกชัง นั่นก็รันทดอีกเหมือนกัน ถ้ามองจากสายตาของคนสมัยนี้ก็ให้รู้สึกว่ารื่นน่าจะมีทางออกทางอื่น ไม่จำเป็นต้องเป็นว่าเมื่อเริ่มด้วยการขายตัวแล้วจะไปทำงานอื่นอีกไม่ได้ ไม่รู้ว่าจริงๆ แล้วสมัยนั้นต้องเป็นอย่างนั้นหรือเปล่า คือถ้าเป็นโสเภณีแล้วจะไปหางานที่ไหนอีกไม่ได้ ถ้ากลัวว่าจะเจอเข้ากับคนรู้จักหรือคนที่เคยเป็นลูกค้า ก็ย้ายไปเสียให้ไกลๆ มีหนังสือของ ก. สุรางคนางค์ อยู่หลายเล่มค่ะ บางเล่มเวลาอ่านก็พยายามมองจากสายตาคนสมัยนั้น เพราะถ้ามองจากสายตาคนสมัยนี้อาจรู้สึกว่ามันน่าจะเป็นอย่างนั้นอย่างนี้ได้ อย่างเรื่อง เขมรินทร์-อินทิรา บางครั้งอ่านๆ ก็ขัดใจ แต่ในแง่กลับกันทำให้เข้าใจความรู้สึกนึกคิดของคนสมัยก่อนได้ดีมากๆ เลย พูดถึงสำนวน ไม่ล้าสมัยเลย สำนวน ก. สุราคนางค์ ไม่เน้นที่ความสวยงามประเภทต้องตะกายบันไดอ่าน แต่สละสลวยและสื่อความหมายได้ดีจัง ว่าแล้วก็ไปรื้อเอา คุณหญิงพวงแข มาอ่านต่อ   Create Date : 22 กุมภาพันธ์ 2555 8 comments Last Update : 22 กุมภาพันธ์ 2555 10:25:52 น. Counter : 7780 Pageviews. Share Tweet

คุณไก่ อ่าน คุณหญิงพวงแข แล้วอย่าลืมต่อด้วย "ถ่านไฟเก่า" ที่ภาคต่อด้วยนะครับ   โดย: สามปอยหลวง IP: 122.154.3.131 22 กุมภาพันธ์ 2555 11:00:05 น.

อ่านรีวิวผลงานเก่า ๆ แล้วชื่นใจค่ะ เลือน ๆ ไปแล้วว่าเคยอ่านเล่มนี้หรือเปล่า /น่าจะเคย   โดย: ~:พุดน้ำบุศย์:~ 22 กุมภาพันธ์ 2555 11:31:53 น.

ใช่แล้วค่ะ...อ่านนิยายของนักเขียนรุ่นเก่า ๆทีไร ความรู้สึกที่ได้รับขณะอ่านมันลึกซึ้งดื่มด่ำผิดกันไกลกับนิยายที่อ่าน ๆ กันในรุ่นหลัง ๆ นี้มากมาย ว่าแล้วก็ไปรื้อนิยายเก่า ๆ มาอ่านมั่ง แหะ ๆ   โดย: แม่ไก่ IP: 110.49.227.30 22 กุมภาพันธ์ 2555 11:51:22 น.

ถ่านไฟเก่า ก็มีค่ะอาจารย์หนุ่ม ต้องไปหาดูว่าวางไว้ตรงไหน ตอนนี้อยู่ในโหมดงานเก่าๆ ค่ะคุณพุดฯ ตัวหนังสือก็เก่า งานเขียนก็เก่า ได้อารมณ์ดีแต้ๆ คุณพุดฯ หายไปนานเลย ตอนนี้จะได้ตามอ่านรีวิวของคุณพุดฯ อีกแล้ว จริงๆ ค่ะคุณแม่ไก่ ยิ่งอ่านเรื่องที่เขียนขึ้นในสมัยเดียวกับที่ผู้เขียนมีชีวิตอยู่ยิ่งได้บรรยากาศตามนั้นจริงๆ เลยนะคะ 3 เล่มที่คุณแม่ไก่แนะนำซื้อมาหมดแล้วค่ะจากงานหนัง ชุด ขุนหอคำ น่ะค่ะ ยังไม่ได้เริ่มอ่านเลยค่ะ   โดย: กุลธิดา (kdunagin ) 22 กุมภาพันธ์ 2555 22:15:38 น.

ทำใจอ่านเรื่องนี้ไม่ได้เลยค่ะ รันทดเกิน อ่านได้แต่พวกรักประกาศิต บ้านทรายทอง คุณหญิงพวงแข เขมรินทร์-อินทิราก็ยังพอรับได้ แต่จำได้ว่าอ่านครั้งแรกคือคุณครูอินทิรา ถึงได้รู้ว่ามีเล่มก่อน สังเกตดุว่าเรื่องที่ต่อกันมักจะใช้อีกชื่อนะคะ   โดย: ชามินต์ IP: 125.24.194.97 25 กุมภาพันธ์ 2555 2:05:36 น.

เรื่องย่อรันทดมากค่ะ   โดย: สารพัดช่าง 25 กุมภาพันธ์ 2555 19:11:00 น.

เรื่องนี้รันทดจริงๆ นะคะคุณชามินต์ ไม่มีตอนไหนให้คนอ่านพอคลายความเครียดได้เลย เรื่อง เขมรินทร์-อินทิรา อ่านตอนเด็กๆ ค่ะ อ่านสมัยนั้นนี่เคลิบเคลิ้มมาก พอมาอ่านในอีกสมัยนึงเริ่มรู้สึกว่าความรู้สึกนึกคิดบางอย่างของอินทิราค่อนข้างล้าสมัยแล้ว พอไปเสาะแสวงหา คุณครูอินทิรา มาอ่าน ผิดหวังกับพระเอกเรื่องนี้อย่างแรง จากนักองค์ทมมาเป็นระพีพงษ์ ไม่น่าเลย เป็นเรื่องที่เศร้ามากเลยค่ะคุณสารพัดช่าง ทำให้รู้สึกว่าชีวิตคนบางคนไม่มีทางออกเลยจริงๆ   โดย: กุลธิดา IP: 74.248.224.224 26 กุมภาพันธ์ 2555 1:13:33 น.

หุหุ ผมกำลังอ่าน เขมรินทร์-อินทิรา เพื่อทำวิทยานิพนธ์อยู่ทีเดียวครับ   โดย: Boyne Byron 7 มีนาคม 2555 20:47:32 น.