รีวิวสบายๆ : Paranormal Activity

Paranormal Activity
อันที่จริง สไตล์การเล่าเรื่องแบบมุมมองบุคคลที่หนึ่ง ก็ถือว่าไม่ใช่เรื่องแปลกใหม่อะไรนัก (Cannibal Holocaust -1980 , และ The Blair Witch project 1999 ก็ใช้วิธีนี้มาก่อน แต่ดิบกว่า และดูเป็นหนังน้อยกว่า) แต่สิ่งที่น่าสนใจจริงๆ นอกเหนือจากการวางหมาก ปูอารมณ์ของหนังคือ บทบาทและทัศนคติของตัวละครที่มีต่อกล้องที่เฝ้าจับจองทุกอย่างที่เกิดขึ้นในบ้าน
หน้าหลักๆของกล้องในเรื่องนี้คือ พระเอกใช้กล้องจับภาพความจริงที่เกิดในบ้านว่าเหตุการณ์ประหลาดเหนือธรรมชาตินั้น เป็นฝีมือใคร? ซึ่งโดยตามตำราหนังแล้ว กล้องคือคนดู คนดูคือกล้อง การชมภาพยนตร์ ก็เหมือนกับการแอบเฝ้ามองเรื่องราวชีวิตของตัวละครในหนังเรื่องนั้นๆ
ซึ่งดูเหมือนว่า Paranormal Activity จะนำคนดูเข้าไปมีส่วนร่วมกับเหตุการณ์ในหนังมากที่สุด ด้วยการให้คนดูเป็นกล้องของตัวละครพระเอกไปเลย จนคนดูได้อภิสิทธิ์พิเศษ ได้เห็นภาพเหตุการณ์อันเลวร้ายทั้งหมดก่อนตัวละครเสียอีก(ตัวละคร จะกรอกดูเทปเหตุการณ์ในตอนกลางวัน) และยังใช้ให้นางเอก เหมือนหันมาด่ากล้อง (หรืออีกแง่คือคนดู) ฉอดๆ เรื่องที่พระเอกถือกล้องมายุ่งวุ่นวายกับเหตุการณ์ จนสถานการณ์มันเลวร้ายลงเรื่อยๆ และนางเอกยังเกิดความรำคาญการถ่ายวีดีโอของพระเอกเอามากๆ หรือแม้กระทั่งเจ้าปีศาจ(ในร่างนางเอก) ยังมาหยอกล้อกับคนดู ด้วยการกระโดดพุ่งเข้าหากล้องราวกับจะทำร้ายคนดูยังไงยังงั้น
ทั้งหมดนี้ ส่งผลให้คนดูมีสถานะ กลายเป็นเหมือนตัวละครอีกตัว ที่เข้าไปมีส่วนร่วมในเหตุการณ์ของหนังแบบคลุกวงในอย่างเต็มที่
นอกจากนี้ กล้องในหนังยังทำหน้าที่อีกอย่างนึงคือ การบันทึกถ่ายทำ หนังบ้าน (ภาพเคลื่อนไหวที่บันทึกโดยมือสมัครเล่น ซึ่งส่วนใหญ่จะเป็นหนังเกี่ยวกับความเป็นไปในแต่ละครอบครัว) ในหลายฉาก ทั้งผัวเอากล้องถ่ายเมียในอิริยาบถต่างๆ กิน , ขี้ , (ก่อน)ปี้ , นอน ซึ่งน่าเสียดายไปหน่อย ที่หนังไม่ได้ลงลึกในฉากเหล่านี้ เนื่องจากตัวละครมัวเอากล้องไปไล่จับผีมากกว่า
kitamura
Create Date : 06 พฤศจิกายน 2554 |
Last Update : 7 พฤศจิกายน 2554 5:34:11 น. |
|
0 comments
|
Counter : 888 Pageviews. |
 |
|
|
|
|