"Alien³"

(บทรีวิวนี้มีการเปิดเผยเนื้อหาสำคัญของหนัง แต่ถ้าไม่แคร์ก็อ่านเหอะ)

หลังจากภาคสองทำออกมาในโทนเกือบๆจะเป็นหนังแอ็กชั่นแบบเต็มตัว ‘Alien³’ ก็ดึงฟีลหนังสยองขวัญฆาตกรไล่ฆ่าแบบภาคแรกกลับคืนมาอีกครั้ง ด้วยการพาริปลี่ย์ไปผจญเอเลี่ยนในพื้นที่กักกันนักโทษอุกฉกรรณ์ชาย 25 คน ที่ผู้คุมใช้นโยบาย ‘คุณธรรมนำใจ’ พยายามชะล้างจิตใจนักโทษ (ซึ่งก็ได้ผลบ้างเป็นบางคน) จนมีสภาพเป็นเหมือนกลุ่มลัทธิทางศาสนาแบบประหลาดๆ

แม้ว่าสเปเชียลเอฟเฟกต์การเคลื่อนตัวของเอเลี่ยนจะทำออกมาได้อย่างน่าผิดหวัง (ภาคนี้มีเอเลี่ยนแค่ตัวเดียว ภายใต้ทุน 60 ล้าน แต่ภาคสองมีทุนเพียง 18 ล้าน แต่เนรมิตฉากอาณานิคมร้างและเอเลี่ยนนับสิบตัว รวมถึงตัวนางพญาเอเลี่ยนได้อย่างอลังการ) และฉากแอ็กชั่นช่วงท้ายเรื่องก็โฉ่งฉ่างเอะอะเกินไปหน่อย จนหลุดฟิลหนังสยองไปเยอะ อีกทั้งสารของหนังก็ยังไม่มีอะไรคืบหน้าและวนเวียนอยู่กับเรื่องการหาผลประโยชน์เข้าตัวเองของกลุ่มนายทุนโดยไม่แยแสความเป็นความตายของคนอี่นที่ต้องมาสิ้นชีพแบบกระไดพลอยโจน

ทว่าครึ่งแรกของหนังนั้น ผู้กำกับ ‘เดวิด ฟินเชอร์’ หนังทำออกมาได้หนักแน่น ชวนติดตามมากๆ เลยล่ะ ทั้งการเล่าเรื่องที่ค่อยเป็นค่อยไป , ความรู้สึกแตกตื่นทางอารมณ์เมื่อผู้หญิงอย่างริปลี่ย์ลงมาเหยียบในดินแดนของเพศชาย , อาการสับสนว่าระหว่างเอเลี่ยนกับเหล่าคนคุก ใครจะน่ากลัวกว่ากัน ? ภายใต้บรรยากาศของความอับชื้นสกปรกโสโครกของท่อพัดลมขนาดยักษ์

และที่เด็ดขาดมากคือ หนังสร้างตัวละครแพทย์ประจำเรือนจำ (ชาร์ลส์ แดนซ์) ให้ผูกสัมพันธ์กับริปลี่ย์ (และคนดู) จนกลายเป็นตัวละครที่ดูฝากผีฝากไข้ได้ และสามารถเป็นผู้นำกลุ่มคนสู้กับเอเลี่ยนได้อย่างสบายๆแน่นอน (พูดง่ายๆคือ เขาเป็นเหมือน ‘พระเอก’ นั่นแหละ)

แต่แล้วเมื่อถึงกลางเรื่อง หนังกลับฆ่าตัวละครนี้แบบคนดูไม่ทันตั้งตัว มิหนำซ้ำหลังตัวละครแพทย์ตาย หนังก็เร่งเครื่องฆ่าตัวละครสำคัญตัวอื่นแบบฉับไว ส่งผลให้สถานการณ์ในหนังดูเลวร้ายลงไปหลายเท่าตัว และทำให้ผมรู้สึกเคว้งคว้างไร้ที่ยึดเหนี่ยวไปชั่วขณะเลยทีเดียว (ก่อนหน้านี้ เอเลี่ยนก็เริ่มไล่ฆ่าคนไปหลายคนแล้ว แต่ความรู้สึกยังไม่รุนแรงเท่ากลางเรื่องนี้เลย)

ถ้านับแค่ครึ่งเรื่องแรก ผมว่า Alien³ เป็นหนังที่ยอดเยี่ยมระดับน้องๆภาคแรกเลยล่ะ

kitamura