Bloggang.com : ใจรัก Jairuk Channel : ความรักของผู้ชายคนหนึ่ง(ตอนที่1)

ความรักของผู้ชายคนหนึ่ง(ตอนที่1)

เรื่องย่อหนังสือที่คุณมนตรี แก้ววงศ์ เขียนถึงภรรยาคนแรก ซึ้งมากเลย อ่านทีไรน้ำตาไหลทุกที

****She Is Just Away****

14 ก.ค 2523 เวลาบ่ายคล้อย ปรากฏแท็กซี่มาเทียบจอดที่อาคาร พิบูลย์วัฒนา สามเสน เมื่อประตูเปิดออกปรากฎร่างหญิงสาวชาวญี่ปุ่น

May I help You?What are you doing here in Bangkok?
I'm an air hostess of Thai International.เธอตอบ
Oh,well I'm steward we are working at the same company.
มิตรภาพแห่งเราสองคนได้เกิดขึ้น ณ.ริมบันไดที่นั่น

เธอพักอยู่ชั้น4ผมพักที่ชั้น7 และเป็นเหมือนเพื่อนบ้าน ทำอาหารญี่ปุ่นและอีสานทานด้วยกัน โทรคุย ให้ของฝากกันเวลาเดินทางกลับ 2-3เดือนต่อมาเราก็เป็นแฟนกัน

หลังจากทดลองอยู่ด้วยกันเหมือนคนรุ่นใหม่ เพราะความใกล้ชิดสนิทสนมทุกอย่างลงตัวด้วยดีย่อมเกิดผล ส่งให้เกิดความต้องการที่จะอยู่ด้วยกันให้นานชั่วนาตาปี

ผมได้เดินทางไปขอโนบูโกะที่ญี่ปุ่น ธรรมเนียมญี่ปุ่น เขาจะวัดใจให้ดื่มเหล้าจนเมามาย แล้วจะมีความในใจอะไรออกมาบ้าง มีพิษมีภัยไหม
ระหว่างที่ดื่ม ผมคลานไปหาพ่อตาออกปากขอลูกสาวท่านมาเป็นภรรยา ท่านก็มองอย่างเอ็นดูและรินเหล้าให้1จอก

หลังจากเราทดลองอยู่ด้วยกัน3ปี ท่องเที่ยวกรุงเทพและต่างจังหวัด ต่างประเทศ แต่งงาน ผมลอบมองเจ้าสาวในคืนนั้น เธอมีความสุขที่สุดในชีวิต

เก็บเงินซื้อบ้าน แรกมาอยู่บ้าน ก็ขับรถไปซื้อต้นไม้ที่สวนจตุจักรมาปลูก ต้นไม้ต้นนี้ยังแผ่กิ่งก้านรื่นรมย์ให้แก่นกมาอาศัย ส่งเสียงร้อง เป็นธรรมชาติชั่วนาตาปี

ฤดู กค.-ตค. เป็นฤดูที่ดอกไม้และกล้วยไม้ออกดอกสวยงาม เราจะถ่ายรูปเป็นที่ระลึกเสมอ ดอกจะบานเพื่อต้อนรับครบรอบแต่งงาน คือ26สค. และวันเกิดเธอ31สค. สะพรั่งไปรอบบ้าน ระเบียง ห้องนอน ห้อยตามหน้าต่าง ห้องรับแขก เธอบอกเสมอต้นไม้ทุกต้นมีชีวิตจิตใจ เราต้องดูแลทนุถนอมเลี้ยงดูเหมือนเด็กเล็กๆๆ

เราทำงานไม่ค่อยได้เจอกันเป็นวัฏจักรเราชาวเคบิน แต่เพราะรักเราคุยกันเสมอว่า
ขอให้นึกถึงเหล่าทหารตามชายแดน ที่พลัดพรากคนรักที่ห่างกัน4-5เดือน เขาเหล่านั้นยังทนได้

บางครั้งเธอเล่นเปียโน ผมจะหยิบกีตาร์และร้องเพลงด้วยกันเช่นเพลง Imaging, Yesterday ครอบครัวเราเด็กแถวนั้นเรียกว่า "บ้านญี่ปุ่นใจดี" เพราะโนบูโกะ มักติดขนมมาฝากเด็กๆละแวกนั้นเสมอๆ

เราใช้ชีวิตตลอด12ปี ไม่เคยมีคนที่สามมาวุ่นวาย คนใช้ที่บ้านไม่มี เพราะหน้าที่นอกบ้านเป็นของสามี ในบ้านเป็นของภรรยา คือปรัชญาญี่ปุ่น

อยู่ด้วยกันผมไม่เคยทำร้ายร่างกายภรรยาแม้สักครั้งเดียว เราเคยทะเลาะกันครั้งเดียวเพราะความเหนื่อยล้าจากงาน วิธีระบายคือประตูห้องน้ำพังหรือไม่ก็ปิดห้องตะโกนออกมาดังๆ เมื่อเธอเห็นผมทำลายข้าวของก็หยุดงอน สามีเจ็บตัวเองตามระเบียบ

เธอมีคติประจำอย่างหนึ่งคือ "กิจการใดของสามีและเพื่อนๆ หรือญาติของสามีเธอจะสนับสนุนให้ถึงที่สุดให้สำเร็จให้จงได้ แม้ว่าจะเหนื่อยยากเพียงใดก็ตาม"

ทุกปีเราจะลาพักร้อน2ครั้งเพื่อเที่ยว วันเกิดครบรองของทั้งสอง วันวาเลนไทน์ วันปีใหม่ เราจะจัดของขวัญให้กัน การ์ดอวยพร และโอกาสพึงเลือกซื้อหามาได้
ส่วนผมจะจัดเป็นสร้อยข้อมือเพรช ต่างหู แหวนเพรช และสำคัญทำงานหนักเพื่อภรรยาสุดที่รัก มีความรักภักดีนี่คือของขวัญชิ้นสำคัญที่สามีมอบให้

ปี2535 ผมเริ่มทำธุรกิจคอนโดมิเนียมจนประสพความสำเร็จ ผมซื้อ เมซิเดสเบ็นซ์300อี เป็นของขวัญให้ เธอมีโอกาสนั่งเพียง4ครั้ง
ผมสั่งแหวนเพรชกะเซอร์ไพร์ให้เธอในวันเกิดโดยไม่ให้เธอรู้ เธอไม่มีโอกาสได้สวมใส่...............

วันจากลาของภรรยา

ผมขับรถPEUGOT305 มาที่CREW CENTER แล้วก็โอบกอดเธอ หอมกระชับที่แก้มสองข้าง
เอ่ยกับเธอว่า Take good care of yourself I miss you.
โนบุโกะมองผมด้วยสายตาแห่งความรักและคิดถึง...
ไม่น่าเชื่อภาพนั้นจะเป็นภาพสุดท้าย ที่ผมได้มีโอกาสบันทึกภาพของเธอในความทรงจำ

บ่ายวันที่31 กค. ประมาณบ่ายสามโมง ผมตั้งใจจะซื้อสูทกำลังลดราคากลับบ้าน อะไรไม่รู้ดลใจให้ผมมักไปลูบคลำสูดชุดดำเข้มทั้งชุด ผมได้แต่บอกตนเองว่า จะซื้อไปทำไม? เราไม่ได้จะไปงานศพที่ไหน...

เวลา20.00น. ก่อนจะล้มตัวลงนอน ข่าวโทรทัศน์NHKของญี่ปุ่นออกข่าว เครื่องบินสายการบิน TG 311 ไดหายไปจากจากเรดาห์ขาดการติดต่อ บริเวณกาฐมัณฑู ประเทศเนปาล

แรกได้ข่าวผมตกตะลึงไปหมด ค่อยเอื้อมตารางการบินภรรยามาดู ความรู้สึกเหมือนอยู่ในความฝัน ความหดหู่ถาโถม ภาวนาขอให้มันไม่จริง
จ้องดูตารางการบิน เห็นลายมือของโนบูโกะเขียนด้วยลายมือว่า วันนี้บิน 311

เท่านั้นเอง ทำนบน้ำตา ความรู้สึกสูญเสียก็ถาโถมกระหน่ำเข้ามายังจิตใจอันเข้มแข็ง จนยากที่จะห้ามได้

เธอคือเพื่อน เธอคือภรรยาที่ยากจะพานพบ
วันเกิดเธอพี่เตรียมดอกไม้ไว้เต็มบ้าน พร้อมทั้งผลไม้ อาหารคาวหวาน เหล้าสาเกขวดที่ซื้อมาฝากพี่ พี่รินให้เธอดื่ม ดื่มต่อหน้ารูปถ่ายและจุดธูปอธิษฐาน พี่เล่นเปียนโนให้เธอฟังรู้ไม๊... เกือบทั้งคืนอยู่กับเธอคนเดียวเท่านั้นที่บ้านเรา...

ทุกครั้งที่ตื่นนอน พี่ว่าเหว่มาก มีแต่ความว่างเปล่า มีแต่หมอน ผ้าห่ม ห้องครัว ห้องรับแขก ไร้ชีวิตชีวา มันเหมือนทุกอย่างได้หยุดไว้อาลัยให้กับเธอ

ถ้าชาติหน้ามีจริง ขอให้เราสองพบกันและครองรักกันอีกครั้ง อยู่ด้วยกันตราบชั่วนิรันดร์...

กดคลิก ตอนต่อไป "ตามหาโนบุโกะ"

Create Date : 08 กันยายน 2549

Last Update : 7 เมษายน 2550 0:00:20 น.

0 comments

Counter : 4729 Pageviews.