Group Blog All Blog
|
ลืม...จนได้เรื่อง สัญญากันก่อนนะ ว่าบล็อกนี้เราจะไม่พูดอะไรที่เกี่ยวกับอายุ นับวันอาการอาการขี้หลงขี้ลืมก็ตามมารังควานผมหนักเข้าทุก เข้ามาคลุกคลีประดุจดังเพื่อนสนิท บางทีก็ขำ ๆ บางทีก็สร้างความเดือดร้อน ให้ตัวผมเองและใครอีกมั่งก็ไม่รู้ วันหนึ่งผมนั่งรีดผ้าตอนเช้า รีดเสื้อเสร็จไปหนึ่งตัว ต่อด้วยกางเกงอีกตัวสำหรับใส่ไปทำงาน รีดแค่วันละชุดก็พอแล้ว แม้จะรู้ว่ามันเปลืองไฟ แต่มันก็ไปกันได้ดีกับความขี้เกียจ ตอนรีดเสื้อก็ดูเหมือนไม่มีอะไรผิดปกติ แต่พอรีดกางเกงมันมีรอยยับ รีดเท่าไหร่ไม่ยอมเรียบ พ่นน้ำประปาใส่ เคยใช้ได้ผล แต่คราวนี้กางเกงทำเป็นทองไม่รู้ร้อน อาศัยสติเป็นเครื่องคุ้มครองกาย ลองจับกางเกงขึ้นมาพิจารณา กางเกงกลับเป็นกางเกงไม่รู้ร้อน ลองพิจารณาเตารีด อืม...ผมลืมเปิดเตารีด ว่าแล้วเชียว...ทุกอย่างต้องมีทีมาที่ไป มีเหตุมีผล อีกวันหนึ่ง เป็นวันอภิมหาลืม วันนั้นผมออกจากบ้านจะไปคืนหนังสือที่ห้องสมุด และตั้งใจจะเอาบิลหนี้สินต่าง ๆ ไปเคลียร์ที่เคาท์เตอร์เซอร์วิส แต่ไม่มีตังค์ติดตัวต้องไปเอาการ์ดไปกด แต่งตัวเสร็จปิดประตูบ้าน เผ่นไปยืนอยู่หน้าลิฟท์ ประสบการณ์และสติทำให้วันนี้ไม่ลืมกุญแจ ในขณะที่ลิฟท์เปิดรับ ผมก็ระลึกได้ว่าลืมบิล แต่ไม่เป็นไร ยังนึกขึ้นได้ก่อนที่จะออกจากบ้าน จึงรีบกลับมาเอาบิลหนี้สินต่าง ๆ ที่ไปสร้างไว้ ด้วยความรวดเร็วและเหนื่อยหอบ ผมกลับมายืนหน้าลิฟท์อีกครั้ง ลิฟท์ยังใจเย็นรอผมอยู่ ขณะกดปุ่มลิฟท์ ผมก็ระลึกได้อีกว่าลืมบัตร ถ้าไม่มีบัตรก็ไม่มีสิทธิ์กดเงิน จึงต้องกลับไปเอาการ์ด ยิ้มเยาะให้ตัวเอง เฮอะ! แน่จริงก็ลืมซะให้พอ จากตลาดบางแค นั่งรถเมล์มุ่งหน้าไปทางด้านเข้าเมือง เพื่อไปห้องสมุด ถึงป้ายหน้าฟิวเจอร์ปาร์คบางแค เหลืออีก 2 ป้ายจะถึงห้องสมุด ผมเจริญสติมั่นไม่ให้ลืมจนนั่งเลยป้าย พอรถเมล์เคลื่อนตัวออกจากป้าย สติผมกลับหลุด ผมกระชากสติกลับมาสู่ตัวเอง แม้จะรู้สึกระยะที่สติหลุดลอยนั้นเป็นเวลาเพียงแค่พริบตาเดียว รถเมล์เคลื่อนตัวออกจากป้ายอีกแล้ว ผมก็นั่งรถเลยป้ายจนได้ รีบลุกไปกดกิ่งด้วยอาการตื่น ๆ กว่ารถจะจอดที่ป้ายข้างหน้า เวลาก็ยาวนานเหลือเกิน ผมบอกตัวเองว่าจะต้องเดินไกลอีกแล้ว ลงจากรถมาเห็นป้าย ยี่ห้อ rms ไม่รู้ว่าเป็นยี่ห้อของอะไร ผมคุ้นตาเพราะป้ายนี้ทุกครั้งที่ไปห้องสมุด ไม่น่าเชื่อว่าจะอยู่ห่างกันตั้ง 1 ป้ายรถเมล์ ด้วยความรีบเพราะต้องธุระอื่นอีก พอลงจากรถผมก็เลี้ยวซ้ายหันหลังเดินย้อนกลับทันที เพื่อให้ไปถึงห้องสมุดให้เร็วที่สุด ในที่สุดผมก็เห็นซอยทางเข้าห้องสมุดอยู่ข้างหน้า ที่จริงห้องสมุดอยู่ติดถนนใหญ่ แต่ประตูทางเข้าต้องเดินเข้าไปในซอยสัก 10 เมตร ผมเคยนั่งรถเลยป้ายมาแล้วครั้งหนึ่ง สมัยที่ไปห้องสมุดใหม่ ๆ ยังจำทางไม่ได้ แต่ครั้งนี้เดินใกล้กว่าครั้งนั้นมากจนผมแปลกใจ แถมซอยทางเข้าก็ใหญ่กว่าที่ควรจะเป็น มีเซเว่นอยู่ข้างหน้าอีกด้วย ความคุ้นเคยบอกผมว่าซอยนี้เป็นทางเข้าสำนักงานเขตภาษีเจริญ! ที่ปากซอยมีป้ายรถเมล์ ป้ายรถเมล์นี้อยู่ห่างจากป้ายรถเมล์หน้าห้องสมุด 1 ป้าย ซวยจริง ๆ ผมหันหลังเดินกลับทางเดิม ผมนึกออกแล้วว่าป้าย rms นี่มันอยุ่ตรงหน้าห้องสมุดนั่นเอง เมื่อกี้ผมไม่ได้ลงผิดป้ายสักหน่อย เพียงแค่ผมลงรถแล้วหันไปทางขวาแทนที่จะหันมาทางซ้ายก็มองเห็นห้องสมุดแล้ว ที่จริงผมมีเรื่องที่จะเล่าให้ฟังอีก แต่ผมลืมไปแล้ว อ้อ! นึกออกแล้วครับ เรื่องโทรศัพท์ของผมไง ผมมีโทรศัพท์อยู่ 2 ของเครื่อง เครื่องที่ใช้อยู่ประจำเป็นระบบดีแทค อีกเครื่องเป็นเครื่องดั้งเดิม ระบบทรูมูฟ ทั้ง 2 เครื่องเป็นระบบเติมเงิน เครื่องทรูมูฟผมไม่ค่อยได้ใช้ เพราะใช้ทีไรเป็นต้องขัดเคืองใจ เนื่องจากใช้ทีไรเสียงมักจะขาด ๆ หาย ๆ ไม่แน่ใจว่าเป็นที่ระบบหรือเป็นที่เครื่อง ผมจึงปล่อยปะละเลยเจ้าเครื่องนี้เสมอ ๆ จนมันหายไป จำได้ว่าวางไว้บนโต๊ะ แต่ก็ไม่เห็น ผมอยู่หลายวันก็หาไม่เจอ คงเป็นเพราะห้องผมรกยังกับรังหนู แต่ในที่สุดผมก็เจอจนได้ ที่แท้ผมเอาไปชาร์จไว้ เป็นการชาร์จแบตโทรศัพท์ที่ยาวนานที่สุดในชีวิตของผม ไม่แน่ใจว่ากี่วัน แต่ก็ราว ๆ 2 สัปดาห์ ลองโทรออกดู ผมโชคดีจริง ๆ ระบบบอกว่ายังเหลือวันเติมเงินได้อีกวันหนึ่ง ก่อนที่โทรศัพท์ของผมจะโดนตัด แต่ในที่สุดก็โดนตัด เพราะผมลืมเติม มีเงินอยู่ในนั้นพันกว่าบาท เสียดายจริง ๆ ความเสียหายไม่ได้อยู่แค่สูญเงินไปพันกว่าบาทเท่านั้น เพราะผมเอาโทรศัพท์หมายเลขนี้ไปผูกติดกับอินเตอร์เน็ต เมื่อก่อนผมใช้อินเตอร์เน็ตไฮสปีดของทรูความไวแค่ 256/128 kb เหมาจ่ายเดือนละ 590 บาท พอทรูจัดรายการสำหรับผู้ที่เป็นลูกค้าทรูมูฟให้สามารถลงทะเบียนเพื่อใช้อินเตอร์เน็ต 1 mb ในราคาเดือนละ 599 บาท ผมจึงเอาเบอร์นี้ไปลงทะเบียนไว้ พอโทรศัพท์ถูกปิด อินเตอร์เน็ตผมก็พลอยถูกลดความเร็วลงด้วย ตอนนี้เน็ตผมจึงกลับมาเป็นเน็ตเตาอีกครั้ง เพลง : ลืม ศิลปิน : ขอนแก่น โอ้ อาการหนักนะเนี่ย ฟัง จขบ. เล่าแล้วน่าเห็นใจจริงๆ อย่าลืมตัวเองก้อแล้วกัน โดย: หอมกร วันที่: 25 ตุลาคม 2550 เวลา:7:12:06 น.
โอย น่ากลัว
อย่าลืมให้อาหารหนูๆ นะคุณเอ กลัวครอบครัวหนูน้อยจะพลอยได้อานิสงส์ลืมง่ะ แง้ โดย: แพนด้ามหาภัย วันที่: 25 ตุลาคม 2550 เวลา:7:38:26 น.
จะเตาหรือกระต่าย แต่ จขบ ยังเป็นคนเดืมนะ.. ยังรักและน่ารักเหมือนเดิมนะ คนมาเยี่ยมก็น่ารัก... วันนี้บ่นซะยาวเลย เหนื่อยไหม จะซับเหงื่อให้ ฮ่าๆๆๆ โดย: ดอกหญ้าเมืองเลย วันที่: 25 ตุลาคม 2550 เวลา:7:46:11 น.
เข้ามาเยี่ยมค่ะ ไม่พูดเรื่องอายุหรอก แต่จะเกี่ยวกับการโก๊ะอ่ะป่าวค๊ะ คิคิ เป็นกันได้ทุกคนอ่ะ
โดย: วิสกี้โซดา วันที่: 25 ตุลาคม 2550 เวลา:8:10:50 น.
มียาตัวนึงหมอบอกว่ากินแล้วจะทำให้เลือดไหลเวียนในสมองดีขึ้น ความจำจะดีขึ้น และหากกินทุกคืนก่อนนอนจะทำให้เป็นคนที่มีโอกาสเป็นเอาว์ไซเมอร์น้อยมาก ความจำจะดีกว่าคนปกติ แต่...ถ้ากินติดต่อกันนานหลายๆปี จะทำให้เป็นโรคพาร์กิสสันได้แต่โอกาสเกิดขึ้น แค่ 1% ไว้ว่างๆจะถ่ายรูปมาให้ดู
โดย: รักดี วันที่: 25 ตุลาคม 2550 เวลา:8:17:00 น.
พี่เอเล่ามาจ๊ะจ๋านั่งอ่านแล้วก็ขำออกมาดังมาก
คุณยายถามว่าขำอะไรคนเดียว ก็เลยเล่าให้คุณยายฟัง เล่าเรื่องลงป้ายผิด คุณยายพลอยขำไปด้วย และบอกว่า อายุเท่าไร แกบอกว่านึกว่าเป็นคนแก่ขี้หลงขี้ลืมซะอีก เอามาเล่าให้ฟังอีกนะ ตาหลกดี ชอบชอบ โดย: จ๊ะจ๋า IP: 125.24.137.167 วันที่: 25 ตุลาคม 2550 เวลา:8:21:14 น.
ไม่ได้แวะเข้ามาซะนาน ..
มีเรื่อง ฮา ๆ ให้อ่าน อิอิ ไม่ถาม ๆ ไม่ถามเรือ่งอายุ โดย: นุ่น (bewitched ) วันที่: 25 ตุลาคม 2550 เวลา:9:10:52 น.
หวัดดีคุณเอ...มีเรื่องให้ได้ขำทู๊กเม้นต์จริงๆ
ชอบจาย โดย: tai (taibangplee ) วันที่: 25 ตุลาคม 2550 เวลา:9:14:45 น.
อ่านแล้วดีใจจัง.....ดีใจที่เทียบแล้ว อาการของเป๋อยังไม่เข้าขั้นสาหัสนัก
เป๋อแค่ลืมว่าวางกุญแจบ้านไว้ไหน แล้วหาไม่เจอไปสองเดือนเอ๊ง เด๊ะๆค่ะ โดย: เป๋อน้อย วันที่: 25 ตุลาคม 2550 เวลา:9:15:36 น.
อาการหนักเเล้วครับ ยังไงก็หย่าลืมหาย ใจละกัน
โดย: ดำเกิง IP: 203.146.63.189 วันที่: 25 ตุลาคม 2550 เวลา:9:47:01 น.
ว่าแต่ว่าอายุคุณเอเท่าไหร่เหรอ อิอิอิ แวะมาแซวเฉยๆ ทานข้าวแล้วก้อย่าลืมทานยาด้วยนะ โดย: อุ้มสี วันที่: 25 ตุลาคม 2550 เวลา:11:47:34 น.
ว่าจะขำๆ แต่ขำไม่ออกนะคะ
จุก็ขี้ลืม........แฮ่ม ไม่เกี่ยวกับอายุเช่นกัน จุ รู้ตัวว่าตัวเองขี้ลืม จุจึงมักเก็บของสำคัญไว้เป็นสัดส่วนเฉพาะกันลืม แล้วจุก็ลืมง่า เก็บของสำคัญนั้นไว้ที่ไหน บางทีเพื่อนนัดมิตติ้ง จุลืมวัน... เขานัดเมื่อวาน จุโทร.ไปวันนี้ ว่า มิตติ้งที่ไหน ลืมแล้วว่านัดร้านไหน เลยโทร.มาถาม เพื่อนบอก เอ็งน่ะ ลืมวันด้วย มิตติ้งไปแล้วเมื่อวาน โทร.หาก็ไม่เปิดเครื่อง อืม...เวลาส่วนตัวจุปิดโทรศัพท์ค่ะ โดย: กระจ้อน วันที่: 25 ตุลาคม 2550 เวลา:11:51:56 น.
ดีใจนะ ที่เข้ามาบลอกนี้แล้วเห็นไดอารี่แทนที่จะเป็นเพลงออนไลน์เหมือนกับทุกที...
โดย: NooNok [MiChiYo] วันที่: 25 ตุลาคม 2550 เวลา:15:47:37 น.
ตอนจบเศร้าเนอะ อ่านๆไปทีแรกก็ขำดีอยู่ แต่ตอนจบมันเศร้า ไอ้ตรงที่มันกลายเป็นเนตเต่าไปอ่ะแหละ ถ้าเป็นเราคงนึกอยากจะเขกกะโหลกตัวเองแรงๆสักหลายๆที เผื่อจะเจ็บแล้วจำมั่ง ว่าทีหลังอย่าขี้ลืม 5555 เป็นนะเธออาการแบบนี้ เราก็เป็นบ่อยเลยแหละพักนี้ แต่คงไม่เกี่ยวกะเรื่องอายุหรอก (เราว่าไม่เกี่ยวแน่ๆ ยังไงก็เถียงหัวชนฝา ฮี่ๆ) อาการคือมันเหม่อๆลอยๆอ่ะ เหมือนจะมีเรื่องคิดมากมาย แต่ที่จริงมันก็นวนเวียนคิดอยู่เรื่องเดียวอ่ะแหละตั้งใจว่จะเอาไอ้นี่ แต่ดันไปหยิบไอ้นั่น แล้วก็เฮ้ย ฉันไม่ได้จะไอ้นี่...นี่นา หง่ะ..เป็นแบบนั้น เพิ่งไม่นานเนี๊ยะเองเข้าห้องน้ำในห้าง เอากระเป๋าตังค์ตั้งไว้ บนกล่องที่เขาใส่กระดาษทิชชูอ่ะ แป๊บเดียวเท่านั้น ลืม ออกมาได้แค่กระเป๋าสะพาย นึกได้ตอนจะซื้อของ แล้ว..เฮ้ย กระเป๋าตังค์ฉันอยู่ไหน แต่มันก็สายเกินรไป บัตรเอทีเอ็มบัตรอะไรต่อมิบัตรอะหายเรียบวุธ ปล่าวนะไม่ได้แก๊ ยืนยันนอนยันว่าไม่ได้ลืมเพราะแก่ แต่ลืมเพราะใจลอยอิอิ โดย: บรรณภรณ์ วันที่: 25 ตุลาคม 2550 เวลา:17:18:14 น.
สวัสดีครับคุณ 9A
ไม่อยากบอกอะไรคุรหรอก เพราะคุณก็รู้หมดแล้ว ว่าการลืมนนั้นเป็นเรื่องเกี่ยวกับสติโดยตรง นี่ยังเป็นเรื่องเล็กๆไม่อันตรายเท่าไร แต่การลืมบางเรื่องก็เป็นเรื่องใหญ่ได้เหมือนกันนะครับ บางทีก้อาจเป็นวันที่มีหลายอย่างต้องทำเลยทำให้วุ่นวายใจเลยลืมดน่นลืมนี่ก็เป็นได้ โดย: พ่อพเยีย วันที่: 25 ตุลาคม 2550 เวลา:18:57:07 น.
อย่าลืมแวะไปเยี่ยม...หน่อยอิง....บ้างนะคะ*** โดย: null (หน่อยอิง ) วันที่: 25 ตุลาคม 2550 เวลา:20:23:08 น.
สบายคะ เด็กๆ ยังไปได้อีกไกล
เคยเห็นคนใส่แว่น 3 อันพร้อมกันมั๊ยคะ อันนึงห้อยคอ อันนึงคาดไว้บนหัว อีกอันวางไว้บนจมูก แล้วยังร้องหาว่าแว่นหายอีก...แม่เค้าเอง คุณ 9A ยังลืมได้อีกเยอะจ้า โดย: na-mol วันที่: 25 ตุลาคม 2550 เวลา:22:10:34 น.
.. ขอบคุณค่ะ .. .. ที่แวะไปเยี่ยมบล็อกนะคะ .. .. ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ .. .. ขอบคุณมากๆ เลยค่ะ .. โดย: marnchompoo วันที่: 25 ตุลาคม 2550 เวลา:22:28:11 น.
เรื่องธรรมดาคับ
แหะ ๆ ผมยิ่งกว่าคุณนายเอ อีกนะ ไม่ใช่ตอนนี้ แต่เป็นมานานแล้ว นึกว่าไฟแช็คเป็นยาดมอ่ะ เอามาจ่อจมูกแล้วดันแชะ หูย มีอีกเย้อ...แต่อาย ไม่เล่าต่อดีกว่า โดย: Nagano วันที่: 26 ตุลาคม 2550 เวลา:0:53:40 น.
โดย: HelloH@ วันที่: 26 ตุลาคม 2550 เวลา:1:31:44 น.
เรือ่งลืมเป็นเรื่องธรรมชาติค่ะคุณเอ....ทักทายยามเช้า
อย่าลืมเช๊คหล้งไมค์ด้วยน่ะค่ะว่าได้หรือยัง ตอบด้วยค่ะ โดย: มดทิพย์ วันที่: 26 ตุลาคม 2550 เวลา:9:20:46 น.
ว้า ! นึกคำที่จะเม้นท์ไว้ตั้งเยอะ แต่ลืมแล้วอ่ะ
ไม่ใช่หรอกค่ะยังไม่แก่ขนาดน้าน ! อ้าว ! ลืมไป ว่าที่หัวบล็อกบอกไว้ว่า สัญญากันก่อนนะ ว่าบล็อกนี้เราจะไม่พูดอะไรที่เกี่ยวกับอายุ ตกลง อาการเดียวกันเพราะวัยเดียวกัน อิอิ .......................... โดย: เราสองคน (ฝากเธอ ) วันที่: 26 ตุลาคม 2550 เวลา:9:28:34 น.
หวัดดัคุณเอ...พักนี้หายหน้าไป
งานเยอะหรือว่าอย่างไร...ค่ะ..ช่วยไปที่บ้านเม้นต์ให้ฮาๆหน่อยสิค่ะ..อดคิดถึงไม่ได้จริงๆ โดย: tai (taibangplee ) วันที่: 26 ตุลาคม 2550 เวลา:14:46:19 น.
พี่เอ ได้ข่าวว่าไม่ค่อยสบาย หายไวๆๆๆ นะคะ
เป็นห่วงมากมายคะ โดย: นักเคมี IP: 117.47.148.20 วันที่: 26 ตุลาคม 2550 เวลา:15:45:26 น.
อ่านเรื่องลืม เพลินๆจนจบไปรอบ ฟังเพลงลืมก้อจบไปอีกครั้งเช่นกัน ลืมไปว่า จะเล่าอะไรให้ฟัง ว๊า! ..แย่จัง.. โดย: ดาวทะเล วันที่: 26 ตุลาคม 2550 เวลา:15:51:50 น.
ช่วงแรก ๆ อ่านขำขำ พอหลัง ๆ ชักขำไม่ค่อยออก
คุณเอ ลืมมากขนาดนี้เลยเหรอ คว้ากระดาษ ปากกา จดไว้บ้างก็ดีกันลืม อ้อ...ตั้งสติดี ๆ นะคะ โดย: ชมพู่แก้มแหม่มของแม่ตุ๊กตา วันที่: 26 ตุลาคม 2550 เวลา:18:47:24 น.
โดย: อุ้มสี วันที่: 26 ตุลาคม 2550 เวลา:21:49:58 น.
โอเคค่ะ เราจะไม่พูดถึงเรื่องอายุให้แสลงใจ
ว่าแต่ว่า ระวังนะคะ แก่กว่านี้จะหลงมากกว่านี้อีก มีความสุขมากๆ นะคะ การไม่ลืม เป็นลาภอันประเสริฐจริง ๆ โดย: บัวริมบึง วันที่: 26 ตุลาคม 2550 เวลา:22:47:00 น.
สวัสดีค่ะ...แวะมาเยี่ยมค่ะ นึกว่ามีแต่ดิฉันที่ขี้ลืม มีเพื่อนแล้วเรา ดิฉันก็ว่าจะรีดผ้า..ที่สุมอยู่กองพะเนิน พอดีคอมว่าง....เสร็จโจรก็กะว่าจะเช็คบล๊อกแป๊บเดียว ดั๊นเพลิน...จนลืมรีดผ้าผ่อน คงต้องผลักภาระล้นเหลือไปวันพรุ่งนี้ ดึกมากแล้ว...หลับฝันดีนะคะ โดย: ขึ้น15ค่ำ วันที่: 27 ตุลาคม 2550 เวลา:0:54:23 น.
เราก็ลืม
โดย: ขนุน IP: 124.122.199.123 วันที่: 23 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:22:10:41 น.
|
9A
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 20 คน [?]
Friends Blog
|
สุขภาพแย่ก้อไปหาหมอดิ อย่าเสียใจไปเลยล้อเล่นหนะ มุขอ้อนเนี่ยใช้ไม่ได้ผลหรอก อิอิ