วันนี้ผมไม่ได้ไปทำงาน ที่จริงไม่ได้ไปทำงานมา 4 วันแล้ว ตั้งแต่วันเสาร์ - อาทิตย์ ซึ่งเป็นวันหยุดที่ไม่ได้หยุด เพราะมีกิจกรรมต้องทำใน 2 วันนั้นด้วย แต่บังเอิญผมป่วย จึงไม่ได้ไปทำงาน ต่อมาถึงวันจันทร์ และเรื่อยมาถึงวันนี้ซึ่งเป็นวันอังคารแล้ว ผมก็ยังไม่ได้ไปทำงาน
ที่จริงสัปดาห์ที่แล้วงานเยอะ แต่ผมก็รู้สึกว่าร่างกายผมดีขึ้นมาก สภาพจิตใจก็ดีขึ้น จนกระทั่งคืนวันศุกร์ เรื่องราวบางอย่างที่ผ่านเข้ามาในชีวิตทำให้ผมรู้สึกเครียด และทำให้ผมนอนดึก สองอย่างนี้ทำให้ผมป่วย (อีกแล้ว) ในวันรุ่งขึ้น
สภาพร่างกายที่ย่ำแย่ของผมส่วนหนึ่งเกิดมาจากการที่ผมพักผ่อนน้อย สัปดาห์ที่ผ่านมาผมพยายามนอนไวขึ้น ประกอบกับอาการนอนไม่หลับหายไป จึงทำให้รู้สึกว่าแข็งแรงขึ้นมาก
จนกระทั่งมาป่วยอีก
ผมยอมรับว่า ผมไม่แน่ใจว่าอาการป่วยของผม ณ ปัจจุบัน มีสาเหตุใหญ่มาจากร่างกายหรือจิตใจกันแน่ ช่วงที่ผ่านมาผมเครียดมาก ถ้าจะถามว่าเครียดเรื่องอะไรก็ต้องตอบว่าหลายเรื่องครับ เรื่องสุขภาพน่าจะมาเป็นอันดับหนึ่ง เรื่องงาน เรื่องของบุคคลแวดล้อม ฯลฯ รวม ๆ กันไป สาธยายไม่หมด
หลังจากที่ร่างกายย่ำแย่มานาน มันทำให้สภาพจิตใจผมพลอยหดหู่ และรู้สึกเบื่อหน่าย เซ็ง ๆ เศร้า ๆ เหงา ๆ ไปวัน ๆ ร่างกายอ่อนเพลีย ไม่มีแรง และที่สำคัญคือผมเริ่มรู้ตัวว่า ผมเครียดง่าย บางครั้งผมนึกแปลกใจตัวเองอยู่เหมือนกัน
เพื่อนคนหนึ่งบอกว่า ผมมีอาการคล้ายเป็นโรคซึมเศร้า !!!
เฮ้ย ! หรือว่าจะเป็นจริง ๆ หว่า
ปล. หลาย ๆ วันที่ผ่านมา ผมไปเยี่ยมบล็อกเพื่อน ๆ น้อยมาก เพื่อน ๆ ที่ผมเยี่ยมบล็อกผม แต่ผมอาจไม่ได้ไปเยี่ยมบล็อกเพื่อน ๆ ต้องขออภัยด้วยนะครับเพลง : ลาป่วย
ศิลปิน : ตี๋ จันดา
หาคนดูแลได้แล้วค่ะ