|
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
แมวปิลาร์.....คุณยายแม่มด.......ตอนที่ 3 (จบ)
ตอนบ่ายของวันที่ร้อนอบอ้าวเหมือนพายุฝนกำลังตั้งเค้ามาแต่ไกล คนในเมืองนั้นจำนวนมากเห็นแมวตัวหนึ่งวิ่งร้องไปตามบ้านหลังต่างๆ ตะกายประตูบ้านที่ปิด กระโดดตะกายเกาะแข้งเกาะขาผู้คนซึ่งเดินผ่านไปมาน่าประหลาดใจ และส่งเสียงร้องอย่างน่าสงสาร เหมือนจะบอกอะไรสักอย่าง แต่ไม่มีใครฟังภาษาแมวออก
แต่หลังจากวันนั้นผ่านไป คนที่พบกับแมวปิลาร์จะไม่มีวันลืมแมวเพี้ยนตัวนี้ได้เลย
ปิลาร์ตอนนั้นเหมือนแมวเสียสติไปชั่วคราวแล้ว หมาพันธุ์กินแมวหลายตัวในเมืองทำท่าจะเข้ามากัดตามประสาหมา แต่ปิลาร์เลือดเข้าตาแล้ว เป็นฝ่ายไล่กัดหมาอย่างดุเดือด เวลาที่แมวปิลาร์บ้าเลือดหมาหรือแมวก็เอาไม่อยู่ ดังนั้น หมาเหล่านั้นพากันวิ่งหนีกระเจิดกระเจิงไปคนละทาง เพราะเกิดมายังไม่เคยเห็นแมวที่ไหนไล่กัดหมาแบบนี้
หนุ่มสาวคู่หนึ่ง เดินควงแขนกันมาตามถนน ปิลาร์กระโดดเกาะขาฝ่ายชาย ร้องแมวเมี้ยวๆ อยู่อย่างนั้น ไปดูคุณยายของปิลาร์หน่อยปิลาร์ขอร้องล่ะ คุณยายกำลังแย่
พลั่ก...!!!!
รองเท้ามันปลาบราคาแพงเตะใส่แมวปิลาร์เต็มๆ จนลอยกระเด็นไป
เจ้าแมวบ้า กางเกงเปื้อนหมด.....!!!!
เสียงชายคนนั้นร้องด่าอย่างไม่พอใจ ส่วนหญิงสาวคู่ควงก้มลงปัดขากางเกงราคาแพงอย่างเป็นห่วง หันมามองปิลาร์ซึ่งตะกายขึ้นมาจากข้างถนน ด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความขุ่นเคือง
มีรอยข่วนหรือเปล่าก็ไม่รู้ สงสัยเป็นแมวบ้า
แมวปิลาร์แยกเขี้ยวใส่ เจ็บก็เจ็บ จุกก็จุก แต่ไม่อยากเสียเวลากับคนใจร้าย ไม่เกิดเป็นแมวก็แล้วไป คนแบบนี้ ปิลาร์ยังมีความหวัง คนใจดีต้องมีอยู่ในเมืองนี้แน่นอน
ปิลาร์คิดไม่ผิดหรอก คนดีๆก็มีอยู่มากมาย แต่เสียดายไม่มีใครฟังภาษาแมวออก ความพยายามของปิลาร์ดูเหมือนจะไร้ผลอย่างสิ้นเชิง แถมยังถูกมองว่าเป็นแมวบ้าอีกต่างหาก ลมพัดแรงขึ้นทุกที ลมที่ร้อนและอากาศอบอ้าวเหมือนเป็นลางร้าย แมวปิลาร์ทิ้งคุณยายมานานเกินไปแล้ว
วิ่งกลับบ้านเท่าที่เท้าน้อยๆทั้งสี่ข้างจะทำได้ ข้ามถนน ผ่านทุ่งหญ้า ลัดตัดตรงไปยังบ้านนอกตัวเมือง
บ่ายจัดของวันนั้นอากาศดูวิปริตผิดแผก ลมแรงพัดจนฝุ่นฟุ้งกระจาย เศษใบไม้ใบหญ้าถูกหอบตามลมหวนแปรปรวน นั่นคุณยายออกมานั่งที่เก้าอี้โยกตัวโปรดหน้าบ้าน เหมือนที่เคยทำเป็นประจำ เก้าอี้ยังคงไหวไปมา ไชโย คุณยายหายดีแล้ว เดินได้ด้วย
ปืลาร์วิ่งปราดขึ้นไปนั่งตักคุณยายอย่างดีใจ ยายจ๋าปิลาร์กลับมาแล้ว คุณยายได้ยินเสียวเมี๊ยวๆของปิลาร์ไหม ปิลาร์มานั่งอยู่บนตักคุณยาย คุณยายหายแล้วจริงๆ นั่นใบหน้าของคุณยายยังยิ้มอยู่เลยอย่างมีความสุข
แต่ทำไมคุณยายนิ่ง มือไม่ยกขึ้นมากอดปิลาร์อย่างที่ควรจะเป็น
และแล้วปิลาร์ก็รู้สึกตัวเย็นเฉียบ คุณยายคอเอียงพิงกับพนักเก้าอี้ มองดูแล้วเหมือนคนนอนหลับอย่างสบาย แต่นิ่งสนิทเหลือเกิน และ ไม่มีมีแม้กระทั่งการหายใจ
โลกทั้งโลกเหมือนหยุดนิ่งไปชั่วขณะ ก่อนจะรู้สึกเหมือนถูกโยนลงจากที่สูงลงหุบเหวที่อ้างว้างเยือกเย็น ปิลาร์รู้ทันทีด้วยสัญชาติญาณว่าคุณยายจากปิลาร์ไปแล้ว จากไปเหมือนเพื่อนแมวที่น่าสงสาร เหมือนลูกหมาที่ถูกกลบฝังอยู่ชายหาด เจ้าความตายสีดำที่โหดร้ายและน่าชิงชังรังเกียจช่างเลือดเย็นไร้ใจเหลือเกิน
คุณยายทิ้งปิลาร์ไปอีกคนแล้ว ไม่มีน้ำเสียงอบอุ่นของคุณยาย ไม่มีมือที่อบอุ่นปลอบโยนอีกต่อไปตลอดกาล
แมวปิลาร์ร้องไห้ ซุกอยู่กับตักคุณยาย ไม่อยากทำอะไรต่อไปอีกแล้ว พอรู้ว่าคุณยายจากไป เรี่ยวแรงและความตั้งใจที่เคยมีพลันสูญสลายไปจนหมด จนรู้สึกว่าภายในตัวเวิ้งว้างว่างเปล่าจนแทบไม่มีความรู้สึกใดๆ ไม่หิวไม่หนาวไม่อะไรทั้งนั้นนอกจากความเสียใจ
ท่ามกลางดินฟ้าอากาศวิปริตหม่นมัว ปิลาร์พลันรู้สึกเหมือนได้ยินเสียงของคุณยาย เสียงดังจากภายในของความรู้สึกหาใช่ทางโสตประสาทหูตามธรรมดา
เหมียวปิลาร์ อย่าเสียใจไปเลยนะ ยายต้องไปแล้ว ถึงเวลาอันสมควร คุณตามารับคุณยายอย่างที่สัญญาไว้จริงๆ ที่ยายอยู่มาจนทุกวันนี้ก็เพื่อรอวันนี้ อาหารมื้อสุดท้ายยายเตรียมให้บนโต๊ะ ต่อไปนี้ก็ไม่ได้ดูแลปิลาร์อีกแล้ว ดูแลตัวเองให้ดี ปิลาร์เป็นแมวดีจะต้องมีชีวิตที่ดีแน่นอนจ๊ะ...จะรอปิลาร์อยู่ที่สุดสายปลายรุ้งตามที่ ปิลาร์ตั้งความฝันเอาไว้
คุณยายรู้จักชื่อปิลาร์ด้วย ปิลาร์ชะเง้อคอมองหาเสียงที่เต็มไปด้วยความอบอุ่นปลอบประโลมนั้น
แสงแดดสุดท้ายซึ่งกำลังจากไป อันเป็นผลจากการคุกคามของเมฆฝนทะมึน ท่ามกลางฝุ่นละอองจากแรงลม ปิลาร์ไม่ได้ตาฝาดอย่างแน่นอน หนุ่มสาวคู่หนึ่งกำลังจูงมือกันเดินห่างออกไปอย่างช้าๆ ด้วยท่าทางมีความสุข นั่นไม่ใช่คุณยายสักหน่อย แต่แล้วปิลาร์พลันนึกออกเมื่อคนทั้งสองหันหันกลับมายิ้มให้ปิลาร์เหมือนจะบอกอำลาเป็นครั้งสุดท้าย
นั่นเหมือนคนอยู่ในรูปถ่ายเก่าแก่ขนาดโปสการ์ดซึ่งอยู่ในห้องคุณยายเหลือเกิน
ขอบใจนะที่ปิลาร์ ที่ทำให้ช่วงชีวิตสุดท้ายของคุณยายมีความหมายและงดงาม
เสียงนั่นเป็นเสียงผู้ชายชัดๆ ปิลาร์คิดว่าตัวเองไม่ได้หูฝาดตาฝาดแน่นอน
คุณตามารับคุณยายจากคราบสังขารอันชราภาพมากแล้วจริงๆ ตามคำสัญญา หลุดพ้นจากชีวิตอันเต็มไปด้วยการต่อสู้อย่างอดทนและเนิ่นนานราวเป็นส่วนเกินของสังคม หลุดพ้นจากการกักขังด้วยสังขารที่มีเลือดเนื้อและเต็มไปด้วยข้อจำกัดมากมาย
คุณยายไปดีแล้ว ไปกับคนที่รอคอยมาตลอดชีวิต ปิลาร์ควรจะดีใจใช่ไหม แต่ทำไมหัวใจยังเศร้าอยู่เช่นนี้นะ คงเป็นเพราะปิลาร์รักคุณยายมากนั่นเอง อารมณ์ถึงได้เหนือเหตุผลใดๆ
พอลมแรงพัดหวนอีกครั้ง เงาร่างคุณตาคุณยายวัยหนุ่มสาวก็กลืนจางหายไปกับสายลมและฝุ่นละออง และหลังจากนั้นไม่นาน สายฝนก็กระหน่ำลงมาอย่างหนักเหมือนจะพยายามชะล้างความเศร้าหมองทั้งหลายทั้งมวลของสรพพสิ่ง ให้ละลายไปกับสายฝน
+++++
มีเรื่องเล่าว่ามียายแม่มดคนหนึ่ง นั่งเสียชีวิตอยู่บนเก้าอี้โยกหน้าบ้านเปียกฝนตลอดคืน ตอนสายของวันต่อมาจึงมีคนเห็นแมวตัวหนึ่งนอนอยู่บนตักยายคนนั้นด้วยเนื้อตัวเปียกโชก หลังการจัดการกับศพของคุณยายแม่มด คนในเมืองนี้ไม่มีใครเคยเห็นแมวตัวนั้นอีกเลย
...........
จบตอน
Create Date : 28 พฤษภาคม 2548 |
|
25 comments |
Last Update : 28 พฤษภาคม 2548 8:05:10 น. |
Counter : 670 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: สเลเต 28 พฤษภาคม 2548 10:42:47 น. |
|
|
|
| |
โดย: พรายทราย 28 พฤษภาคม 2548 13:08:45 น. |
|
|
|
| |
โดย: prncess 28 พฤษภาคม 2548 14:45:55 น. |
|
|
|
| |
โดย: พยาบาลเกเร (พยาบาลเกเร ) 28 พฤษภาคม 2548 18:19:15 น. |
|
|
|
| |
โดย: นราเกตต์ 29 พฤษภาคม 2548 4:26:41 น. |
|
|
|
| |
โดย: GTW (GTW ) 29 พฤษภาคม 2548 9:34:13 น. |
|
|
|
| |
โดย: หวานใจฯ IP: 58.10.178.47 29 พฤษภาคม 2548 14:55:43 น. |
|
|
|
| |
โดย: GTW IP: 58.8.141.94 29 พฤษภาคม 2548 21:43:34 น. |
|
|
|
| |
โดย: หวานใจของใครเอ่ย? IP: 203.144.215.193 30 พฤษภาคม 2548 8:28:54 น. |
|
|
|
| |
โดย: พรายทราย 31 พฤษภาคม 2548 16:46:39 น. |
|
|
|
| |
โดย: GTW IP: 58.8.141.148 4 มิถุนายน 2548 10:29:23 น. |
|
|
|
| |
โดย: หวานใจของใครเอ่ย? IP: 58.10.178.76 4 มิถุนายน 2548 21:17:57 น. |
|
|
|
| |
โดย: หวานใจของใครเอ่ย? IP: 58.10.181.121 4 มิถุนายน 2548 21:53:42 น. |
|
|
|
| |
โดย: แพรวดาวพราวเดือน..อิอิ IP: 203.144.215.193 7 มิถุนายน 2548 13:38:01 น. |
|
|
|
| |
โดย: ecco (eccoiris ) 8 มิถุนายน 2548 1:21:32 น. |
|
|
|
| |
โดย: พรายทราย 8 มิถุนายน 2548 8:50:08 น. |
|
|
|
| |
โดย: แพรวดาวพราวเดือน IP: 203.144.215.193 8 มิถุนายน 2548 13:30:23 น. |
|
|
|
| |
โดย: GTW (GTW ) 8 มิถุนายน 2548 19:49:23 น. |
|
|
|
| |
โดย: แพรวดาวพราวเดือน IP: 58.10.177.226 8 มิถุนายน 2548 21:20:23 น. |
|
|
|
| |
โดย: แพรวดาวพราวเดือน IP: 58.10.177.226 8 มิถุนายน 2548 21:51:37 น. |
|
|
|
| |
โดย: wbj 27 กรกฎาคม 2548 22:34:23 น. |
|
|
|
| |
โดย: kkk IP: 61.19.249.107 26 มิถุนายน 2551 15:54:50 น. |
|
|
|
| |
โดย: kengrui IP: 61.19.249.107 26 มิถุนายน 2551 15:57:54 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ในที่สุดคุณตากับคุณยายก็ได้เจอกัน
...