BlogGang.com : : Psycho G : แมวปิลาร์.....คุณยายแม่มด.......ตอนที่ 3 (จบ)

แมวปิลาร์.....คุณยายแม่มด.......ตอนที่ 3 (จบ)

ตอนบ่ายของวันที่ร้อนอบอ้าวเหมือนพายุฝนกำลังตั้งเค้ามาแต่ไกล คนในเมืองนั้นจำนวนมากเห็นแมวตัวหนึ่งวิ่งร้องไปตามบ้านหลังต่างๆ ตะกายประตูบ้านที่ปิด กระโดดตะกายเกาะแข้งเกาะขาผู้คนซึ่งเดินผ่านไปมาน่าประหลาดใจ และส่งเสียงร้องอย่างน่าสงสาร เหมือนจะบอกอะไรสักอย่าง แต่ไม่มีใครฟังภาษาแมวออก

แต่หลังจากวันนั้นผ่านไป คนที่พบกับแมวปิลาร์จะไม่มีวันลืมแมวเพี้ยนตัวนี้ได้เลย

ปิลาร์ตอนนั้นเหมือนแมวเสียสติไปชั่วคราวแล้ว หมาพันธุ์กินแมวหลายตัวในเมืองทำท่าจะเข้ามากัดตามประสาหมา แต่ปิลาร์เลือดเข้าตาแล้ว เป็นฝ่ายไล่กัดหมาอย่างดุเดือด เวลาที่แมวปิลาร์บ้าเลือดหมาหรือแมวก็เอาไม่อยู่ ดังนั้น หมาเหล่านั้นพากันวิ่งหนีกระเจิดกระเจิงไปคนละทาง เพราะเกิดมายังไม่เคยเห็นแมวที่ไหนไล่กัดหมาแบบนี้

หนุ่มสาวคู่หนึ่ง เดินควงแขนกันมาตามถนน ปิลาร์กระโดดเกาะขาฝ่ายชาย ร้องแมวเมี้ยวๆ อยู่อย่างนั้น ไปดูคุณยายของปิลาร์หน่อยปิลาร์ขอร้องล่ะ คุณยายกำลังแย่

พลั่ก...!!!!

รองเท้ามันปลาบราคาแพงเตะใส่แมวปิลาร์เต็มๆ จนลอยกระเด็นไป

“เจ้าแมวบ้า กางเกงเปื้อนหมด.....!!!!”

เสียงชายคนนั้นร้องด่าอย่างไม่พอใจ ส่วนหญิงสาวคู่ควงก้มลงปัดขากางเกงราคาแพงอย่างเป็นห่วง หันมามองปิลาร์ซึ่งตะกายขึ้นมาจากข้างถนน ด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความขุ่นเคือง

“มีรอยข่วนหรือเปล่าก็ไม่รู้ สงสัยเป็นแมวบ้า”

แมวปิลาร์แยกเขี้ยวใส่ เจ็บก็เจ็บ จุกก็จุก แต่ไม่อยากเสียเวลากับคนใจร้าย ไม่เกิดเป็นแมวก็แล้วไป คนแบบนี้ ปิลาร์ยังมีความหวัง คนใจดีต้องมีอยู่ในเมืองนี้แน่นอน

ปิลาร์คิดไม่ผิดหรอก คนดีๆก็มีอยู่มากมาย แต่เสียดายไม่มีใครฟังภาษาแมวออก ความพยายามของปิลาร์ดูเหมือนจะไร้ผลอย่างสิ้นเชิง แถมยังถูกมองว่าเป็นแมวบ้าอีกต่างหาก ลมพัดแรงขึ้นทุกที ลมที่ร้อนและอากาศอบอ้าวเหมือนเป็นลางร้าย แมวปิลาร์ทิ้งคุณยายมานานเกินไปแล้ว

วิ่งกลับบ้านเท่าที่เท้าน้อยๆทั้งสี่ข้างจะทำได้ ข้ามถนน ผ่านทุ่งหญ้า ลัดตัดตรงไปยังบ้านนอกตัวเมือง

บ่ายจัดของวันนั้นอากาศดูวิปริตผิดแผก ลมแรงพัดจนฝุ่นฟุ้งกระจาย เศษใบไม้ใบหญ้าถูกหอบตามลมหวนแปรปรวน นั่นคุณยายออกมานั่งที่เก้าอี้โยกตัวโปรดหน้าบ้าน เหมือนที่เคยทำเป็นประจำ เก้าอี้ยังคงไหวไปมา ไชโย คุณยายหายดีแล้ว เดินได้ด้วย

ปืลาร์วิ่งปราดขึ้นไปนั่งตักคุณยายอย่างดีใจ ยายจ๋าปิลาร์กลับมาแล้ว คุณยายได้ยินเสียวเมี๊ยวๆของปิลาร์ไหม ปิลาร์มานั่งอยู่บนตักคุณยาย คุณยายหายแล้วจริงๆ นั่นใบหน้าของคุณยายยังยิ้มอยู่เลยอย่างมีความสุข

แต่ทำไมคุณยายนิ่ง มือไม่ยกขึ้นมากอดปิลาร์อย่างที่ควรจะเป็น

และแล้วปิลาร์ก็รู้สึกตัวเย็นเฉียบ คุณยายคอเอียงพิงกับพนักเก้าอี้ มองดูแล้วเหมือนคนนอนหลับอย่างสบาย แต่นิ่งสนิทเหลือเกิน และ ไม่มีมีแม้กระทั่งการหายใจ

โลกทั้งโลกเหมือนหยุดนิ่งไปชั่วขณะ ก่อนจะรู้สึกเหมือนถูกโยนลงจากที่สูงลงหุบเหวที่อ้างว้างเยือกเย็น ปิลาร์รู้ทันทีด้วยสัญชาติญาณว่าคุณยายจากปิลาร์ไปแล้ว จากไปเหมือนเพื่อนแมวที่น่าสงสาร เหมือนลูกหมาที่ถูกกลบฝังอยู่ชายหาด เจ้าความตายสีดำที่โหดร้ายและน่าชิงชังรังเกียจช่างเลือดเย็นไร้ใจเหลือเกิน

คุณยายทิ้งปิลาร์ไปอีกคนแล้ว ไม่มีน้ำเสียงอบอุ่นของคุณยาย ไม่มีมือที่อบอุ่นปลอบโยนอีกต่อไปตลอดกาล

แมวปิลาร์ร้องไห้ ซุกอยู่กับตักคุณยาย ไม่อยากทำอะไรต่อไปอีกแล้ว พอรู้ว่าคุณยายจากไป เรี่ยวแรงและความตั้งใจที่เคยมีพลันสูญสลายไปจนหมด จนรู้สึกว่าภายในตัวเวิ้งว้างว่างเปล่าจนแทบไม่มีความรู้สึกใดๆ ไม่หิวไม่หนาวไม่อะไรทั้งนั้นนอกจากความเสียใจ

ท่ามกลางดินฟ้าอากาศวิปริตหม่นมัว ปิลาร์พลันรู้สึกเหมือนได้ยินเสียงของคุณยาย เสียงดังจากภายในของความรู้สึกหาใช่ทางโสตประสาทหูตามธรรมดา

“เหมียวปิลาร์ อย่าเสียใจไปเลยนะ ยายต้องไปแล้ว ถึงเวลาอันสมควร คุณตามารับคุณยายอย่างที่สัญญาไว้จริงๆ ที่ยายอยู่มาจนทุกวันนี้ก็เพื่อรอวันนี้ อาหารมื้อสุดท้ายยายเตรียมให้บนโต๊ะ ต่อไปนี้ก็ไม่ได้ดูแลปิลาร์อีกแล้ว ดูแลตัวเองให้ดี ปิลาร์เป็นแมวดีจะต้องมีชีวิตที่ดีแน่นอนจ๊ะ...จะรอปิลาร์อยู่ที่สุดสายปลายรุ้งตามที่ ปิลาร์ตั้งความฝันเอาไว้”

คุณยายรู้จักชื่อปิลาร์ด้วย ปิลาร์ชะเง้อคอมองหาเสียงที่เต็มไปด้วยความอบอุ่นปลอบประโลมนั้น

แสงแดดสุดท้ายซึ่งกำลังจากไป อันเป็นผลจากการคุกคามของเมฆฝนทะมึน ท่ามกลางฝุ่นละอองจากแรงลม ปิลาร์ไม่ได้ตาฝาดอย่างแน่นอน หนุ่มสาวคู่หนึ่งกำลังจูงมือกันเดินห่างออกไปอย่างช้าๆ ด้วยท่าทางมีความสุข นั่นไม่ใช่คุณยายสักหน่อย แต่แล้วปิลาร์พลันนึกออกเมื่อคนทั้งสองหันหันกลับมายิ้มให้ปิลาร์เหมือนจะบอกอำลาเป็นครั้งสุดท้าย

นั่นเหมือนคนอยู่ในรูปถ่ายเก่าแก่ขนาดโปสการ์ดซึ่งอยู่ในห้องคุณยายเหลือเกิน

“ขอบใจนะที่ปิลาร์ ที่ทำให้ช่วงชีวิตสุดท้ายของคุณยายมีความหมายและงดงาม”

เสียงนั่นเป็นเสียงผู้ชายชัดๆ ปิลาร์คิดว่าตัวเองไม่ได้หูฝาดตาฝาดแน่นอน

คุณตามารับคุณยายจากคราบสังขารอันชราภาพมากแล้วจริงๆ ตามคำสัญญา หลุดพ้นจากชีวิตอันเต็มไปด้วยการต่อสู้อย่างอดทนและเนิ่นนานราวเป็นส่วนเกินของสังคม หลุดพ้นจากการกักขังด้วยสังขารที่มีเลือดเนื้อและเต็มไปด้วยข้อจำกัดมากมาย

คุณยายไปดีแล้ว ไปกับคนที่รอคอยมาตลอดชีวิต ปิลาร์ควรจะดีใจใช่ไหม แต่ทำไมหัวใจยังเศร้าอยู่เช่นนี้นะ คงเป็นเพราะปิลาร์รักคุณยายมากนั่นเอง อารมณ์ถึงได้เหนือเหตุผลใดๆ

พอลมแรงพัดหวนอีกครั้ง เงาร่างคุณตาคุณยายวัยหนุ่มสาวก็กลืนจางหายไปกับสายลมและฝุ่นละออง และหลังจากนั้นไม่นาน สายฝนก็กระหน่ำลงมาอย่างหนักเหมือนจะพยายามชะล้างความเศร้าหมองทั้งหลายทั้งมวลของสรพพสิ่ง ให้ละลายไปกับสายฝน

+++++

มีเรื่องเล่าว่ามียายแม่มดคนหนึ่ง นั่งเสียชีวิตอยู่บนเก้าอี้โยกหน้าบ้านเปียกฝนตลอดคืน
ตอนสายของวันต่อมาจึงมีคนเห็นแมวตัวหนึ่งนอนอยู่บนตักยายคนนั้นด้วยเนื้อตัวเปียกโชก
หลังการจัดการกับศพของคุณยายแม่มด
คนในเมืองนี้ไม่มีใครเคยเห็นแมวตัวนั้นอีกเลย

...........

จบตอน

Create Date : 28 พฤษภาคม 2548

Last Update : 28 พฤษภาคม 2548 8:05:10 น.

25 comments

Counter : 669 Pageviews.

ขอทิชชู่แผ่นค่ะ :.(

ในที่สุดคุณตากับคุณยายก็ได้เจอกัน

...

โดย: ขอบคุณที่รักกัน (blueberry_cpie

) วันที่: 28 พฤษภาคม 2548 เวลา:10:29:40 น.

ไม่ได้อ่านตอนต้นแต่มาอ่านตอนจบค่ะ
สนุกดีเหมือนกันนิ

โดย: สเลเต

วันที่: 28 พฤษภาคม 2548 เวลา:10:42:47 น.

ทั้ง ๆ ที่รู้...ทั้ง ๆ ที่เคยอ่านแล้ว
ก็ยังอ่านอีกรอบ...
(เฮ้ออ..ไป ๆ มา ๆ คนอ่านซาดิสม์ชอบทำร้ายตัวเองเหมือนกัน)

เฮ้ออออ สงสารแมวปิลาร์จับใจ
น้ำตาท่วมห้องอีกเช่นเคย

โดย: พรายทราย

วันที่: 28 พฤษภาคม 2548 เวลา:13:08:45 น.

งือๆๆๆ

โดย: prncess

วันที่: 28 พฤษภาคม 2548 เวลา:14:45:55 น.

แวะมาเยี่ยมด้วยความคิดถึงนะจารย์

โดย: พยาบาลเกเร (พยาบาลเกเร

) วันที่: 28 พฤษภาคม 2548 เวลา:18:19:15 น.

แง...เศร้าอ่ะ ฮือๆๆ

โดย: นราเกตต์

วันที่: 29 พฤษภาคม 2548 เวลา:4:26:41 น.

คุณ ขอบคุณที่รักกัน (blueberry_cpie ):
มาให้ทิชชู่ครับ
^____^...

++++++

คุณสเลเต:
ขอบคุณที่มาอ่านครับ
^______^

++++++++

คุณพรายพราย:
อ่านแล้วอ่านอีก ตำรวจก็ไม่จับนะครับ
อิอิ

+++++++

คุณ prncess :
อย่าร้องสิครับ โอ๋ๆๆ

คุณพยาบาลเกเร
หายไปไหนตั้งนานครับ
หรือว่าไล่เอาเข็มฉีดยาจิ้มคนไข้อยู่
^_____^...

++++++

คุณ นราเกตต์ :
โอ๋ๆๆ อย่าร้องครับ
เอ้า กระดาษเช็ดหน้า
^____^...

โดย: GTW (GTW

) วันที่: 29 พฤษภาคม 2548 เวลา:9:34:13 น.

กาซิก...กาซิก
เศร้าอีกแล้วอ่ะ...จารย์จีขาใจร้าย
ยังไม่หายเศร้าจากไนม่าห์เลยนะ
ถูกกระหน่ำซัมเมอร์เซลล์จากคุณยายอีกแล้ว !!!

ทิชชู่ไม่พออ่ะ...ขอผ้าเช็ดตัวผืนใหญ่ๆ มาให้เลย ... ฮึๆๆ

ตกงานจากเส้นทรายฯ แล้ว มาหางานทำแถวนี้ดีกว่า...อิอิ

สายฝนก็กระหน่ำลงมาอย่างหนักเหมือนจะพยายามชะล้างความเศร้าหมองทั้งหลายทั้งมวลของ [สรพพสิ่ง] ให้ละลายไปกับสายฝน

ปล. คิดถึงไมกับรีนตอนใหม่ด้วยอ่ะค่ะ...แห่ะๆๆ

โดย: หวานใจฯ IP: 58.10.178.47 วันที่: 29 พฤษภาคม 2548 เวลา:14:55:43 น.

แฮ่ะๆๆ
ผมจำได้แล้ว
คุณหวานใจของใครเอ่ย
นี่เอง

^__^.......

โดย: GTW IP: 58.8.141.94 วันที่: 29 พฤษภาคม 2548 เวลา:21:43:34 น.

แง๊วววว....ประกาศจับหวานใจฯ ทำไมค๊า???
หวานใจฯ ทำอะไรผิดหรือเปล่าเนี่ย???
แค่แอบย่องมาตาม BlogGang ของคุณปาล์มที่ลงไว้ในเส้นทรายฯ อ่ะค่ะ

เลยได้อ่านนิยายหลากหลายรสชาติทีเดียวเชียว
ยิ่งอ่าน ยิ่งเหมือนเห็นตัวเอง นี่ถ้าจารย์จีขาเป็นผู้หญิงนะ
หวานใจฯ ต้องนึกว่าเราเป็นฝาแฝดที่ถูกพรากจากกันไปตั้งแต่เด็กๆ
เพราะความต๊อง...เอ๊ย...อารมณ์ขันที่คล้ายๆ กันเนี่ยแหละ
อาการแบบเนี้ย...มีคนเค้าบอกว่าหวานใจฯ เป็นคนกลับตะเข็บน่ะค่ะ...อิอิ

อ้อ...ขออนุญาต(ย้อนหลัง) สำหรับการตามไปอ่านเรื่องอื่นๆ ใน Profile ด้วยนะคะ

ขอบคุณที่อนุญาตค่ะ...ฮี่ๆๆ

โดย: หวานใจของใครเอ่ย? IP: 203.144.215.193 วันที่: 30 พฤษภาคม 2548 เวลา:8:28:54 น.

แวะผ่านมาอำลาฤดูร้อนอย่างเป็นทางการ
ถึงจานจีกับแมวปิลาร์อีกรอบจ้า

ฉ่ำฝนเดือนหกนะคะจานจี...
มีความสุขเย็นฉ่ำ ๆ ค่ะ

หึหึ กำลังนึกถึงแมวปิลาร์ดูสายฝนที่ตกหนักชะล้างทุกสิ่งในตอนนี้เลย...

อ้าววว เลยเผลออ่านอีกรอบจนได้แหะ
ดีนะนี่ ที่ตำรวจไม่จับ หงึ หงึ

โดย: พรายทราย

วันที่: 31 พฤษภาคม 2548 เวลา:16:46:39 น.

คุณหวานใจของใครเอ่ย?
แวะมา
เยๆๆ
เหมือนฝันเลยครับ อิอิ
ดีจายย

^_____^..

+++

คุณ พรายทราย
อ้าว
ฤโร้อนยังไม่ได้ไปไหนเลยนะครับ
ยังคงร้อนตับแข็งเหมือนเดิม
อิอิ

โดย: GTW IP: 58.8.141.148 วันที่: 4 มิถุนายน 2548 เวลา:10:29:23 น.

อ๋อ......รู้แล้วว่าทำไมไม่มีงานใหม่ๆ มาให้อ่านซักที

ก็มัวแต่ฝันนี่เอง...

ตื่น ๆ ๆ ๆ แล้วก็ไปเขียนงานได้แล้วค่า
หวานใจฯ รอไมกับรีน แล้วก็ปิลาร์ตัวน้อยๆ อยู่นะคะ

ให้ไวๆ...ก่อนจะโดนเลื่อยไฟฟ้า คืนสนอง....คิคิ

ปล. ดีใจที่แวะมาเหมือนกันค่า...ฮี่ๆๆๆ

โดย: หวานใจของใครเอ่ย? IP: 58.10.178.76 วันที่: 4 มิถุนายน 2548 เวลา:21:17:57 น.

เอิ๊กกกก....ตับแข็งเพราะของเหลวๆ สีอำพัน มากกว่าม๊าง...คิคิ

ง่า....ไปอาบน้ำคลายร้อนแล้วค่อยย้อนกลับมาแซว...คิคิ

วันนี้ฝนตก ไม่ต้องนอนเปิดแอร์ ประหยัดไป 20 บาท !!
ขอบคุณฝนเดือนหกที่รัก +++

โดย: หวานใจของใครเอ่ย? IP: 58.10.181.121 วันที่: 4 มิถุนายน 2548 เวลา:21:53:42 น.

ว๊า....ไ่ม่มีอะไรอ่านเลยอ่ะ

รอมานานแล้วน๊า....เขียนหน่อยจิ นะๆ

ไม่งั้น.............................................

โดย: แพรวดาวพราวเดือน..อิอิ IP: 203.144.215.193 วันที่: 7 มิถุนายน 2548 เวลา:13:38:01 น.

จารย์มาอยู่นี่เอง ผมมาตามอ่านครับ

โดย: ecco (eccoiris

) วันที่: 8 มิถุนายน 2548 เวลา:1:21:32 น.

ฟ้าวันนี้ไม่ใสนัก
แต่อากาศแลสบายดี
แดดยังไม่แรงเท่าไรนัก
เลยหอบเอาความสุขมาฝากตรงนี้ด้วยค่ะ
ด้วยความคิดถึงนะคะ

โดย: พรายทราย

วันที่: 8 มิถุนายน 2548 เวลา:8:50:08 น.

ประกาศจับเจ้าของบล๊อค !!!!
ถ้าไม่มอบตัวภายใน 24 ชั่วโมง เราจะยึดบล๊อคและผลงานทั้งหมด...อิอิ

และแล้วก็วิ่งหลบเลื่อยไฟฟ้า....ฮ่าๆๆ กลัวซะที่ไหน !!

โดย: แพรวดาวพราวเดือน IP: 203.144.215.193 วันที่: 8 มิถุนายน 2548 เวลา:13:30:23 น.

มาแล้ววคร๊าบบบบ
นายไซโคแมนช่วยตสมล่าคนที
ฮี่ๆๆ

โดย: GTW (GTW

) วันที่: 8 มิถุนายน 2548 เวลา:19:49:23 น.

แง๊วววว....ปีศาจใจร้ายอ่ะ
หลอกให้ดีใจว่าไมกับรีน 6 มาแล้ว
แต่พอเข้าไปข้างในก็โบ๋เบ๋....ปะเดี๋ยวก็เสกหนังหมูเข้าท้องซะหรอก

โป้งๆๆๆ

โดย: แพรวดาวพราวเดือน IP: 58.10.177.226 วันที่: 8 มิถุนายน 2548 เวลา:21:20:23 น.

ห๊าว ห๊าว ห๊าว !!

ไปนอนดีกว่า ... เผื่อจะได้ฝันว่าได้อ่านไมกับรีน 6 พรุ่งนี้...

บายบี๋จ้า...รีบเข้านอนก่อนจะแฮงค์นะจ๊า อิอิ...จะโดน

เป่าหว่าเรา???

โดย: แพรวดาวพราวเดือน IP: 58.10.177.226 วันที่: 8 มิถุนายน 2548 เวลา:21:51:37 น.

แวะมาอ่านค่ะ
แมวปิลาร์ มีคำแปลมั้ยคะ
ชื่อแปลกดีจัง
อ้าว ตอนจบหรอกเหรอ
เราก็ไม่ทันได้อ่านตอนแรกน่ะสิ

โดย: quin toki

วันที่: 16 กรกฎาคม 2548 เวลา:22:22:24 น.

โดย: wbj

วันที่: 27 กรกฎาคม 2548 เวลา:22:34:23 น.

ดีคับพี่น้อง ห้ามพลาดนะ
กับหนังเรื่องนี้

โดย: kkk IP: 61.19.249.107 วันที่: 26 มิถุนายน 2551 เวลา:15:54:50 น.

หวัดดีทุคน ทำไรกันอยู่เหรอคงจะหาเสียงเรียกเข้าของละครเรื่องนี้ดิ 555 เราจะบอไห้ก้ได้ว่าจะหายังไงถึงจะง่าย ก้แค่เพียง โทรไปที่ 1900 888 010 แล้วกด
เพลง day by day 135282
เพลง if 135284
เพลง destiny 135280
แค่นี้เองจะได้ไม่ต้องหาไห้ยาก

โดย: kengrui IP: 61.19.249.107 วันที่: 26 มิถุนายน 2551 เวลา:15:57:54 น.