|
|
แก้งสี่เหลี่มมคางหมู 2 ( แตกคอ)
สวนสาธารณะวันนี้อากาศสดใส เป็นพิเศษ
แก้งสี่เหลี่ยมคางหมูมารวมผลอยู่ที่นี้ตามปกติ ตุ้มตั้มหรือฟาตั้ม หัวโจก(ที่จริงจะใช้คำว่าหัวหน้าแต่พิจารณาแล้วไม่เหมาะ) เดาะบอลสีรุ้งเล่นอยู่กลางสนาม (ใช้ลูกบอลสีรุ้งเพื่อประกาศให้ชาวโลกรู้ว่าตนเองสูงแข็งแรงแต่ยังมีความหวานแว๋วในหัวใจนะจ้ะสาวๆ) ธิดามารทะเลยืนก้มหน้าผมยาวปรกปะระหน้าอยู่มุมหนึ่งคอยหลอกเด็กๆ ที่เด็กผ่านไปมาแก้กลุ้ม ส่วนแมวตัวยาวปิลาร์หมอบอยู่บนกำแพงคุยอยู่กับคิวปิดน้อยตัวเท่าข้อมือที่บินโฉบเฉี่ยวไปมาแถวนั้นด้วยปีกเล็กๆใสๆบางๆ ของเธอ
"ดูนะ
ท่านตุ้มตั้ม หัวโจก ทำเป็นเล่นบอลสีรุ้งคิกขุจัง"
คิวปิดน้อยนินทาหัวโจกแก้ง ไม่ต้องกระซิบเพราะเธอตัวเล็กเสียงเบาอยู่แล้ว
"นั่นน่ะสิ"
แมวปิลาร์เห็นด้วย ไม่ต้องกระซิบเช่นกันเพราะตัวเล็กเหมือนกัน
"ถือว่าตัวใหญ่คุมสวนสาธารณะใครเข้ามาไปพาลเขาหมด เลยไม่มีเพื่อนเล่นบอลเลย สมน้ำหน้า" ข้างฝ่ายคุณตุ้มตั้มเดาะบอลเล่นอยู่คนเดียว ไม่มีเพื่อน
เหงาก็เหงาแต่ฝืนใจทำใจแข็ง พยายามคิดว่าตัวเองเป็นศูนย์หน้าทีมอาร์เจนตินาซึ่งกำลังเลี้ยงลูกผ่านกองหลังทีมชาติอังกฤษเข้าไปเดาะบอลข้ามกองหลังคนสุดท้ายอย่างสวยงามก่อนพลิกตัววอลเล่ลูกสุดแรง
ตูม
ลูกบอลพุ่งเข้าตุงตาข่าย(ในความคิดของตุ้มตั้ม)
ลูกบอลพุ่งชนคิวปิดน้อยเต็มแรง(ในสภาพความเป็นจริง)
คิวปิดน้อยกำลังนินทาเพลิน ๆ แต่กรรมตามทันเร็วมาก ถูกลูกบอลชนอย่างจังจนกระเด็นลอยหมุนกลางอากาศหลายรอบอย่างช้าๆ เหมือนหนังของผู้กำกับจอห์น วู ก่อนปักหัวทิ่มลงดินเหมือนเครื่องบินถูกเด็ดปีก
"ไชโย
.!!!!!"
ตุ้มตุ้มยังกระโดดโลกเต้นอย่างดีใจ(เพราะมองเห็นภาพลูกบอลผ่านมือผู้รักษาประตูเข้าประตูไป)
แมวปิลาร์ร้องเงี้ยวซซซ
.อย่างตกใจ รีบโดดลงไปคาบคิวปิดขึ้นมาวางบนกำแพงเพราะกลัวว่าหมาแถวนั้นจะคาบไปซะก่อน
แต่เพราะเป็นเทวดา คิวปิดจึงไม่เป็นอะไรมาก เพียงแต่หน้าเขียวตัวเขียวไปครู่หนึ่ง
"เป็นไงบ้าง คิวปิดน้อย"
แมวปิลาร์เลียหน้าเลียตาอย่างเป็นห่วง คิวปิดหลับตาปี๋ ไม่แน่ใจว่าจะรับเชื้อแมวกระสือทางน้ำลายแมวหรือเปล่า
(หมายเหตุ : แมวกระสือเป็นผีแมวชนิดหนึ่ง เวลากลางคืนแมวที่เป็นแมวกระสือจะถอดหัวพาตับไตไส้พุงลอยออกไปหาจับหนูกิน )
"ไม่เป็นไรจ๊ะไม่เป็นไร เดี๋ยวก็หาย"
เธอรีบบอก
แมวปิลาร์มองดูตุ้มตุ้มที่ยังคงกระโดดโลดเต้นอย่างดีใจ
.
หนอย
เตะบอลมาโดนเค้ายังมาทำท่าดีใจอีก
แมวนึก ความไม่พอใจเริ่มก่อตัวขึ้นเงียบๆ
"ไม่เป็นไรแน่นะ"
"จ้ะ..แค่ปีกที่เพิ่งซ่อมมา(จากครั้งก่อนที่โดนเด็กทะเลนั่งทับ) หักนิดหน่อย เดี๋ยวจะเอากาวตราแมวแห้งเร็วติดคงดีขึ้น..ขอบใจมากที่เป็นห่วงนะ จุ๊บๆๆๆๆๆๆ"
พบจบคิวปิดน้อยก็ลุกขึ้นยื่นหน้าไปจุ๊บๆๆๆๆ..แก้มแมวปิลาร์ตามแบบฉบับของเธอที่ชอบใช้เป็นประจำ
ตุ้มตั้มวิ่งมาเก็บบอลเห็นดังนั้นเลยแกล้งทำท่ามาดูอาการบ้าง
"เป็นอะไรไปจ้ะ คิวปิด..ไม่เป็นไรนะ" (พยายามทำเสียงหล่อมาก)
คิวปิดน้อยยิ้มที่มุมปาก ฝืนกายพยายามบินเข้าไปใกล้ ตุ้มตุ้มหลับตาอมยิ้มเตรียมรับ
"จ้ะ..แค่ปีกที่เพิ่งซ่อมมาปีกหักนิดหน่อย เดี๋ยวจะเอากาวตราแมวแห้งเร็วติดคงดีขึ้น..ขอบใจมากที่เป็นห่วงนะ เพี้ยะๆๆๆๆๆๆๆๆ
."
เพี้ยะๆๆๆๆๆๆๆ
..!!!!!
ครับท่านผู้อ่านที่เคารพ ไม่ใช่ จุ๊บๆๆๆๆๆ
!!! แต่เป็นเพี้ยะๆๆๆๆ
.จากมือน้อยๆ ถึงจะตัวเล็กเสียงเบาแต่มือหนักมาก ตบใส่ใบหน้าตุ้มตั้มจนลอยกระเด็นไปหลายวาหน้าปวมบูด
แมวปิลาร์หัวเราะเงี้ยว..
"สมน้ำหน้า อาการจุ๊บๆๆๆของคิวปิดน่ะเข้าสงวนไว้ใช้เฉพาะผู้หญิง ฮ่าๆๆๆ ก๊ากๆๆๆ เงี้ยวๆๆๆ"
แมวปิลาร์หัวเราะชักดิ้นชักงออยู่บนกำแพง แบบว่าขำมากที่สุด ตุ้มตั้มยกมือลูบหน้าบวมตุ่ยหมดหล่อก่อนลุกขึ้นไปเก็บบอล ไม่ลืมจะมองค้อนมาทางพวกแมวปิลาร์อย่างขุ่นเคือง ฮึ
ไม่บอกกันก่อนนี่นา
นึกว่าจะมาจุ๊บๆๆๆๆ เรา
ที่ไหนได้กลายเป็นเพี้ยะๆๆๆๆ เรา
.ฮึ่ม
ขณะนั้นเด็กๆกลุ่มหนึ่งหกเจ็ดคนถือลูกบอลวิ่งมายังสนาม
ตุ้มตั้มกำลังเหงา +เซ็ง เลยโบกมือร้องบอก
"เร็วๆมาเล่นบอลกัน เดี๋ยวจะแจกขนม" (ดูเอาเถิด ตอนนี้ถึงกับเอาขนมมาล่อ แสดงว่าหาคนจริงใจที่จะมาเล่นบอลด้วยยากมาก
เด็กๆพอได้ยินคำว่าขนม ถึงกับตาลุกวิ่งตรงมาอย่างดีใจ
แต่พอมาเจอเด็กทะเลในร่างของธิดามารทะเลก็เบรคเอี้ยด หันหน้ามองกันไปมาอย่างไม่แน่ใจ
ธิดามารทะเลค่อยๆๆๆเอามือแหวกผมออกอย่างช้าๆๆๆ
..ค่อยๆๆเงยหน้าที่ขาวแป้งขาววอกขึ้นมามองเด็กๆค่อยๆๆๆๆๆ.. แสยะยิ้ม
..ให้อย่างน่ากลัวๆๆ
ค่อยๆๆๆยื่นมามาข้างหน้าช้าๆๆๆ
..
"ผีหลอก
.ช่วยด้วย
.!!!!!"
เด็กหมุนตัวกลับ กระโดดตัวลอย แล้วพากันวิ่งกลับไม่คิดชีวิต บางคนเริ่มนึกถึงหมอผี
ตุ้มตั้มมองอย่างไม่พอใจ
หนอย ทำเอาเพื่อนเราเผ่นหมด ฮื่มมมม
ชักขวางหูขวางตาแล้วนะ
.ไม่เป็นไรเล่นคนเดียวก็ได้ นึกพลางวางบอลลงเตะออกไปสุดแรงอย่างโมโห
บทคนจะซวยชะตาตก ทำอะไรย่อมซวยไปหมดตามทฤษฎีแห่งความซวย
ลูกบอลพุ่งเป็นแนวโค้งนิดๆแบบโปรเจ็กไทมาอัดเข้ากับหัวหมาพันธุ์โหดตัวหนึ่งตรงมุมสนามข้างท่อ
เจ้าหมาตัวนี้เป็นโรคกลัวแมว เพราะเป็นหนึ่งในจำนวนสองร้อยสิบสามตัวที่โดนแมวปิลาร์ข่วนเอาตั้งแต่ตอนแมวปิลาร์บ้าเลือด อุตส่าห์หลบหน้าแมวปิลาร์มานอนสงบเสงี่ยมเจียมตัวอยู่ที่นี่แต่ยังโดนลูกบอลตามมาราวีอีก กำลังฝันเพลินๆว่าพบรักกับหมาสาวพันธุ์สวยริมฝั่งน้ำลำธาร ตาสบตาต่างฝ่ายกำลังเขินอายม้วนต้วนกลิ้งไปมา
ตูม
บอลชนหัวจนสะดุ้งตื่น
ความฝันบรรเจิดเพริดแพร้วสลายวูบลงเมื่อตื่น
ความฝันบางทีสวยงามซาบซึ้งจนหาไม่ได้ในชีวิตจริง ฝันที่ไม่อยากตื่น แต่ต้องตื่น
อ๊ากซซซซซ
..!!!!!
หมาโชคร้ายร้องโหยหวน หมาสวยคนนั้นพลัดพรากจากชีวิตไปแล้วชั่วชีวิตนี้ไม่มีทางเจอกันอีกแล้ว มันเป็นสิ่งที่โหดร้ายมาก คนหรือหมาที่ไม่เคยทราบว่าการที่ตนเองไปถูกใจใครบางคนหรือบางตัวสุดๆ ในความฝัน ชนิดที่ไม่มีทางพบในชีวิตจริงแลัวสะดุ้งตื่นพลัดพรากมันเจ็บปวดขนาดไหน
จะหลับต่อให้ฝันถึงอีกก็เป็นไปไม่ได้แล้ว
ฮื่ม..แฮ่
ความโกรธแค้นรวมตัวเป็นพลัง นั่นไงเจ้าของบอลยืนหน้าหงิกอยู่กลางสนาม
หมาพันธุ์โหด แสยะยิ้ม..อ้าปากกว้างมากเพื่องับบอลสีรุ้งคาบวิ่งกระดิกหางตรงมายังคุณตุ้มตั้ม
คุณตุ้มตั้มอ้าปากหวอ เห็นหมาวิ่งคาบลูกบอลวิ่งตรงมานึกว่าหมาแสนรู้ที่ชอบเล่นแบบขว้างไม้ไปแล้วตามคาบกลับมาจึงยิ้มอย่างปิติ นึกว่าข้านี้เยี่ยมมาก เตะบอลให้หมาคาบกลับมาได้
หมาวางบอลลงกระดิกหางให้เหยื่อตายใจ
ความจริงควรกระโดดงับคอ แต่เรื่องนี้ไม่ใช่แนวแอ๊คชั่นโหดเลวดี จึงเพียงแต่โดดงับข้อเท้าสุดแรง
โอ้ย
..
ตุ้มตั้มไม่นึกว่าจู่ๆ หมาที่กระดิกหางให้จะโดดงับเอาดื้อๆ ถึงกับร้องสุดเสียง กระโดดเหยงๆไปมาโดยมีหมากัดติดขาเกาะติดสถานการณ์ไม่ยอมปล่อย เป็นภาพที่น่ารันทดปนน้ำตามากที่สุดภาพหนึ่งเท่าที่เคยนึก
ตุ้มตั้มพยายามตั้งสติ เคยดูมวยมามากจากทีวีดังนั้นจึงพยายามใช้วิชามวย แย็บซ๊าย-ขวา หมัดตรง หมัดฮุ๊ค เฉือนศอก หมัดต็กแตน อุตลุด แต่หมาพันธุ์ดุกัดแล้วกัดเลย ไม่ปล่อย
ตอนนี้พวกที่เหลือของแก้งถึงจะเริ่มแตกคอกับหัวโจกแล้ว แต่ยังมีแก่ใจวิ่งมาดู(ปิลาร์) บินมาดู(คิวปิดน้อย) และค่อยๆก้มหน้าย่างก้าวมาดู(ธิดาทะเล
จะวิ่งมาดูแบบคนอื่นก็กลัวเสียอิมเมจ)
หมาตอนนี้หน้ามืดแล้ว ไม่เห็นหน้าแมวปิลาร์ จึงไม่กลัว คงกัดแน่น
"ทำไงดี
.ทำไงดี"
คิวปิดน้อยบินวนไปมาอย่างกระวนกระวายใจ
"ช่วยด้วยๆๆๆ"
พอเห็นสาวๆมาดูตุ้มตั้มยิ่งร้องดังเป็นสามเท่า(เรียกร้องความสงสาร)
คิวปิดน้อยหลับหูหลับตาตบซ้ายขวาไม่ยั้ง
เพี้ยะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
.
โอ้ยๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
.
แทนที่จะโดนหน้าหมา กับโดนหน้าคนเพราะมัวแต่หลับหูหลับตาตบแหลก
แมวปิลาร์กระโดดกัดคอหมา แต่บังเอิญตุ้มตั้มมัวแต่โดดไปมาเลยกัดผิด กลายเป็นโดดงับแขนตุ้มตั้ม
อ๊ากซซซซซ
..!!!!!!!!!!!!!!
ทั้งโดนหมากัดขา โดนตบหน้า โดนงับแขน อะไรจะป่านนี้
ธิดามารทะเลตัดสินใจใช้วิชามารขั้นสุดยอด
วิชาดรรชนีจักกะจี๋จี้จุด..ที่ร้ายกาจ
เธอเอื้อมมือไปที่ตัวหมา เอามือจักกะจี้
แต่อนิจจา
เพราะมัวแต่เอาผมปิดหน้าปิดตา จึงมองไม่เห็น ไม่ทราบว่าที่ตนเองกำลังเอานิ้วจี้จักกะจี๋เป็นสีข้างคุณตุ้ม ไม่ใช่สีข้างหมาสักหน่อย
ส่วนคิวปิดน้อยก็บรรเลงเพลงตบไม่หยุด
เพี้ยะๆๆๆๆๆๆๆ
..(เสียงโดนตบ)
แง่มๆๆๆๆๆ
(เสียงแมวปิลาร์กัดแหลก)
แคว่กๆๆๆๆๆ
.(เสียงแมวข่วน)
จี๋ๆๆๆๆๆ
(เสียงเด็กทะเลจี๋)
"โอ้ก 55555โอ้ยๆๆฮ่าๆๆๆ โอ็ย5โอ๊ย5โอ้ย5โอ๊ย5
.5555555โอ้ยๆๆๆ ฮ่าๆฮือๆๆโอ้ยก๊าก
ก๊ากๆโอ้ยๆฮ่าๆฮือๆเจี้ยก!!"
จะบ้าตาย ตุ้มตั้มถูกหมากัด แมวกัดแขนแมวข่วน โดนตบ โดนจักกะจี๋ จนต้องเราะ-ร้องเจ็บปวด -หัวเราะ-ร้องเจ็บปวด-สลับกับไปใกล้บ้าเข้าไปทุกที
ในที่สุด
ตุ้มตั้มหมดสภาพหลังจากชักกระแด๊กๆๆ 6-7 ครั้งก็นอนนิ่งตาค้างอมยิ้ม
เจ้าหมาชักแปลกใจ ปล่อยปากออก ถอยหลังสามสี่ก้าวพลางมองอย่างสงสัย พวกแก้งทั้งสามก็หยุดมือพากันถอยออกไปดูเช่นกัน
อย่างช้าๆ เขาค่อยๆสะเงาะสะแงะ ชันกายลุกขึ้นยืน มองไปซ้ายทีขวาทีพร้อมด้วยรอยยิ้มพิมพ์ใจแสนหวาน
"อะกือๆๆก๊ะก้า.."
เขาพูดภาษาดาว เพราะเป็นโรควิกลจริตแบบชั่วคราวไปแล้วจากการกระทบกระเทือนจิตใจและร่างกายย่างรุนแรง
ทั้งหมดใจหายวาบ เจ้าหมาถึงกับหน้าซีดเหลือสองนิ้ว
ตุ้มตั้มทำน่าเอียงอายมองค้อนมายังกลุ่มสมาชิกทั้งสามแล้วทำปากจู๋ร้องว่า
"มามะ..จูจุ๊บ
จุ๊บๆๆๆๆ"
เท่านั้นเอง วงแตก
คิวปิดน้อยเจ้าของตำรับจุ๊บๆๆๆ ทนไม่ได้ร้องกรี้ดออกมาคำหนึ่งบินฉวัดเฉวียนซัดเซพเนจรหนีไปในอากาศสุดชีวิต อยู่ไม่ได้แล้วพะยะค่ะ แมวปิลาร์ร้องเปี้ยว..คำหนึ่งกระโดดผลุงตัวลอยขนชี้ชันทั่วตัวอย่างสยดสยองหันหลังวิ่งปราดออกไปแบบลืมตายไม่อายชาวบ้าน
ธิดาทะเลปกติรักษาภาพพจน์ค่อยๆย่างเท้าเดินก้มหน้าทำผมปรกหน้า ตอนนี้ลืมอิมเมจตนเองหันวิ่งโกยแน่บผมเผ้าปลิวกระเจิงแป้งกระจายไม่คิดชีวิตหนีลงไปทะเลไปอีกคนหนึ่ง
ตุ้มตั้มเห็นพรรคพวกหนีไปหมดแล้วก็ค่อยๆ หมุนคอยิ้มหวานมายังเจ้าหมาพันธุ์โหด
"อุ้ย..ต๊ายตาย เท่ห์จังเลย
ตัวเอ๊งตัวเองยังอยู่หรือจ้ะ
."
ว่าพลางยื่นหน้าทำปากจู๋
"มามะ..จูจุ๊บจูจุ๊บ
."
เจ้าหมาพันธ์โหดใจหายวาบ ยิ่งเห็นตุ้มตั้มค่อยๆลุกขึ้นเดินตรงมายิ่งหัวใจไปตกที่ตาตุ่ม ตอนนี้นอกจากเป็นโรคกลัวแมวแล้วยังเป็นโรคกลัวคนอีกต่างหาก
"เอ๋งๆๆช่วยด้วย
..พ่อจ๋าแม่จ๋า.."
เจ้าหมาร้องสุดเสียง พยายามรวบรวมสมาธิและกำลังกายใจหันกลับวิ่งหนีอย่างขวัญกระเจิดกระเจิง น่ากลัวอะไรเช่นนี้ โอย..
ตุ้มตั้มลุกขึ้นร้องวิ่งตามไป
"ตัวเอ๊งตัวเอง..จะไปไหนจ๊ะ
มามะ จุ๊บๆๆๆๆ"
ร่างทั้งสองหนึ่งหนีหนึ่งไล่ ในที่สุดหายลับไปจากสายตา
สวนสาธารณะแห่งนี้กลับสู่ความสงบเงียบร่มรื่นอีกครั้งราวกับไม่เห็นเกิดเรื่องที่น่าสะพรึงกลัวสยดสยองชวนบ้าขึ้นที่นี่ ท้องฟ้าสดใสไร้เมฆ ลมเรื่อยเฉื่อยฉิว กลุ่มนกกาบินเรียงรายตัดดวงตะวันสีแดงเพลิงกลมโตกลับคืนรวงรังในยามเย็น
++++จ
จอดสนิท..!!!!!
| Create Date : 22 กุมภาพันธ์ 2548 |
| Last Update : 22 กุมภาพันธ์ 2548 20:06:32 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 639 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 11 คน [