|
| 1 | 2 | 3 | 4 |
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
ไมกับรีน 8 (มหันตภัยที่ซ่อนเร้น)
ไมกับรีน 8
ช่วงบ่ายของวันนั้น จิ้งจอกทะเลน้อยตัวแสบกับกระเป๋าสะพายหลังตัวเก่งพาไมเดินลัดเลาะออกจากกระท่อมไปตามหน้าผาเชิงเขาตัดเข้าแนวป่าลึก เส้นทางที่ไม่มีใครผ่านนอกจากเด็กสาวผู้เต็มไปด้วยปริศนา
รีนเดินนำไปข้างหน้า ร่างเล็กๆนั่นปีนป่ายไปตามหน้าผาสูงชันอย่างคล่องแคล่ว ถ้าเป็นคนอื่นรับรองว่าไม่มีทางตามทัน แต่นี่เป็นนักล่าสังหารผู้เจนจัดความลำบากทุกชนิดจึงไล่หลังมาติดๆ
รอหน่อยสิรีน....คนอย่างฉันจะตามลิงอย่างเธอทันอย่างไร
มือสังหารร้องบอก ไม่วายจะแฝงการกวนประสาทอีกฝ่ายไปในตัว พักหลังไมกลายเป็นคนกวนประสาทคนอื่นไปโดยปริยายคาดว่าติดเชื้อมาจากรีนนั่นเอง
เด็กสาวหยุดหันมามองแกล้งเหยียบพลาดไปโดนก้อนหินขนาดเท่าศีรษะก้อนหนึ่งจนหลุดกลิ้งหล่นโครมครามลงไป
ไมพลิกตัวหลบไปได้อย่างหวุดหวิดจนมือแทบหลุดจากแง่หิน
เล่นอะไรบ้าๆ เกิดหัวฉันแตกจะทำไง
ไมร้องลั่นอย่างฉุนเฉียว รีนทำตาโตอย่างตกใจร้องตอบมาว่า
"ขอโทษนะ เผลอไปเหยียบเข้าไม่ตั้งใจ"
ไม่ตั้งใจบ้าน่ะสิ ไมแยกเขี้ยว หากเด็กสาวกลับหัวเราะอย่างชอบใจที่สามารถกวนประสาทคนอื่นได้
รีบขึ้นมาเร็วๆเถอะน่า โวยวายอยู่ได้
ตอนนี้ทั้งคู่ปีนอยู่บนหน้าผาของภูเขาลูกหนึ่งด้านบนเป็นหน้าผาซับซ้อนมองลงไปด้านล่างเต็มไปด้วยยอดไม้พลิ้วไหวร่ายรำตามลีลาของดนตรีธรรมชาติขับขาน เกือบจะถึงสันเขาอยู่แล้วเพียงพ้นหน้าผาสูงนี่ไปก็จะมองเห็นอีกด้านหน่งของเกาะ
โน่นยอดไม้กำลังเต้นรำ
เด็กสาวชี้ให้ดูด้านล่างซึ่งมีเหล่าไม้แกว่งไกวไหวเอน สีเขียวขจีแผ่ไกลจรดทิวเขาไกล
นึกว่ารีนจะหาเรื่องกวนประสาทอีกแต่พอเห็นหน้ารีนก็รู้ว่าคิดผิด
จิ้งจอกทะเลน้อยตัวนี้เป็นคนหลายอารมณ์จริงๆ ตอนนี้กำลังจ้องมองดูต้นไม้เต้นรำด้วยสีหน้าท่าทางสดใสชื่นชอบนัยน์ตามรกตประหลาดคู่นั้นมีประกายเต็มไปด้วยชีวิตชีวา
ฉันมานั่งดูบนนี้แทบทุกวันเลย บางวันมีฝูงนกบินมาร่วมวงด้วยล่ะ
นกมันบินมาทำไม
มาแสดงจินตลีลาประกอบเพลงมั้ง
ไมทุบพลั่กเข้าให้ที่บ่าหนึ่งทันทีด้วยความหมั่นไส้เป็นทุนเดิมอยู่แล้วแรงพอที่จะทำให้รีนหัวซุกหัวซุนไปด้านข้าง
โอ้ย....เล่นบ้าๆอะไร เจ็บนะ
รีนโวยวายตาเขียวปัดแต่ไม่กล้าเข้ามาใกล้เพราะรู้ว่ามือสังหารสาวไม่ยอมใหเทอะไรง่ายๆแน่
พูดจากวนประสาทนักนี่ ดีแล้ว สมน้ำหน้า..ไม่จับโยนลงไปก็บุญแล้ว
เด็กสาวหรี่ตากัดริมฝีปากมองหน้าอีกฝ่ายด้วยสายตาคมวาวที่เต็มไปด้วยแววฉลาดอย่างร้ายกาจอย่างคนที่กำลังนึกแผนการณ์ไว้ตอบโต้
เอาล่ะๆ..ไปต่อกันดีกว่าขืนมามัวทะเลาะกันอยู่นี่ไม่ต้องไปไหนกัน
มือสังหารสาวบอก จิ้งจอกทะเลน้อยยืนเฉยอยู่ ไมมองอย่างสงสัย
นี่ไม.. ในที่สุดรีนเอ่ยบอกด้วยเสียงเรียบๆอย่างไม่น่าเป็นไปได้ ฉันมีอะไรบางอย่างให้เธอด้วยล่ะ
อะไรเหรอ
รับไว้สิ
รีนโยนมาให้ หญิงสาวยื่นมือไปรับโดยไม่ตั้งใจรู้สึกลื่นๆแปลกๆ
งูสีเขียวขนาดขนาดนิ้วโป้งตัวหนึ่งดิ้นดุ๊กดิ้กอยู่ในมือ
ไมร้องอย่างตกใจขว้างงูในมือทิ้งไปทางหนึ่ง ก่อนแยกเขี้ยวกระโจนเข้าใส่อีกฝ่ายหนึ่ง
เล่นอะไรบ้าๆอีกแล้วยัยตัวแสบฉันหักคอเธอหมกป่างานนี้ล่ะ
ไม่มีทางเสียล่ะ เด็กสาวเตรียมทางหนีทีไล่อยู่แล้วกระโจนพรวดออกไปเกาะแง่หินเหวี่ยงตัวเองไปตามหน้าผาสูงชันห่างออกไปอย่างไม่กลัวอันตรายแถมมีการแสยะหน้าล้อเลียนอีกฝ่ายเป็นการกวนประสาทเป็นของแถม
"ตลกจัง คนอย่างเธอกลัวงูด้วยเหรอ"
จิ้งจอกทะเลน้อยหัวเราะชอบใจ
"ใครว่าฉันกลัว.." ไมร้องเสียงดัง มองหน้าอีกฝ่ายอย่างขุ่นเคือง
"ฉันไม่คิดว่าเธอจะทำอะไรพิเรนแบบนี้ต่างหาก"
"แล้วเป็นไง.."
เวรกรรมอะไรฉันต้องมาเจอกับยัยตัวแสบนี่นะ
ไมนั่งลงเอามือกุมหัว หมดแรง ทอดอาลัยตายอยากในชีวิต
รีนเหวี่ยงตัวเองไปยืนบนหน้าผาด้านบนได้แล้ว คลานมาชะโงกดูหญิงสาวซึ่งอยู่ห่างลงไปสามสี่เมตร
ขึ้นมาสิ
ฉันไม่ไปไหนทั้งนั้น ไม่ไหวแล้วนึกว่าจะพาเดินไปตามทางที่คนเขาเดินกันนี่กลับพามาปีนหน้าผายังกับตัวกะปอมตะกายภูเขา โอ้ย...ฉันนี่คงบ้าแน่ๆเลยที่ตามเธอมานี่
อย่างอนน่า เดี๋ยวถึงหมู่บ้านจะเลี้ยงขนมปลอบใจ
งอนบ้าบออะไร.....ฉันไม่ใช่เด็กนะโว้ย
ไมโกรธจนต้องหัวเราะ หันไปคว้าก้อนหินเท่ากำปั้นซึ่งวางอยู่แถวนั้นเงื้อมือทำท่าจะปาใส่หน้าอีกฝ่าย รีนหลับตาปี๋แต่ไม่ยอมหลบ ไมเลยเงื้อมือค้าง
เอากับยัยตัวแสบสิ....หญิงสาวนึกในใจ... ทำเหมือนจะลองใจเราอย่างนั้นว่าจะขว้างจริงหรือเปล่า
ขว้างจริงได้อย่างไรกัน ขืนขว้างไปจริงๆรับรองระยะขนาดนี้รีนกระโหลกแตกคาป่าแน่ สุดท้ายไมเลยขว้างออกไปทางดงไม้ด้านล่างสุดแรง
นี่ไม..
เสียงเด็กสาวร้องมาอีก
อยู่บนนี้วิวสวยนะ มองออกไปเห็นทะเลอีกฟากแล้วล่ะ ขึ้นมาดูสิเร็ว...
......................
ทะเลสวยด้วยวันนี้
.........................
"อย่างอนน่า.."
"........................." <กัดฟันในใจ>
เอ้ะ...มีเรืออะไรไม่รู้ลอยลำอยู่ลิบๆขอบฟ้าด้านโน้น
ไมหูผึ่งทันที
เรืออะไรกันจะมาลอยลำอยู่ในเขตน่านน้ำอิสระและเป็นเขตปลดปล่อย Zero zone แบบนี้ ไวเท่าความคิด ไมกระโดดเกาะแง่หินเหวี่ยงตัวขึ้นมาอย่างรวดเร็ว
จิ้งจอกทะเลน้อยไม่ได้โกหก ตอนนี้เธอกำลังหมอบอยู่บนพื้นเหนือหน้าผาอีกด้านมองออกไปยังทะเลอย่างตั้งใจ
มีเรืออยู่ลิบๆ ขอบฟ้าไกลจริงๆ
ไมลืมเรื่องทะเลาะกันไปชั่วครู่ คลานมาข้างๆเด็กสาวถามว่า
เธอเห็นเรือพวกนี้บ่อยไหม
รีนสั่นหน้า
ถ้ามีกล้องส่องทางไกลสักอันก็ดี ไมบ่นขณะพยายามสังเกตดูเรือซึ่งอยู่ห่างออกไปเกินกว่าจะสังเกตอะไรได้ รีนไม่พูดว่าอะไรแต่เอื้อมมือไปเป้สะพายหลังครู่หนึ่งก่อนดึงกล่องส่องทางไกลยื่นมาให้
หญิงสาวนักล่ามองกล้อง มองหน้า อีกฝ่ายอย่างประหลาดใจ ก่อนคว้ากล้องมาถือไว้
กระเป๋าโดเรมอนหรือไง รู้สึกว่ามีของเยอะเหลือเกิน
จะบ้าเหรอ
ไมหัวเราะก่อนยกกล้องขึ้นส่องในขณะที่จิ้งจอกทะเลน้อยไม่ค่อยสนใจเรื่องนี้นัก
เรือลำนั้นเหมือนเลื่อนเข้ามาใกล้จนสังเกตเห็นชัดเจนมันเป็นเรือรบประจัญบานรุ่นเก่าที่ไม่น่าจะมีวิ่งอยู่ในทะเลแล้ว ปืนสองกระบอกซึ่งตั้งจังก้าอยู่บนเรือก็ทำให้มันทรงพลานุภาพที่น่าเกรงขาม
เป็นพวกที่ไล่ล่าเธอเมื่อวานนี้หรือเปล่า
รีนถาม หญิงสาวไม่ตอบในทันที คงส่องสำรวจอยู่ครู่หนึ่งจึงบอกว่า
ไม่ใช่...ดูแล้วไม่ใช่...นี่มันเหมือนเป็นเรือของหน่วยงานอะไรบางอย่างฉันก็ไม่เคยเห็นแต่รู้ว่าไม่ใช่พวกที่ตามล่าฉันแน่
พวกไหนพอรู้ไหม
ตอนนี้ยังไม่รู้ ท่าทางมันจอดเฉยๆเหมือนไม่รีบร้อนที่จะทำอะไร
ดีแล้ว
ดีกับผีอะไร อาการสงบนิ่งแบบนี้มันเหมือนทะเลที่สงบก่อนเกิดพายุใหญ่อย่างนั้นล่ะ ฉันสังหรณ์ใจอะไรบางอย่าง
อะไรเหรอ
รีนถามอีก ไมถอนใจหันไปมองอีกฝ่ายซึ่งหมอบอยู่ข้างๆก่อนถามว่า
รีน...ฉันว่าเธอออกจากเกาะนี่ไปอยู่ที่อื่นดีกว่า
ที่ไหนล่ะ
เด็กสาวถามเรื่อยๆ น้ำเสียงราบเรียบ
หญิงสาวฟังน้ำเสียงแบบนี้ของรีนทีไรรู้สึกหงุดหงิดกังวลอย่างบอกไม่ถูก เสียงแบบนี้ไม่สามารถจับความรู้สึกอะไรได้..ฟังแล้วไม่สบายใจทุกที สู้ฟังเสียงกวนประสาทของรีนยังจะดีกว่าอย่างน้อยก็ไม่ว่างเปล่าจนน่ากลัวเช่นนี้
ที่เมืองที่ไหนสักแห่ง ใช้ชีวิตอย่างคนทั่วไปน่าจะดีนะ
บังเอิญว่าฉันไม่ใช่คนทั่วไป
น้ำเสียงของรีนยังคงราบเรียบไม่ใช่การกวนประสาทแต่ประการใด
เธอไม่มีญาติพี่น้องที่ไหนอีกเหรอ
รีนสั่นหน้าแทนคำตอบแล้วจ้องมองออกไปยังทะเลแน่นิ่งอยู่อย่างนั้น
หญิงสาวนักล่าสังหารมองอีกฝ่ายด้วยความรู้สึกสุดบรรยาย จิ้งจอกทะเลน้อยน้อยตัวนี้นอกจากจะเป็นคนเต็มไปด้วยปริศนาลึกลับหลายอารมณ์แล้วยังพลอยทำให้ผู้อื่นหลากหลายอารมณ์ไปด้วย ไมเองก็บอกไม่ถูกว่าตัวเองสมน้ำหน้าหรือสงสารรีนดี จะโกรธก็ไม่เคยโกรธจริงจังลงสักที จะเอ็นดูรักใคร่ความหมั่นใส้ก็เสนอหน้ามาก่อน จะทิ้งให้เหงาอยู่คนเดียวก็ทำไม่ลงอีกไม่รู้ว่าเป็นญาติกันมาตั้งแต่ชาติปางไหน
รีน...เธอจะอยู่ที่นี้ตลอดไปไม่ได้หรอกนะ
ได้สิ ก็ที่นี่คือบ้านฉัน คือชีวิตของฉันด้วย
ฉันรู้ว่าเธอรักที่นี่ แต่มันไม่เหมาะกับผู้หญิงที่จะอยู่คนเดียวหรอก อันตรายเกินไป เผลอๆอาจเหงาตาย
ช่างเถอะเรื่องนั้น ไปกันดีกว่า..เดี๋ยวกลับมืดค่ำไม่ดี
เด็กสาวลุกขึ้นฉุดแขนอีกฝ่ายลุกขึ้นด้วย
หญิงสาวลอบถอนใจ แต่ก็ไม่ซักถามอะไรอีก คนอย่างจิ้งจอกทะเลน้อยตัวนี้ถ้าไม่อยากบอกอะไรเอาไม้มางัดปากก็คงไม่บอก แต่ถ้าอยากจะบอกคงบอกเอง
รีนพาไมใต่ไปตามเส้นทางเฉพาะตัวอย่างคนรู้ทาง ลงจากภูเขาตัดเข้าแนวป่าทึบ ประมาณครึ่งชั่วโมงต่อมาก็ลงมาถึงริมทะเลอีกฟากหนึ่ง
มีหมู่บ้านอยู่อย่างที่รีนบอก
หมู่บ้านประมงแห่งนี้แฝงตัวอยู่ในอ้อมกอดของขุนเขาริมทะเลภายใต้เงาไม้ดูสงบเงียบ อาคารบ้านเรือนเรียงรายเป็นบริเวณกว้างประกอบด้วยหมู่ตึกคล้ายซากปรักหักพังอยู่เกินครึ่งของจำนวนซึ่งปลูกมาจากไม้ธรรมชาติ
ที่นี่เคยเป็นฐานทัพเก่าของทหารเรือ
ยายบอกว่าพวกทะเลเรือย้ายออกไปสิบกว่าปีได้แล้วมั้ง สุดท้ายเลยกลายเป็นที่อยู่ของชาวบ้าน
รีนเล่าให้ฟังขณะพาไมตัดเข้าถนนกลางหมู่บ้าน
ไมสังเกตการณ์อย่างรวดเร็วรอบคอบ มีคนอยู่ที่นี้หลายสิบครัวเรือนเลยทีเดียว ดูเป็นหมู่บ้านที่สงบเงียบ แต่ไมสังหรณ์ใจว่าความสงบเงียบอย่างนี้คงอยู่ได้ไม่นานนัก สัญชาติญาณของนักฆ่าบอกเธออย่างนั้น
มีร้านค้าไหม
ไมถาม รีนมองหน้าอย่างสงสัยก่อนถามว่า
เธอจะซื้ออะไรเหรอ
แบบว่าอยากหาเหล้ากินน่ะ ร้านเหล้าน่ะมีไหม
รีนอ้าปากค้าง
ดูอย่างไรหญิงสาวนักฆ่าผู้นี้ก็ไม่ใช่นักดื่มเด็ดขาด แต่ตอนนี้ถามหาร้านเหล้าจะไม่ให้รีนแปลกใจได้อย่างไร
ทำหน้าเข้า ไมหัวเราะก่อนตบบ่าเด็กสาวแรงๆพลางบอก
มีก็รีบพาไปเถอะน่า
มี....แต่ว่า
ไปกันเถอะ
ไมตัดบท แต่จิ้งจอกทะเลน้อยขมวดคิ้วมองหน้าไมนิ่งอยู่จนหญิงสาวเห็นแล้วอยากจะหัวเราะออกมาดังๆที่สามารถทำให้อีกฝ่ายงงเล่นได้หลังจากที่รับบทเป็นคนงุนงงสังสัยรีนแต่ฝ่ายเดียวมาเกือบตลอด
ไม่ต้องตกใจน่า รีบๆไปเถอะ หิวแล้ว
จิ้งจอกทะเลน้อยย่นจมูกใส่แต่ก็จูงมือไมเดินมุ่งหน้าตรงไปยังทิวมะพร้าวซึ่งขึ้นเรียงรายอีกด้านของหมู่บ้าน
+++++
Create Date : 20 มิถุนายน 2548 |
|
66 comments |
Last Update : 20 มิถุนายน 2548 21:48:08 น. |
Counter : 1589 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: yadegari 20 มิถุนายน 2548 22:19:26 น. |
|
|
|
| |
โดย: พรายทราย 21 มิถุนายน 2548 22:59:48 น. |
|
|
|
| |
โดย: แพรวดาวฯ IP: 203.144.215.193 22 มิถุนายน 2548 13:08:08 น. |
|
|
|
| |
โดย: axenus IP: 203.154.219.4 23 มิถุนายน 2548 8:03:11 น. |
|
|
|
| |
โดย: พรายทราย 24 มิถุนายน 2548 19:46:05 น. |
|
|
|
| |
โดย: GTW IP: 61.90.69.204 1 กรกฎาคม 2548 4:56:15 น. |
|
|
|
| |
โดย: แพรวดาวฯ IP: 203.144.215.193 1 กรกฎาคม 2548 17:22:54 น. |
|
|
|
| |
โดย: ปรีดา IP: 203.156.22.77 2 กรกฎาคม 2548 18:29:07 น. |
|
|
|
| |
โดย: GTW IP: 61.90.69.35 4 กรกฎาคม 2548 15:47:34 น. |
|
|
|
| |
โดย: แพรวดาวฯ IP: 203.144.215.193 5 กรกฎาคม 2548 13:25:33 น. |
|
|
|
| |
โดย: GTW IP: 61.90.78.140 10 กรกฎาคม 2548 9:43:21 น. |
|
|
|
| |
โดย: แพรวดาว IP: 203.144.215.193 12 กรกฎาคม 2548 13:48:31 น. |
|
|
|
| |
โดย: เม-ดา 16 กรกฎาคม 2548 15:55:34 น. |
|
|
|
| |
โดย: GTW IP: 61.90.69.230 23 กรกฎาคม 2548 10:27:02 น. |
|
|
|
| |
โดย: zouthfern (fern_south ) 23 กรกฎาคม 2548 14:48:27 น. |
|
|
|
| |
โดย: แพรวดาว IP: 61.90.117.180 23 กรกฎาคม 2548 15:23:21 น. |
|
|
|
| |
โดย: พรายทราย 25 กรกฎาคม 2548 10:12:29 น. |
|
|
|
| |
โดย: prncess 26 กรกฎาคม 2548 10:47:06 น. |
|
|
|
| |
โดย: wbj 27 กรกฎาคม 2548 22:33:28 น. |
|
|
|
| |
โดย: prncess 28 กรกฎาคม 2548 11:21:56 น. |
|
|
|
| |
โดย: แพรวดาว IP: 61.90.119.55 1 สิงหาคม 2548 19:51:56 น. |
|
|
|
| |
โดย: แพรวดาว IP: 61.90.119.55 1 สิงหาคม 2548 19:53:44 น. |
|
|
|
| |
โดย: แพรวดาว IP: 203.144.215.193 4 สิงหาคม 2548 8:45:41 น. |
|
|
|
| |
โดย: แพรวดาว IP: 203.144.215.193 4 สิงหาคม 2548 8:47:52 น. |
|
|
|
| |
โดย: โตมิโตฯ (โต๊ะโต๊ะ) IP: 202.57.159.96 5 สิงหาคม 2548 19:26:25 น. |
|
|
|
| |
โดย: น้าสือ (โสมรัศมี ) 8 สิงหาคม 2548 21:27:47 น. |
|
|
|
| |
โดย: canossa IP: 161.200.255.162 9 สิงหาคม 2548 12:12:18 น. |
|
|
|
| |
โดย: นายทิวา (นายทิวา ) 9 สิงหาคม 2548 18:58:39 น. |
|
|
|
| |
โดย: prncess 10 สิงหาคม 2548 7:57:04 น. |
|
|
|
| |
โดย: รสา รสา 12 สิงหาคม 2548 20:13:09 น. |
|
|
|
| |
โดย: หลานปู่ IP: 202.57.183.195 15 สิงหาคม 2548 23:10:03 น. |
|
|
|
| |
โดย: GTW IP: 61.90.69.30 16 สิงหาคม 2548 5:28:11 น. |
|
|
|
| |
โดย: แพรวดาว IP: 203.144.215.193 16 สิงหาคม 2548 17:23:52 น. |
|
|
|
| |
โดย: ณภ IP: 71.97.0.250 17 สิงหาคม 2548 11:01:54 น. |
|
|
|
| |
โดย: โสมรัศมี IP: 202.176.106.65 18 สิงหาคม 2548 19:23:23 น. |
|
|
|
| |
โดย: yadegari 21 สิงหาคม 2548 23:26:58 น. |
|
|
|
| |
โดย: ธามาดา 24 สิงหาคม 2548 22:58:24 น. |
|
|
|
| |
โดย: prncess 9 กันยายน 2548 10:07:38 น. |
|
|
|
| |
โดย: แพรวดาว IP: 203.144.215.193 9 กันยายน 2548 16:04:47 น. |
|
|
|
| |
โดย: nurin (Nontagorn ) 10 กันยายน 2548 0:11:33 น. |
|
|
|
| |
โดย: แพรวดาว IP: 61.90.121.222 15 กันยายน 2548 20:14:47 น. |
|
|
|
| |
โดย: หมูน้อยหน้าใส IP: 203.151.140.117 16 กันยายน 2548 18:26:46 น. |
|
|
|
| |
โดย: แพรวดาว IP: 61.90.123.199 26 กันยายน 2548 20:51:53 น. |
|
|
|
| |
โดย: ปรีดา (Aka Prita ) 1 ตุลาคม 2548 10:23:36 น. |
|
|
|
| |
โดย: prncess 2 พฤศจิกายน 2548 8:24:36 น. |
|
|
|
| |
โดย: น้าสือ (โสมรัศมี ) 1 ธันวาคม 2548 12:22:23 น. |
|
|
|
| |
โดย: พรายทราย 24 ธันวาคม 2548 19:10:36 น. |
|
|
|
| |
โดย: ศล 25 ธันวาคม 2548 12:36:12 น. |
|
|
|
| |
โดย: โสมรัศมี 29 ธันวาคม 2548 17:15:34 น. |
|
|
|
| |
โดย: donutty IP: 203.156.21.99 2 มกราคม 2549 5:24:20 น. |
|
|
|
| |
โดย: prncess 4 มกราคม 2549 13:03:31 น. |
|
|
|
| |
โดย: พรายทราย 16 มกราคม 2549 19:23:43 น. |
|
|
|
| |
โดย: GTW IP: 61.90.72.235 17 มกราคม 2549 9:22:08 น. |
|
|
|
| |
โดย: มาโซคิส 13 พฤศจิกายน 2555 21:21:37 น. |
|
|
|
|
|
|
|
หวัดดีค๊าอาจารย์คิดถึงๆๆ