Group Blog
 
 
กุมภาพันธ์ 2548
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728 
 
20 กุมภาพันธ์ 2548
 
All Blogs
 
พรุ่งนี้ไม่มี

พรุ่งนี้ไม่มี...

โดย GTW (Psycho man, Webmonster, Retsnombew)


ขอบฟ้าโค้งจรดทิวเขาลางเลือน ตะวันกำลังจมตัวเองลงสู่ม่านสลัวหม่นเพื่อคลี่ปิกรัตติกาลโอบอุ้มสรรพสิ่ง...

หัวใจของชายหนุ่มคล้ายจมลงสู่ห้วงเหวแห่งความมิดมิด

ดวงตาหญิงสาวก็คล้ายหม่นมัวไปตามเงาสัมผัสแห่งราตรีอันอ้างว้างเยือกเย็น

...........

"พรุ่งนี้ไม่มี....ไม่มีอึกต่อไปแล้ว"

ชายหนุ่มรำพึงออกมากับตัวเองแผ่วเบา

ยามนี้เขาเหมือนคนสิ้นแรงสิ้นกำลังใจ ไม่มีความฝันและความหวัง

คนที่กระทั่งความฝันยังไม่มี ยังจะมีอะไรอีก

"ทำไมโลกถึงไม่แตกสลายลงวันนี้เสียเลย...ทำไมต้องรอให้ถึงพรุ่งนี้..พรุ่งนี้มันมีความหมายอะไรกัน.แล้วทำไมผมต้องรอมีชีวิตไปจนถึงพรุ่งนี้ด้วย ทั้งที่ว่าพรุ่งนี้ไม่มี"

โลกยังไม่สลายวันนี้ แต่หัวใจของหญิงสาวแตกสลายไปแล้ว

แต่เธอยังไม่ตาย...อย่างน้อยวันนี้เธอยังอยู่ แม้จะรู้ว่าวันพรุ่งนี้ไม่มี

"วันนี้ยังมีอยู่"

ในที่สุดเธอพูดเรียบๆกับชายหนุ่ม กับตัวเอง และกับการพยายามสร้างความหวังและความฝัน

"ทำไมไม่ทำวันนี้ให้ดีที่สุดล่ะคะ"

"ทำเพื่ออะไร ทำเพื่อความว่างเปล่าที่รออยู่ใช่ไหม...ฟ้า..มันไม่ต่างจากจากคนที่นอนรอวันตาย...คนที่รู้ว่าตัวเองจะตายพรุ่งนี้ แน่นอน...แล้วคุณยังจะดิ้นรนเพื่อที่จะมีชีวิตอยู่เพียงแค่เพียงนี้...คุณทำเช่นนั้นได้หรือฟ้า"

"คนเกิดมาทุกคนต้องตาย..ตะวันคะ...ถ้าทุกคนคิดว่าเกิดมาเพื่อรอวันตาย แล้วคนเราจะมีแรงจูงใจดิ้นรนเพื่อสิ่งต่างๆจนทุกวันนี้ไหมคะ.....บางทีคนเราแทบต้องไม่คิดเลยว่าเรามีชีวิตอยู่เพื่ออะไร หรือเพื่อใคร...สำคัญคือวันนี้ไม่ใช่พรุ่งนี้"

"คุณไม่เข้าใจ...ฟ้า"

ชายหนุ่มซบหน้าลงกับฝ่ามือ...เขาไม่ต้องเสแสร้งอะไรอีกแล้ว...ความจริงความฝันสำหรับเขาคล้ายมายา..ไม่สำคัญอีกต่อไป

ฟ้าจ้องมองชายหนุ่มเงียบๆ ฟ้าเองก็รู้ว่าพรุ่งนี้ไม่มี

แต่เธอจะสร้างพรุ่งนี้ขึ้นมาเอง

ฟ้าจะไม่รอให้พรุ่งนี้มาถึง

ลาก่อนค่ะ....ตะวัน

คำพูดสุดท้าย ฟ้าถอยออกไปจากเขา จากชีวิตของเขา..ไกลออกไปอย่างที่ไม่มีวันกลับมา

ตะวันยืนโดดเดียว...เขาไม่กล้าบอกความจริงกับฟ้า

ความจริงบางประการรุนแรงเกินไป ทำร้ายจิตใจคนอื่นมากเกินไป กระทั่งทำลายชีวิตผู้อื่น

เขาไม่อยากทำร้ายใคร...ถ้าจำเป็นจะทำร้ายใครคนแรกที่เลือกต้องเป็นตัวเขาเอง...

ฟ้า..

เขารำพึงคำสุดท้ายในชีวิต

อย่าว่าพรุ่งนีไม่มี....วันนี้ก็ไม่มี....บาทเดียวก็ไม่เหลือติดกระเป๋า...ถูกไล่ออกจากงาน บ้านที่ดินถูกยึด ล้มละลาย

พรุ่งนี้ไม่มีจริงๆ ไม่มีแม้แต่บาทเดียว


The end



Create Date : 20 กุมภาพันธ์ 2548
Last Update : 20 กุมภาพันธ์ 2548 18:35:23 น. 7 comments
Counter : 361 Pageviews.

 
อ่านแล้วเศร้าจัง...


โดย: รักดี วันที่: 20 กุมภาพันธ์ 2548 เวลา:18:58:57 น.  

 
:(


โดย: prncess วันที่: 20 กุมภาพันธ์ 2548 เวลา:22:50:41 น.  

 
มันให้ความรู้สึกที่หดหู่นะครับ


โดย: ศล วันที่: 23 กุมภาพันธ์ 2548 เวลา:8:56:04 น.  

 
อึมม์...หดหู่ตามสไตล์อารมณ์อาจารย์จริง ๆ
จะขำยังไม่กล้าเลย....
หากวันนี้ไม่มีสิเนอะ .... น่าคิด
ย้อนกลับไปเมื่อวานสักหน่อย
ยังไง ก็จะมีเผื่อไว้วันพรุ่ง
สักบาทเดียวก็ยังดี...

** เหมือนให้การบ้านท่วมปิดเทอมเลยอาจารย์
จะอ่านครบจบภายในกี่วันละนี่ อิอิ...


โดย: พรายทราย วันที่: 23 กุมภาพันธ์ 2548 เวลา:18:32:58 น.  

 
ใครบอกไม่มี วันนี้ตะวันยังมีฟ้านี่นา และพรุ่งนี้ตะวันก้อยังจะคงมีฟ้า ตราบเท่าที่ฟ้า ยังไม่รูว่าตะวันไม่มีไง


โดย: คนของความเหงา IP: 203.172.35.76 วันที่: 24 กุมภาพันธ์ 2548 เวลา:21:28:50 น.  

 
สร้างใหม่ มีแค่ความหวัง


โดย: มาโซคิส วันที่: 20 พฤศจิกายน 2555 เวลา:20:37:51 น.  

 
สรุปว่า พรุ่งนี้จะไม่มีตังค์ใช่มั้ย

โธ่ ตะวัน พรุ่งนี้ของตะวันไม่มี
แต่ของฟ้ายังมีนะจ๊ะ


โดย: บ้านสายไหม วันที่: 31 มกราคม 2556 เวลา:11:58:13 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Psycho G
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 11 คน [?]




Friends' blogs
[Add Psycho G's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.