โถๆ ใครกันน๊าที่บังอาจมาทำให้น้องพู่เสียเซล์ฟ และติสต์แตกได้ขนาดนี้ อิอิ

"อะไรจะเกิด มันก็ต้องเกิด"

อย่าได้ไปกังวลกับมัน เราควรเปลี่ยนแปลงเฉพาะในสิ่งที่เราทำแล้วสบายใจ หากต้องฝืนใจ ก็อย่าไปเปลี่ยนมัน เพราะนั่นจะหมายถึง เราต้องอยู่กับความทุกข์ในสิ่งที่เราไม่เต็มใจค่ะ

เป็นกำลังใจให้น้องเสมอนะคะ

ปล.เนตพี่เสียไปหลายวันค่ะ มาเยี่ยมทักทายไม่ได้เลย คิดถึงจัง และก็อยากบอกว่าหนังสือมาถึงแล้วเมื่อวานนะคะ ขอบคุณมากๆเลยค่ะ จุ๊บๆ

ขอเวลาอีกนิดนะคะ อ่านแล้วจะเป็นคอมเม้นท์เตเตอร์ให้ค่ะ

สวัสดีค่ะพี่
ทุกอย่างต้องมีวันเปลี่ยนแปลง
ถ่ายรูปสวย บทความน่าอ่าน
สำหรับหนู ความเปลี่ยนแปลงไม่ได้ทำให้คนกลัวค่ะ แต่ ผลจากการเปลี่ยนแปลงต่างหาก ที่คนมักจะกลัวและคิดไปก่อนต่างๆ นานา แต่ถ้าไม่เปลี่ยนแล้วจะรู้ได้ไง ว่าผลจะเป็นไง
ที่สำคัญ เราต้องอยู่กับผลนั้น
ให้ได้อย่างมีความสุข เปิดใจให้กว้าง
แล้วเราจะพบกับความสุขในทุกสิ่ง

สวัสดีตอนสายๆค่ะ คุณพู่

ยุ้ยเป็นคนนึงที่กลัวการเปลี่ยนแปลง
ไม่่ว่าจะเป็นเรื่องใหญ่ๆอย่างการเปลี่ยนงาน การย้ายบ้าน
รึเรื่องธรรมดาที่ต้องพบเจอทุกวันอย่างเส้นทางการขับรถ

แต่การกล้าที่จะเปลี่ยนแปลงในบางครั้ง
เรากลับพบเจอสิ่งรึหนทางที่ดีขึ้นจริงๆนะคะ

พรุ่งนี้วันหยุดแล้ว พักผ่อนมีความสุขมากมายนะคะ

หนูว่าหลายๆ คนเคยเจอปัญหาแบบพี่พู่นะคะ
หนูเองก็ยังเคยเลย บางทีต้องยอมรับว่าเรากลัว
กลัวการเปลี่ยนแปลงที่จะเกิดขึ้น
เพราะบางทีเราก็นึกไม่ออกว่าจะรับมือกับมันยังไง
หรือผลของการเปลี่ยนแปลงมันจะออกมาเป็นอย่างไร
กังวลไปก่อนล่วงหน้า เป็นอยู่บ่อยเหมือนกันค่ะ
หลายๆ ครั้งก็ต้องเตือนตัวเองว่า
อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด ทำใจให้พร้อมรับสิ่งที่จะเกิดก็พอ




ส่วนเรื่องแต่งหน้า ไม่ต้องห่วงหรอกค่ะ
แหม หนูน่ะก็ยังเหมือนเด็กอนุบาลสำหรับวงการนี้
งานยังไม่ได้ชุกเหมือนระดับอาจารย์หรอกค่ะ พี่พู่
หนูสิกลัวจะไม่ได้ภาพสวยๆ จากพี่พู่จะตายไป

บางทีพี่จะคิดอย่างนี้นะ
what are the consequences of the change?
ชั่งน้ำหนักดู ผลที่จะเกิด

การเปลี่ยนแปลง อืม ไม่ชอบเท่าไหร่เลยค่ะ ทั้งที่ทุกๆ วันมันมีการเปลี่ยนแปลงอยู่เสมอแต่อันนั้นมันจะเปลี่ยนแบบเล็กน้อยไปเรื่อยๆ ไม่ค่อยรู้ตัว

แต่ถ้าเปลี่ยนแปลงเยอะๆ อย่างเปลี่ยนงาน เปลี่ยนที่อยู่ เปลี่ยนแฟน หุหุ อันนี้จะรู้สึกมาก กังวลว่ามันจะดีกว่าเดิมไหม ถ้าไม่ดีแล้วเราจะทำอย่างไร

แต่ไม่ว่าอะไร ถ้าเราเริ่มนับหนึ่งได้ เดี๋ยวเลขสองก็ตามมา บางทีมันก็ต้องใช้ความกล้าเหมือนกันนะคะ

ปล. บ้านคุณพู่มีแต่ต้นไม้ดอกไม้สวยๆ นะคะ

การเปลี่ยนแปลงเป็นสิ่งที่น่ากลัวเหมือนกันนะคะ แต่ถ้าเปลี่ยนแล้วดีขึ้นก็ต้องเปลี่ยนค่ะ แม้ว่าจะทำให้เราเสียใจเล็กๆ กับการเปลี่ยนแปลงครั้งนี้ก็ตาม

เป็นอีกคนที่กลัวการเปลี่ยนแปลงเหมือนกันค่ะ ชอบกลัวอะไรที่ไม่เคยลองทำ แต่สามีจะเป็นคนที่ชอบผลักดันให้เราทำอะไรใหม่ๆ ก็เลยได้ทำอะไรที่ตอนเป็นโสดไม่เคยทำ ถือว่าเป็นประสบการณ์ที่ดีของชีวิตนะคะ

การเปลี่ยนแปลงจะว่าไปก็น่ากลัว แต่ก็น่าท้าทาย ถ้าได้เปลี่ยนแปลงไปพร้อมๆ กับคนที่เรารักและรักเรา บางทีมันก็น่าลองเหมือนกันนะคะ เพราะอย่างน้อยเราก็ยังมีคนที่อยู่ข้างๆ

แต่แล้ว
รมณเสียพิมพ์เสร็จลืม submit
เซ็งจัง
ไปก่อน
ตั้งตัวก่อน

รัชชี่เป็นคนหนึ่งที่กลัวการเปลี่ยนแปลง แต่หลายครั้งก็พบว่าการเอาตัวเข้าไปอยู่ในการเปลี่ยนแปลง (โดยไม่ได้เกิดจากความต้องการของตัวเอง แต่ เกิดจากถูกบังคับให้เอาตัวเข้าไป) คงเป็นเพราะเราคาดว่ามันจะไม่ดีล่วงหน้ามั้งคะ แต่บางครั้งมันดีกว่าที่คาดเลยล่ะ

มุมที่คุณ Jewnid บอกเรื่องการให้อะไรคนอื่น วันเวลาผ่านไปก็ได้เรียนรู้จากประสบการณ์ค่ะ ตอนเราเด็ก ๆ เราให้ใจเต็มที่ และคิดว่าสิ่งที่ได้รับตอบกลับมาจะดีด้วย เมื่อก่อนเคยเชื่อว่าถ้าใครไม่ดีกับเรา ถ้าเราทำดีกับเขาเรื่อย ๆ เขาจะดีกับเรา ทฤษฎีนี้ก็ใช้ไม่ด้กับทุกคน ปัจจุบันเหรอคะ ตัดเรื่องความคาดหวังออกเลยค่ะ ถ้าให้ไปแล้ว ใครไม่เห็นค่า ก็ช่างมัน

เขียนมา 2 paragraph ชักสรุปได้ว่าต้องไม่คาดหวังค่ะ

การถ่ายรูปทำให้อารมณ์ดีขึ้นได้จริง ๆ ค่ะ confirm

แอนก็กลัวเรื่องการเปลี่ยนแปลงนะคะคุณพู่ กลัวถ้าตัดสินใจเปลี่ยนแปลงไปแล้ว จะไม่ดีอย่างที่คิด เลยปล่อยให้มันเป็นไปตามธรรมชาติดีกว่า

...



+ พี่พู่ เคยอ่านหนังสือชื่อ "สิ่งใดเกิดขึ้นแล้ว สิ่งนั้นดีเสมอ" รึ่ป่าวครับ?

รู้สึกจะเป็นของ สนพ.มติชน

พิมพ์ครั้งแรกเมื่อสัก 6-7 ปีก่อน ประมาณนั้น

ลองหาอ่านดูครับ




+ ถ้าเราลองสังเกตตัวเองให้ถี่ถ้วน จะพบว่า เราเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลาครับ

ตั้งแต่ระดับหยาบๆอย่างการเปลี่ยนท่านั่ง ขยับแขนขา ลุกขึ้นยืนเดิน

ไปจนถึงระดับภายในอย่าง การแตกตัวของเซลล์ การเสื่อมของเซลล์

ก้าวล้ำไปแบบลึกซึ้งอย่างที่เราไม่สังเกตอย่าง ความรู้สึก ความคิด และความอยากได้ อยากมี อยากเป็น

มันไม่มีอะไรคงอยู่ได้นานๆครับ ถ้าสังเกตบ่อยๆจะรู้ว่ามันเปลี่ยนเสมอ

เมื่อใดที่เรารู้ว่า การเปลี่ยนแปลงมีอยู่ และเป็นนิัรันดร์ ใจเราจะปล่อยวาง ไม่ยึดมั่นถือมั่น

ทำให็เป็นสุขขึ้น

การสังเกตนั่นล่ะครับ... การปฏิบัติธรรม เพื่อให้เข้าถึงความพ้นทุกข์แล

การถ่ายรูปกะเหมือนบอกอะไรในอารมณ์ของตัวเราอย่างหนึ่งนิ ว่ามะ

ถ้ายังมีเวลา มีอารมณ์ไปเดินถ่ายรูปรอบบ้านแบบนี้
ก็ไม่มีอะไรน่าห่วงมั้งคะ

^^

โห นิดบล๊อกนี้นิดเขียนได้โดนใจฝนมากๆ เพราะฝนว่าเป็นคนที่กลัวความเปลี่ยนแปลง
กลัวว่าตัวเองจะเสียใจ ก็เลยเหมือนต้องฝืน และก็ปลอบใจตัวเองว่า
เดี๋ยวคงจะดีขึ้น แต่เปล่าเลย มันกลับยิ่งแย่ลง

ทุกสิ่งทุกอย่างไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ถ้าตัดสินใจเลือกแล้วก็คงต้องยอมรับให้ได้เนอะ

แม้ว่าจะรู้สึกเสียใจ เสียดายอยู่บ้างก็ตาม...

...ฉัตรก็กำลังอยู่ในระยะเปลี่ยนนแปลง ปรับปรุงตัวเอง เพื่อตัวเองอยู่ค่ะ
บางทีเราทำอะไร เปลี่ยนแปลงอะไรๆ เพื่อคนอื่นมากไปแต่ผลของการเปลี่ยนแปลงนั้นก็ยังไม่สามารถทำให้ความมั่นคงเป็นนิรันดร์ได้

ดังนั้น ฉัตรจึงต้องเปลี่ยนแปลง เพื่อ หยุด...
และเพื่อสิ่งที่ดีกว่าค่ะ ฮิฮิ

จุ๊บๆๆๆๆๆ

(ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่บล๊อกนะคะ รักคุณพู่จัง)

คุณ Brett มาตอบคุณพู่ที่บ้านพี่แล้วครับ
พี่ก็กำลังชวนให้เธอกลับมาเขียนอีก แต่
เจ้าตัวเพียงแบ่งรับแบ่งสู้

เข้าใจทุกบรรทัดที่คุณพู่เขียนเลยค่ะ เพราะพี่เองก็เคยอยู่ในสภาวะแห่งความรู้สึกประมาณนี้เลย...เมื่อหลายปีก่อนค่ะคุณพู่...
ชีวิตในความเป็นจริง ก็คล้ายๆ การตัดสินใจเชิงกลยุทธ์ คือจะต้องมีการรวบรวมข้อมูลรอบด้าน...ทั้งจุดแข็ง อันอาจหมายถึงข้อดี จุดอ่อน อันอาจเป็นข้อเสีย โอกาส คือสิ่งดีๆ ในอนาคตที่อาจจะเกิดขึ้น อุปสรรค คือสิ่งที่อาจจะแก้ไขเยียวยาได้ยากยิ่ง... ทุกสิ่งทุกอย่าง ประมวลเอามาวิเคราะห์สถานการณ์เสียก่อนว่า เราควรจะหาทางออกในเรื่องนี้อย่างไร...
ก่อนการตัดสินใจทุกครั้ง พี่จึงเหมือนคิดช้า เพราะต้องใคร่ครวญ ชั่งน้ำหนักจุดอ่อน จุดแข็ง "และจุดที่พอรับได้" ด้วยไงคะ...
ไม่ว่าสถานการณ์จะเปลี่ยนแปลงไปหรือไม่ อย่างไร ขอให้กำลังใจและส่งความระลึกถึงมายังคุณพู่เสมอนะคะ...

แม้แต่ในความสม่ำเสมอ...ก็มีความเปลี่ยนแปลง
บางเรื่องเปลี่ยนแปลงเร็ว...บางเรื่องเปลี่ยนแปลงช้า...

ขอบคุณที่เเวะไปเยี่ยมกันค่ะ

ขอเพิ่ม "ความคาดหวัง" ให้ด้วยค่ะ ถ้าเราไม่คาดหวังอะไรมาก ไม่ว่าเป็นการรับหรือการให้ ไม่ว่าสิ่งนั้นจะเปลี่ยนแปลงหรือเปลี่ยนไป ถ้าเราไม่คาดหวังเราก็คงมีความสุขและไม่คิดอะไรเลยเพราะเราไม่ได้คาดหวังนั่นเอง...ความคาดหวังจึงเป็นดาบสองคม ที่ทำให้คนเราเจ็บปวด หรือ มีความสุข...เราต้องเป็นคนเลือกค่ะ...ฝันดีนะคะ

สวัสดีค่ะ คุณพู่
ค่ะ เราก้อแค่ควรให้คนที่สมควรให้ และเราก้อควรให้คนที่ไม่สมควรอย่างที่ควรจะให้ เท่าที่ให้ได้ โดยไม่บั่นทอนเรานะคะ
...
มีความสุขกับทุกๆวันนะคะ

สวัสดีค่ะพี่พู่ ขอให้จัดการกับการเปลี่ยนแปลงได้อย่างที่ตัวเองพอใจนะคะ

ทุกคนยังไงก็ต้องเจอกับการเปลี่ยนแปลงไม่เรื่องใดก็เรื่องหนึ่ง

ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ

สวัสดีค่ะน้องพู่

เข้ามาบล๊อกนี้แล้วเย็นตาเย็นใจไปด้วยภาพดอกไม้ใบหญ้าจริงๆ เลยค่ะ

คนทุกคนล้วนแล้วแต่ต้องเจอการเปลี่ยนแปลง เพียงแต่ว่าเราจะรับมือกับมันอย่างไรทั้งการเปลี่ยนแปลงในทางที่ดีขึ้นและในทางตรงกันข้าม ถ้าเรามีใจที่หนักแน่นและมีสติเราก็จะอยู่กับความเปลี่ยนแปลงได้อย่างมีความสุขค่ะ

ขอให้มีความสุขทุกวันนะคะ นอนหลับฝันดีค่ะ

สวัสดีเจ้าคุณพู่ดาหวันเมืองรถม้า^^

เมื่อก่อนสมัยเรายังวัยรุ่น สำนวนที่ว่า Nothing ventured, nothing gained เป็นอะไรที่ได้ใจเรามาก หุหุหุ "ไม่เสี่ยง ก็ไม่ได้อะไร" เราเลยเป็นคนลุย ๆ แล้วก็ไม่กลัวการเปลี่ยนแปลงอะไรทั้งนั้น อาจจะออกแนวโหดและขวางโลกสำหรับใครต่อใครหลาย ๆ คน แต่ก็เนอะ...

ยังไงก็ขอให้เป็นกำลังใจให้ทุก ๆ การเปลี่ยนแปลงที่กำลังจะเกิดหรือได้เกิดขึ้นแล้วนะคะ

ขอบคุณสำหรับภาพงาม ๆ ที่เก็บมาฝากกันอีกเช่นเคยค่ะ

ชอบภาพเซ็ทนี้จังค่ะ สวยๆทุกรูปเลยเชียวแถมดูได้เพลินสบายตาดีด้วยหล่ะ

การเปลี่ยนแปลง พูดถึงแล้วเราก็กลัวนะ ถ้าเปลี่ยนไปในทางที่ดีก็โอเคหล่ะ แต่ถ้าไม่ดีเนี่ยสิ....

ว่าแต่ว่า อยากให้หน้าเด็กลงเนี่ย จะเปลี่ยนได้มั๊ยเนี่ย อิอิ

ถ่ายภาพ ถ่ายทอดอารมถ์เป็นตัวหนังสือ
ได้ช่างน่าอ่านเหมือนเดิมน้องเรา


น้องนิดสบายดีไหมเอ่ย
ใกล้อากาศเย็น ๆ แล้วน๊า ช่วงคำ ๆ
พึ่งสัมผัสได้นิด ๆ นึง - แอบบ ดีใจนะคะเนี่ย
ร้อนอบอ้าวมาหลายวัน เริ่มชักไม่สนุก



พี่หนี่ แว๊บ ๆ มาทักทายน้องนิดนะคะ
พักผ่อนหลับฝันดี --พี่หนี่ฯ จ๊า จุ๊บ ๆ ๆ

เวลาเปลี่ยนทุกวินาที คนเราย่อมเปลี่ยนแปลงได้เสมอค่ะ ทุกสิ่งล้วนอนิจจังไม่มั่นคง อิอิ

ดูรูปสวยๆ แล้วอ่านไปด้วยไม่เครียดเลยนะคะพี่นิด...ทอยเองก็กลัวการเปลี่ยนแปลงบ้างในบาง
เรื่อง แต่จะทำไงได้ในเมื่อสิ่งต่างๆ ข้างหน้าเรามองไม่เห็น รอให้เกิดขึ้นก่อนแล้วค่อยเปลี่ยนละกันเนอะ 555 ไม่เครียดค่ะ ไม่เครียดน๊า...

พี่นิดสบายดีนะคะ...

ใช่ค่ะพี่ เราไม่สามารถเดาได้ว่าผลจะเป็นอย่างไร
แต่ตอนนี้เมื่อเราเปลี่ยนแล้ว
เราสบายใจขึ้นก็พอแล้ว

และถ้าอนาคต มีผลแบบที่ทำให้เราคิดว่า "ทำไมหล่ะทำไมถึงเป็นแบบนี้" ก่อนที่จะเสียใจ ก่อนที่จะคิดมาก หรือรู้สึกไม่ดี ก็ให้กลับมาหา ตอนนี้ ที่เราเปลี่ยนแล้วสบายใจ แค่นี้ เอง การเปลี่ยนแปลงก็จะไม่ใช่สิ่งที่น่ากลัว

ราตรีสวัสดิ์ค่ะ

ธรรมชาติในโลกไม่มีอะไรหยุดนิ่งอะพู่
ทุกสิ่งอย่างล้วนมีการเปลี่ยนแปลง
บางทีพี่ก็พอใจในสิ่งที่เป็นอยู่
จนอยากให้หยุดเคลื่อนไหว
ให้เป็นแบบนี้ตลอดไป

แต่ทุกสิ่งเป็นพลวัต
การตั้งรับ กับการเปลี่ยนแปลง
วางแผนเพื่อจัดการกับการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้น
ถูกคิดไว้เสมอ..
ไม่ว่าการเปลี่ยนแปลงจะเกิดขึ้นเร็วหรือช้า
หรือเปลี่ยนไปในทางลบหรือบวก

บ้านเราอากาศก็เริ่มเปลี่ยนแล้วเน๊อะ
ท่าทางพรุ่งนี้ต้องเอาผ้าห่มชนิดหนา 5 นิ้ว
มาเตรียมผึ่งแดด...เวลาห่มจะได้หอมผ้าปิ้ง..อิอิ
ทำยางๆ

ยังไม่นอนค่ะคุณพู่ นึกอยากเขียนบล็อกภาษาไทย เลยไปหารูปหัวหินที่เพิ่งไปมาลงบล็อกซะหน่อย ไม่ค่อยมีรูปชัดๆ เลยค่ะ พี่ยังต้องศึกษาวิธีการใช้กล้องอีกมากเพราะตอนนี้ใช้วิธีปรับโฟกัสแมนนวลอย่างเดียว นอกนั้นกดถ่ายๆ ยังปรับเรื่องแสง หรือความไวไม่เป็นเลยค่ะ...
ชีวิตของเรา เราเลือกเดินเองดีที่สุดค่ะคุณพู่ ไม่ต้องกังวลว่าเราจะคิดถูกหรือผิด แค่ถามใจตัวเราเองก็พอค่ะ...
เดี๋ยวจะแวะไปอีกบ้านสองบ้านแล้วจะอ่านหนังสือนอนแล้วค่ะ...คุณพู่ก็อย่านอนดึกมากนะคะ...

//74.125.153.132/search?q=cache:0k2iF-XfcqQJ:www.mrthaijob.com/backoffice/contents/viewbrows.php%3Faid%3D9704%26catid%3D8+%E0%B8%AB%E0%B8%99%E0%B9%89%E0%B8%B2%E0%B8%95%E0%B9%88%E0%B8%B2%E0%B8%87/%E0%B8%AA%E0%B8%B2%E0%B8%A2%E0%B8%A3%E0%B8%B8%E0%B9%89%E0%B8%87/%E0%B9%82%E0%B8%A5%E0%B8%81%E0%B8%81%E0%B8%A7%E0%B9%89%E0%B8%B2%E0%B8%87&cd=7&hl=th&ct=clnk&gl=th

เครียดอีกแล้วพู่เอ๋ย
ใจเย็นๆนะ พี่ไม่รู้หรอกว่าเรื่องอะไรแต่ไม่อยากเห็นพู่อยู่ในอารมณ์นี้บ่อยๆ
มันบั่นทอนอย่างที่พู่ว่านั่นแหละ ทำใจให้สบายนะน้อง ชีวิตมันมีการเปลี่ยนแปลง
อย่างที่เราไม่คาดคิด และบางครั้งเกินความคาดหมายกันได้อยู่บ่อยๆ
ท้องฟ้าบ้านเราวันนี้มันอาจจะดูขุ่นมัวไปหน่อย แต่ไม่นานมันก็จะกลับมาสดใสดังเดิม
พี่เป็นกำลังใจให้นะคะพู่


ท่าทางสวนบ้านนี้ต้องสวยมิใช่น้อย จำสวนบ้านเก่าของพู่ได้(บอกหลายครั้งแล้วเนอะ)
ยังจำติดตาติดใจถึงสวนสวยที่โปรยไปด้วยหิมะขาวโพลน
บ้านใหม่นี้ไม่มีหิมะ แต่มีสีเขียวๆของต้นไม้ กับสีสดใสของดอกไม้
วันหลังถ่ายรูปสวนเต็มๆมาให้ดูกันบ้างนะพู่นะ พี่อยากเห็นค่ะ

สวัสดียามเช้าครับคุณพู่..

การเปลี่ยนแปลงนั้นดีนะครับ..
อย่างนั้นก็แก้เซ็งกับสิ่งเก่าๆได้..

เช่น..เปลี่ยนแปลงจากฝ่ายรอไปเป็นฝ่ายลุย
ขอบอกรอเตี๋ยวสะพานดำมานานแล้วนะ..อิอิ

555+ ล้อเล่นครับ..

ผมว่าการเปลี่ยนมุมมองจากเดิมๆมาเป็นอีกมุม
มันดูเหมือนเป็นการเปลี่ยนโลกเลยนะครับ
ความจำเจทำให้เราไม่หลุดจากกรอบสักที

เมื่อวานผมได้คุยกะเจ้าเบส..ดูรูปไปคุยไป..
ผมก็คุยว่าทำไมผมไม่เห็นมุมแบบหมอบ้าง..
หรือว่ามุมมองมันเป็น Signature ไม่อาจลอกเลียนแบบได้..

ของใครของมัน..แต่แล้ว..อีกความคิดก็เข้ามาในหัว..เปรี้ยงงงง
ถ้าอย่างนั้น..มิจฉาชีพมันจะปลอมลายเซ็นได้ไง..หละ


อ้าวววว...งั้นเราก็ลองเปลี่ยนจากการถ่ายแบบเดิมๆ มุมเดิมๆ แสงเดิมๆ
จากรูปสีสันมาลองชอบขาวดำดูบ้าง..


ผลลัพธ์แรกๆก็ออกจะขัดใจเหมือนกัน...แต่มันก็คือผลงานเรา
ปฎิเสธความชอบไม่ลงซะแล้ว...อิอิ


มีความสุขมากๆนะครับคุณพู่ (ร่ายมาซะยาวเลย )
รักษาสุขภาพด้วยครับผม

พี่โตสไม่ค่อยแน่ใจอย่างชัวร์ๆ ว่าการเปลี่ยนแปลงที่พู่ welcome มัน เป็นการเปลี่ยนแปลงเกี่ยวกับอะไรกันแน่ .. แต่เท่าที่อ่านอารมณ์ของพู่ตรงนี้ .. พี่ว่าการเปลี่ยนแปลงที่พู่จะได้เจอะเจอ มันต้องการเปลี่ยนแปลงที่ดีขึ้นแน่นอน .. ดีขึ้น....ในอนาคต หลังจากที่พู่ปรับตัวเข้ากับมันได้แล้ว

ถ้าการเปลี่ยนแปลงมันจะทำให้พี่โตสเจ็บหัวใจ พี่ก็ยอมที่จะเจ็บมากกว่า "ทน" ล่ะพู่ .. โดยเฉพาะการต้องทนกับคนที่ไม่เห็นคุณค่าของเรา .. และโดยเฉพาะคนที่ไม่เห็นคุณค่าของเราเป็นคนที่เรารัก..ที่เราแคร์..ที่เราใส่ใจและให้ใจกับเค้า .. เพราะพี่โตสรักที่จะมีชีวิตอยู่อย่างมีความสุข มากกว่าอย่างต้อง "ทน" .. เพื่ออะไร .. และอีกอย่าง พี่โตสเป็นคนที่มั่นใจในคุณค่าของตัวพี่เอง .. ว่าพี่มีค่ามากพอที่จะได้รับการปฎิบัติตอบอย่างที่พี่ปฏิบัติกับเขาหรือกับเธอคนนั้น

พออ่านตรงที่พู่พูดถึง "กลัวความเปลี่ยนแปลง" พี่โตสก็มาพิจารณาตัวเองว่าเคยมีครั้งไหนบ้างหรือเปล่าน๊า... ที่พี่มีความรู้สึก "กลัวความเปลี่ยนแปลง" นี้เนี่ย .. เท่าที่จำความได้ .. บอกตรงๆ ว่ายังไม่เคยมีซักครั้งเลยนะที่พี่โตสจะรู้สึก .. กลัวความเปลี่ยนแปลง .. ไม่ว่ามันจะเปลี่ยนแปลงไปในทางไหนก็แล้วแต่ .. เพราะพี่มองว่า .. นี่แหละคือ "การเดินทางของมนุษย์" มีมันทุกอารมณ์ความรู้สึกคลุกเคล้าแตกแต่งกันไป

สวัสดีค่ะคุณพู่
พอดีได้มีโอกาสเข้ามาบล็อกนี้
พอออ่านแล้วก้อรู้สึกว่าคล้ายตัวเองจังเลยค่ะ
เป็นคนนึงที่กลัวการเปลี่ยนแปลง
แต่ถึงเราจะกลัวไปก้อคงทำอะไรไม่ได้อยู่ดี
ถ้ามันจะเปลี่ยนแปลงจริง ๆ ก้อคงทำได้แค่ยอมรับแล้วก้อพยายามปรับตัวให้เข้ากับมัน
ยังไงก้อขออนุญาตเป็นกำลังใจให้นะคะ

แล้วจาติดตามบล็อกของคุณพู่นะคะ

...จริงจ้า...
ขอตอบรับตอนท้ายที่พู่ถามทิ้งท้ายไว้

การเปลี่ยนแปลง เพื่อบางสิ่งที่จะเปลี่ยนไป
พี่คิดนะ อะไรที่กำลังจะเปลี่ยนอาจวิตกในนาทีแรก
และต้องยอมรับมันได้ในที่สุด ปรับเปลี่ยนตัวเราให้เข้ากัน
บอกตัวเองเรื่อยๆ ว่าเปลี่ยนเพื่อสู่สิ่งที่ดีกว่าก็ได้
คิดเหมือนพู่หลายประโยคเลย



สวนบ้านนี้สวยจัง
ยิ่งผ่านเลนส์ จากกล้องพู่แล้ว สุดยอดเลยจ๊ะ

ไม่เป็นไรคร้า
มาช้าดีกว่าไม่มา
ถึงว่าน้า อัพเสร็จแล้วทำไมคุณพู่ถึงไม่มา
เจอคำตอบแล้วหล่ะ
ลืม...เป็นกันได้ทุกคนจ้า
เอาไว้คราวหน้าสวนเสร็จแล้ว
ตามเราไปดูก็ โอเคแล้วจ้า
งอนไม่นาน กลัวไม่งาม
เดี๋ยวเค้าไม่ง้อจ้า

วันนี้หนุกหนานจริงๆๆๆ
เลี้ยงหลานและลูกอยู่บ้าน
ย่า กะยายไปกฐิน
สมาีไปทำงาน
บุญตกกะเรา
เป็นเมดเลี้ยงเด็ก

หัวฟู
ปากฉีกอยู่กะบ้านซะงั้น

สวัสดีครับคุณพู่..

แวะมาบอกว่าเอด้าต้องการสื่ออะไรครับ..
วันนี้ทำรูปเอด้าออกมาเป็น 2 แบบ

อิอิ





อยากไปขี่มอไซย์ด้วยจัง
อากาศดีๆ แบกกล้องไปยิงวิวสวยๆเนอะ..

มาทักทายจ้า..มีภาพสวยๆอีกแล้วชอบค่ะ
สบายดีนะคะ

จ๊ะเอ๋ คุณพู่

อ่านเรื่องราวในบล็อกนี้ตั้งแต่เมื่อคืน.
แต่ดาวจ๋าไม่ได้ฝากเม้นต์ไว้ค่ะ
แต่กลับมาทักทายอีกครั้งวันนี้..
ดาวจ๋าเขียนเม้นต์นี้ ตามความคิด
และการดำเนินชีวิตของดาวจ๋านะคะ
ถ้าอ่านข้อความที่ดาวจ๋าเขียนแล้วคิดว่าไม่ใช่..
ก็ลบได้เลยค่ะ..

ดาวจ๋าไม่เคยกลัวการเปลี่ยนแปลง
ไม่เคยกลัวคนแปลกหน้า
เพราะชีวิตดาวจ๋า เปลี่ยนแปลงมาตลอด..
ก้าวแล้วเริ่มใหม่ในเส้นทางใหม่อยุ่ตลอดเวลา
ทั้งด้านการงานและด้านการดำเนินชีวิตค่ะ

การเปลี่ยนไปของสิ่งต่างๆรอบข้าง
จะทำให้ชีวิตเราเห็นมุมมองใหม่..และโอกาสใหม่ค่ะ

และดาวจ๋าโดนสั่งสอนมากับคำว่า"ให้"
ให้ คือให้ ไม่ต้องหวังแม้คำขอบคุณ
ให้ไปแล้วไม่หวังอะไร ... ใจจะไม่เจ็บช้ำแน่นอน
ดาวจ๋ามีอะไร ที่ต้อง ให้หลายอย่าง ในชีวิต

เมื่อให้แล้วเขาไม่เห็นค่า..ก็เป็นเรื่องของเขา
ให้แล้ว ไม่สนใจ ก็เป็นเรื่องของเขา
ให้แล้ว ไม่ ดีใจก็เรื่องของเขา

คำว่าให้ ไม่หวังใดตอบแทน ..
ให้ดูว่าเราอยู่ ณ .ที่ใด
มีคนมากมาย ที่ให้แล้วไม่คิดหวังในผล
อย่างพ่อแม่ "ให้"ทุกอย่างกับลูก..
ก็เป็นการลงทุนด้วยความรักไม่หวังผลกับการให้
ให้แบบนี้ เป็นสุดยอดของการ ให้

ดาวจ๋าโดนคุณวันชนะสอนเรื่อง"ให้"ในโลกไอที มามากมาย
เวบหลายเวบที่ดูแล ..มีแต่คนมา "ขอ"
ทางเวบก็ให้ อย่างที่ให้ได้
บางครั้งไม่มีคำขอบคุณ ..
บางครั้งมีการตัดพ้อว่า ขอแล้วไม่ให้
บางครั้งมีคำด่ากลับมาเลยก็มีค่ะ

ให้แล้วก็แล้วไปเถอะค่ะ..
ใจของเราที่เป็นสุขกับการให้ ..
เมื่อไม่อยากให้ ก็เลิกซะ .. เท่านั้น
อย่าเก็บมาใส่ใจ .. ว่าให้แล้วไม่ได้ดั่งหวัง
นี่คือ สิ่งที่ถูกสั่งสอนมาตลอดหลายปีที่

ชีวิตจริง ..
ดาวจ๋าก็ รับ บ้าง ให้บ้าง
เหมือนเช่นโลกไอทีค่ะ

ดาวจ๋าพึมพำ ตามประสาค่ะ ..
เม้นต์ของดาวจ๋าอาจมีความเห็นไม่ตรงกับคุณพู่
ดาวจ๋าก็ต้องขอโทษด้วยนะคะ ..แห่ะๆ

ดาวจ๋าไปซนๆ ตามแบบฉบับดาวจ๋า ต่อแร้วววววคร่า..

สวัสดีวันเสาร์ค่ะ
วันนี้ตั้งใจไปดูหนังกันสองๆๆ
แต่แล้วก้เห็นใบหน้าเด้กน้อยลอยผลุดขึ้นมา
กลับบ้านโลด
ยอมรับว่าการมีลูกบางครั้งเสียความเป็นเราสองสวีทๆ
แต่สิ่งที่ได้กลับมามันมากว่านั้น
มีบ้างที่แอบไปหม่ำสองคน
เดินสองคน
เพื่อเติมพลังเลิฟ

แต่ว่าทุกครั้งที่ไป
เรื่องเดียวที่เราห่วงคือลูก
จึงต้องกลับบ้าน
เพราะลุกนี่เอง

เล่าให้ฟังเรื่อยเปื่อยตามประสาแม่ช่างเมาท์คร้า
หวังว่าวันนี้
เรื่องที่ติดค้างคาใจคุณพู่คงจบลงด้วยดี

ปล.สิ่งดีๆเกิดขึ้นตลอดเวลา
ขอเพียงเรามองให้เห็นมัน
มีความสุขมากๆๆนะค่ะ

เรื่องกล้วการเปลี่ยนแปลงต๋อยก็กลัวค่ะคุณพู่ กลัวการเริ่มต้นใหม่ด้วย

มาบอกราตรีสวัสดิ์ค่ะคุณพู่

ไม่ได้เข้ามาเยี่ยมหลายวัน ... คราวนี้ก็มาพบกับความเปลี่ยนแปลงที่สวยงามในบล๊อกคุณพู่นะคะ

หวังให้คุณพู่พบแต่การเปลี่ยนแปลงที่สวยงามเช่นกันค่ะ


ฝันดีนะคะ ^^

ขออนุญาตฝากกิจกรรมเล็กๆ






อยากชวนเพื่อนๆ บล็อกมาร่วมสนุก กันเล็กๆ น้อยๆ
แค่ชวนมาคิดและจินตนาการแบบไร้กรอบรับปลายฤดูฝน
กับคำถามว่า

"ถ้าฝนที่ตกจากฟ้า ไม่ใช่หยดน้ำใสๆ คุณจะให้ฝนตกเป็นอะไรดีเอ่ย?"

(ฝนตกมาเป็นลูกอม,คางคก,รถไฟฟ้า,หนุ่มหล่อๆ หรือเงินทอง)
๒ คำตอยที่ถูกใจ
มอบที่คั่นหนังสือจากลำตะคอง ส่งให้ถึงบ้านเลยค่ะ
ร่วมสนุกถึง ๒๕ ตุลาคม นี้นะคะ

(คลิกไปอ่านรายละเอียดที่รูปค่ะ)
ขอบคุณค่ะ

วันเสาร์ที่ 17 ตุลาคม มีเพื่อนบล็อกไปเลี้ยงเพล หลวงพี่ ’อาคุงกล่อง’

ผมเองนำรูปภาพมาอัพบล็อกเร็ว ขอเชิญชมได้ที่นี่ครับ

เห็นดอกบัวแล้วสดชื่นจัง
รอบๆบ้านคุณพู่คงจะร่มรื่นมากเลยนะเจ้า

สวัสดีจ้าาาา คุณพู่

หามอไซย์ สะพายกล้องได้ยังครับ..
พูดถึงมอไซย์คืนก่อนตอนพลบค่ำ
เห็นมอไซย์ล้มกัน..มืดมาก..ผู้คนน่าจะไม่ค่อยเห็น

แถมแถวๆนั้นไม่มีไฟด้วย
น่ากลัว..

พาเอด้ามาเยี่ยมยามเช้าจ้า

สวัสดีวันอาทิตย์จ้าhappyๆๆจ้า

- หวัดดียามสายจ้า

- "การเปลี่ยนแปลง" ที่เกิดขึ้นในหลายๆ ครั้ง อาจนำสิ่งที่ดีกว่ามาสู่เราอย่างคาดไม่ถึงได้ เพื่อนผมหลายๆ คนก็เห็นด้วยอย่างยิ่งยวดเลยครับ

- ลำปาง อากาศเย็นลงหรือยัง และฝนเบาบางลงบ้างไหมครับ

การเอาใจใส่ ..กับคนบางคน
คนให้ ... ให้ด้วยใจ
คนรับ ... รับด้วยใจแต่ .. แต่ว่าไม่สนใจมาก
ูู^
^
ชอบประโยคนี้มากเลย บางครั้งพี่ก็รู้สึกแบบนั้น
บางทีก็คิดว่าฉันจะทำไปทำไมวะ
แต่พอหายโกรธ ก็ทำอีก รึมันอาจเป็นนิสัยเรา
ที่ชอบเอาใจใส่คนอื่น ทั้งๆที่บางคนทำให้ก้ไม่เคย
เห็นในสิ่งที่เราทำเลย....

เชื่อว่าหลายๆ คนก็ต้องกลัวความเปลี่ยนแปลงกันทุกคน เพียงแต่ใครจะแสดงออกมาให้เห็น หรือบางคนก็เตรียมใจไว้เป็นอย่างดีแล้ว บางครั้งก็ต้องทำใจยอมรับและผ่านการเปลี่ยนแปลงนั้นไปตามลำพัง หรือจะผ่านไปด้วยกันหลายๆ คน
ภาพประกอบเรื่องสวยถูกใจหลายๆ ภาพเลยครับ

เราก็ใกล้ชิดกับคนที่กำลังจะปลดเกษียณสองสามคน เขาต้องเตรียมตัวรับมือกับชีวิตใหม่อย่างมาก ทั้งที่อยู่ เวลาที่ไม่ต้องทำงาน แถมบางคนอยู่คนเดียวซะอีก

ดีนะที่เรายังมีเพื่อนในบล็อกนี้ค่ะ

กลัวการเปลี่ยนแปลง และไม่กล้าเป็นอย่างยิ่ง

อ่านดวงละเครียดคะตอนนี้

เรื่องนี้เป็นเรื่องซับซ้อนมากค่ะ มันขึ้นอยู่กับอารมณ์และสถานการณ์แต่ละอันแต่ละคนค่ะ เหมือนกับคนเรามีจังหวะชีวิต สำหรับแอนน์ บางครั้งก็กลัว บางครั้งก็กล้า แต่สุดท้ายสิ่งที่บอกตัวเองก็คือ คิดว่ทำดีที่สุดแล้วนิ อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด แอนน์ชอบทั้งการนิ่งเฉย และการเปลี่ยนแปลง ที่เหมือนกันฤดู ถ้าคนถามว่าชอบฤดูไหนมากที่สุด แอนน์มักจะตอบตามใจที่คิดเสมอว่า ชอบหมดอ่ะ เพราะว่าจะให้ฝนตลอดไปก็คงเบื่อ จะให้หนาวตลอดไปก็คงไม่ชอบ จะให้ร้อนตลอดไป ก็อยากจะไปคลายร้อนบ้าง คือ..ชอบหมด มันทำให้ตัวเราไม่เบื่อ เหมือนการอยู่บ้าน อยู่นานๆมันบรรยากาศเหงาๆ ต้นไม้ดอกไม้มีน้อย สวนไม่สวย ไปเดินตลาด ไปเจอแดดดีกว่า อะไรแบบนี้อ่ะค่ะ

สุดท้ายคือ คนเรามีวิธีหาทางออกไม่เหมือนกัน เพราะคนเราชอบไม่เหมือนกัน เพราะฉะนั้นเมื่อเราชอบอันไหน ไปทำแล้วมันได้ทำให้คลายเครียดเราก็ทำไปเนอะ อย่างคุณพู่ได้ถ่ายรูปแล้วคลายเดรียดอยู่กับสวนกับต้นไม้ดอกไม้ นั่นคือตัวเราแล้วเนอะ ตอนที่แอนน์มีปัญหานะ มันก็มีเครียดๆเหมือนกัน เหมือนกับบางปัญหาจะหางทางออกยากจัง แต่สุดท้ายกาลเวลาก็มาพามันไป หาทางออกของมันเอง เลยคิดว่าคิดไปปวดหัวไป สุดท้ายคำตอบมันก็มีของมันเอง เลยทำให้สบายใจขึ้นค่ะ

ที่พิมพ์มาเนี่ย ไม่รู้ตรงเรื่องกับคุณพู่รึป่าวเนี่ย อิๆ แต่พิมพ์ไปพิมพ์มาความคิดมันเลยไปเรื่อยๆ

คุณพู่รู้ไม๊ว่าเวลาแอนน์เครียดมากๆแอนน์คิดถึงอะไร.. อิๆ เดาไม่ถูกแน่ๆเลยค่ะ จะบอกว่า แอนน์คิดถึงนักร้องค่ะ แอนน์เคยคิดเสมอว่าถ้าตัวเองร้องเพลงเก่ง แอนน์คงจะหายเครียดแน่ๆเลย เพราะทุกครั้งที่เครียดแล้วทำไมใจมันนึกถึงเพลงก็ไม่รู้ ทั้งที่ก็ไม่ได้ฟังบ่อยอะไร แต่มีความรู้สึกว่าตอนเห็นคนร้องเพลงแล้วมันเหมือนเราร้องบ้างแล้วมันได้ระบายออกไป สะใจอะไรแบบนี้ค่ะ

ภาพประกอบสวยจังนะคะ

สวัสดียามดึก แวะมาทักก่อนเข้านอนจ่ะ

"การเปลี่ยนแปลง"

จริงๆ ผมเองค่อนข้างกลัวคำนี้พอสมควรเลยนะครับ เพราะที่ผ่านมาไม่นานนี้ ชีวิตค่อนข้างเกิดการเปลี่ยนแปลงบ่อยไม่ว่าจะเป็นชีวิตการทำงาน และที่เปลี่ยนแปลงส่วนใหญ่มันค่อนข้างทำให้ผมเหนื่อยมากขึ้นในทุกๆ ครั้ง และตาชั่งที่ Balance ระหว่างชีวิตส่วนตัว กับชีวิตการงาน เอียงไปฝั่งชีวิตการงานจนเกือบหมด เลยกลัวมากครับ ถ้าเปลี่ยนแปลงในเรื่องชีวิตการงาน เพราะของเดินยังทำได้ไม่ดี เลยก็จะเปลี่ยนกันให้อุตลุตอีกแล้ว

ปัจจุบัน พอทำให้ตาชั่งเริ่มสมดุลย์ได้ กลับเริ่มเหงา เพราะไม่ค่อนยมีการเปลี่ยนแปลงมาเยือนชีวิตเท่าไหร่นัก มีแต่รับรู้การเปลี่ยนแปลงจากสิ่งรอบข้างแทนทั้งหมด

สรุป จิตใจผมนี่เอาใจยากยิ่งกว่าสิ่งใดในโลก 555

สงสัยแฟนไม่ให้ฉายเดี่ยวใช่ป่าวเอ่ย อิอิ
เอ...หรือผมตีความหมายผิดครับ


อยากไปเที่ยวนะ ผมรู้ว่าเหนืออากาศดี
แต่ถ้าจะไปลำปาง อยากไปช่วงสงกรานต์อ่ะ
ผมว่ามีเสน่ห์วันสงกรานต์ดีครับ
แต่ถ้าจะไปช่วงหนาว
อยากไปโน่นเลย
แม่ฮอ่งสอน เชียงใหม่ เชียงราย ครับ

หวัดดีเช้าวันจันทร์จ้า

กลับมาอัพแว้วอ่า หายหัวไปสามวันเลย

ถ่ายรูปสวนมาสวยจังเลย ดูแล้วร่มรื่นดีจัง ที่ลำปางฝนตกเยอะไม๊อ่า ที่นี่วันนี้อากาศดี แต่มืดๆคลึ้มๆอ่า

นิดสบายดีนะ

สวัสดียามเช้าครับคุณพู่..

การเปลี่ยนแปลงวันนี้ คือ..มีรูปขึ้นด้วย..อิอิ

ได้ดูคลิป presentation ของคู่นั้นรึเปล่าครับ
น่ารักอย่าบอกใครเชียว..
ผมและแก้วดูด้วยกัน..แก้วหันมาบอกว่า

" ทำไมทีชั้น..ไม่เห็นมีอะไร Surprise แบบนี้เลย "

ผมได้แต่ทำหน้าเหรอหรา..เปลี่ยนเรื่อง ชวนกินข้าว 555+


การเปลี่ยนแปลงอีกอย่างของวันนี้คือ เชียงรายฝนตก
อากาศเริ่มเย็นจริงๆแล้วครับ..น่าจะเป็นฝนส่งท้ายแล้วนะ

มีความสุขมากๆครับผม

สวัสดียามเช้าครับพี่



กลับมาแล้วครับ
แม้หมิงหมิงจะยังไม่หายดี 100 %
แต่อาการก็ดีขึ้นมากแล้ว

ขอบคุณสำหรับกำลังใจและความห่วงใย
ที่มอบให้กับหมิงหมิงนะครับ


ปล. ขอส่งกำลังใจให้คุณพู่
ผ่านฤดูเมฆหมอกในใจไปให้ได้โดยเร็วนะครับ

สวัสดีค่ะ..พี่พู่

"เปลี่ยนแปลง" กับ "เปลี่ยนไป" นี่เหมือนกันมั้ยคะ...

พอคนเราอายุเยอะขึ้น
อาจจะยอมรับความเสี่ยงต่างๆ ได้น้อยลง
แต่ถ้าเป็นเด็กๆ หรือวัยรุ่น
ก็คงจะลองคิด ลองทำอะไรได้หลายๆ อย่าง
เพราะเค้าไม่มีอะไรต้องกังวลมากมาย

หนึ่งก็กลัวการเปลี่ยนแปลงค่ะ
นี่คิดจะเปลี่ยนงานมาตั้ง 2 ปีแล้ว
แต่จะสิ้นปี 52 ก็ยังทำงานอยู่ที่เดิม
กลัวว่าเปลี่ยนงานใหม่แล้วจะไม่ดี
เจ้านายจะไม่โอ เพื่อนร่วมงานจะไม่เวิร์ค
กลัวว่าจะแย่กว่าอยู่ที่เดิม
ก็เลยยังย่ำต๊อกอยู่กับที่เหมือนเดิม....


ขอบคุณสำหรับคำแนะนำนะคะ
เดี๋ยวหนึ่งลองศึกษาเส้นทาง
แล้วปรึกษาเพื่อนๆ ดูค่ะ
น่าสนใจเหมือนกันนะเนี้ย

ผมก็ชอบที่จะเปลี่ยนแปลงไปเรื่อยๆ จนกว่าจะลงตัวกับสิ่งนั้นๆ โดยที่ไม่ได้ละทิ้งความเป็นตัวของตัวเองไปนะครับ
เหมือนพูดง่ายนะครับ แต่ทำยากจริงๆ




ปล. ผมก็ชอบดูหนังสยองขวัญแนวนี้มากๆครับผม

แวะเอาขนมถั่วแปบมาฝากพี่พู่จ้า...

ต้นไม้สวยจัง

คุณพู่ปลูกบัวและกกราชินีเหมือนบ้านพิมเลยค่ะ


พิมกลับมาแล้วค่ะ หลังจากหายไปเป็นเดือนเพราะยุ่งยุ้งยุ่งเรื่องบ้าน

นี่ก็ไม่ใช่ว่าจะเสร็จสิ้น 100 % นะคะ
พรุ่งนี้ยังมีนัดช่างมาซ่อมท่อน้ำอีกแน่ะ
เครียดไปหลายตลบแล้วค่ะเนี่ย

คุณพู่สบายดีไหมคะ
ช่วงนี้ดร้อนเปรี้ยงๆเลยเนอะ

พี่นิดยังคงถ่ายภาพได้สวย
และ ความคิด ยังสวยและคม เหมือนเดิมนะคะ

ภาพสวยอีกเช่นเคย

แม่โสมตอนนี้จิตป่วน + ป่วย

ด้วยที่ป่วยทางจิตและเป็นหวัด

วิทยาฯ 1 ไม่เสร็จ ทั้งที่เพื่อนเสร็จหมดแล้วพร้อมสอบสิ้นเดือน โดน อ. ด่า

วัน อาตย์นี้มีสอบไล่ ยังไมได้อ่านหนังสือ

วิท ก็ต้องส่งให้อ. ตรวจก่อน

สอบไล่ก็ต้องได้ A

เลยร่ำๆจะเป้นโรคหัวใจ

เนื่องจากดันหมักหมมงาน และดันขี้เกียจออกไปซื้อข้าวกิน

ทำไงดีอะ

ออกไปซื้อข้าวก็ต้องอาบน้ำ ใส่เสสื้อผ้าหน่อย

แต่ขี้เกียจมาก

สงสัยสติแม่โสมแตกแล้วล่ะ เนื่องจาก ว่า ตัดสินใจในเรื่องง่ายๆแค่นี้ไม่ได้

อืมมมม...จริงค่ะ
เปลี่ยนแปลงคนรับนี่น่าจะง่ายสุดนะคะ
ให้กับคนที่สมควรให้ จะไม่รู้สึกเสียดายสิ่งที่ให้ไป
อ่านแล้วพอจับความได้ ว่าน่าจะเป็นเรื่องส่วนตัว
เพราะมีแต่ความคิดและอารมณ์ ไม่มีเรื่องราวเท่าไหร่
ถ้าไม่เจอเหตุการณ์หรือประสบการณ์แบบเดียวกันมา
ก็นึกภาพตามไม่ค่อยจะออกนะคะเนี่ย


พอดีเพิ่งเห็นเม้นต์พี่พู่ในบลอคเก่าน่ะค่ะ
ขอบคุณมากมายที่มาเม้นต์แบบยาว ๆ กันอีก
ขอบคุณสำหรับคำชมต่าง ๆ ด้วยนะคะพี่พู่ :)
การทำงานอาสา รู้สึกว่าตัวเองได้รับสิ่งดี ๆ มาตลอด
น่าจะเป็นการดี ถ้าได้แบ่งปันออกไปให้คนอื่นได้บ้าง
แทนที่จะเอาเวลาไปกอบโกยสิ่งดี ๆ ให้มากกว่าเดิม
ก็เลยทำให้มีกำลังใจทำได้ต่อมาเรื่อย ๆ ด้วยล่ะค่ะ
แม้ว่าจะเจออุปสรรคปัญหามากวนใจอย่างพี่ว่าไม่น้อย

ช่วงนี้ยังไม่ค่อยว่างตัวและว่างใจ มีอะไรจัดการเยอะ
ไม่ใช่เรื่องหนักแต่เป็นเรื่องจิปาถะมากกว่าค่ะพี่พู่
ก็เลยดูดเวลาไปเยอะหน่อย คิดว่าถ้าได้ไปเรียนต่อ
ตอนนั้นคงมีเวลาว่าง ๆ (เหงา ๆ)กลับมาเล่นบลอคอีก
55555

ป.ล.ได้รับหนังสือเรียบร้อยแล้วนะคะ
ขอบคุณมากมายค่ะพี่ จะอ่านและเก็บไว้อย่างดี
หรืออยากให้แบ่งปันต่อก็ยินดีเช่นกันค่ะ

+ พี่ว่าคนส่วนใหญ่กลัวความเปลี่ยนแปลงกันทั้งนั้นนะครับ คนเรามักจะเคยชินกับอะไรที่ทำซ้ำๆ เดิม เพราะมันให้ความรู้สึกปลอดภัยกว่า

+ แต่ก็ช่างตรงข้ามกับโลกแห่งความเป็นจริง เพราะ 1 ในไตรลักษณ์อันเป็นสภาพธรรมดาของโลก ก็คืออนิจจัง หรือความไม่เที่ยง ทุกสิ่งย่อมมีการเปลี่ยนแปลงไปอยู่ตลอดเวลานั่นเอง ... เพราะฉะนั้นเราก็คงต้องทำใจยอมรับมัน ถ้าเป็นการเปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีขึ้น แต่ถ้าตรงกันข้ามละก็ .............

ขอบอกค่ะ ว่าตัวเองลึกๆแล้วกลัวการเปลี่ยนแปลงเป็นที่สุดค่ะ ตอนแรกก็ไม่รู้ตัวเองหรอกค่ะ พอนั่งคิดอะไรคนเดียวก็ต้องยอมรับเลยค่ะว่ากลัวจริงๆ

ทักทายราตรีสวัสดิ์...ครับ
พี่สาวคนสวย...


ภาพสวยจัง...
ชอบดอกบัวครับ

สวัสดีค่ะคุณพู่...คิดถึงๆไม่ได้แวะมาหากันซะนาน คุณพู่สบายดีนะค๊ะ..

รูปสวย ถ้อยคำเตือนใจให้คิดตาม..ขอบคุณมากค่ะ..

พูดถึงเหตุผลที่จะต้องเปลี่ยนแปลงอะไร
อันนี้ก็เคารพการตัดสินใจของคุณพู่นะครับ

การเก็บเรื่องราวความรู้สึก ณ ปัจจุบัน ไว้ เผื่อวันหลังกลับมาดูเอง เป็นสิ่งที่ดีครับ ขนาดผมทำบล๊อคมีทราฟฟิคไม่เยอะ บางอย่างก็เขียนเอาไว้เผื่อวันหลังมาดูเองว่าแต่ก่อนเราคิดยังไง ก็เคยเหมือนกันครับ

สวัสดียามเช้าครับคุณพู่

มาส่งกำลัใจให้ยามเช้านะครับ
เมื่อคืนที่เชียงใหม่ฝนตก
แต่ฝนตกก็คงไม่ได้ตกตลอดทั้งเดือน

รออีกนิดลมหนาวที่จะให้เรารู้สึกสดชื่น
ก็จะพัดมาแล้วล่ะครับ

เห็นด้วยเลยค่ะคุณพู่ว่า...
อย่ากลัวการเปลี่ยนแปลง
แต่กล้าที่จะเผชิญการเปลี่ยนแปลงนั้นด้วยสตินะเปิ้นว่า

ไม่ว่าการเปลี่ยนแปลงนั้นจะดีหรือร้าย
แต่เชื่อว่าสติจะทำให้เราผ่านมันไปได้อย่างดี

มีความสุขในวันอังคารค่ะ

ความเปลี่ยนแปลงเป็นธรรมดาของโลก
เราว่าทุกคนก็รู้อยู่เต็มอก แต่จะมีกี่คนที่ทำใจยอมรับได้อย่างเป็นกลางนะคะ ^^

โอะพี่พู่ รู้สึกว่าบล็อกหน้าตาแปลก ๆ นิด ๆ อ่ะ ไม่ได้เข้ามาหลายวันอ่ะ แต่ก็ชอบอ่ะ สวยดี ทักทายก่อน ขออ่านดีดีก่อนน๊า แล้วมีเม้นท์อีกรอบ 555

เป็นบล๊อกที่ได้รับความนิยมมากบล๊อกหนึ่ง เพราะกว่าจะรูดลงมาคอมเมนท์ด้านล่างดึงซะเมื่อยค่ะ...55555....แวะมาทักทายคุณพู่ค่ะ...วันนี้โอเคป่ะคะ...ยังไงก็ขอให้มีความสุขมากๆ นะคะ...

อ่านแระรู้สึกดีจังเลยค่ะพี่พู่ บางครั้งการเปลี่ยนแปลงมันก็อาจทำให้สิ่งที่เป็นอยู่ดีขึ้นก็ได้เนอะ เพราะการที่เราจะคงอยู่กับที่แล้วไม่มีอะไรดีขึ้นเลยนั้น คงไม่ดีแน่

แต่รู้สึกว่ายังไงก็เป็นกะลังใจให้พี่พู่นะค่ะ สู้ ๆ

เจ้ามีนกลับมาอยู่เวรที่โรงเรียนค่ะพี่พู่ กลับไปบ้านแล้วอาทิตย์นึง หลังวันปิยะก็จะกลับอีกรอบ เพราะงั้นช่วงนี้อาจไม่ได้แวะเข้ามาทักทายบ่อย ๆ แต่ถ้าแว้บมาได้ก็จะแว้บมาเป็นระยะ ๆ

บางครั้งมันก็รู้สึกเจ็บปวดเหมือนกันนะค่ะพี่พู่ ที่เราให้ทั้งความจริงใจและความรู้สึกดี ๆ ไป แต่สิ่งที่เราให้ไปกลับเป็นสิ่งไร้ค่าเพียงเพราะเราไม่ใช่คนสำคัญสำหรับเค้า แต่หลังจากผ่านอะไรมาหลาย ๆ อย่าง มีนก็ยอมรับและเข้าใจมากขึ้นว่าการให้อะไรไปนั้น อย่าได้หวังว่าเราจะได้รับสิ่งนั้น ๆ ตอบกลับมาเสมอไป ขอเพียงแค่เรามีความจริงใจและเต็มใจที่จะให้แค่นั้นพอแล้ว เริ่มซีเรียสแระ พอดีกว่า หุๆๆ

มีความสุขมาก ๆ นะค๊าพี่พู่

คิดฮอดหลายเด้อ

สวัสดียามบ่ายค่ะ..พี่พู่

หนึ่งมีหมูสะเต๊ะเจมาฝากค่ะ

สวัสดียามเย็น เจ้าของเงียบๆไปนะ
แต่งสวนสวยอยู่หรือปล่าวเนี้ย

ปล.แวะมาทักเพราะว่าคิดถึงจ้า

โอ๊ะ คุณพู่ คำเดียวสั้น ๆ รูปโปรไฟล์นั่นคุณพู่ดาหวันแม่นก่อเจ้า

แวะมาทักทายด้วยความคิดถึงค่ะ
.
ภาพสวย ไ ม่ เ ป ลี่ ย น แ ป ล ง !!!!

แฟงแวะมาทักทายพี่พู่ค่ะ
ไม่ได้มาซะนาน........

สวัสดีครับ
ขอโทษด้วยนะครับที่ห่างหายไปเสียนาน เนื่องจากเมามันส์ในการทำงานและกิจกรรมต่างๆ น่ะครับ

แวะเข้ามาทักทายครับ เป็นไงบ้างครับ สบายดีไหมครับ

ยิ๊นนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน...ดีจั๊ดนักครับ

สวัสดียามสามทุ่มนะคะ คุณพู่

จ๊ะเอ๋...กับภาพโปรไฟว์ใหม่ด้านขวา ได้เห็นค่าตาคุณพู่ด้วย ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ เป็นรอบที่นับครั้งไม่ถ้วน (เพราะจะยังเข้ามาอีกเรื่อยๆ เนาะ)

"กลัว การเปลี่ยนแปลงไหม?" แรกเริ่มก็อาจจะกลัวนะ แต่คิดแบบมีสติอีกที ก็ไม่น่าจะเรียกว่าความกลัว แต่เป็นความรู้สึกว่ามันมองไม่เห็น ประเมินไม่ได้มากกว่า
มันก็เป็นอย่างที่คุณพู่ว่าไว้เหมือนกันนะคะว่า
การเปลี่ยนแปลงมันเกิดขึ้นทุกวัน รอบตัวเรา บางสิ่งเล็ก บางสิ่งใหญ่ แต่มันก็เกิดการเปลี่ยนแปลงนั้นแล้ว

การเอาใจใส่ กับ คนบางคน ที่เราให้ใจเขาเต็มที่แต่เขากลับไม่ได้ให้กลับมานั้น แน่นอน มันบั่นทอนจิตใจคนให้
แต่ในทางกลับกันคนที่รับอาจจะไม่ได้คิดว่าเราได้ส่งใจให้เขาเต็มที่ เพราะมองคนด้านมั๊งค่ะ เขาอาจจะคิดว่าเท่านั้นคือเต็มที่สำหรับเขาแล้วเช่นกัน ถ้างั้นเราก็ต้องมาเริ่มเปลี่ยนที่ตัวเราก็น่าจะดีกว่า จริงค่ะ!!

มาทักทายจ้า..เงียบๆไปนะเนี่ยคุณจขบ..คงสบายดีนะคะ

สวัสดียามเช้าครับคุณพู่

สวัสดีครับคุณพู่..

ตามที่ได้คุยกัน..เหมือนกันโดยบังเอิญ

สวัสดีค่ะ..พี่พู่

วันนี้มีซาลาเปาเจไส้ลูกบัวถั่วแดงมาฝากค่ะ
เติมพลังยามเช้าด้วยกันนะคะ

เปลี่ยนแปลงเพื่อ "สิ่งที่ดีกว่า"
เปลี่ยนแปลงเพื่อ "ลืม"
เปลี่ยนแปลงเพื่อ "หยุด"

ทั้งหมดนี้นางฟ้าว่าเป็นการเปลี่ยนแปลงเพื่อผลในทางบวกนะคะ คุณพู่

บางทีคนเราคิดถึงการเปลี่ยนแปลงนี่จะมีความรู้สึกกลัวขึ้นมาก่อนเลย
แต่พอเปลี่ยนแปลงไปจริง ๆแล้ว ไม่ได้เลวร้ายอะไร จนต้องบอกว่าดีซะอีกที่ได้เปลี่ยนแปลง

ขอเป็นส่วนหนึ่ง เป็นกำลังใจน้อย ๆ ที่เจ้าของบ้านนี้ หายกังวลใจนะคะ

หากฝันถึงความสำเร็จ ……. สิ่งนั้นยังห่างไกล
แต่เมื่อเริ่มลงมือทำ ….ความสำเร็จก็ใกล้เข้ามา


สวัสดีค่ะคุณพู่

วันนี้ป้าคิดว่าจะเปิดคอมไม่ได้ซะแล้วเพราะฝนมายังกะฟ้ารั่ว
บังเอิญป้าออกไปทำธุระข้างนอก ขากลับขับฝ่าฝนแทบมองไม่เห็นทาง
ที่ปัดน้ำฝนทำงานหนักชนิดถ้าเป็นคนต้องว่า….ปัดมือเป็นระวิง


แต่ที่หนักกว่าฝนคือเสียงฟ้าร้อง มาเป็นชุดยาวๆเป็นปืนกลเลย
ขนาดฝนซาเสียงก็ยังมาไม่หยุด
เจ้าเสียงนี่แหละที่ทำให้ไม่กล้าเปิดเครื่อง
กลัวจะถูกหวยเปรี้ยงลงกลางเครื่องละยุ่งเลย


ตอนนี้ค่อยทุเลาไปแล้ว เหลือแค่ฝนพรำ

หอบความคิดถึงมาฝากค่ะ

ต้นไม้ใบหญ้ารอบบ้านคุณพู่ล้วนน่าดูน่าชม
ให้ทั้งความสบายตา …. และสบายใจ


ในความคุ้นเคย…คงไม่มีใครชอบความเปลี่ยนแปลง
ทั้งที่ในความเป็นจริง ความเปลี่ยนแปลงเกิดอยู่ตลอดเวลา …ทุกวินาที …ทุกชั่วลมหายใจ
ไม่มีอะไรคงที่ หรือเหมือนเดิมเลย

รับทุกสถานการณ์ที่ผ่านเข้ามาด้วยสติ มองให้ทะลุ และด้วยใจที่มั่นคง …..เป็นกลาง
เพื่อดำรงความนิ่ง สงบ เย็น กับทุกความเปลี่ยนแปลงค่ะ

มีความสุขกับทุกทุกวันนะคะ


คมคำ : ไม่ติดทั้งดี …ไม่ติดทั้งชั่ว … ไม่ติดสิ่งใด

ย่องมาหาตอนดึกๆอ่า หายไปไหนนิด คิดถึงงง

ฝันดีน๊า

สวัสดีครับคุณพู่
ขอบคุณมากนะครับสำหรับกำลังใจที่ช่วยทำให้กิจกรรมนี้ได้ขับเคลื่อน ขออนุโมทนาและขอบคุณแทนเด็กๆ ทุกคนนะครับ

ยิ๊นนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน...ดีจั๊ดนักครับ

พี่พู่ค่ะ เจ้ามีนแวะเข้ามา เพราะพึ่งนึกได้ว่า ขอเข้ามายิ้มในนี้ซักนิด (ยืม laptop เพื่อนใช้อ่ะ เพราะงั้นคงใช้ได้แป๊บเดียว) ขอเข้ามายิ้มหน่อยว่า ได้เห็นดาหวันแล้วววววววว เจ้ามีนก็สวมแว่นตาเหมือนกันค่ะพี่พู่ แต่ว่าสวมเฉพาะตอนเล่นคอม กะเจอแสงแดดจ้า ๆ อ่ะ

ปล. เจ้ามีนจะไม่ค่อยได้เข้ามานะค๊า เพราะจะกลับบ้าน ไว้เปิดเทอมจะเข้ามาแปะให้หายคิดถึงนะค๊า

มีความสุขมาก ๆ และหลับฝันดีดีนะค๊าพี่พู่

ด้วยรัก ด้วยเคารพ ด้วยคิดถึง

เพื่อนได้เจิมสมใจเค้าค่ะคุณพู่ อิอิ
แบบว่าห่างกันไม่ถึงนาทีเลยค่ะ

ฝันดีนะคะคืนนี้

ส่งเข้านอนเหมือนกันคร้า

ว่าจะแซวเรื่องรูปโพรไฟล์
แต่ก็ไมไ่ด้แซวซะทีครับ 555

เป็นครั้งแรกนะครับ
ที่เ่ห็นรูปคุณพู่เต็มๆ

มาส่งกำลังใจให้ได้ไปดูหนังดีๆ ไวไวนะคะ....555555.....ฝันดีมีความสุขค๊า

เดี๋ยวนี้พี่พู่อัพบล็อคไม่บ่อยแล้วหรอครับ
เมื่อก่อนเห็นอัพบ่อยๆ ครับ


เอ...หรือว่าผมเข้ามาบ่อยเกือบทุกวัน
ก็เลยคิดว่าอัพช้า...
เพราะเมื่อก่อน เดือนหนึ่งจะเข้ามาแค่ 1-2 ครั้ง
5555+


แล้วพี่พู่ล่ะ มีฝันว่าอย่างไรบ้างล่ะครับ
ผมอ่ะฝันลมๆ แล้งๆ ตามภาษา
อารมณ์ศิลปินศิลปะ อ่ะนะ


ก็เลยหลายหลายและอ่อนไหวครับ
อิอิ

ดีจ้านิดที่คิดถึง ตอนนี้เค้าอยู่ไทยได้ 4 วันแล้วนะจ้ะ เด็กๆ เริ่มปรับกับเวลาและอากาศร้อนๆ ได้บ้างแล้ว แต่วันแรกที่มาถึงเล่นเอาเราแย่ไปเหมือนกัน เพราะเด็กๆ เมาเครื่องบินน่ะ อาเจียนกันทั้งพี่และน้องเลย ตอนกลางคืนน้องเล็กก็ร้องไห้งอแง เราไม่ได้หลับไม่ได้นอนน่ะ

ตัวเองสบายดีเน้อ อยากเจอมากๆ แต่คงไม่มีโอกาส นอกเสียจากเราแวะไปที่ลำปาง แห่ะๆ

รักษาสุขภาพนะจ้ะ แวะมาส่งข่าวเฉยๆ จ้ะ

สวัสดียามเช้าครับคุณพู่

สวัสดียามเช้าค่ะพี่พู่...

กลัวการเปลี่ยนแปลงเหมือนกันเพราะเป็นคนที่ชอบอยู่กับสิ่งเดิมๆ กลัวเปลี่ยนแล้วทุกอย่างจะไม่ดีเหมือนเดิม แม้แต่เพื่อน และสิ่งรอบตัว แต่ก็ค่อยๆปรับเปลี่ยนไปตามกาลเวลา คนโบราณค่ะ
แต่ทำไมรูสึกว่ารูปร่างตัวเองเปลี่ยนแปลงเร็วจัง เปลี่ยนมากมายเลย อิอิ
ไม่ได้เข้ามาทักทายเสียนาน คิดถึงนะค่ะพี่พู่

สวัสดีตอนเช้าครับคุณพู่

เช้านี้อากาศดีจังเลยเนอะ...