สวัสดีค่ะคุณพู่

เดินทางกันต่อไปค่ะแม้ไม่รู้เราก้อจะสู้ๆๆๆๆ
โอกาสไม่ได้มาหาเราบ่อยๆแต่มันก็อาจ....
รอเราอยู่ข้างหน้า....ช่ายเรยว่าเราจะกลัวทำไม
ไปค่ะไปลองทำกัน....เป็นกำลังใจบนเส้นทาง
ทุกๆเส้นทางด้วยความหวัง...ด้วยกำลังใจ
เราไปหอบมันกลับบ้านกันค่ะ แหะๆ^^
.
.
ตุงแช่ ๆแช่แว๊บบบ...รวยๆเฮงๆโชคดีๆค่ะ

ชอบเปิดหูเปิดตาด้วยการท่องเที่ยวเหมือนกันค่ะ สมัยทำงานอยู่ไทยก็เลือกเปิดหูเปิดตาไกลหน่อยถือว่าเป็นกำไรให้ชีวิตนะคะ

ทางข้างหน้าจะเป็นยังไงเราต้องก้าวเดิน และผ่านมันไปให้ได้ค่ะพี่พู่

สวัสดีจ้าพู่...

เรื่องเดินทาง เปิดหูเปิดตา พี่ชอบมากที่สุดเลย บางครั้งก็ต้องจำยอมกับเรื่องของเวลา และกะตังค์(ปัจจัยหลัก 555) เวลาบางทีพี่ว่าง แฟนพี่ไม่ว่าง บางทีแฟนพี่ว่างแต่พี่ไม่ว่าง บางครั้งก็อยากจะบินเดี่ยว ไปนั่งทอดอารมณ์ตามป่าตามเขา แฟนพี่ก็ไม่ให้ไปอีก ก็เลยต้องไปเป็นแพค รอว่างพร้อมถึงจะไปด้วยกัน ยิ่งถ้าไปเป็นครอบครัวด้วย ถ้าเป็นทริปไกลๆต้องรอหยุดยาวแบบเทศกาลถึงจะได้ไปพร้อมหน้าพร้อมตา

ขอแสดงความยินดีกับการเดินเส้นทางใหม่ ที่เคยเดินมาก่อน แม้อาจจะลืมไปบ้าง แต่ก็คิดว่าเมื่อเดินไปเรื่อยๆก็จะเริ่มคุ้นและจำเส้นทางเดิมได้อยู่แล้ว เมื่อโอกาสมาแล้วก็ใช้โอกาสนั้นให้คุ้มค่านะครับ เชื่อมันว่าพู่ต้องทำได้และทำได้ดี เพราะเราได้ทำในสิ่งที่เรารัก แม้หนทางข้างหน้าอาจจะขุขระไปบ้าง เส้นนั้นอาจจะมีหลุมมีบ่อ ต้องขึ้นเขา ลงห้วยแต่มันก็น่าท้าทายไม่ใช่หรือครับ ตราบใดที่ปัญหายังไม่เข้ามา อย่าไปกลัวมัน เป็นกำลังใจให้ครับ สู้สู้

การกลับมาเรียนอะไรอีกตอนแก่นี่ยากเจง ๆ พี่พู่

ปายมายกมือเห็นด้วยอีกคนค่ะ

เป็นกำลังใจให้กันและกันนะคะพี่พู่

ปายเองก็กำลังศึกษาอยู่เหมือนกัน

ปล.หากมีอะไรมาเข้าฝันพี่พู่ ให้เลยเผื่อมาถึง

ปายมั่งน๊า โจทย์นี่เหมือนง่ายแต่ยากนะ

ถ้าดราม่านี่สบาย 5555

แต่ถ้าให้ฮานี่ ไปไม่เป็นเลยค่ะพี่ T_T

ปญฺญาสหิโต นโร อิธ ทุกฺเข สุขานิ วินฺทติ
คนมีปัญญา ถึงแม้ตกทุกข์ แต่ก็ยังหาสุขพบ

มีความสุขในทุกสถานการณ์ของชีวิต ตลอดไป...นะคะ

รวยๆเฮงๆ ค่า

555 เราก็เป็นค่ะคุณพู่ เรื่องเรียนรู้อะไรได้ช้าลงเนี่ย


เรียกเต้ยไปบ่อยๆ เดี๋ยวก็คุ้นกันเองหละค่ะ เนาะๆ


ร้านนี้ของสดเลยค่ะ แต่เรื่องรสชาติ อย่างที่บอกนะคะ มีบางอย่างอร่อย บางอย่างต้องปรับค่ะ

คุณพู่ สวัสดีตอนเย็นค่ะ

เดี๋ยวมาใหม่นะคะ ไม่มีเวลาอ่านบล็อกค่ะ อิอิ

ยุ่งๆ น่ะค่ะ

ว่าแต่เมื่อวานไปเที่ยวตรุษจีนที่ไหนมาคะคุณพี่

วะวะว้าว ลุยลุย ลุยเลย ชีวิตเปนของเรา ใช้ซะ โคดนาไรหว่าตำมะด้าย
learning by doing it's only oneway to be something u need to reach นะ ลุยๆๆๆ ตื่นเต้นๆ

สวัสดีครับคุณพู่

ผมเองว่าจะเอาบล็อกอะไรเล็กๆมาฆ่าเวลาในวันนี้เหมือนกัน เพราะเม้นท์ยาวเฟื้อยแล้ว แต่วันนี้งานเยอะมาก คงต้องปล่อยเลยตามเลยไปก่อน พรุ่งนี้อีกวันนะ แล้วค่อยเจอกันมะรืน

แอบเขิลล์เลย ..เพราะพูดถึงพระอาทิตย์
เป็นพระจันทร์ซะได้ค่ะ
...
หวัดดีค่ะ พี่พู่
555 ไม่เป็นไรค่ะ พี่พู่ ในทางตรงกันข้าม กลมๆ เหมือนกันค่ะ
ฝันดีนะคะ พี่

มีความสุขมากมากนะคะ

มีโอกาสก็ต้องลองเน๊าะ ทำได้หรือไม่ก็อีกเรื่องนะคะ สู้ๆๆ ค่ะพี่พู่

อยากเดินทางเหมือนกันเลยคุณพู่ มัตังค์นะ จะไปๆๆๆๆ กินๆๆๆ ฮ่าๆ

หวัดดีค่าพี่พู่

หวัดดีค่าพี่พู่

หนทางข้างหน้าก็ยังไม่รู้ว่ามันจะลดเลี้ยว
คดเคี้ยวกันแค่ไหน
จะมีหลุมมีบ่อหรือไม่

ขอเพียงมือสองงือใครที่เราต้องการจับมือกันก้าวไป
ด้วยใจทรนงก็พอแล้ว อิอิ

ว่าไปนั้น

กะลังจะบอกว่า ไม่มีอะไรยากเกินความสามารถของเราหรอกค่ะ เนอะ
ตราบใดที่เราอยากมีความเรียนรู้กับสิ่งใหม่ๆ อิอิ

รอตะพาบเหมือนกันค่ะ ยังไม่ได้เขียนซักตัวเล้ย แหะๆ

มาเยี่ยมชม มาทักทายครับ

ผมเห็นด้วยครับ การเดินทางคือการได้เรียนรู้สิ่งใหม่ ๆ ครัยบ ส่วนเรื่องเรียน ผมก็คิดว่าไม่มีใครแก่เกินเรียนหรอกครับ เพียงแต่ว่าอายุของเราในขณะนี้ถ้าให้ไปนั่งเรียนร่วมกับเด็ก ๆ ก็คงจะไม่ไหวแน่ ๆ แล้วครับ

อิอิ

เป็นอย่างนั้นจริงๆ หนทางข้างหน้าเราไม่มีทางรู้ว่ามันจะมีอะไร แต่เคยได้ยินแนวคิดของชาวยุโรปว่า เรามองอะไรข้างหน้าในระยะ 100 เมตร แต่ถึงอย่างนั้นเราก็ต้องเดินกันต่อไป ถ้าเราหยุดไม่เดินก็ไม่พัฒนา

โอกาสเมื่อมันหลุดลอยไปแล้ว มันกลับมาได้ยากจริงๆ ครับ

เรื่องเรียนรู้ถึงจะช้าแต่ดีกว่าไม่เริ่มนะเออ คุณแม่ผมก็เรียนรู้การใช้คอมพ์ตอนอายุมากนี่แหละ ตอนใช้เริ่มใช้คล่องแล้ว

+

เรียกว่ากว่าจะเข้าใจอะไรสักอย่างมันเชื่องช้ามากๆ

อาการแบบนี้สาวเป็นบ่อยค่ะพี่พู่ ถึงจะไม่ได้เรียนอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน เอาง่ายๆ ศัพท์ภาษาอังกฤษ แค่ผ่านหู รุ้สำเนียง อ่านรอบเดียวจำไม่ได้ค่ะ ต้องหลายๆรอบ แล้วก็ต้องเขียนด้วย ถึงจะจำศัพท์ได้ หุหุ

ตำขนุน นึกภาพไม่ออกเลยค่ะพี่พู่ เค้าเอาเนื้อขนุนอ่อน ที่เป็นเส้นๆ มาตำหรือคะ หรือว่า เนื่อที่ห่อเม็ดขนุน อ่ะพูดเอง งง เอง แต่อยากชิมไปด้วย คริๆ
สาวเป็นคนตำส้มตำ หรือพวกยำๆไม่อร่อยเลยค่ะ บางทีทำไปกินไปปรุงไป ปรุงจนกินเสร็จแล้วคอแห้งเรียกหาแต่น้ำ เพราะ ใส่รสชาติเข้มข้นเกิน หลายๆทีก็กินไม่หมด

มาเหม่อมองไปในหนทางสายยาว

พร้อมโหวตสุดตัวครับ

เอิ้กๆ

พรุ่งนี้ต้องปั่นตะพาบรึนี่ แฮ่ๆ

สว้สดีค่ะ

มาดูหนทางทีไปไกลแสนไกล ภาพสวยค่ะ

การชาร์ตแบตเตอรี่เป็นสิ่งที่ควรทำค่ะ ฝร้่งที่เขาทำงานเครียดๆ เขาจะพ้กร้อนทุกสามเดือน ไม่ไปไหนก็นอนอยู่กับบ้าน เที่ยวใกล้ๆบ้าน คลายเครียดจากที่ทำงานค่ะ

newyorknurse

สวัสดีตอนเช้าค่ะคุณพู่
มีความสุขสดใสรับวันใหม่นะคะ

นับถอยหลังเดินทาง
เป็นอะไรที่ทำให้เรามีชีวิตชีวา
แอบสุขใจพลางๆแม้การเดินทางยังไม่เริ่มต้นนะคะ
เรื่องการเรียนรู้ ช้านิดช้าหน่อยไม่เป็นไร
คอยให้กำลังใจตัวเองเสมอ
ชีวิตมีการเรียนรู้อยู่เรื่อยไป
ในทุกเรื่องเลยเนอะ...
..
รออ่านงานตะพาบวันพรุ่งนี้นะคะ
สุขสันต์วันพุธจ้า

สวัสดียามเช้าค่ะคุณพู่

ฟ้ามาส่งความสุข สดใส พร้อมกับแรงใจ
ให้มีความสนุกกับการทำงานในวันนี้ด้วย นะคะ

ปีที่ผ่านมา...ฟ้าก็เดินทางตลอดไม่ค่อยได้พักเลยค่ะ ฟ้าคิดถึงคุณพู่เสมอ

คุณพู่สบายดีนะคะ

อิอิ อาการที่คุณพู่เป็นข้างบน
ที่ว่าเชื่องช้ามาก ในการเรียนรู้อะไรซักอย่าง
ไม่ขอเป็นด้วยได้ปะ กัวแก่ 5555

นี่จินก็ยังบ่นย้านคุณ NET ว่า
ชักจะหลง ๆ ลืม ๆ
ต้องทานแปะก๊วยทุกวันซะละ 55
เออเนอะ ..เดี๋ยวนี้ สายตาเอย
ความจำเอย เริ่มแระ เริ่มเสื่อมสภาพ
ว๊ายๆๆ ลืมตัว เผลอว่าตัวเองแก่จนได้
เปลี่ยนเรื่องๆๆ

เจ้าหนึ่งมีทริปขึ้นเชียงใหม่อีกรอบนะคะ
แต่ยังไม่ได้โทรถุามเลยว่าจะมาวันไหน
วันไหนก็วันนั้นแหละ เดี๋ยวนี้ไม่ตื่นเต้นละ
เห็นหน้าจนชิน เจอกันบ่อยยิ่งกว่า
เพื่อนสนิทจินบางคนที่อยู่เชียงใหม่ซะอีก 5555
เห็นหน้าหน้าร้านมะไร ก็รุ้เอง เอิ๊กๆ

หนึ่งกินง่าย อยู่ง่ายค่ะ
บางทีก็ทิ้งให้อยู่คนเดียว
แบบว่าเปลี่ยนที่นอนเล่น 5555
ชวนกินอะไร ก็บอกแล้วแต่ๆๆ โม๊ด
แต่ว่ารู้ที่กิน ที่เที่ยวในเชียงใหม่ดีกว่าจินอีกนะ
คนชลบุรีอะไรก็ไม่รุ นี่น่าจะมาเป็นสะใภ้เหนือนะเนี่ย
คุณพู่หาให้หนึ่งซักคนดิ
เห็นบ่นเหงาตลอด ฮี่ๆๆๆ

เจ็บคอมากค่ะวันนี้
อากาศเย็นด้วย พักผ่อนน้อยด้วย
ลูกชาย กับ เด็ก ๆ ที่ร้านเรียงคิวกันไม่สบาย
ไอ่เราก็พลอยค่อก ๆ แค่ก ๆ ไปด้วย
นี่ขนาดใส่เสื้อกันหนาว ป้องกันตัวเองสุดฤทธิ์
เพราะถ้าไม่สบาย มันไปหมดไง
ทั้งลูก ร้าน ที่ทำงาน รวนหมด
จินนี่ ถ้าส่ออาการอะไร จะกินยาสกัดไว้ก่อนเลย
เป็นไม่เป็นว่ากันทีหลัง 555

สวัสดีครับ มาติดตาม สิ่งที่คนเราต้องหาให้ตัวเองคือความสุข และนี่ก็แสดงให้เห็นว่า มันเป็นความสุขที่แท้จริง ขอบคุณครับ
dmp-bdt210

เวียนหัวและมรึนตึ้บค่ะคุณพู่
ตอนนี้เรียนรู้อะไรยากแระหล่ะฉัตรอ่ะ
สมองมุ่งแต่จะเข้าไปเล่นไพ่ ฮ้าๆๆๆๆ
ติดเกมส์ไพ่อย่างหนัก นี่ขนาดในชีวิตจริงไม่แตะเลยนะคะ ไม่น่าเชื่อนะ งิงิ

แวะมาเก็บลิ้งค์ไปแชร์ที่กลุ่มย้อนหลังค่ะ
คิดถึงกันทุกๆ วัน เสมอๆ โน๊ะๆๆๆ

เทคนิคแบบนี้ น่าสนใจดีค่ะ
สงสัยจะยากตรงเริ่มต้่น
แต่พอได้ลงมือทำจริง
คงสนุกแน่นอนค่ะ
(วัยไม่เกี่ยวหรอก เชื่อเราซิ)

ประโยคแรก โดนใจเต็ม ๆ
เออ คงจะอยู่นิ่ง ๆ นาน ๆ ไม่ได้แน่
อ่านแล้ว อยากลุกมาเก็บกระเป๋าซะอย่างงั้นละค่ะ

สวัสดีครับคุณพู่
แวะเข้ามาทักทายยามค่ำครับ....
ผมคนนึงหล่ะครับ ที่ชอบการเดินทาง เพราะชอบที่จะเก็บเกี่ยวสองดีๆ จากสองข้างทางไว้ในความทรงจำเสมอ .... ขอร่วมเดินทางด้วยคนนะครับ

มางานวิวาห์ใต้สมุทรไหมคะพี่พู่ อยากให้มาจังเลย

มาสวัสดีคุณพู่ค่ะ

การกลับมาเรียนอะไรตอนนี้สำหรับตูน
เชื่องช้าเหมือนกันค่ะ

ชอบเช่นกานค่ะ แม้บางอย่างจะทำไม่ค่อยดีแต่ก็รู้สึกดีที่ได้ทำ