:::เพื่อนเก่า วันเก่าในความทรงจำสีจางๆ::: บ่ายวันเสาร์สบายๆ ไม่ได้ไปจัดการธุระที่ไหนนอกบ้าน ก็เลยจัดการสังคยานานของรกๆ ทั้งหลายเก็บบ้าง ทิ้งบ้าง พอให้ไม่ว่าง ทั้งเรื่องของเสื้อผ้าอาภรณ์ที่ไม่เยอะแต่กระจัดกระจาย หนังสือหนังหาที่มีพอประมาณแต่ว่าระเกะระกะกับบางโต๊ะบางมุม เอกสารกระดาษที่กองสุมประหนึ่งดังภูเขาลูกย่อมๆ จัดการพอเหนื่อยเมื่อไหร่ก็หยุดพัก แค่นี้คงพอจะนึกภาพออกได้กระมังว่ามันรกแค่ไหน .. ซึ่งการเก็บมั่งทิ้งมั่งที่ว่านี้ก็ทำไปเรื่อยๆ ไม่ได้รีบ ไม่ได้เร่งจะไปเอาชัยที่ไหน พอเหนื่อยก็มีเวลาหยุดพักบ้าง ซึ่งจังหวะเวลาที่ทำไปหยุดไปอย่างนี้ก็เลยลองเปิด MSN เอาไว้หน่อย ซึ่งปกติจะว่าไปแล้วเกือบปีหรือว่าอาจจะเรียกว่าปีกว่าๆ มาแล้วที่ฉันถอนตัวจากการนั่งแชทแบบรากงอกกับโปรแกรมนี้ หลังจากที่ได้เปิดเจ้า MSN ทิ้งเอาไว้สักพัก ฉันก็แว๊บไปจัดการทำธุระต่อ ... ราวๆ 15 นาทีแว๊บกลับมานั่งหน้าคอมอีกที ... เอ๊า ... มีข้อความเข้ามา โดยมีข้อความว่า ... Hoi Poo , Hoe gaat het met je ?(สวัสดีพู่ ... สบายดีไม๊)... เอ๊า ใครล่ะนั่น .. แบบว่าข้อความนี้ก็ต้องเป็นคนดัตช์แน่ๆ แต่ว่าเป็นใครล่ะ ... เพราะชื่ออีเมล์ก็แปลกๆ แถม ID ที่เค้าใช้ก็เป็นข้อความที่ฉันแปลไม่ได้ด้วยสิ กำลังงงว่าใครหว่าส่งมา เลยส่งคำถามยิงไปก่อนเลยว่า "ขอโทษนะ ฉันจำไม่ได้ว่าคุณเป็นใคร เพราะว่าจำอีเมล์ไม่ได้" .. เธอคนนั้นส่งหน้ายิ้มๆ มา ... แล้วบอกว่า ... " เธอจำฉันได้ไม๊ ฉัน Khanh ไง" ... จากหน้าที่ฉันขมวดคิ้วประหนึ่งกำลังคำนวนสูตรทางเคมี ก็กลับยิ้มออกมาอย่างบานฉ่ำยิ่งกว่าจูเลีย โรเบิร์สได้รางวัลลูกโลกทองคำซะอีกแน่ะ ... แล้วไม่ต้องรั้งรอเลยเพราะว่าเมื่อรู้ว่าอีกฝ่ายเป็นใคร การเริ่มต้นสนทนากันอย่างคล่องๆแบบผิดๆ ถูกๆ ก็เริ่มขึ้น นี่ถ้าหากว่าครู Paul and Ellie ที่พร่ำสอนภาษาดัตช์ให้เรามาได้เห็นบทสนทนาของฉันและ Khanh ยามนี้เห็นทีว่าต้องถูกไม้หน้าสามหวดแน่ๆ เพราะสอนมาแล้วตั้งปีสองปี ยังห่วยแตกอยู่เหมือนเดิม แต่ใครจะสนล่ะ เพราะฉันก็คุยกับ Khanh ผู้ออกตัวมาก่อนแล้วว่าเธอเข้าใจภาษาดัตช์แบบงูๆ ปลาๆ และเวียดนามแบบปร๋อๆ ถ้าหากว่าฉันเลือกคุยภาษาอื่นก็คงจะเข้าใจกันคนละเรื่อง เพราะฉะนั้นฉันก็ต้องหาทางคลำทางเอากับภาษาดัตช์ที่เข้ากรุไปแล้วออกมาปัดฝุ่นลุ้นกันไปทุกประโยคว่า Khanh จะเข้าใจฉันหรือเปล่า แต่เมื่อ Khanh ยืนยันว่าเธอเข้าใจที่ฉันพูด และฉันเข้าใจที่เธอพูดแล้วจะคิดอะไรมากล่ะ ... บลาๆๆๆๆ ย้อนกลับไปเมื่อ 8 ปีก่อนโน้น ซึ่งเป็นปีแรกของการที่ฉันได้ย้ายไปอยู่เมืองกังหัน และเป็นปีแรกที่ฉันต้องปรับตัวโดยการไปเรียนภาษาดัตช์ แน่นอนว่าน่ากลัวเชียวล่ะ เพราะจะว่าไปฉันห่างกายจากการไปเป็นเด็กโข่งหลายปีอยู่เหมือนกัน ครั้งนี้เลยเป็นอะไรที่ตัวเองค่อนข้างจะต้องปรับตัวและเตรียมใจเยอะพอสมควร เพราะมันเป็นการเข้าชั้นเรียนกับเพื่อนที่มาจากหลายเชื้อชาติ ต่างเผ่าพันธุ์ .. ไม่ว่าจะเป็นเวียดนามอย่างเช่น Khanh สวีเดนอย่าง Karin ตุรกีอย่างสุอาด โมร็อคโก รัสเซีย อัฟกานิสถาน ตูนีเซีย และอื่นๆ ... จำได้ว่า ... วันแรกที่ได้เข้าห้องเรียนหลังจากที่มีการสอบวัดระดับแล้ว ฉันคิดว่าตัวเองคงประมาณว่าเข้าชั้นเรียนสำหรับคนไม่มีพื้นฐานภาษาดัตช์เลย ซึ่งแน่นอนว่ามันเป็นผลดีกับตัวเองเลยล่ะ เพราะว่าเพิ่งเป็นปีแรกของการได้ย้ายไปอยู่ที่นั่น และพื้นฐานของภาษาที่รู้มาก่อนหน้าก็ไม่มีสักนิด การได้เริ่มต้นอะไรตั้งแต่แรกเลยถือว่ามันคงได้ผลและแน่นอนว่าถ้าพูดไม่ได้เลย ครูก็คงไม่ว่าอะไร (มั้ง) เพราะว่าเพิ่งเรียนเองหนิ แต่ที่ไหนได้เพื่อนๆ ในห้องต่างดูมีพื้นฐานกันพอตัวทีเดียว โดยเฉพาะ Karin ที่มาจากสวีเดนที่เธอมีพื้นฐานภาษาเยอรมัน ที่รากภาษานี้มันคล้ายๆ กับภาษาดัตช์ สำหรับเธอเลยกลายเป็นเรื่องง่ายๆ อีกคนที่ยกให้เลยว่าเก่งและขยัน ก็เป็น Khanh ผู้มาจากเวียดนามนี้ล่ะ อาจจะเพราะว่าเป็นคนเอเชียเหมือนกัน และเป็นคนอารมณ์ดี พูดไม่ได้ ไม่เข้าใจก็ยิ้มกันไว้ก่อน เลยทำให้ฉันกับ Khanh ผู้อ่อนวัยกว่าฉันเกือบ 6 ปีได้มาเป็นคู่หูกันในห้องเรียน อะไรไม่เข้าใจก็ Khanh การบ้านทำไม่ได้ก็ถาม ครูให้งานแปลมาก็ถาม ... เรียกว่าถ้า Khanh มันด่าเป็นภาษาไทยได้เธอก็คงทำ (แต่ดีว่าเธอพูดไม่ได้ นั่นล่ะเจ๋งเลย) .. กว่า 2 ปีที่ได้คลุกคลีกับ Khanh เรียกว่าก็มีความผูกพันกันอยู่ระดับหนึ่ง ... ถึงจะไม่แน่นแฟ้นแนบแน่นฝังลึกแต่ก็ถือว่าเป็นความทรงจำที่ดีของฉันทีเดียวเวลาที่คิดถึงชีวิตไกลบ้าน ... และมาวันนี้ ... ฉันได้คุยกับ Khanh อีกครั้ง นับเวลาแล้วก็กว่า 5-6 ปี มาแล้วที่เราไม่ได่ติดต่อกันเลย ฉันเองไม่ได้โทร ไม่ได้อีเมล์ไป ไม่ได้บอกเธอว่าฉันจะย้ายกลับเมืองไทย ไม่รู้เหมือนกันว่า ทำไม ฉันยังสงสัยตัวเองอยู่เหมือนกันนะ ??? ซึ่งแน่นอนว่า เมื่อได้คุยกับเธออีกครั้ง ... มันดีใจอย่างบอกไม่ถูก บอกไม่ถูกจริงๆ ว่า เรามีโอกาสที่ได้คุยกันอีกครั้ง บทสนทนาที่เราคุยกันต่างก็เหมือนเพื่อนเก่าทั่วไป ที่คุยกันแต่เรื่องในอดีต เช่น... - เม้าท์เรื่องครู Paul ที่ชอบมาสายและก็ให้งานเยอะกลบเกลื่อน - ครู Ellie ที่น่ารักเสมอๆ ใจดีแต่ว่าถ้าสอบเมื่อไหร่ กลายเป็นครูไหวใจร้ายได้ทันที - นินทาเพื่อนจากตุรกี ที่เธอขยันตั้งหน้าตั้งตาตอบเหมือนเอาหน้าคนเดียว ... เอ่อ ตอนนี้เธอคนนี้อยู่ไหนแล้วน๊า - นายฮามี๊ด ที่เป็นตัวตลกที่สุดในห้อง ที่เคยแอบมาเมียงมอง Khanh อยู่ พร้อมๆ กับตา ฮาจ๊าดที่ก็แอบๆ มากระแซะฉันเสมอเวลาการบ้านไม่เสร็จเพราะขอลอก .. ว่าไปแล้วตาคนนี้ได้ดีที่สุดล่ะมั้ง เพราะเค้าเก่งภาษาอังกฤษ ตอนที่หนีลี้ภัยออกมาจากอัฟกานิสถานนั้นก็มาอย่างยาจกแต่ว่าตอนนี้เห็นว่าได้ย้ายกลับไปประเทศเค้าเองและทำงานกับ UN ไปแล้วนะ ... เยอะแยะมากมายกับเรื่องราวระหว่างเพื่อนเก่าที่จะสามารถคุ้ยมาคุยกัน ฉันอัพเดทกับ Khanh ว่าฉันกลับมาเมืองไทย อะไรก็ยังลุ่มๆ ดอนๆ อยู่กว่าปี ตอนนี้ยังไม่เรียกว่ามีอะไรใหม่ๆ เท่าไหร่ ส่วน Khanh ก็อัพเดทเรื่องของเธอบ้างเหมือนกัน และเล่นเอาฉันช็อคไปเลยก็คือ ... เธอคนนี้ตั้งใจและขยันกับการเรียนภาษาดัตช์เอามากๆ เพราะเธอตั้งใจและมุ่งมั่นอย่างมากว่าเธอจะไปเรียนด้านเภสัชเมื่อเธอเรียนภาษาจบ เธอวาดฝันหลายอย่างมากมาย และฉันคิดว่าเธอเองทำได้แน่เพราะว่าเธอเก่งและขยัน อดทน อย่างคนเวียดนามจะเป็นได้ ... แต่ตอนนี้ ... เธอเองเป็นคุณแม่ลูกสอง ที่ต้องอยู่บ้านดูแลลูกไปซ๊าแล้ว ยอมรับว่าตกใจ แต่ว่าพอคุยไปคุยมา ก็เข้าใจแล้วว่า อนาคตจะวาดฝันยังไงก็ได้ล่ะ แต่ว่าในความเป็นจริงมันจะเป็นได้ หรือว่าไม่ได้มันก็เป็นไปได้กับทุกอย่างล่ะ เฮ้อ คิดถึงวันเก่าๆ และวันดีๆ แบบนี้ มันทำให้ฉันกระชุ่มกระชวยได้มากเหมือนกันนะ ... ถึงแม้ว่าอากาศจะร้อน การเมืองจะล่มๆ ดอนๆ แต่เมื่อได้คุยกับเพื่อนเก่าแบบนี้ ... มันหักลบกลบหนี้อารมณ์ร้อนได้ (เกือบ)หมดเชียวล่ะ ... ว่าแล้วก็ไปคุ้ยภาพเก่าที่มีอยู่น้อยนิดที่ได้ถ่ายกับเพื่อนในชั้นเรียนภาษาดัตช์มาดู หูยยย เห็นหน้าตัวเองแล้วละอาย เพราะตอนนั้นล่ะใสแล้วหน้าเรียวจริง ... ไม่เหมือนตอนนี้เลย นี่ยังดีน๊าที่เพื่อนไม่บอกว่าอยากเห็นหน้า ไม่อย่างนั้นคงต้องบอกว่า ... “ไม่เอาล่ะเธอกลัวเธอช็อคเหมือนตอนบอกเราว่า เธอมีลูกนั่นล่ะ”   Create Date : 30 สิงหาคม 2551 38 comments Last Update : 30 สิงหาคม 2551 17:21:15 น. Counter : 1097 Pageviews. Share Tweet

ลงชื่อก่อนนะค่ะคุณพู่   โดย: จูหน่านพ 30 สิงหาคม 2551 17:27:19 น.

ลงชื่อด้วยคน แหมมาสวยเอ๊ยมาสายไปไม่กี่นาทีเอง   โดย: นางสาวดุ่บดั่บ 30 สิงหาคม 2551 18:00:54 น.

ความรู้สึกยินดีเมื่อได้เจอเพื่อนเก่า พอเข้าใจเลยค่ะพี่นิด แต่อ่านแล้วอยากเห็นยิ้มที่บานฉ่ำกว่าจูเลีย โรเบิร์สได้รางวัลลูกโลกทองคำจังเลยค่ะ..   โดย: กวางตุ้งหวาน 30 สิงหาคม 2551 18:10:12 น.

ฮิ้วววววว ได้เห็นหน้าพี่พู่ด้วยค่า คริคริ แม้จะเป็นรูปเมื่อหลายปีก่อนก็ตามนะคะ แต่ก็ดีใจ อิอิ ตอนแรกนึกว่าคนขวาสุด ไป ๆ มา ๆ อ่อ ไม่ใช่! อ่านไปแล้วขนลุกไปเลยค่ะ ไม่รู้ว่าทำไม (สงสัยหนาว) รู้สึกดีตามไปด้วย ที่ได้ขุดคุ้ยเรื่องเก่า ๆ กับเพื่อนเก่า ในความทรงจำที่แสนดีและแสนหวาน เหมือนเพื่อน สมัยเรียนคนหนึ่งนะคะ ได้กลับมาคุยกันอีกครั้ง ไม่ว่าจะเปลี่ยนไปยังไง แต่เรื่องราวในอดีตดี ๆ ฮา ๆ ก็ยังทำให้รู้สึกดีได้เสมอเลย อาจจะเป็นเพราะว่า สมัยนั้น อะไร ๆ ก็ยังไร้เดียงสา ไม่รู้เรื่องรู้ราวเท่าไหร่ โลกยังคงสวยงาม และเรื่องราวเก่า ๆ ที่ไม่สามารถแก้ไขได้ ก็อยู่ในความทรงจำและเลือกจะเก็บไว้ให้สวยงามเสมอ ฟังแล้วก็ขนลุกอีกครั้ง ที่ว่าเพื่อนพี่พู่มีลูกสองไปแล้ว ความฝันกับความจริงมันช่างแตกต่างกันจริง ๆ นะคะ ฝันอะไรต่อมิอะไรไว้ซะมากมายก่ายกองเป็นพะเนิน แต่จริง ๆ แล้วจะจับคู่กับความจริงได้หรือเปล่าก็ไม่รู้ ไม่มีทางรู้ได้เลยจริง ๆ ว่าอนาคตจะเป็นอย่างไรนะคะ ได้แต่ทำปัจจุบันให้ดีที่สุด เลือกให้ดีที่สุดเท่านั้น แล้วก็อย่าหันหลังเสียใจกับอดีตที่ไม่ได้ทำอะไร ๆ อืมมม........ .......... ใช่เลยล่ะค่ะพี่พู่ เหมือนเรื่อง Butterfly Effect แหะ ๆ จริงแล้วก็ไม่ได้ดูหรอกนะคะ แต่พอรู้เรื่องราว อีกเรื่องก็ Sliding Door ของพี่กวินเน็ธ ใช่ไหมหนอ ก็คล้าย ๆ กันเนอะ เรื่องราวหนึ่งเปลี่ยนอีกเรื่องหนึ่ง ถ้าอดีตไม่ได้เป็นอย่างที่วางไว้ ปัจจุบันก็จะไม่เป็นอย่างนี้ บางทีทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้น มันก็อาจจะมีเหตุผลของมัน อยู่ที่เราจะให้ค่าและมองเห็นว่ามันมีเหตุผลหรือเปล่าเนอะ ป.ล.เห็นหน้าพี่พู่แล้วก็แอบจินตนาการตาม ตอนยิ้มเหมือนจูเลีย โรเบิร์ตนะคะ อิอิ เหมือนค่ะเหมือน   โดย: นางสาวดุ่บดั่บ 30 สิงหาคม 2551 18:17:11 น.

วันนี้เป็นวันที่ดีๆอีกหนึ่งวันสำหรับคุณพู่นะคะ ได้คุยกับเพื่อนเก่า ได้ย้อนรำลึกถึงวันอันสดใส น่าดีใจค่ะ   โดย: หยุ่ยยุ้ย 30 สิงหาคม 2551 19:25:27 น.

น่ารักดีอ่ะ ทำเอาเราเองก็คิดถึงเพื่อนสมัยเรียนอยู่จีนจังเลย แง้   โดย: แพนด้ามหาภัย 30 สิงหาคม 2551 20:00:27 น.

จขบ. น่ารักอ้ะ   โดย: โสดในซอย 30 สิงหาคม 2551 21:15:01 น.

เวลาได้คุยกับเพื่อนเก่า เรื่องราวเก่าแล้วรู้สึกดีจัง ทำให้ลืมปัญหาปัจจุบันได้ชั่วคราว ไม่รู้คุณพู่เป็นเหมือนเราไหม   โดย: ต๋อย (Roseshadow ) 30 สิงหาคม 2551 21:25:47 น.

สวัสดีครับ เข้าใจว่าผมเพิ่งเคยเห็นหน้าคุณพู่นะครับ หลายปีแล้วเหรอ รู้สึกว่ายังไม่เปลี่ยนเลยนะครับ เรื่องการเล่น MSN นี่ผมไม่ค่อยได้ใช้ เพื่อนๆ ผมส่วนใหญ่จะ Low tech ใช้ติดต่อกะพวกตางชาติเป็นส่วนใหญ่ผมเห็นหลานสาวผมก็ชอบคุยกะเพื่อนหรือแฟน ลอกการบ้าน แต่ผมรู้สึกว่ามันจะมีไวรัสเยอะ ประสบการณ์ของคุณพู่ทำให้ผมนึกถึงตัวเองเลย เหมือนกันเลยครับ ขนาดภาษาอังกฤษนะครับ เราไม่ค่อยคุ้นเคยกับการเรียนสอนแบบฝรั่ง พอเข้าห้องเรียน อาจารย์ถาม พวกต่างชาติแย่งกันตอบใหญ่ ส่วนใหญ่เค้าจะอ่านเตรียมมาก่อน เล่นเอาเครียดเลยแถมรูมเมทผมนี่เป็นยิว มันเก่งมากเลย เราตามไม่ค่อยทัน ต้องคุยกันกะเพื่อนคนไทยที่นั่งเฉยๆ เหมือนกัน แต่ก็สู้ พยายามปรับตัว เพราะมาแล้วนี่ แต่สุดท้ายก็ไม่ได้เรียนยูที่นั่นครับ ภาษาดัชท์นี่คล้ายภาษาดอยช์เลยครับ ผมเคยเรียนภาษาเยอรมัน 3 คอร์ส แต่คืนอาจารย์ไปหมดแล้ว นานมากสิบกว่าปีแล้วครับ   โดย: dj booboo 30 สิงหาคม 2551 21:49:03 น.

ผมว่าความทรงจำมันหอมหวาน... เพราะมันไม่สามารถเอากลับมาได้อีกแล้ว... สิ่งที่เก็บเอาไว้มีแต่ความรู้สึกที่ดี ณ ขณะนั้น... ความทรงจำเป็นภาพไม่มีสี... ความทรงจำเป็นภาพที่ไม่เคยเก่าเลือนลางไปตามกาลเวลา...   โดย: Flying Dragon of WDC 30 สิงหาคม 2551 21:54:11 น.

ราตรีสวัสดิ์ หลับฝันดีนะคะ   โดย: watase 30 สิงหาคม 2551 21:59:44 น.

เวลาพาทุกอย่างเข้ามาให้เรา แล้วมันก็เอาทุกอย่างจากเราไป แต่บางทีเวลาก็ทำเรื่องเซอร์ไพรซ์เหมือนที่นิดเจอไง อิอิ เขาบอกมีสามอย่างในชีวิตคนที่เอากลับคืนมาไม่ได้ 1. คำพูด 2. เวลา 3. โอกาส ความทรงจำเป็นส่วนหนึ่งที่เวลาเอามากำนัลให้ ไม่ว่าจะเป็นความทรงจำที่ดีหรือไม่ดี อย่างอื่นอาจจะจากเราไปแต่ความทรงจำจะเป็นสิ่งเดียวที่เหลืออยู่ ยินดีด้วยที่นิดเจอเพื่อนเก่า เผื่อว่าวันดี ๆในความทรงจำเก่า ๆ จะช่วยให้ลืมเรื่องราวที่ทำให้ว้าวุ่นเป็นทุกข์ได้ชั่วครู่ชั่วยาม นอนหลับฝันดีนะจ๊ะ   โดย: บรรณภรณ์ 30 สิงหาคม 2551 22:59:49 น.

ขอบคุณพู่มากนะจ๊ะที่แวะไปเยี่ยม น่าเสียดายหากอยู่ใกล้ๆ จะชวนมาร่วม ถ่ายภาพประทับใจ... ขอโทษทีอาร์มหายไปพักใหญ่เลย พู่สบายดีนะคะ...เอาไว้จะพยายามแวะมาเยี่ยมจ้า   โดย: มิสซิสอาร์โนลด์ 31 สิงหาคม 2551 0:17:01 น.

น่ารักจังเลยพู่ สมัยที่พี่มาสวิตใหม่ๆพี่เข้าไปทำงานที่บริษัท Honeywell มีเพื่อนจากเวียตนามด้วย คนเวียตคุยเก่ง ภาษาก็เก่ง และมีอัธยาศัยดีด้วยนะพี่ว่า   โดย: แม่น้องKevin and Jasmin 31 สิงหาคม 2551 2:13:10 น.

ได้คุยกับเพื่อนเก่าๆบันยากาศเก่าๆเริ่มขึ้นมาเลยเน๊าะ เราก้อเพิ่งได้เจอเพื่อนเก่าเหมือนกัน คุยกันมันส์เลยแระ หุ หุ นิดสบายดีน่ะ ดีใจที่แวะไปหา คิดถึงๆๆเหมือนเดิม ช่วงนี้เนทช้ามาก   โดย: bagarbu 31 สิงหาคม 2551 4:38:34 น.

พี่หมีอ่านแล้วมีความสุขไปกับน้องพู่ค่ะ คริ คริ อย่านึกถึงความหลังบ่อยนักนะจ๊ะ เก็บไว้ให้รุ่นพี่หมีคิดถึงเรื่องเก่าๆจะดีกว่า   โดย: หมีสีชมพู 31 สิงหาคม 2551 6:25:46 น.

อิอิ เพิ่งได้เห็นหน้าคุณพู่จริงๆ ก็วันนี้เอง เดี๋ยวคราวแวะไปลำปางเผอิญเจอกันจะได้จำหน้าได้นะคะ ^^ จริงๆ คุณพู่ไม่ได้ตกข่าวหรอกค่ะ แหะๆ เพียงแต่ว่าไม่ค่อยได้อัพบล็อกมาตั้งแต่ปลายปี 2005 พอมาปี 2006 ก็อัพบ้าง ไม่อัพบ้าง ก็เลยไม่ได้พูดถึงคุณแฟนเท่าไหร่ เราเจอกันที่เมซาโดเนียค่ะ ตอนไปทำโปรเจ็กท์ที่นั่น เผลอแป๊บๆ เหตุการณ์ก็มาถึงตอนปัจจุบันเนี่ยล่ะค่ะ ไวยังกะโกหก ^^" ดีนะที่มาทำงานทีนี่ไม่ต้องพยายามพูดภาษาดัตช์ เพราะส่วนใหญ่ภาษาอังกฤษซะส่วนใหญ่ค่ะ เพื่อนที่ทำงานก็มีปนๆ กันไประหว่างดัตช์ บริติช อิตาเลียน แล้วก็อินเีดีย .. ก็เลยรอดไป ไม่ต้องเรียนภาษา แหะๆ ขอบคุณสำหรับคำอวยพรค่ะ กะว่าต่อนี้ไปจะพยายามอัพบล็อกบ่อยๆ จะได้ไม่ต้องมาเขียนทีเดียวยาวๆ   โดย: chirala (chirala ) 31 สิงหาคม 2551 6:55:36 น.

อ่านแล้วทำให้เราอยากเจอเพื่อนเก่าๆแบบนี้บ้างจังค่ะ..คงจะมีความสุขดี..อีกแบบหนึ่ง   โดย: เริงฤดีนะ 31 สิงหาคม 2551 7:50:10 น.

เอามาฝากเพื่อสุขภาพครับ   โดย: somnumberone 31 สิงหาคม 2551 8:44:04 น.

สวัสดีตอนใกล้ ๆ เที่ยง ๆ ค่ะพี่พู่ อ่านไปแบบเพลิน ๆ เห็นภาพดีค่ะ มีเพื่อนเป็นชาวtaiwan 2 คน เวลาสื่อสารกัน ก้อไทยปนอังกฤษ แบบงู ๆ ปลา ๆ เพราะพูดภาษาเค้าไม่ได้ ดีอยู่หน่อย ที่เค้าพูดอังกฤษได้ แล้วก้อเค้าพยายามศึกษาภาษาไทยไปด้วย แต่เค้าแอบบ่นว่า ภาษาไทย ยาก :) เรื่องการผันวรรณยุกต์ 555+ เวลาคุยกันทีไร ขำ ๆ กันทุกที   โดย: myover 31 สิงหาคม 2551 10:26:50 น.

ความทรงจำในช่วงวัยเรียนจะสดใสเสมอเมื่อนั่งคิดถึงมันค่ะ อ่านบล๊อกนี้ของคุณนิดแล้วอดนึกถึงเพื่อนสมัยเรียนของตัวเองไม่ได้ค่ะ   โดย: รักบังใบ 31 สิงหาคม 2551 11:12:09 น.

เรื่องเมื่อวันวาน เมื่อนำมาระลึกถึง มักจะสร้างรอยยิ้ม และอารมณ์ขันนะครับ ยิ่งได้มาคุยทบทวนเรื่องเก่าๆกับคนที่อยู่ในเหตุการณ์ จะสนุกสนาน เม๊าท์กันเฮฮา ขำขันบางครั้งถึงระดับน้ำตาเล็ด ขอนอกเรื่องหน่อย คอนเสิร์ต’วงเฉลียง’ ผมโชคดีได้ดูทั้งที่ ศูนย์วัฒนธรรม และที่หอประชุมธรรมศาสตร์ครับ ดีเยี่ยม ทั้งสองครั้ง เห็น น้องต้นไม้ ลูกชายของคุณแต๋ง ทั้งแบบรุ่นอนุบาล และรุ่นสวนกุหลาบ ที่มาพร้อมกับวงวัยรุ่นสวนกุหลาบ จัดครั้งหน้า ท่าน้องต้นไม้ จะมาพร้อมกะแฟน อุ อุ อุ คอนเสิร์ทเฉลียง ผมก็เชียร์ให้จัดนะ คนบริหารการจัดน่ะพร้อม เพราะตอนนี้คงจะเป็นเวิร์คพอยส์ คนดูน่ะพร้อมอยู่แล้ว ขอให้บอก ดนตรีวงใหญ่ ก็พร้อมเหมือนกัน จะไม่ พร้อม ก้อ แต่ เฉลียง ว่างมาซ้อมไม่ค่อยจะตรงกัน ถ้าจัดจริง ขอบอกว่ารีบจองกันนะ จองกับ ไทยทิกเก็ตเมเจอร์ ไม่งั้นภายใน 2-3 วัน ตั๋วหมด แบบนี้เราก้อต้องไปซื้อบัตรผีหน้างาน มีน่ะ มีแน่ แต่หลบซ่อนขาย หลบซ่อนตำรวจ เฉลียง แสดงครั้งสุดท้าย..... เดา ทิ วันที่ 5 - 6 กรกฎาคม 2551 ครับ... ที่ศูนย์วัฒนธรรมแห่งประเทศไทย ขาด ไม่มา ก็แต่ คุณดี้ นิติพงษ์ ห่อนาค เห็นบอกว่า ไม่ค่อยสบาย นอกนั้น มาครบ และร้องเพลงสนุกสนานเฮฮา แซวกันด้วยมุขแบบเฉลียงๆ ดีเยี่ยมอีกแล้ว เฉลียงมา ในโอกาสเป็นแขกรับเชิญ คอนเสิร์ต ‘คนแบบประภาส’   โดย: yyswim 31 สิงหาคม 2551 14:07:29 น.

โดย: somnumberone 31 สิงหาคม 2551 18:30:37 น.

สวัสดีครับ... มาแอ่วหายามแลงวันอาทิตย์ครับ มีความสุขนะครับ   โดย: เซียน_กีตาร์ 31 สิงหาคม 2551 19:58:06 น.

โดย: ป้าหู้เองจ่ะ (fifty-four ) 31 สิงหาคม 2551 21:00:05 น.

อ่านแล้วยิ้มตามเลยค่ะคุณพู่ นึกถึงตอนที่ตัวเองมาเจอกับเพื่อนเก่าเหมือนกัน มันสุขใจอย่างบอกไม่ถูกเน๊อะ ตอนนี้กำลังผูกไมตรีกับเพื่อนคนเวียดนามเหมือนกันค่ะ เขาน่ารักมาก เจอกันทีไรจะยิ้มแล้วก็ทักตลอดทั้งๆที่ขืนคุยต่อไปก็ไม่รู้เรื่อง แต่แค่รอยยิ้มมันก็ทำให้เราสดชื่นได้เหมือนกันนะคะ   โดย: น้องหมาบีเกิ้ล 31 สิงหาคม 2551 21:01:23 น.

ดีจัง ได้เจอเพื่อนเก่าด้วย Click More Graphic Comments   โดย: sysee 1 กันยายน 2551 0:52:10 น.

หวัดดีตอนดึกค่ะพี่พู่ พี่พู่นอนยังน๊า..... เพื่อนไม่ว่าเมื่อไหร่ก้คือเพื่อน ถึงเราจะห่างหายกันไปนานแค่ไหนจริงป่ะ เวลาแฟงไม่เจอเพื่อนนานๆสองสามปีนี้ พวกแฟงเจอกันโดกอดกันกลมจนชาวบ้านชาวเมืองเค้าตกใจ ไอ้พวกนี้มันไม่เคยเจอกันเป็นชาติรึ เจอกันเถอะ โม้กันนานมากกกกกกก เอาเรื่องนู่นนี้มาคุยเก่าแค่ไหนก็ขุดขึ้นมาคุยกันจนได้เหมือนกันแหละค่ะพี่ เหมือนว่าเรื่องทั้งหมดมันเพิ่งขึ้นเมื่อวานนี้ด้วยซ้ำไปค่ะพี่   โดย: d_regen 1 กันยายน 2551 2:41:44 น.

สะดุดตรงคำว่า ย้อนกลับไป 8ปี โฮ้ เวลาผ่านไปเร็วจริงเลยจ่ะพู่ หน้าเรียวใส จัง :-) ดีจัง ผ่านไปหลายปี แต่ตอนที่ได้รู้จักกัน และผ่านมาแล้วก็ยังมีความรุ้สึกทรงจำดีๆให้คิดถึงกันเนอะ   โดย: coldfusionCF 1 กันยายน 2551 3:29:49 น.

จองที่ไว้ก่อนนะนิดเด๋วเค้ากลับมาอ่านจ้ะ   โดย: Malee30 1 กันยายน 2551 4:23:57 น.

กลับมาอ่านต่อจนจบจ้ะนิด ดีจังได้คุยกับเพื่อนเก่าสมัยเรียนภาษาด้วยกันด้วย ดีเนอะที่เค้ามีความฝันอยากเป็นเภสัชน่ะ ฝนว่าต้องทำได้อยู่แล้วล่ะ เพราะอ่านที่นิดเล่าเค้ามีความมุ่งมั่นดีนะ เพื่อนคนฟิลิปปินส์ที่ฝนรู้จัก (คอนข้างสนิทกัน) เค้าเรียนภาษาเก่งมากเรียนจบก่อนเราเสียอีก สอบก็ผ่านถึงระดับสามเลย ตอนนี้ก็เรียนเพิ่มเติมอีกปีครึ่ง จบมาก็จะได้ทำงานเป็นผู้ช่วยพยาบาลน่ะ ดูแลผู้สูงอายุน่ะจ้ะ เรานี่ยอมแพ้เลยอ่ะ ภาษาไม่ค่อยเข้าหัว อิอิ ยังไงก็ขอให้อะไรๆ เข้าที่เข้าทางเร็วๆ นะจ้ะ เราไปนอนล่ะวันนี้ดึกเลยเนี่ย   โดย: Malee30 1 กันยายน 2551 5:28:37 น.

สวัสดีเช้าวันจันทร์ค่ะ น่ารักจังเลยค่ะ   โดย: watase 1 กันยายน 2551 6:31:29 น.

สวัสดีครับคุณพู่...เช้านี้เชียงรายฝนตก..ลำปางเป็นไงบ้างครับ อากาศคงเย็นขึ้นอีกนิดเนอะ..อิอิ เวลาเพื่อนเก่าที่เราเคยสนิทมาทัก...ตกใจมากๆ แต่แอบหน้าแตกที่เราจำเค้าไม่ได้ เพราะไม่ได้เจอกันหลายปี พอเรียนจบต่างคนก็ไปเรียนต่างที่ต่างแดน.. มาเจอกันตอนไปดูเทนนิสด้วยกัน...ตกใจจริงๆ อย่างว่าแหละเราเคยชอบเหมือนๆกันเนอะ.. ถ้ามีงานเลี้ยงรุ่นเนี่ย..เม้าท์กันยังเข้ายังไม่จบเลย.. เรื่องราวสมัยเรียน..เป็นอะไรที่ฟังแล้ว อมยิ้มได้ตลอดเลยเนอะ. ว่าแล้วเมื่อกี้แวะไปเยียมบ้านน้อยปอยมา.... ผมชักอยากย้อนเวลากลับไปเรียนใหม่ซะแล้ว...   โดย: Little Knight 1 กันยายน 2551 7:26:47 น.

you look so cute.   โดย: C&C_BamBoo 1 กันยายน 2551 8:26:30 น.

อ่านแล้วคิดถึงเพื่อนเก่าๆเลยค่ะ จำได้เลย เพื่อนคนแรกที่รู้จักก็มาจากเวียดนามเหมือนกันแต่เธอชื่อ "ห่า" !!! นอกจากน้องห่าแล้วก็ได้รู้จักเพื่อนเขมรชื่อว่า "สันดาน" (sondan) !!! และอีกคนที่จำได้แม่น เป็นนักเรียนจากอินเดีย เป็นแฟนของเพื่อนรูมเมท มาเรียนหมอที่นี่ค่ะ ชื่อว่า "สำส่อน" (somson)   โดย: Charlotte Russe 1 กันยายน 2551 8:43:06 น.

วันนี้เชียงของฝนตกค่ะ ตกตั้งแต่ตีหนึ่ง แล้วก็ตกๆหยุดๆ เลยทำให้สบายขึ้น ไม่ชอบอากาศร้อนค่ะ เพราะมันทำให้เหนียวตัว ห้อาบน้ำบ่อยๆท่าจะไม่สู้ค่ะ เพราะเป็นคนไม่ชอบอาบน้ำ(บ่อย)ค่ะ ฮิๆๆ สรุปแล้วMSNทำให้เลิกเก็บกวาดบ้านไปเลยหรือเปล่าค่ะ สุขสันต์วันจันทร์นะคะ แล้ววันไหนเฉลยคำถามจะแวะมาบอกค่ะ คำตอบที่ตอบไปถูกหมดเลยค่ะ   โดย: นักเดินทางพเนจร (นักเดินทางพเนจร ) 1 กันยายน 2551 8:51:21 น.

เมื่อวันอาทิตย์ผมไปงานเลี้ยงรุ่นของพ่อ ผมรู้สึกดีมากๆ เลยที่เห็นคนอายุคราวเกษียณยังติดต่อกันเป็นประจำทุกปี ผมเห็นพ่อและเพื่อนๆ เฮฮาหยอกล้อกันได้เหมือนยังเป็นหนุ่มเป็นสาวไม่มีผิด ไม่รู้ว่าว่าเพื่อนเก่าๆ ผมหายไปไหน...   โดย: พลทหารไรอัน 2 กันยายน 2551 14:18:39 น.

อ่ะ เพิ่งมีโอกาศเด้ป๊ะกะคุณพู่ น่ารักจัง   โดย: อ้ายมะเดี่ยว 9 กันยายน 2551 8:18:44 น.