กับ 1 สัปดาห์ที่ คอมพ์พัง กับใบหน้าที่ย่นไปหลายขุมด้วยกลุ้มจัด แต่...
แม่โสมก็ยังมีตัวเอง มีสมองและสองมือ รวมสองเท้าด้วยก็ได้
แม้ว่าคอมพ์ตัวเก่ามันจะตายคามือ สุดจะยื้อวิญญาณ ไม่ว่าวิธีใด มันก็ไปแล้วและไปลับไม่กลับเหลียวหลัง
ทิ้งแม่โสมให้ตรมตรอม กับชะตาที่หว่าเว้ โหวโว และโหว่
งานที่คาอยู่ในตัวมัน โปรแกรมต่างๆที่แม่โสมต้องใช้ทำงาน มีจำนวนมากโขจนจำแทบไม่ได้ว่ามีอันใดบ้าง
หนึ่งสัปดาห์กับการลุ้นตัวโก่งว่า มันยังมีสักเศษเสี้ยวหฤทัย ทอดทิ้งไว้ให้เชยชมบ้างหรือไม่
มาวันนี้ กับน้องคอมพ์ตัวใหม่ แม้ว่าน้องคอมพ์ตัวเก่า ต้องเน่าต้องเสีย แต่เธอ... คอมพ์ตัวเก่า ยังคงกตัญญูจนตราบลมเฮือกสุดท้าย นั่นคือการทิ้งข้อมูลไว้มากพอสมควรที่จะทำงานต่อได้
ไม่เหมือนลูกชายนายดำฮา ที่เฝ้าอกตัญญูแล้ว อกตัญญูเล่า
ลูกสาวคนเดียวของแม่ที่ชื่อ เดียวจัง เจ้าก็ยังมีแก่ใจโผล่มาดูใจแม่บ้าง แต่.. อิดำฮา มันมัวแต่มีรักใหม่และหลงใหลได้ปลื้ม จนลืมแม่ของมัน ในยามที่แม่ของมันต้อง ผจญชะตากรรมเวรแต่เพียง alone
หนังสือ The โฮะ ! ที่แม่โสมปล้ำเองทุกกระบวนการ มันผ่านร้อนผ่านหนาวมามาก จนกระทั่ง ชีวิตของ The โฮะ ! สะดุดตาปลาพยูนเข้าอย่างจัง เมื่อคอมพ์ จอมกตัญญูหยุดหายใจไป
ลูกแม่ทั้งหลายเอ๊ย จำไว้เลยนะเจ้า ตราบที่แม่ยังหายใจเข้าและหายใจออก ตราบที่แม่ยังมิกลายเป็นบ้าห้าร้อยจำพวก ตราบที่แม่ยังมีสมองและมือเท้าปกติ
แม่จะไม่ท้อ ไม่ระย่อกับอุปสรรค (แต่อาจมีย่นที่ใบหน้าบ้างเล็กน้อย)
The โฮะ ! ลูกแม่ เจ้าฝ่าดงเท้ากับแม่มาตลอด นั่น ! ยิ่งสร้างแรงฮึด ให้แม่สู้และวิ่งสู่ป้ายที่เขียนว่า
" สำเร็จแล้วว๊อย !!! " ให้จงได้
แม่สัญญา
ต่อไปเป็นเพลงประกอบฉาก
ผิดไหมที่รักเธอ - แอม
Create Date : 30 เมษายน 2550 |
|
38 comments |
Last Update : 30 เมษายน 2550 15:06:04 น. |
Counter : 1473 Pageviews. |
|
|
|
ดูแลตัวเองด้วยนะคะ ระยะนี้อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย