มกราคม 2566

1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
 
 
All Blog
60129 ทำไมจึงไม่มีมาตรฐานเดียวกันทั่วโลก
60129 ทำไมจึงไม่มีมาตรฐานเดียวทั่วโลก
            ในโลกสมัยใหม่ การทำงานใด ๆ ต้องมีมาตรฐานคุณภาพ และตัวบ่งชี้เป็นตัวกำหนดผลการทำงาน  เกือบจะทุกอาชีพต้องโดนผลกระทบของแนวคิดนี้  แต่ต่างแห่ง ต่างถิ่น ต่างที่นี้  มาตรฐานแตกต่างกัน ใครเป็นผู้กำหนดมาตรฐาน เวลาที่เราอยู่เมืองไทย จะใช้หลักระยะทางเป็นกิโลเมตร พอมาถึงอเมริกา ป้ายบอกระยะทางเป็นหลักไมล์  เส้นทางที่ออกจากสนามบินลอสแอลเจลิสไปยังเมืองซานดิเอโกจะมีป้ายบอกชื่อถนน ระยะทางที่จะไปอีกแห่งหนึ่งเป็นตัวเลขหลักไมล์เป็นจำนวนเต็มและเลขเศษส่วน
            การบอกระยะทางด้วยเลขเศษส่วน ทำให้นึกไปว่าเด็กที่นี่ต้องเก่งเรื่องเลขเศษส่วนแน่นอน เพราะป้ายระยะทางเป็นเลขจำนวนเต็มกับเลขเศษส่วน เช่น ๑/๒  ๒/๓  ๓/๔ แรก ๆ ที่เห็น เรางงเล็กน้อยด้วยความไม่คุ้นว่ามันควรเป็นเท่าไร ตัวเลขไหนจะมากน้อยกว่ากัน ระหว่าง ๒/๓ กับ ๓/๔ นี่เป็นความคุ้นเคยที่ทำให้เราเก่งในแต่ละเรื่องแตกต่างกัน ถ้าบ้านเมืองเราใช้อย่างไรเราจะคุ้นเช่นนั้น บ้านเรามักเป็นหลักกิโลเมตรบอกระยะทางเสาสีขาวเล็ก ๆ ข้างถนน ใครที่เดินทางไปต่างจังหวัดมักใช้เสาบอกทางเป็นสิ่งบอกให้รู้ว่าเราเดินทางไกลแค่ไหนแล้ว และอีกนานเท่าไรจึงจะถึง  ที่น่าเสียดายอีกอย่างของเส้นทางจากกรุงเทพไปชลบุรี  เราจะมีถนนลอยฟ้าอยู่ข้างบน  ถ้าเราใช้ตัวเลขที่ต้นเสาบอกระยะทางด้วย คงจะดีกว่าเป็นต้นเสาโล้น ๆ หรือมีตัวเลขอะไรไม่รู้ไม่มีความหมายอันใดที่จะเป็นประโยชน์ต่อผู้สัญจรไปมา
            การทักทายด้วยการ Shake hand ถ้าแปลตรงตัวคงบอกว่า ทำให้มือสั่น จับมือเขย่า ที่จริงเขาจับมือกันเขย่าเพื่อให้สั่นเล็กน้อยเป็นการแสดงการทักทาย เหมือนที่บ้านเราเขายกมือไหว้สวัสดีกัน และมีระดับที่แตกต่างเช่นกัน เช่น ถ้าเราไหว้ผู้ใหญ่เราต้องก้มศีรษะมากกว่าปกติ และยกมือสูงขึ้น ให้ปลายนิ้วชี้อยู่ระหว่างคิ้ว ฝรั่งก็เช่นกัน ถ้าสนิทสนมหรือรักใคร่กันมาก ๆ เขาต้องจับมือกันนาน ๆ และสั่นแรงขึ้น
            สิ่งที่แตกต่างกันอีกอย่าง คือ การใช้สัญญาณไฟจราจรสำหรับคนเดินข้ามถนน บ้านเรามีไฟเขียว แดงเฉพาะให้คนดู ระยะหลังเริ่มเปลี่ยนเป็นรูปคนสีเขียวก้าวขาเดิน  แต่ที่โน่น จะเห็นเป็นรูปฝ่ามือห้ามเดินสีส้ม  พอให้เดินจะเปลี่ยนเป็นรูปคนก้าวเท้าเดินสีขาว  เล็ก ๆ น้อย ๆ หลายเรื่องที่แตกต่างกันไปในแต่ละเมืองที่ทำให้เราต้องปรับตัวและเรียนรู้ที่จะใช้ชีวิตอยู่ในเมืองของเขาได้อย่างถูกต้อง  แม้แต่อยู่ในบ้านเรา ถ้าไปต่างถิ่นต่างที่จำเป็นต้องเรียนรู้เช่นกัน  นี่นับว่าเป็นความสำคัญเบื้องต้นที่ต้องเข้าใจว่าสัญลักษณ์หรือมาตรฐานของเขาเป็นเช่นไร จึงจะอยู่ได้อย่างเข้าใจซึ่งกันและกัน การปรับตัวให้เข้ากับสิ่งที่เปลี่ยนไปนั้นเป็นเรื่องที่จำเป็น โดยเฉพาะอย่างยิ่งในสังคมเมืองที่รับความเจริญของซีกโลกตะวันตกเข้ามาเต็ม ๆ และหลายคนพยายามวิ่งตามให้ทัน แต่ทำไมนะ ผู้คนทั่วโลกจึงไม่กำหนดมาตรฐานเดียวกัน เพราะทุกคนต่างมีความเป็นของตัวเอง
 



Create Date : 29 มกราคม 2566
Last Update : 29 มกราคม 2566 9:04:58 น.
Counter : 393 Pageviews.

0 comments
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

สมาชิกหมายเลข 4665919
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed

 ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]



ดร.พรรณี เกษกมล นักเขียน ข้าราชการบำนาญ ครูซี 9 แนะแนว
New Comments